Ambona sprawiona do wyposażenia kościoła.
Ambona zawieszona na północnej ścianie prezbiterium. Kosz na rzucie sześcioboku (połowy ośmioboku), osadzony na nadwieszonej masywnej konsoli o formie odwróconego ściętego ostrosłupa o wklęsło-wypukłych bokach; kosz zwieńczony profilowanym gzymsem. Boki kosza ozdobione prostokątnymi płycinami w profilowanych obramieniach, w ich polach nałożone rzeźbione motywy rocaille’ów. Zaplecek w kształcie aediculi o wklęsło-wypukłych bokach, ujętej wolutami; w polu zaplecka płycina ozdobiona pozłoconym krzyżem łacińskim o trójdzielnych zakończeniach ramion i promieniami wokół przecięcia belek. Baldachim na rzucie wieloboku opięty odcinkami występującego belkowania, ponad którymi woluty; wyżej ścięty ostrosłup o wklęsłych bokach tworzący podstawę dla pełnoplastycznej rzeźby św. Michała Archanioła przebijającego włócznią smoka leżącego u jego stóp. Na podniebiu podwieszona rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego. Struktura pomalowana w kolorach ciemnego różu i ciemnego niebieskiego, detale architektoniczne oraz motywy ornamentalne i rzeźbiarskie złocone lub srebrzone.
Dziewiętnastowieczna ambona o skromnym programie ikonograficznym.
Dobry.
Ambona drewniana, polichromowana, złocona i srebrzona, zawieszona na północnej ścianie prezbiterium; ozdobiona motywami rocaille’ów oraz rzeźbami Gołębicy Ducha Świętego na podniebiu baldachimu i św. Michała Archanioła w zwieńczeniu. Wykonana w XIX wieku przez małopolski warsztat stolarsko-rzeźbiarki.
Andrzej Włodarek, "Ambona", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ambona-107