Stacje drogi krzyżowej powstały prawdopodobnie w pierwszej połowie XIX wieku.
Obrazy w formie stojącego prostokąta, w profilowanej ramie, ujęte od góry i dołu dwiema parami wolutowo skręconych liści akantu, zwieńczone tabliczką z numerem stacji i krzyżykiem. Kompozycje wielofigurowe, postacie w ekspresyjnych pozach zgrupowane w centrum przedstawień, ukazane głównie na tle pejzażu. Chrystus jest każdorazowo wyodrębniony spośród nich, ubrany w jasnoniebieską tunikę i czerwony płaszcz lub w białe perizonium, z koroną cierniową na głowie.
Obrazy, mimo że powstały w pierwszej połowie XIX wieku, malowane są jeszcze w tradycji późnobarokowej, o czym świadczy sposób komponowania zbitych grup postaci w ekspresyjnych pozach oraz kształtowanie obfitych draperii szat.
Stacje drogi krzyżowej tworzy 14 krzyżyków bądź obrazów ilustrujących poszczególne etapy Męki Chrystusa od sądu Piłata po złożenie Jezusa w grobie. Wierni przechodząc przez wszystkie stacje dostępują odpustów. Według tradycji zapoczątkowała je sama Matka Boska, która po śmierci Syna przeszła śladami Chrystusa przez jego drogę krzyżową, opłakując wszystkie jej etapy. Droga krzyżowa znana jest od XIII wieku, natomiast rozpowszechnili ją franciszkanie, którzy utworzyli pierwsze stacje w Jerozolimie, następnie przeszczepili zwyczaj ich wznoszenia i związane z nimi nabożeństwo do Europy, tworząc je w swoich zakonach. Dopiero na przełomie XVII i XVIII wieku za odprawianie drogi krzyżowej zaczęto udzielać odpustów.
Dobry.
Stacje drogi krzyżowej powstały prawdopodobnie w pierwszej połowie XIX wieku. Tworzy je 14 krzyżyków bądź obrazów ilustrujących poszczególne etapy Męki Chrystusa od sądu Piłata po złożenie Jezusa w grobie. Wierni, przechodząc przez wszystkie stacje, dostępują odpustów.
Paulina Kluz, "Stacje drogi krzyżowej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/stacje-drogi-krzyzowej-18