Matka Boska z Lourdes
Zdjęcie nr 1: Witraż w drugim przęśle od zachodu, w oknie południowym. Kompozycja w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, podzielona pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. Witraż ukazuje scenę objawienia się Matki Boskiej w Lourdes. W lewej części Matka Boska stojąca w grocie, w białej sukni, błękitnym płaszczu, przewiązana w pasie szarfą. Na prawej ręce ma zawieszony różaniec, wokół głowy dziesięć gwiazd. Spod stóp Marii wypływa źródło. W prawej części klęcząca św. Bernadeta ubrana w pomarańczową suknię, fioletową chustkę, na głowie biały welon. W tle pejzaż z wschodzącym słońcem. W górnej części dekoracja ornamentalna w postaci geometrycznych rozet. W polu czteroliścia godło z koroną, jabłkiem oraz skrzyżowanym berłem i mieczem. W dolnej części róże tworzące dekoracyjny pas. W prawym dolnym narożu napis: RYS. JAN MIKOŁAJSKI / ODREMONTOWALI / BRACIA PACZKA. U dołu prostokątne, białe pole z napisem: FUNDAVIT HEDVIGIS ORTYŃSKA EMERITA / MAGISTRA SCHOLAE / A.D. 1939 CURA PAROCHI JACOBI MORAJKA. Bogaty modelunek światłocieniowy, żywa kolorystyka.

Matka Boska z Lourdes

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Krzeszowice
Miejscowość
Krzeszowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Parafia Św. Marcina z Tours
Miejsce przechowywania
nawa kosciola
Identyfikator
DZIELO/11511
Kategoria
witraż
Ilość
1
Czas powstania
1939 rok
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
szkło, ołów; witraż
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Witraż sprawiony do okna neogotyckiego kościoła, poświęconego w 1874 roku, w miejsce starszego przeszklenia.

Opis

Witraż w drugim przęśle od zachodu, w oknie południowym. Kompozycja w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, podzielona pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. Witraż ukazuje scenę objawienia się Matki Boskiej w Lourdes. W lewej części Matka Boska stojąca w grocie, w białej sukni, błękitnym płaszczu, przewiązana w pasie szarfą. Na prawej ręce ma zawieszony różaniec, wokół głowy dziesięć gwiazd. Spod stóp Marii wypływa źródło. W prawej części klęcząca św. Bernadeta ubrana w pomarańczową suknię, fioletową chustkę, na głowie biały welon. W tle pejzaż z wschodzącym słońcem. W górnej części dekoracja ornamentalna w postaci geometrycznych rozet. W polu czteroliścia godło z koroną, jabłkiem oraz skrzyżowanym berłem i mieczem. W dolnej części róże tworzące dekoracyjny pas. W prawym dolnym narożu napis: RYS. JAN MIKOŁAJSKI / ODREMONTOWALI / BRACIA PACZKA. U dołu prostokątne, białe pole z napisem: FUNDAVIT HEDVIGIS ORTYŃSKA EMERITA / MAGISTRA SCHOLAE / A.D. 1939 CURA PAROCHI JACOBI MORAJKA. Bogaty modelunek światłocieniowy, żywa kolorystyka.

Zarys problematyki artystycznej

Witraż pozostający w konwencji witraży dziewiętnastowiecznych niemieckich, wykonany w krakowskiej pracowni witrażownictwa.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Witraż z przedstawieniem sceny objawienia się Matki Boskiej w Lourdes. Ufundowany przez Jadwigę Ortyńską, wykonany w 1939 roku, według projektu Jana Mikołajskiego.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Witraż w prezbiterium w oknie południowym, kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Kompozycja podzielona w pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. W centrum przestawienie stojącej Marii w białej szacie i niebieskim płaszczu, z koroną na głowie, trzymającej na ramionach Chrystusa, który przekazuje różaniec klęczącemu po lewej stronie św. Dominikowi. Święty ubrany w biały habit oraz błękitny płaszcz. U jego stop leży księga oraz płonąca pochodnia. W tle pejzaż oraz bogata dekoracja roślinna. W górnej części, pod maswerkiem hierogram Chrystusa i splecione litery imienia Maria w obramieniach w kształcie mandorli. W polu czteroliścia przedstawienie kielicha z hostią, po bokach z kiścią winogron i kłosem pszenicy. Dolną część kompozycji wypełnia dekoracja roślinna, w którą wplecione są dwa medaliony, po lewej z sercem Chrystusa (płonące serce, ujęte cierniową koroną, zwieńczone krzyżem), po prawej serce Marii (płonące serce oplecione wieńcem z białych róż, przebite mieczem) – oba serca ujęte glorią promienistą.
witraż
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem w popiersiu Chrystusa Miłosiernego ujętego od dołu i od góry poziomymi listwami. Chrystus ukazany frontalnie, z głową lekko pochyloną i przechyloną na lewy bark. Twarz pociągła, z wydatnym nosem, wpółprzymkniętym oczami i wzrokiem skierowanym w dół; z wąsami i krótką, rozdwojoną na końcu brodą. Włosy długie, pofalowane, opadające na ramiona okryte cienką suknią z półkolistym wycięciem pod szyją. U góry na profilowanej belce inskrypcja majuskułą po polsku: O JEZU, z krót MÓJ MIŁOSIERDZIA! Na dolnej listwie inskrypcja: Fund. Parochus Jacobus M(orajka) 1933. Całość pomalowana w kolorze jasnego beżu z przetarciami warstwy malarskiej.
płaskorzeźba
Chrystus Miłosierny
Zdjęcie nr 1: Kościół z cegły i kamienia. Na rzucie krzyża łacińskiego, jednonawowy z wciągniętymi do wnętrza przyporami. Prezbiterium krótkie, zamknięte pięcioma bokami ośmioboku. Korpus jednonawowy, czteroprzęsłowy, po bokach z płytkimi wnękami-kaplicami pomiędzy przyporami, poprzedzony od zach. przedsionkiem. Do pierwszego przęsła dostawione dwie symetryczne, trójboczne kaplice, nad nimi dwie czworoboczne wieże. Zakrystia przy prezbiterium na osi kościoła. Artykulacja ścian wnętrza za pomocą filarów opiętych półkolumnami z kapitelami z motywów liści. Między filarami rozpięte ostrołukowe arkady tworzące płytkie wnęki. Pierwsze przęsło wyróżnione przy pomocy masywnych filarów, ujętych niemal pełnoplastycznymi kolumnami. Okna ostrołukowe, dwudzielne z maswerkami, wsparte na gzymsach. Sklepienia krzyżowo-żebrowe na zaostrzonych gurtach. Kaplice artykułowane analogicznie do nawy kościoła, ze sklepieniami gwiaździstymi. Przedsionek otwiera się do kościoła trzema portalami ostrołukowymi opiętymi kolumnami. W polach archiwolt płaskorzeźby: Boże Narodzenie, Ukrzyżowanie, Wniebowstąpienie (K. Ceptowski). W prezbiterium, na osi kościoła prostokątny otwór drzwiowy prowadzący do zakrystii. Chór muzyczny umieszczony nad kruchtą kościoła, na rzucie prostokąta, z kamienną balustradą maswerkową. Fasada kamienna, trójosiowa, zamknięta trójkątnie, flankowana lizenami przechodzącymi w ażurowe wieżyczki-latarnie, na rzucie kwadratu. Wieżyczki zwieńczone gzymsem i balustradą arkadową, hełmy ostrosłupowy zakończony iglicą. W dolnej części trzy filarowe arkady ostrołukowe, otwierające się do kruchty, sklepienie kruchty krzyżowo-żebrowe. Nad arkadami wejściowymi trzy tonda: litery IHS, Oko Opatrzności i splecione litery imienia Maria. Pośrodku na osi kościoła duża rozeta z maswerkiem, profilowana, otoczona pierścieniem wypełnionym stylizowanym ornamentem roślinnym. Ponad arkadami pełnoplastyczne figury czterech ewangelistów ustawionych na konsolach z rzeźbionymi atrybutami (F. Kuhn). Po bokach rozety prostokątne płyciny z traczami herbowymi Potockich i Branickich. U góry, na osi fasady figura Archanioła Michała. Elewacje na kamiennym cokole, z gzymsem kapnikowym, opięte prostokątnymi przyporami zwieńczonymi kamiennymi nakrywami. W górnej części kamienny fryz arkadkowy. Nad nim gzyms koronujący podtrzymujący ażurową, arkadową balustradę. Przy prezbiterium kaplice zamknięte trójbocznie, prezbiterium zamknięte pięciobocznie. Zakrystia na osi prezbiterium, na rzucie prostokąta, zwieńczona sygnaturką i ceglanym kominem. Po bokach prostokątne aneksy, południowy aneks - trzy okna ostrołukowe w kamiennej opasce, w środkowym przedstawienie Ukrzyżowanego Chrystusa. W północnym aneksie pojedyncze analogiczne okno. Okna ostrołukowe w profilowanych kamiennych opaskach, pomiędzy nimi a gzymsem koronującym mniejsze ostrołukowe w uskokowych arkadach. Nad kaplicami bocznymi dwie symetryczne wieże na rzucie kwadratu, w połowie wysokości kamienny gzyms z fryzem arkadkowym. Okna ostrołukowe w kamiennej opasce. Całość zwieńczona ślepym fryzem arkadkowym, wyżej gzyms dźwigający ażurową arkadkową balustradę. Hełmy ostrosłupowe, miedziane. Zakrystia na rzucie prostokąta, nakryta sklepieniem kolebkowym zaostrzonym i krzyżowym z lunetami , oddzielone gurtem. Portale od wschodu i zachodu prostokątne zamknięte łukiem ostrym. Okna ostrołukowe.
kościół
Kościół św. Marcina z Tours
Zdjęcie nr 1: W środku kompozycji Maria w jasnej sukni, z niebieskim płaszczem narzuconym na ramiona i odkrytą głową siedzi, trzymając nagie Dzieciątko na kolanach. Obok niej po lewej stronie stoi św. Józef zwrócony profilem, wsparty na lasce. Na pierwszym planie Trzej Królowie: z lewej Murzyn w turbanie odwrócony tyłem klęczy, podając szkatułkę, pośrodku, zwrócony profilem klęczy brodaty monarcha w aksamitnym złotym płaszczu i podaje Dzieciątku naczynie. Trzeci król w czapce z piórem ukazuje się w prawym dolnym narożniku, pochylony otwiera szkatułę z darami. Na drugim planie po prawej grupa dwóch giermków z naczyniem. W tle po lewej architektura ruin, po prawej daleki „romantyczny” krajobraz. Koloryt soczysty, odpowiadający w tonacji wieczornej porze sceny.
obraz
Hołd Trzech Króli
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym obniżonym nadwieszonym. Matka Boska z Dzieciątkiem ukazana pośrodku płótna, frontalnie, w pozycji stojącej, w trzech czwartych postaci, z głową lekko pochyloną na lewy bark. Lewą ręką podtrzymuje siedzące na jej przedramieniu Dzieciątko, prawą wskazuje na Syna. Głowa mała, twarz o drobnych, delikatnych rysach, cienkich brwiach, wąskim, długim nosie, i krótkiej brodzie. Ubrana w szeroką - nieproporcjonalnie do postaci - brązową suknię, układającą się w regularne pionowe fałdy, oraz ciemnozielony płaszcz okrywający również głowę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo, o małej główce okolonej krótkimi kręconymi włosami; uśmiechnięte, wznosi prawą rączkę w geście błogosławienia; ubrane w żółtą sukienkę i biały płaszcz zdobiony wielobarwnymi kwiatkami. Wokół głów Matki Boskiej i Dzieciątka koliste nimby z gwiazdkami. Tło złote, malowane w wąskie liście i kwiaty lilii. Rama obrazu ażurowa o motywie chrząstki.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Śnieżnej, ujęta w półfigurze, en face, z lekkim skrętem głowy w prawo, ku podtrzymywanemu na lewym przedramieniu – Dzieciątku. Twarz Matki Boskiej pociągła o regularnych rysach; cienkich brwiach, długim nosie, małych ustach, okolona welonem odwijającym się fałdami od twarzy, opadającym szerokim płaszczem na ramiona. Suknia marszczona w gęste, drobne, pionowe fałdy. Ręce splecione na nóżkach Dzieciątka, z palcami prawej dłoni skierowanymi w dół. Dzieciątko o główce ujętej w ¾, zwróconej ku Marii, okolonej krótkimi, kręconymi włosami. Prawa rękę wznosi w geście błogosławienia, lewa podtrzymuje księgę. Odziane w długą sukienkę, o szerokich rękawach, spod której widoczne bose stopy. Sukienki drewniane, złocone. Płaszcz M. Boskiej i sukienka Dzieciątka pokryte ornamentem o motywie roślinnym, na głowach półplastyczne korony, wokół – nimby koliste, zdobione promieniami. Tło w formie ukośnej kratownicy, wypełnionej lilijkami i geometrycznymi rozetkami. Rama ażurowa, z motywami liści akantu i spinaczami w narożach.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa przyścienna, architektoniczna, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Mensa skrzyniowa, prostopadłościenna, ustawiona na jednym stopniu. Antepedium trójpolowe, obramione profilowanymi listwami, w narożach ujęte skręconymi, złoconymi kolumnami. W środkowym polu hierogram IHS, w bocznych motywy kwiatu dziewięćsiłu. Portatyl w formie kamiennej płytki. Tabernakulum w kształcie niewielkiej prostopadłościennej szafki, ujęte w narożach skręconymi kolumnami o kapitelach kostkowych, podtrzymujących profilowany gzyms. Od frontu drzwiczki w formie prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym, z rytą dekoracją roślinną i aplikowanym złoconym kielichem. Nastawa płaska, flankowana skręconymi, złoconymi kolumnami, ustawionymi na cokołach, dekorowanych rozetką. Kolumny zwieńczone kostkowymi kapitelami, ozdobionymi rozetką, nad którymi przerwany przyczółek. Nad polem środkowym zredukowane belkowanie, z fryzem zdobionym ukośną kratką. Zwieńczenie ujęte dwoma wolutami z uskokiem, dekorowanymi na krańcach rozetkami, pomiędzy którymi półokrągłe wycięcie i łaciński krzyż. W polu głównym obraz „Najświętsze Serce Jezusa” w prostokątnej ramie, dookoła obwiedziony szerokim profilowaniem. Struktura bejcowana, pokryta lakierem, detale i kolumny złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa przyścienna, architektoniczna, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Mensa skrzyniowa, prostopadłościenna, ustawiona na jednym stopniu. Antepedium trójpolowe, obramione profilowanymi listwami, w narożach ujęte skręconymi, złoconymi kolumnami. W środkowym polu hierogram IHS, w bocznych motywy kwiatu dziewięćsiłu. Portatyl w formie kamiennej płytki. Tabernakulum w kształcie niewielkiej prostopadłościennej szafki, ujęte w narożach skręconymi kolumnami o kapitelach kostkowych, podtrzymujących profilowany gzyms. Od frontu drzwiczki w formie prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym, z rytą dekoracją roślinną i aplikowanym złoconym kielichem. Nastawa płaska, flankowana skręconymi, złoconymi kolumnami, ustawionymi na cokołach, dekorowanych rozetką. Kolumny zwieńczone kostkowymi kapitelami z rozetkami, nad którymi przerwany przyczółek. Nad polem środkowym zredukowane belkowanie, z fryzem zdobionym ukośną kratką. Zwieńczenie ujęte dwoma wolutami z uskokiem, dekorowanymi na krańcach rozetkami pomiędzy którymi półokrągłe wycięcie i łaciński krzyż. W polu głównym obraz św. Józefa z Dzieciątkiem w prostokątnej ramie, dookoła obwiedziony szerokim profilowaniem. Struktura bejcowana, pokryta lakierem, detale i kolumny złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Okrągły medalion ujęty opaską z motywem korony cierniowej oraz profilowanym pasem; wewnątrz płaskorzeźbiony wizerunek Chrystusa. Twarz ma trójkątną, o dużych, migdałowatych, zamkniętych oczach, prostym nosie, wąskich ustach; okoloną krótką, rozdwajającą się brodą oraz lekko kręconymi włosami. Na głowie ma koronę cierniową. Medalion ujęty motywem trójkątów oraz glorią złożoną z ułożonych naprzemiennie promieni strzępionych i falistych. Twarz Chrystusa polichromowana naturalistycznie z zaznaczonymi ranami na głowie; medalion i gloria złocone i srebrzone. Na odwrocie napis „Oblicze Pana Jezusa / Rzeźbił dnia 28/X. / w 1939 r. WGórka.”
płaskorzeźba
Veraikon
Zdjęcie nr 1: Prezbiterium: Sklepienie krzyżowo-żebrowe, dwuprzęsłowe. Pola sklepienne malowane są na kolor beżowy. Od strony wschodniej z centralnie umieszczonymi trzema kolistymi medalionami, mieszczącymi przedstawienie gołębicy Ducha Świętego w obłokach na błękitnym tle (w medalionie centralnym) oraz przeciwstawnie ustawione popiersia dwóch serafinów przedstawionych jako jasnowłosi młodzieńcy w pastelowych szatach, z nimbem wokół głowy (w medalionach skrajnych). W ścianach tarczowych umieszczone wizerunki czterech ewangelistów wraz z ich atrybutami. W pierwszym od wschodu przęśle przedstawienie św. Jana z orłem (po lewej od ołtarza) i św. Mateusza z aniołem (po prawej). W przęśle drugim wizerunek św. Łukasza z uskrzydlonym bykiem (po lewej) i św. Marka z uskrzydlonym lwem (po prawej). Ewangeliści ukazani w popiersiu, na tle błękitnego nieba, obłoków i promienistego nimbu. W dolnej części każdej z kompozycji przedstawione symbole każdego z ewangelistów. Święty Jan ukazany jako młody, jasnowłosy mężczyzna z głową zwróconą w prawo. Ubrany jest w jasnozieloną szatę oraz luźno przerzucony przez ramię różowy płaszcz. W prawym ręku trzyma pióro, w lewym księgę. Świętego Mateusza przedstawiono jako starszego, siwowłosego i brodatego mężczyznę z głową zwróconą w lewo. Ubrany jest w złotą szatę oraz błękitny płaszcz. Swoją lewą rękę składa na piersi, prawą wskazuje w dół. Święty Łukasz przedstawiony jest jako starszy siwowłosy i brodaty mężczyzna ukazany w dynamicznej pozie – z głową z profilu zwróconą w lewo oraz lewą ręką uniesioną do góry. Postać ubrana jest w jasnofioletową szatę oraz błękitny płaszcz. Świętego Marka przedstawiono z ciałem zwróconym w trzech czwartych w prawo i głową ujętą z profilu. Ewangelistę ukazano jako dojrzałego, brodatego mężczyznę o ostrych rysach. Ubrany jest w różową szatę oraz błękitny płaszcz z jasnozieloną podszewką. W swoim prawym ręku trzyma pióro. Elementy architektoniczne takie jak żebra sklepienne, obramienia okien i arkadowych nisz oraz gzyms przebiegający na linii parapetów okiennych są polichromowane w odcieniach szarości z efektem marmoryzacji naśladującej kolorystykę alabastrowych elementów wyposażenia kościoła. Arkada i ściana tęczowa: Na ścianie tęczowej znajduje się wielopostaciowa, figuralna kompozycja z umieszczonym w centrum przedstawieniem Matki Boskiej Częstochowskiej unoszącej się na skrzydłach orła białego. Przedstawienie to jest flankowane przez dwie grupy świętych. Popiersie Marii z Dzieciątkiem ukazano na tle obłoków oraz promienistej glorii oraz ujęto wieńcem dwunastu gwiazd. Z lewej strony kompozycji ukazano sześcioosobową grupę klęczących świętych, zwracających się w kierunku Marii. Od lewej przedstawiony św. Andrzej Bobola z rękoma skrzyżowanymi na piersi, św. Wojciech w infule i paliuszu szeroko rozpościerający ramiona, św. Kinga w brązowym habicie klaryski z koroną na głowie, błogosławiona Bronisława w jasnoróżowym habicie, z krucyfiksem w dłoni, św. Stanisław biskup i męczennik z pastorałem w dłoni oraz infule na głowie i św. Jadwiga Królowa przedstawiona w złotej koronie i gronostajowym płaszczu. Sześcioosobową grupę świętych ukazanych z prawej strony kompozycji od lewej otwiera postać św. Jana Kantego przedstawionego w birecie oraz obszernym, czerwonym płaszczu z gronostajowym kołnierzem. Za nim przedstawiony św. Stanisław Kostka z rękoma skrzyżowanymi na piersi, następnie św. Jacek w habicie dominikańskim z monstrancją w ręku, błogosławiony Wincenty Kadłubek w stroju biskupim, św. Kazimierz Królewicz w mitrze książęcej oraz czerwonym płaszczu podbitym gronostajem i błogosławiona Salomea przedstawiona w brązowym habicie klaryski, z mitrą na głowie. Nawa główna: W nawie sklepienie kolebkowe z lunetami, trójprzęsłowe. Pola sklepienne malowane na kolor jasnobeżowy. W każdym z przęseł, w lunetach sceny figuralne, tworzące cykl ikonograficzny obrazujący sceny z życia Chrystusa i Marii. Wszystkie sceny umieszczone na tle nieba i obłoków. Cykl otwiera scena Zwiastowania umieszczona w pierwszym od prezbiterium przęśle sklepienia po lewej (północnej) stronie. W obłokach ukazani Maria (z prawej) oraz archanioł Gabriel (z lewej), ponad którymi unosi się gołębica Ducha Świętego otoczona świetlistą glorią. Maria przedstawiona jako młoda, jasnowłosa kobieta z ciałem zwróconym w prawo. Głowa otoczona nimbem, pochylona do dołu, prawa ręka złożona na piersi. Postać ubrana jest w białą suknię oraz błękitny płaszcz. Archanioł Gabriel ukazany z profilu w dynamicznej pozie z prawą ręką uniesioną do góry i lewą wyciągniętą do przodu, w której trzyma kwiat lilii. Anioł ubrany jest w długą, jasnoróżową szatę. W kolejnym przęśle przedstawiono Boże Narodzenie. W dolnej części kompozycji ukazani św. Józef (z lewej) i Maria (z prawej) klęczący w obłokach, obok żłóbka z Dzieciątkiem Jezus. Józef ukazany jako dojrzały, brodaty mężczyzna w żółtej szacie i zielonym płaszczu, trzymający w prawej ręce kwiat lilii. Maria przedstawiona jako młoda kobieta z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, ubrana w jasnoróżową szatę oraz błękitny płaszcz, którego poła nakrywa jej głowę. Dzieciątko Jezus przepasane białą materią, ukazane frontalnie z rękami wyciągniętymi do góry. W górnej części kompozycji przedstawiony frontalnie długowłosy anioł w jasnozielonej szacie trzymający oburącz banderolę z napisem „GLORIA IN EXCELSIS DEO”. W trzecim przęśle scena Modlitwy w Ogrójcu. Z lewej strony kompozycji przedstawiony z profilu, klęczący Chrystus unoszący do góry ręce złożone w geście modlitwy. Postać ubrana w długą, białą szatę oraz luźno przerzucony przez ramię jasnobłękitny płaszcz. Z prawej strony kompozycji, naprzeciw Chrystusa ukazujący się w obłokach anioł trzymający złoty kielich. Anioł przedstawiony jako długowłosa, młodzieńcza postać ubrana w biało-zielone szaty. Wokół obu postaci rama utworzona z ciemnoszarych, skłębionych obłoków. Kolejne przedstawienia figuralne znajdują się w prawej (południowej) części sklepienia. W pierwszym od strony chóru przęśle przedstawiono Ukrzyżowanie. W centrum kompozycji ukrzyżowany Chrystus z ramionami uniesionymi do góry, tworzącymi linię litery „V”, uniesioną głową w koronie cierniowej oraz stopami przebitymi jednym gwoździem. Postać przepasana długim, białym perizonium. U stóp krzyża ukazani w dynamicznych pozach, z rękoma wzniesionymi do góry św. Jan Ewangelista (z lewej) oraz Maria (z prawej). Święty Jan ubrany w zieloną szatę oraz rozwiany żółto-różowy płaszcz. Maria ukazana w jasnoróżowej sukni oraz granatowo-zielonym płaszczu i chuście na głowie. W kolejnym przęśle przedstawiono scenę Zmartwychwstania. W centrum kompozycji ukazany frontalnie, całopostaciowo zmartwychwstały Chrystus w obszernym, układającym się w dynamicznie załamujące się fałdy, czerwonym płaszczu. Jezus prawą, uniesioną do góry ręką błogosławi, w lewej trzyma chorągiew paschalną. W dolnej części kompozycji przedstawiony anioł w błękitnej szacie podtrzymujący wieko grobowca. W ostatnim przęśle znajduje się scena Wniebowzięcia Marii. W centrum kompozycji, na jasnożółtym tle frontalnie przedstawiona, unosząca się ponad obłokami Maria. Postać ukazana jako młoda kobieta z głową otoczoną wieńcem z gwiazd i rękami uniesionymi do góry. Ubrana jest w jasnoróżową suknię oraz spięty pod szyją, błękitny płaszcz. W dolnej części kompozycji dwa anioły ukazane w dynamicznych pozach. Anioł z lewej strony w zielonej sukni, anioł z prawej w jasnoróżowej. Na ścianie zachodniej kościoła, na wysokości parapetu chóru muzycznego dwie prostokątne płyciny zamknięte łukiem półokrągłym. Płycina z lewej mieści przedstawienie św. Cecylii grającej na organach, płycina z prawej wizerunek króla Dawida grającego na harfie. Pasy gurtów sklepiennych w nawie dekorowane są geometryczną dekoracją z malowanymi pseudopłycinami w kształcie poziomego prostokąta o krótszych bokach zamkniętych łukiem półkolistym z uskokiem. Filary artykułujące nawę, parapet chóru muzycznego oraz gzyms na ścianie zachodniej świątyni polichromowane w odcieniach szarości z efektem marmoryzacji naśladującej kolorystykę alabastrowych elementów wyposażenia kościoła.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Matka Boska z Lourdes", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-z-lourdes-2

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności