Obraz św. Jana Nepomucena powstał najpewniej w drugiej połowie XVIII wieku. Został wykonany przez malarza z ośrodka krakowskiego.
Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Jana Nepomucena przed stołem. Święty ukazany do pasa, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową. Obie ugięte ręce opiera o blat, prawą dłoń kładzie na piersi, w lewej, wyciągniętej przed siebie trzyma krucyfiks. Twarz ma szczupłą, o dużych, półprzymkniętych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną krótką, ciemną brodą i brązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Wokół głowy ma aureolę. Ubrany jest w białą komżę, z rękawami obszytymi koronką. Na ramiona ma narzuconą brązową almucję z kapturem, zawiązaną na piersi czerwonym sznurkiem z chwostami, pod szyją ma befkę. Na stoliku, przed świętym leży otwarta księga i czaszka. Postać ukazana na jasnobrązowym tle, rozjaśnionym w lewym górnym rogu obrazu, gdzie ukazano Oko Opatrzności w glorii i w otoczeniu gwiazd. W prawym górnym rogu obrazu namalowana podwieszona niebieska draperia. Obraz ujęty drewnianą, profilowaną ramą, polichromowaną w kolorze beżowym i brązowym.
Obraz został prawdopodobnie wykonany przez jednego z malarzy działających w ośrodku krakowskim w drugiej połowie XVIII wieku. Sposób malowania omawianego dzieła bliski jest obrazom artystów takich jak Łukasz Orłowski, Kazimierz Mołodziński czy Mikołaj Janowski, dlatego najpewniej został namalowany przez malarza z ich kręgu.
Przedstawiony na obrazie św. Jan Nepomucen był kanonikiem kolegiaty św. Idziego w Pradze, dlatego ukazywany jest w stroju odpowiadającym tej godności. Zginął zrzucony z mostu Karola w Pradze do rzeki Wełtawy. Przyjmuje się, że powodem jego śmierci była odmowa ujawnienia tajemnicy spowiedzi, do której złamania zmuszał świętego król Wacław IV. Święty Jan Nepomucen ukazywany jest zazwyczaj z krucyfiksem w ręku. Na omawianym obrazie został przedstawiony jako pokutujący, czego symbolem jest czaszka.
Zły: warstwa malarska w całości spękana, łuszcząca się, silnie zabrudzona, przetarta w górnym prawym rogu. Ubytki i odpryski malatury w środkowej i dolnej partii obrazu. Sfalowane i przedziurawione płótno. Odspojenia ramy, przetarcia polichromii, drewnojady.
Obraz św. Jana Nepomucena powstał najpewniej w drugiej połowie XVIII wieku. Został wykonany przez malarza z ośrodka krakowskiego. Przedstawiony na obrazie św. Jan Nepomucen był kanonikiem kolegiaty św. Idziego w Pradze, dlatego ukazywany jest w stroju odpowiadającym tej godności. Ukazywany jest zazwyczaj z krucyfiksem w ręku.
Paulina Kluz, "Św. Jan Nepomucen", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jan-nepomucen-25