Sprawiony do kościoła.
Chrystus rozpięty na krzyżu z ułożonymi niemal poziomo, szeroko rozłożonymi rękami, z ugiętą w kolanie prawą nogą, lewą niemal wyprostowaną, stopami założonymi prawa na lewą i przebitymi jednym gwoździem, z głową skłonioną na prawy bark. Twarz pociągła, z długim nosem i wpółotwartymi ustami, okolona zarostem i długimi spływającymi na kark włosami, spod których widać lewe ucho. Budowa anatomiczna i muskulatura silnie podkreślona naprężeniem ciała. Karnacja w odcieniu naturalnym z zaznaczonymi śladami męki. Rana w prawym boku. Wokół bioder perizonium zawiązane na prawym koku w węzeł, ze zwisem tkaniny przy prawym udzie. Nad głową Chrystusa poziomo ułożony titulus z końcami wyciętym w jaskółczy ogon, z literami INRI. Krzyż malowany na kolor brązowy, karnacja i włosy Chrystusa w kolorze naturalnym, perizonium srebrzone i złocone, titulus biały ze złoconymi krawędziami.
Przedstawienie Chrystusa Ukrzyżowanego w typie Cristo morto.
Dobry.
Rzeźba drewniana, polichromowana, złocona i srebrzona; pełnoplastyczna, przyścienna, wyobrażająca ukrzyżowanego Chrystusa w typie Cristo morto, umieszczona nad arkadą tęczy. Wykonana w połowie XVIII wieku przez nieokreślonego rzeźbiarza małopolskiego.
Andrzej Włodarek, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-112