Rzeźba sprawiona do bocznego ołtarza.
Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna ukazująca jezuickiego świętego św. Franciszka Borgiasza w całej postaci, w ujęciu frontalnym. Święty o szczupłej sylwetce stoi w kontrapoście, z lewą nogą ugiętą w kolanie i wysuniętą stopą, z głową przechyloną na prawy bark. Lewa ręka opuszczona wzdłuż tułowia, w prawej ugiętej w łokciu trzyma na wysokości piersi czaszkę ludzką. Twarz szczupła, o jasnej karnacji, z długim nosem i wzrokiem skierowanym d dół; włosy krótkie, zmierzwione. Ubrany w czarną sutannę jezuicką i płaszcz.
Wykonanie figury przypisywane jest Antoniemu Gegenbaurowi. Rzeźba późnobarokowa, tworzy parę z rzeźbą św. Franciszka Ksawerego umieszczoną po przeciwległej stronie ołtarza.
Dobry.
Rzeźba drewniana, pełnoplastyczna, polichromowana, umieszczona w ołtarzu bocznym; całopostaciowe przedstawienie św. Franciszka Borgiasza w sutannie jezuickiej. Być może dzieło rzeźbiarza Kowalskiego z Białego Kościoła, z 2. połowy XVIII wieku.
Andrzej Włodarek, "Św. Franciszek Borgiasz", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-franciszek-borgiasz