Sprawiony do wyposażenia kościoła wzniesionego w 1748, wzmiankowany w 1773.
Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana, umieszczona na prostopadłościennej skrzyni; antependium z prostokątną płyciną. Nastawa ujęta czworobocznymi, kanelowanymi filarami, ustawionymi ukośnie na tle kanelowanych pilastrów. Filary dźwigają pełne belkowanie i profilowany gzyms, występujące nad nimi. Przy filarach od czoła na wysokich, prostopadłościennych postumentach rzeźby dwóch świętych jezuickich w czarnych sutannach. W polu środkowym nastawy prostokątne nisza ujęta złoconą ramą, w której rzeźba Najświętsze Serce Jezusa. Zwieńczenie w kształcie aedikuli zamkniętej łukiem półkolistym nadwieszonym i o wklęsłych bokach; pośrodku obraz z przedstawieniem świętego męczennika powtarzający kształt aedikuli. Po bokach, w osiach filarów, odcinki przerwanego przyczółka, na których siedzą dwa putta. Struktura malowana na biało, detale architektoniczne i ornamenty złocone.
Barokowy ołtarz z trzeciej ćwierci XVIII wieku o jezuickim programie ikonograficznym.
Dobry.
Ołtarz drewniany, polichromowany, złocony, umieszczony w pd.-wsch. narożu nawy; architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Nastawa ujęta czworobocznymi, kanelowanymi filarami, ustawionymi ukośnie na tle kanelowanych pilastrów. Przy filarach od czoła na wysokich, prostopadłościennych postumentach rzeźby dwóch świętych jezuickich w czarnych sutannach. W polu środkowym nastawy prostokątne nisza ujęta złoconą ramą, w której rzeźba Najświętsze Serce Jezusa. W zwieńczeniu obraz z przedstawieniem świętego męczennika. Po bokach, w osiach filarów, odcinki przerwanego przyczółka, na których siedzą dwa putta. Dzieło warsztatu małopolskiego z trzeciej ćwierci XVIII wieku.
Andrzej Włodarek, "Ołtarz boczny, prawy", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-prawy-7