Epitafium Wincentego, Fryderyki i Ignacego Bobrowskich

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Oświęcim
Miejscowość
Poręba Wielka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Kościół
Św. Bartłomieja Apostoła
Miejsce przechowywania
Kościół; południowa ściana nawy
Identyfikator
DZIELO/13041
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
koniec XIX wieku
Technika i materiał
piaskowiec; złocenie, grawerowanie
Wymiary podstawowe
szerokość – 97 cm
wysokość – 60 cm
Inne wymiary – wysokoscBezRamy: wysokoscFigury: szerkoscBezRamy: szerokoscFigury: wymiarPodstawy: srednica: srednicaCzary: szerokoscRam:
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Epitafium trzech członków rodziny Bobrowskich zostało umieszczone w świątyni najwcześniej na początku lat osiemdziesiątych XIX wieku.

Opis

Epitafium w formie kamiennej tablicy o kształcie prostokąta leżącego W polu ryta i złocona inskrypcja:

+

D.O.M.

Wincenty hrabia z Bobrówki Bobrowski
18 Sierp 1835. w 70 r. życia
Fryderyka z hr. Nava jego żona
20 Grudnia 1815 w 45 r. życia
Ignacy ich syn
31 Marca 1879 w 86 roku życia
proszą o modlitwę

Zarys problematyki artystycznej

Epitafium jest ozdobną tablicą upamiętniającą zmarłego, której nazwa w języku greckim znaczy tyle, co „nad grobem”. Tego typu kommemoratywne płyty umieszczano na ścianach kościołów na zewnątrz lub wewnątrz, najczęściej w pobliżu miejsca pochówku osób, którym były dedykowane. Geneza owych tablic wywodzi się z tradycji starożytnych steli grobowych, gdzie wraz z wizerunkiem zmarłego umieszczano tekst zawierający podstawowe informacje o nim. Zwyczaj ten został przejęty przez średniowiecze, by w okresie nowożytnym w pełni się rozpowszechnić i rozwinąć szereg form i treści przedstawieniowych. W dobie renesansu i baroku, podobnie jak i w XIX wieku, epitafia wykonywano z różnorodnych materiałów (drewno, kamień, metal) wykorzystując głównie takie techniki artystyczne, jak rzeźba i malarstwo.

Prezentowana XIX-wieczna tablica epitafijna, w formie pozbawionej dekoracji, prostokątnej płyty dedykowana jest osobie hrabiego Wincentego Bobrowskiego z Bobrówki (1765-1835), który najprawdopodobniej na początku XIX wieku nabył wieś Poręba Wielka. Rodzina Bobrowskich pozostawała właścicielami miejscowości do ostatniej ćwierci XIX stulecia. Na epitafium wspomniana jest także postać żony hrabiego, Fryderyki Nava (1770-1815) oraz ich syna Ignacego, za rządów którego miejscowość słynęła ze wspaniałej stadniny. (Syn Ignacego, Wincenty Ignacy Jakub Bobrowski był słynnym komediopisarzem, mecenasem sztuki i lwowskim bankowcem, który nim opuścił Porębę Wielką wzniósł na początku lat sześćdziesiątych XIX wieku neogotycko-mauretański dwór według projektów Franciszka Marii Lanciego.)

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, bez widocznych uszkodzeń.

Literatura

1. "Plan odnowy sołectwa Poręba Wielka", Poręba Wielka 2010, https://bip.malopolska.pl/e,pobierz,get.html?id=812289 (dostęp 29.09.2017)
2. Henryk Madej, Epitafium, [w:] Encyklopedia katolicka, Lublin 1985, kol. 1053-1054.
3. Walerian Preisner, Bobrowski Wincenty Ignacy (1832-1899) [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936, kol. 164.

Streszczenie

Jedna ze znajdujących się w kościele XIX-wiecznych tablic epitafijnych upamiętnia trzech członków rodziny Bobrowskich, ówczesnych właścicieli Poręby Wielkiej.

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Epitafium Wincentego, Fryderyki i Ignacego Bobrowskich", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-wincentego-fryderyki-i-ignacego-bobrowskich

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności