Rzeźba zapewne sprawiona do siedemnastowiecznego ołtarz, wtórnie umieszczona w ołtarzu osiemnastowiecznym.
Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, z tyłu drążona, ustawiona na niskim, prostopadłościennym postumencie. Święty ukazany en face, w kontrapoście, obie ręce ugięte w łokciach, wyciągnięte przed siebie, w lewej trzyma pastorał, prawa dłoń ułożona w geście błogosławieństwa. Twarz pociągła, o płytko rzeźbionych rysach i dużym, zaostrzonym nosie, okolona krótkimi falowanymi włosami. Ubrany w długą albę, komżę z koronką przy brzegach, mucet zapinany na guziki oraz kapę spiętą na piersi i opadającą na ramiona i plecy, z fragmentem tkaniny zawiniętym przy lewym boku; na piersi pektorał, na głowie infuła. Przy prawej nodze Piotrowin, ukazany w popiersiu, z profilu, z rękoma uniesionymi ku górze oraz głową okrytą całunem. Figura polichromowana naturalistycznie w odsłoniętych partiach ciała, szaty i atrybuty złocone, komża srebrzona.
Barokowa, siedemnastowieczna rzeźba wtórnie umieszczona w osiemnastowiecznym ołtarzu.
Dobry.
Rzeźba drewniana, polichromowana, złocona, srebrzona, umieszczona w nastawie ołtarza przy północnej ścianie nawy; pełnoplastyczna, przyścienna, z tyłu wydrążona. Przedstawienie św. Stanisława w całej postaci, w stroju pontyfikalnym, z Piotrowinem u stóp. Dzieło nieokreślonego rzeźbiarza małopolskiego z czwartej ćwierci XVII wieku.
Andrzej Włodarek, "Św. Stanisław", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-stanislaw-40