Obraz wstawiono do ołtarza fundacji proboszcza Andrzeja Dominika Lipiewicza z 1766 roku. Prawdopodobnie z powodu znacznego zniszczenia dzieła wycięto po konturze postać św. Jana Ewangelisty i przybito ją do nowego tła.
Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazany św. Jan Ewangelista w postawie stojącej, frontalnie, z lewą stopą wspartą na niskim cokole, piszący piórem w otwartej księdze podtrzymywanej lewą ręką. Twarz szeroka, o młodzieńczych rysach, z długim i szerokim nosem, wzrokiem skierowanym ku górze. Włosy długie, z przedziałkiem pośrodku, opadające na plecy i ramiona. Wokół głowy, złoty i kolisty nimb. Święty ubrany jest w długą, czerwoną suknię z długimi rękawami, z szerokim dekoltem, odsłaniającą bose stopy oraz zielony płaszcz zarzucony na plecy. U stóp świętego, po prawej stronie obrazu orzeł z kałamarzem w dziobie. Tło szare.
Niestety źródła archiwalne nie ujawniły autora dzieła. Święty Jan został ukazany w charakterystycznym typie ikonograficznym, jako młodzieniec, bez zarostu, z długimi włosami, o łagodnej twarzy i delikatnym spojrzeniu. Również jego szaty namalowano w kolorach zwyczajowo mu przypisywanych: czerwonej sukni i zielonym płaszczu. Ponadto u stóp ewangelisty znajduje się orzeł, atrybut świętego. Święty Jan był autorem czwartej Ewangelii, Apokalipsy i trzech Listów kanonicznych, dlatego na obrazie został ukazany z księgą i piórem. Interesującym elementem sceny jest trzymanie przez orła kałamarza w dziobie. Motyw ten pojawił się już w grafice Gottfrieda Bernharda Götza „Św. Jan Ewangelista” po 1744 roku oraz na gruncie polskim, np. we fragmencie polichromii w kościele Bernardynów w Leżajsku z lat około 1757-1758 namalowanej przez Stanisława Stroińskiego i Macieja Millera (?) oraz na koszu ambony w kościele Przenajświętszej Trójcy w Bieńkówce.
Zły, liczne zabrudzenia powierzchni, odpryski warstwy malarskiej, obraz niekompletny, wycięty po konturze postaci św. Jana Ewangelisty.
Obraz przedstawiający św. Jana Ewangelistę wstawiono do ołtarza fundacji proboszcza Andrzeja Dominika Lipiewicza z 1766 roku. Prawdopodobnie z powodu znacznego zniszczenia wycięto po konturze postać św. Jana Ewangelisty i przybito ją do nowego tła. Wizerunek przedstawia najmłodszego z apostołów, autora czwartej Ewangelii, Apokalipsy i trzech Listów kanonicznych. Niestety źródła archiwalne nie ujawniły autora dzieła.
Maria Działo, "Św. Jan Ewangelista", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jan-ewangelista-9