Według akt wizytacji w 1783 roku obraz znajdował się w ołtarzu bocznym fundacji proboszcza Andrzeja Dominika Lipiewicza z 1766 roku. Mógł zatem powstać wraz z tą nastawą lub pochodzić z wystroju poprzedniego retabulum, o tym samym wezwaniu, które również zawierało obraz św. Józefa, odnotowany w wizytacji z 1747 roku. Wizerunek wymieniono również w inwentarzu z 1791 roku. Pierwotnie zdobiły go drewniana, posrebrzana sukienka oraz „korona srebrna w promienie”, wspomniane w wizytacji z 1783 roku oraz w inwentarzach kościoła z 1832 i 1860 roku. Ostatni raz sukienka wzmiankowana była na obrazie w 1917 roku w opisie kościoła Jana Wiśniewskiego. Obecnie obraz zdobi metalowa sukienka wykonana w 1971 roku przez Tadeusza Rybskiego, który był również twórcą antepedium do tego ołtarza w 1974 roku.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazany św. Józef w postawie stojącej, delikatnie zwrócony w prawą stronę, z prawą stopą wysuniętą do przodu a prawą ręką złożoną na piersi, zaś lewą ręką przytrzymujący połę płaszcza u boku. Twarz świętego owalna, z długim i prostym nosem, okolona siwą brodą oraz długimi i delikatnie siwymi włosami, opadającymi na ramiona. Postać przykryta metalową sukienką w kolorze srebra, na powierzchni której oddano przebieg draperii szat świętego oraz zdobiący je ornament roślinny, a nad głową złoconą, kameryzowaną i promienistą koronę. Tło jednolite, brunatne, wokół głowy św. Józefa delikatnie rozjaśnione na kształt nimbu. Po lewej stronie obrazu krzak białej lilii.
Niestety źródła archiwalne nie ujawniły autora dzieła. Święty Józef został ukazany w niekonwencjonalnym ujęciu ikonograficznym, samodzielnie, bez Dzieciątka Jezus. Z zasobu tradycyjnej ikonografii świętego autor obrazu zastosował krzak białej lilii, symbolizujący czystość. Jednak i w tym przypadku dokonał pewnej zmiany. Zwykle gałązkę białej lilii św. Józef trzyma w dłoni lub leży ona na stoliku, obok postaci, w tym przypadku lilia w formie krzaku wyrasta z ziemi. Święty Józef, opiekun Świętej Rodziny jest patronem osób pracujących, rodzin oraz dobrej śmierci.
Dostateczny, warstwa malarska spękana, zabrudzona, ściemniona, płótno sfalowane.
Obraz św. Józefa z XVIII wieku o nieustalonej atrybucji został umieszczony w ołtarzu bocznym fundacji proboszcza Andrzeja Dominika Lipiewicza z 1766 roku. Przedstawia św. Józefa opiekuna Świętej Rodziny, patrona osób pracujących, rodzin oraz dobrej śmierci.
Maria Działo, "Św. Józef", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jozef-7