Ecce Homo

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną i drewnianą ramą. Chrystus ukazany w popiersiu z głową przechyloną na prawe ramię i delikatnie uniesioną do góry. Twarz podłużna o idealizujących rysach, z krótkim i brązowym zarostem. Włosy długie, falowane, jasnobrązowe, opadające na plecy i ramiona. Na głowie cierniowa korona. Na czole i szyi widać strużki krwi. Chrystus ubrany jest w czerwoną suknię ze złotą bordiurą u szyi oraz niebieski płaszcz zarzucony na lewe ramię; na głowie ma założoną koronę cierniową, a wokół niej kolisty i złoty nimb. Tło obrazu jednolite i ciemnobrązowe. Kolorystyka stonowana.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz z przedstawieniem Ecce Homo nawiązuje do sceny, w której Piłat ukazał ubiczowanego i cierniem ukoronowanego Chrystusa ludowi żydowskiemu, wypowiadając słowa: „Oto Człowiek!” (J 19, 1-5). Scenę na obrazie oddano w popularnym ujęciu ikonograficznym, jednakże mocno już uwspółcześnionym (m.in. Chrystus zamiast purpurowego płaszcza ubrany jest w czerwoną suknię z dekoracyjną bordiurą). Wizerunek ten odnosi się do nowożytnej polskiej ikonografii Ecce Homo, cechującej się redukcją tematu, czyli ograniczeniem do przedstawienia najważniejszych postaci, bez zbędnego sztafażu. Redukcja taka występowała w nowożytnej sztuce zachodniej, ale tylko jako jeden z wariantów przedstawienia. W sztuce XIX i XX wieku ten sposób ukazania tematu Ecce Homo był bardzo popularny, ostatecznie artyści ukazywali wyłącznie popiersie lub twarz Zbawiciela w koronie cierniowej z widocznym fragmentem purpurowego płaszcza.

Streszczenie

Obraz Ecce Homo został wykonany w pierwszej połowie XX wieku. Ilustruje scenę, w której Piłat ukazał ubiczowanego i cierniem ukoronowanego Chrystusa ludowi żydowskiemu, wypowiadając słowa: „Oto Człowiek!” (J 19, 1-5).

Bibliografia