Sprawiony do kościoła.
Chrystus rozpięty na krzyżu w lekkim zwisie ciała, z ukośnie ułożonymi rękami, z niemal wyprostowanymi nogami, stopami założonymi prawa na lewą i przebitymi jednym gwoździem, z głową przechyloną na prawy bark. Proporcje ciała zaburzone: duża głowa, krótki tors, chude ręce z drobnymi dłońmi, nogi muskularne z dużymi stopami. Twarz trójkątna, z zamkniętymi oczami, okolona krótkim zarostem i spływającymi na barki włosami. Na włosy nałożona korona cierniowa. Rana w prawym boku. Wokół bioder podwiązane sznurem perizonium ze zwisem tkaniny przy prawym udzie. Nad głową Chrystusa ułożony poziomo titulus z wyciętymi w jaskółczy ogon końcami, z literami IN RI. Krzyż w kolorze brązowym, karnacja ciała blada, włosy ciemne, perizonium złocone (pociemniałe), titulus biały.
Dzieło nieprofesjonalnego twórcy małopolskiego, o cechach sztuki ludowej.
Dobry.
Rzeźba drewniana, polichromowana, złocona; pełnoplastyczna, przyścienna, wyobrażająca ukrzyżowanego martwego Chrystusa, umieszczona w zakrystii. Wykonana w XIX wieku (?) przez nieprofesjonalnego twórcę małopolskiego.
Andrzej Włodarek, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-114