Rzeźba sprawiona do bocznego ołtarza po lewej stronie tęczy.
Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna; całopostaciowe przedstawienie św. Stanisława Kostki, ukazanego frontalnie, stojącego w ożywionej pozie, z esowato wygiętym ciałem, z prawą stopą wysuniętą do przodu, z lewą ręką wysuniętą do przodu i prawą dłonią złożoną na piersi, z głową lekko przechyloną na lewy bark., w; Twarz młodego mężczyzny o niemal jeszcze dziecięcych rysach, o jasnej karnacji, z zaróżowionymi policzkami, długim nosem i oczami skierowanymi w dół. Święty ubrany w udrapowane dynamicznie czarną sutannę jezuicką i białą komżę ozdobioną złotą koronką.
Wykonanie figury przypisywane jest Antoniemu Gegenbaurowi. Rzeźba późnobarokowa, tworzy parę z przedstawieniem św. Ignacego Loyoli umieszczonym po przeciwległej stronie ołtarza.
Dobry.
Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana i złocona, umieszczona w ołtarzu bocznym; całopostaciowe przedstawienie św. Stanisława Kostki w sutannie jezuickiej. Dzieło nieokreślonego rzeźbiarza małopolskiego z 2. połowy XVIII wieku.
Andrzej Włodarek, "Św. Stanisław Kostka", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-stanislaw-kostka-10