Chrystus rozpięty na krzyżu w silnym zwisie ciała, z szeroko rozłożonymi rękami, z głową opuszczoną na prawy bark, z nogami ugiętymi w kolanach; stopy założone lewa na prawą i przybite jednym gwoździem. Ciało esowato wygięte, muskularne, z podkreśloną budową anatomiczną. W prawym boku rana. Twarz trójkątna, z wydatnym nosem i kośćmi policzkowymi, okolona krótką brodą i włosami spływającymi na plecy, odsłaniającymi szyję i lewy bark, z kosmykiem włosów na prawym barku. Na włosy nałożona korona cierniowa upleciona z trzech grubych gałązek. Wokół bioder sznur podtrzymujący perizonium, które nie osłania prawego biodra, z końcem zwisającym wzdłuż prawego uda. Na górnej belce krzyża ułożony pionowo titulus o kształcie lekko pofałdowanej wstęgi z końcem wyciętym w jaskółczy ogon, z literami : J. N. / R. J. Karnacja ciała w jasnym odcieniu, z czerwonymi plamami krwi, włosy i broda brązowe, perizonium i titulus białe, krzyż w kolorze naturalnego drewna.
Barokowa rzeźba przedstawiająca martwego ukrzyżowanego Chrystusa.
Dobry.
Drewniana, polichromowana, barokowa rzeźba przedstawiająca martwego ukrzyżowanego Chrystusa, wykonana w XVIII wieku w warsztacie małopolskim.
Andrzej Włodarek, "Krzyż procesyjny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krzyz-procesyjny-36