Św. Katarzyna Aleksandryjska

Dzieje zabytku

W latach 1966-1967 obraz zdublowano na masę woskową, na nowe płótno. Zdjęto przemalowania, a ubytki uzupełniono.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym utworzonym z dwóch akantowych wolut. W centrum postać św. Katarzyny zwróconej trzy czwarte w prawo; lewą rękę unosi, trzymając krzyżyk, prawą wyciąga ku stojącym w lewej części obrazu postaciom. Twarz pełna o podkreślonych łukach brwiowych i nosie; włosy upięte z tyłu głowy, dekorowane sznurami pereł, na głowie ma diadem. Święta ubrana jest w zieloną suknię spodnią, białą koszulę i różową spódnicę, złoty gorset, a także czerwony płaszcz podbity gronostajem, zapięty na lewym ramieniu fibulą. Poniżej, przy jej lewym boku leżą atrybuty męczeństwa: koło oraz miecz. Po lewej stronie grupa mężczyzn w turbanach na głowach. Poniżej siedzący starzec, trzymający na kolanach rozwinięty zwój. Scena na tle krajobrazu oraz skłębionego nieba, rozjaśnionego glorią wokół głowy świętej. W górnej części obrazu postacie anielskie. Kolorystyka dzieła intensywna, żywa utrzymana w odcieniach czerwieni i brązów. Rama drewniana, profilowana, złocona.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz został namalowany w XVIII wieku przez nieznanego artystę. Święta Katarzyna Aleksandryjska (zm. 305) jest patronką filozofów chrześcijańskich oraz uniwersytetów, ponieważ za życia miała otrzymać wysokie wykształcenie. Ukazana na obrazie historia wiążę się z dysputą zarządzoną przez Maksencjusza, pomiędzy św. Katarzyną a pogańskimi filozofami, która skończyła się ich nawróceniem. Przedstawia błogosławieństwo udzielone przez św. Katarzynę Aleksandryjską filozofom skazanym na śmierć. Sama święta zginęła śmiercią męczeńską na początku IV wieku, gdy odmówiła wykonania rozkazu cesarza Maksencjusza – złożenia ofiar pogańskim bogom. W omawianym dziele została ukazana ze złamanym kołem i mieczem, które nawiązują do jej męki. W trakcie tortury miażdżenia kołem sprawiła modlitwą, że rozpadło się ono w rękach oprawców. Ostatecznie została ścięta mieczem. Oba atrybuty są często wykorzystywane w ikonografii świętej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Obraz po konserwacji.

Streszczenie

Obraz został namalowany w XVIII wieku przez nieznanego artystę. Przedstawia św. Katarzynę Aleksandryjską (zm. 305), patronkę filozofów chrześcijańskich oraz uniwersytetów. Ukazana na obrazie historia wiążę się z dysputą zarządzoną przez Maksencjusza, pomiędzy św. Katarzyną a pogańskimi filozofami, która skończyła się ich nawróceniem.

Bibliografia