Teodor Baltazar Stachowicz

Biogram

Teodor Baltazar Stachowicz urodził się 6 stycznia 1800 w Krakowie i tamże zmarł 10 lipca 1873 roku, był malarzem. Początkowo uczył się malarstwa pod okiem ojca Michała, a od 1820 roku w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Malował obrazy religijne, portrety i widoki, w tym najczęściej Krakowa. Posługiwał się techniką olejną, akwarelą, rysunkiem, tworzył również polichromie, m.in. w krakowskim kościele Świętej Trójcy w kaplicy Matki Boskiej Różańcowej. Obrazy o treści religijnej malował na zamówienie do licznych kościołów i klasztorów Krakowa i okolic, m.in. w 1825 roku pracował dla dominikanów w Krakowie, gdzie zachowały się dwa cenne dzieła Stachowicza o istotnej dla historii klasztoru treści, przedstawiające kościół przed pożarem w 1850 roku i po pożarze w 1858 roku. Obrazy Stachowicza znajdują się również w innych krakowskich kościołach: w klasztorze dominikanek na Gródku – „Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską” z 1838 roku, w kościele św. Marka – „Apoteoza św. Doroty” z 1849 roku, w kościele św. Floriana – „Naigrywanie” z 1860 roku, w klasztorze Karmelitów bosych – „Św. Jan od Krzyża”. Artysta z zamiłowaniem malował też widoki Krakowa i jego okolic, a także aktualne wydarzenia. Obrazy te mają szczególną wartość ikonograficzną, np. – „Pożar Krakowa 18-21 lipca 1850”. Mniej znane dzieła Stachiewicza znajdują się licznie w kościołach Małopolski: obrazy „Św. Józef” i „Matka Boska” w kościele św. Mikołaja w Czulicach z 1868 roku, „Św. Marek” w kościele św. Marka w Żywcu z 1834 roku, a także obraz „Św. Barbara” w kościele św. Klemensa w Wieliczce.

Bibliografia