Stygmatyzacja św. Franciszka
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, od góry zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym. W centrum kompozycji przedstawienie klęczącego św. Franciszka otrzymującego stygmaty; głowa uniesiona lekko ku górze, ręce rozłożone szeroko na boki. Twarz widoczna z lewego profilu, okolona krótką i spiczasto zakończoną brodą, długi i prosty nos, małe oczy, na głowie tonsura. Święty ubrany jest w habit franciszkański, przewiązany sznurem. Przed nim, przy skałach siedzi czytający zakonnik w brązowym habicie, obok leżą zamknięta księga i czaszka. W oddali widoczny pejzaż górski. W lewym, górnym narożu postać ukrzyżowanego Chrystusa, z którego ran wychodzą czerwone promienie, tworzące stygmaty u św. Franciszka. W tle brunatno-żółte chmury na błękitnym niebie. Kolorystyka jasna, ciepła. Rama obrazu profilowana i złocona.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, od góry zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym. W centrum kompozycji przedstawienie klęczącego św. Franciszka otrzymującego stygmaty; głowa uniesiona lekko ku górze, ręce rozłożone szeroko na boki. Twarz widoczna z lewego profilu, okolona krótką i spiczasto zakończoną brodą, długi i prosty nos, małe oczy, na głowie tonsura. Święty ubrany jest w habit franciszkański, przewiązany sznurem. Przed nim, przy skałach siedzi czytający zakonnik w brązowym habicie, obok leżą zamknięta księga i czaszka. W oddali widoczny pejzaż górski. W lewym, górnym narożu postać ukrzyżowanego Chrystusa, z którego ran wychodzą czerwone promienie, tworzące stygmaty u św. Franciszka. W tle brunatno-żółte chmury na błękitnym niebie. Kolorystyka jasna, ciepła. Rama obrazu profilowana i złocona.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, od góry zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym. W centrum kompozycji przedstawienie klęczącego św. Franciszka otrzymującego stygmaty; głowa uniesiona lekko ku górze, ręce rozłożone szeroko na boki. Twarz widoczna z lewego profilu, okolona krótką i spiczasto zakończoną brodą, długi i prosty nos, małe oczy, na głowie tonsura. Święty ubrany jest w habit franciszkański, przewiązany sznurem. Przed nim, przy skałach siedzi czytający zakonnik w brązowym habicie, obok leżą zamknięta księga i czaszka. W oddali widoczny pejzaż górski. W lewym, górnym narożu postać ukrzyżowanego Chrystusa, z którego ran wychodzą czerwone promienie, tworzące stygmaty u św. Franciszka. W tle brunatno-żółte chmury na błękitnym niebie. Kolorystyka jasna, ciepła. Rama obrazu profilowana i złocona.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, od góry zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym. W centrum kompozycji przedstawienie klęczącego św. Franciszka otrzymującego stygmaty; głowa uniesiona lekko ku górze, ręce rozłożone szeroko na boki. Twarz widoczna z lewego profilu, okolona krótką i spiczasto zakończoną brodą, długi i prosty nos, małe oczy, na głowie tonsura. Święty ubrany jest w habit franciszkański, przewiązany sznurem. Przed nim, przy skałach siedzi czytający zakonnik w brązowym habicie, obok leżą zamknięta księga i czaszka. W oddali widoczny pejzaż górski. W lewym, górnym narożu postać ukrzyżowanego Chrystusa, z którego ran wychodzą czerwone promienie, tworzące stygmaty u św. Franciszka. W tle brunatno-żółte chmury na błękitnym niebie. Kolorystyka jasna, ciepła. Rama obrazu profilowana i złocona.

Stygmatyzacja św. Franciszka

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Wadowice
Miejscowość
Barwałd Dolny
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wadowice Południe
Parafia
Św. Erazma Biskupa i Męczennika
Tagi
malarstwo religijne św. Franciszek z Asyżu
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny w południowym ramieniu transeptu
Identyfikator
DZIELO/00599
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
XIX wiek
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 50 cm
wysokość – 70 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Obraz powstał w XIX wieku. Konserwację w latach 2006-2007 wykonała firma konserwatorska „Konserwacja Zabytków" z Krzeszowic, pod kierownictwem Antoniego Guzika.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, od góry zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym. W centrum kompozycji przedstawienie klęczącego św. Franciszka otrzymującego stygmaty; głowa uniesiona lekko ku górze, ręce rozłożone szeroko na boki. Twarz widoczna z lewego profilu, okolona krótką i spiczasto zakończoną brodą, długi i prosty nos, małe oczy, na głowie tonsura. Święty ubrany jest w habit franciszkański, przewiązany sznurem. Przed nim, przy skałach siedzi czytający zakonnik w brązowym habicie, obok leżą zamknięta księga i czaszka. W oddali widoczny pejzaż górski. W lewym, górnym narożu postać ukrzyżowanego Chrystusa, z którego ran wychodzą czerwone promienie, tworzące stygmaty u św. Franciszka. W tle brunatno-żółte chmury na błękitnym niebie. Kolorystyka jasna, ciepła. Rama obrazu profilowana i złocona.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz o nieustalonej atrybucji powstał w XIX wieku, prawdopodobnie w prowincjonalnej pracowni, o czym świadczy pewna nieudolność malarza w prawidłowym oddaniu proporcji postaci. Scena przedstawiająca stygmatyzację św. Franciszka została ukazana w tradycyjnym ujęciu ikonograficznym, w którym św. Franciszek klęczy, a powyżej, po przeciwległej stronie obrazu znajduje się ukrzyżowany Chrystus jako serafin (na obrazie w Barwałdzie Dolnym w wersji zredukowanej, bez skrzydeł serafina). Powtarzają się również często występujące w tej scenie atrybuty: czaszka, księga i czytający w oddali zakonnik. Podobnie oddanie scenerii na tle górskiego pejzażu nawiązuje do tradycyjnego ujęcia tematu. Dzieła o zbliżonym układzie kompozycyjnym można odnaleźć w większości kościołów Małopolski. Przedstawienie bezpośrednio nawiązuje do wydarzenia na górze Alwernii w 1224 roku, podczas którego św. Franciszek otrzymał stygmaty. Po raz pierwszy tego typu układ kompozycji zastosował Angiolo di Bondone, zw. Giotto na fresku w kaplicy Scrovegnich w Padwie (ok. 1275-1299).

Streszczenie

Obraz powstał w XIX wieku. Przedstawia wydarzenie z 1224 roku na górze Alwernii, podczas którego św. Franciszek otrzymał stygmaty. Kompozycyjnie obraz nawiązuje do rozwiązania Angiola di Bondone, zw. Giotto na fresku w kaplicy Scrovegnich w Padwie (ok. 1275-1299).

Bibliografia

Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna. Kosz na planie kwadratu o wklęsłych narożach; na profilowanej podstawie, cokół wydatny zdobiony wklęsłym puklowaniem; u spodu szyszka. Ścianki kosza dekorowane malowanymi płycinami, w formie stojących prostokątów z wklęsłymi narożami, w polu środkowym marmoryzowane zdobienia. Ścianki wklęsłe zdobione rocaille'm. Parapet w formie profilowanego, pełnego belkowania z fryzem dekorowanym motywem roślinnym. Na parapecie, w lewym narożu pulpit; od frontu zdobiony płyciną z rocaille'm. Zaplecek w formie wydłużonego, stojącego prostokąta, w polu z malowaną płyciną w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Płycina marmoryzowana i obwiedziona złotą ramką. Baldachim na planie kwadratu z wklęsłymi narożami; ujęty lambrekinem, zamknięty gzymsem. U spodu rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii. Wejście na ambonę od strony prezbiterium, w postaci pięciostopniowych schodów z balustradą. Struktura polichromowana na niebiesko, profile i ornamenty złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa wysoka, na planie ośmioboku, w górnej części profilowana. Trzon w kształcie balaski, nodus owoidalny, ujęty dwoma pierścieniami. Czara półkolista, gładka z wywiniętą wargą. Wewnątrz miedziana misa. Pokrywa współczesna w formie ośmiobocznej kopuły, zdobionej motywem rybiej łuski, zwieńczona kulą z krzyżem. Kamienna chrzcielnica marmoryzowana; pokrywa złocona.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Konfesjonał usytuowany w nawie głównej, przy ścianie północnej. Podstawa na planie zbliżonym do kwadratu, z przodu zakończona linią wklęsło-wypukłą. Drzwi zamykające wejście do siedziska wypukłe, zakończone profilowanym gzymsem, ujęte po bokach ukośnie ustawionymi lizenami. Boczne, występujące ku górze ścianki ograniczające siedzisko zwieńczone fantazyjnymi łukami wklęsło-wypukłymi zakończonymi ślimacznicami. Ściana zaplecka zakończona profilowanym gzymsem w kształcie łuku wklęsło-wypukłego. Po bokach konfesjonału dostawione, wolnostojące klęczniki w formie prostopadłościanów. W ściankach flankujących z boków siedzisko księdza prześwity z grubą kratą, w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem ostrym, ujęte prostą ramą. Konfesjonał polichromowany w kolorze beżowym, profilowania złocone.
konfesjonał
Konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Chrystus, ukazany w półpostaci, zwrócony delikatnie w lewo. Głowa uniesiona lekko ku górze, w zielonej koronie cierniowej. Twarz podłużna, okolona nieznacznym zarostem, o dużych oczach oraz wąskich, zaciśniętych ustach. Włosy ciemne, kręcone, opadają na plecy. Jezus prawą dłoń wkłada w przebity bok, lewą wskazuje na ranę. Tors odsłonięty, czerwony płaszcz narzucony na lewe ramię i opadający na kolana, obficie drapowany. W dolnej części obrazu banderola zawijająca się ku górze, z napisem „Patrz grzeszniku com cierpiał za Twe nieprawości / Dałem sobie Bok otworzyć Ku Tobie z miłości”. Tło jednolite, brunatne.
obraz
Chrystus Bolesny
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna, ustawiona na niskim, kwadratowym, profilowanym cokole. Chrystus ukazany frontalnie, stojący na kawałku zielonej murawy, w kontrapoście, z głową zwróconą w prawo. W lewej, ugiętej ręce trzyma chorągiew; prawa, uniesiona jest wysoko w geście błogosławieństwa. Twarz pociągła, okolona brodą, z na wpół przymkniętymi oczami; włosy długie, kręcone opadają na ramiona. Ciało wychudzone, z zaznaczonymi śladami męki i podkreśloną linią żeber. Przez lewe ramię przerzucony czerwony płaszcz spływający na plecy i z przodu na lewe przedramię; na biodrach złocone perizonium, ciasno oplecione. Polichromia ciała jest naturalistyczna, perizonium złocone.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie stojącego prostokąta z inskrypcją „QVI ME PLA/SMASTI MI/SERERE MEI T”. Poniżej okrąg w obręczy, zdobionej rzędem trójkątów, w polu serce z trzema gwoździami i litery „W(ALERIANUS) S(TANISLAVIENSIS) / P(LEBANUS) B(ARWALDENSIS)”. Dolna część płyty zniszczona.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Waleriana Stanisławskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Maria Działo, "Stygmatyzacja św. Franciszka", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/stygmatyzacja-sw-franciszka-2

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności