Chrzcielnica

Opis

Na ośmiobocznej podstawie o fazowanej, lekko wklęsłej krawędzi osadzony prostopadłościenny cokół, na którym trzon w typie gruszkowym podtrzymujący półkulistą, puklowaną czarę z wklęsłym, profilowanym brzegiem. Pokrywa z płaskim brzegiem przechodzącym w lekko wybrzuszony cokół i zwężające się ku górze puklowania z kulą i krzyżem. Na bocznej ściance cokołu kuta data „A(NNO) D(OMINI) 1751”.

Zarys problematyki artystycznej

Wykonana z czarnego marmuru chrzcielnica posiada formy charakterystyczne dla tego typu dzieł powstających w jednym z najważniejszych ośrodków kamieniarskich w Dębniku koło Krzeszowic. Tamtejsze kamieniołomy, wokół których zlokalizowane były niewielkie warsztaty kamieniarskie były własnością karmelitów bosych z Czernej. Kamieniarze płacili karmelitom podatek (nazywany olborą) od wydobycia drogocennego materiału. W prowadzonym przez karmelitów spisie tego podatku odnotowano nazwisko kamieniarza wykonującego chrzcielnicę do Zalasu – Franciszka Bielawskiego, przedstawiciela wielopokoleniowej rodziny kamieniarzy (brat Jakuba i Stanisława Bielawskich), autora wielu wybitnych dzieł projektowanych przez architekta Francesca Placidiego, np. ołtarza głównego w katedrze we Fromborku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Chrzcielnica z marmuru dębnickiego wykonana została w 1751 roku przez Franciszka Bielawskiego. Należy do typowych dla późnego baroku dzieł, którego formy w postaci trzonu w typie gruszkowym i puklowanej czary powtarzano wielokrotnie w XVII i XVIII wieku.

Bibliografia