Feretron z figurą Matki Boskiej Niepokalanej

Województwo

MAŁOPOLSKIE

Powiat

suski

Gmina

Stryszawa

Miejscowość

Krzeszów

Metropolia

Krakowska

Diecezja

Krakowska

Dekanat

Sucha Beskidzka

Parafia

Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Dodaj do Udostępnij Drukuj Graf Pobierz

Miejsce przechowywania

Aneks przy prezbiterium

Identyfikator

DZIELO/03057

Kategoria

feretron

Ilość

1

Czas powstania

XX w.

Technika i materiał

drewno

Wymiary podstawowe

wysokość – 139 cm
Inne wymiary – Figura: 104 cm calosc: undefined wpreteksta: undefined wpasmanteria: undefined

Opis

Rzeźba pełna. Podstawa na planie kwadratu, dekorowana krenelażem. Figura na profilowanym cokole, dekorowanym ornamentem roślinnym oraz na półkuli ze złoconymi gwiazdkami. Matka Boska zwrócona frontalnie, w wykroku, depcząca węża zjadającego jabłko. Twarz owalna, o delikatnych, młodzieńczych rysach; długie brązowe włosy, fragmentarycznie wystające spod welonu. Ubrana w białą suknię ze złoconymi lamówkami, przepasaną w talii złotą taśmą oraz przerzucony przez ramiona i opadający na plecy niebieski płaszcz ze złoconymi lamówkami i żółtym podbiciem. Polichromia naturalistyczna, detale złocone.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dostateczny, ułamane i spękane fragmenty dłoni, zabrudzenia i przetarcia w strukturze polichromii

Inne dzieła z tego miejsca

SDM_COVER_PHOTO

feretron

Feretron z figurą Chrystusa Miłosiernego

Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, złocone i polichromowane, przedstawiające figury klęczących aniołów w dynamicznych pozach podtrzymujących świeczniki, ustawione na niskich cokołach. Twarze owalne, pełne o ekspresyjnym wyrazie: uniesiony ku górze wzrok, półotwarte usta. Włosy ciemnobrązowe, półdługie, falowane. Anioły ubrane są w bogato drapowane szaty z długimi rękawami. Partie karnacji polichromowane, szaty, skrzydła oraz trzony świeczników złocone.

rzeźba

Dwa anioły

Zdjęcie nr 1: Ambona wolnostojąca, dostępna schodkami od strony prezbiterium, z pulpitem do czytania. Kosz sześcioboczny ustawiony na postumencie o przekroju wieloliścia utworzonym z wiązki kolumienek o złoconych bazach i trzonach zdobionych rytym ornamentem roślinnym, osadzonym na niskim, sześciobocznym cokole. U podstawy kosza ostrołukowy fryz arkadkowy. Ścianki kosza podzielone na trzy części dekoracją pseudomaswerkową w formie arkadek. W środkowej arkadce każdego z pól płaskorzeźbione, polichromowane i złocone przedstawienie ewangelistów: św. Jana, św. Mateusza, św. Marka i św. Łukasza. Powyżej fryz ze stylizowanych lilii heraldycznych. Schody jednobiegowe, z balustradą utworzoną z rzędu wąskich kolumienek, ustawionych na niskich cokołach i bazach, o złoconych trzonach i półkolistych kapitelach. Każdy z ewangelistów ukazany całopostaciowo, frontalnie, z księgą w lewej ręce i piórem w prawej. U stóp ewangelistów przedstawiono odpowiadające im atrybuty: św. Marka – lew, św. Jana – orzeł, św. Mateusza – człowiek, św. Łukasza - wół. Ewangeliści, oprócz św. Jana mają rysy twarzy dojrzałych mężczyzn, z brodami, św. Jan bez brody z długimi i jasnymi włosami, opadającymi na plecy. Ubrani są w długie złocone suknie i złocone płaszcze. Struktura malowana na ciemny brąz, płyciny na kolor niebieski, zielony i czerwony, partie ornamentu złocone.

ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Figura umieszczona w mensie ołtarza bocznego, w niszy w formie leżącego prostokąta zamkniętego obniżonym łukiem koszowym, od przodu ujętej w profilowaną ramę. Chrystus leżący na plecach, ułożony na białych tkaninach, widoczny z prawego profilu. Głowa Jezusa lekko opada na prawe ramię; twarz pociągła, oczy zamknięte, nos prosty, lekko uchylone, wąskie usta. Twarz okolona zarostem, włosy długie, spod których widoczne strugi krwi. Prawa ręka ułożona wzdłuż ciała, lewa złożona na pasie. Lewa noga lekko ugięta, prawa wyprostowana. Nogi przykryte białym materiałem ze złotą lamówką, tors nagi. Widoczne ślady męki, polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna. Za Chrystusem płaskorzeźbione tło z bujną roślinnością i skałami.

rzeźba

Chrystus w grobie

Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego, ścięta z tyłu, ustawiona na niskim, zdwojonym, prostopadłościennym cokole. Chrystus ukazany frontalnie, w kontrapoście, delikatnie przechylony w prawą stronę, w lewej ręce trzyma chorągiew zakończoną krzyżem, a prawą błogosławi. Twarz pociągła, długi i wąski nos, broda jasna, średniej długości. Włosy długie, brązowe, z przedziałkiem na środku głowy, opadają na ramiona w postaci loków, zasłaniając uszy. Chrystus ubrany jest w czerwony płaszcz, przewieszony przez lewe ramię, odsłaniający nagi tors. Nimb krzyżowy w formie trzech wiązek promieni o nierównej długości. Polichromia naturalistyczna, nimb złocony.

rzeźba

Chrystus Zmartwychwstały

Zdjęcie nr 1: Drewniane płaskorzeźbione stalle ustawione na niewysokim, profilowanym cokole. Przedpiersie ujęte smukłymi, złoconymi kolumienkami o kompozytowych kapitelach, zwieńczone profilowanym gzymsem, na skrajach ustawione małe wazoniki. Lico przedpiersia dekorowane czterema prostokątnymi płycinami wypełnionymi pseudomaswerkową dekoracją w formie zdwojonych ostrołukowych arkadek z dekoracją roślinną. Zaplecek ujęty po bokach analogicznymi kolumienkami zakończonymi pinaklami, podzielony na cztery pola za pomocą niewielkich konsolek z płycinami dźwigających analogiczne pinakle. Zwieńczenie w formie czterech wimperg dekorowanych czołgankami i pinaklami. W stalli lewej na środkowym pinaklu zwieńczenia monogram IHS, a w prawej monogram Matki Boskiej. Struktura malowana na ciemny brąz, wypełnienia płycin zielone, detale błękitne oraz czerwone. Partie ornamentu oraz trzony kolumn złocone.

stalla

Dwie stalle

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego owalu. W centrum kompozycji Dzieciątko Jezus stojące na monogramie IHS, które lewą ręką przytrzymuje krzyż, a prawą, uniesioną do góry błogosławi. Ma okrągłą twarz i krótkie, jasne włosy, skośnie przez pierś i między nogami biegnie biało-czerwona szarfa, która rozwiewa się za jego plecami. Poniżej monogramu serce Jezusa otoczone koroną cierniową, z płomieniami. Przedstawienie adorowane przez dwa, symetrycznie klęczące anioły z kadzielnicami w rękach. Anioł z prawej strony spogląda w dół, anioł z lewej unosi wzrok w kierunku serca. Oba ubrane są w białe suknie z dużym dekoltem, o szerokich rękawach spiętych złotymi klamrami na wysokości łokci oraz ramion. Każdy ma narzucony niebieski płaszcz i rozpostarte, tonące w mroku skrzydła. Tło wypełniają skłębione chmury w złotobrunatnym odcieniu, które rozjaśniają się za postacią Dzieciątka.

Adoracja Imienia Jezus

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu malowany na płótnie naklejonym na deskę. W centrum Matka Boska z Dzieciątkiem na kolanach. Maria w pozycji siedzącej, ukazana całopostaciowo, lewą ręką ugiętą w łokciu podtrzymuje Dzieciątko w okolicy klatki piersiowej. Głowa pochylona nieco w lewą stronę. Twarz o rysach młodej kobiety, oczy brązowe, nos długi, usta wąskie. Karnacja jasna, z rumieńcami na policzkach; włosy jasne, przykryte maforionem. Maria jest ubrana w suknię z długimi rękawami w kolorze jasnoróżowym, na którą zarzucony jest obfity, błękitny płaszcz okrywający ramiona. Spod szat widoczna lewa, bosa stopa. Nad głową malowany nimb, powyżej powtórzony w trybowanej blasze; złocony. Dzieciątko jest nagie, leży na kolanach Matki z głową pochyloną lekko do przodu. Ręce ma ugięte, rozchylone w geście błogosławieństwa. Włosy ma krótkie, gęste, jasnobrązowe, twarz okrągłą z krótkim nosem, wąskimi ustami i półprzymkniętymi powiekami. Z prawej strony, w dole kompozycji, na pierwszym planie, ukazana klęcząca kobieta. W obu wyciągniętych przed siebie rękach trzyma tacę, na której leżą jasnoróżowe róże. Na głowie ma dekoracyjnie upięty kok, w który wpleciony jest pas materiału. Ubrana jest w ciemnoczerwoną suknię z krótkimi rękawami i szerokim dekoltem. Tło kompozycji jednolite, ciemne. Na górną część obrazu nałożony okład ze srebrnej blachy repusowanej w motywy wici roślinno-kwiatowej. Wewnętrzna krawędź okładu obwiedziona pozłoconym pasem blachy, z repusowanym ornamentem roślinnym. Na krawędzi punca kontrybucyjna „CE”.

Adoracja Matki Boskiej

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Feretron z figurą Matki Boskiej Niepokalanej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/feretron-z-figura-matki-boskiej-niepokalanej

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności