Portret Józefa Szujskiego
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu wizerunkiem Józefa Szujskiego, sportretowanego w białej koszuli, w garniturze i z muchą. Historyk ma podłużną twarz, małe jasne oczy, długi nos i zarost zakrywający niemal całkowicie usta. Jasnobrązowe oczy ma zaczesane do tyłu, na nosie okulary. Tło obrazu ciemne, wzdłuż dolnej krawędzi napis „*1835 JÓZEF SZUJSKI +1883”.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie owalu wizerunkiem Józefa Szujskiego, sportretowanego w białej koszuli, w garniturze i z muchą. Historyk ma podłużną twarz, małe jasne oczy, długi nos i zarost zakrywający niemal całkowicie usta. Jasnobrązowe oczy ma zaczesane do tyłu, na nosie okulary. Tło obrazu ciemne, wzdłuż dolnej krawędzi napis „*1835 JÓZEF SZUJSKI +1883”.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie owalu wizerunkiem Józefa Szujskiego, sportretowanego w białej koszuli, w garniturze i z muchą. Historyk ma podłużną twarz, małe jasne oczy, długi nos i zarost zakrywający niemal całkowicie usta. Jasnobrązowe oczy ma zaczesane do tyłu, na nosie okulary. Tło obrazu ciemne, wzdłuż dolnej krawędzi napis „*1835 JÓZEF SZUJSKI +1883”.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie owalu wizerunkiem Józefa Szujskiego, sportretowanego w białej koszuli, w garniturze i z muchą. Historyk ma podłużną twarz, małe jasne oczy, długi nos i zarost zakrywający niemal całkowicie usta. Jasnobrązowe oczy ma zaczesane do tyłu, na nosie okulary. Tło obrazu ciemne, wzdłuż dolnej krawędzi napis „*1835 JÓZEF SZUJSKI +1883”.

Portret Józefa Szujskiego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Miejsce przechowywania
Pałac biskupi
Identyfikator
DZIELO/18490
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1899 rok
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 51 cm
wysokość – 64 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 53,5 cm
Szerokość bez ramy – 41 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Wszystkie prawa zastrzeżone

Dzieje zabytku

Z kolekcji kardynała Jana Puzyny.

Opis

Obraz w kształcie owalu wizerunkiem Józefa Szujskiego, sportretowanego w białej koszuli, w garniturze i z muchą. Historyk ma podłużną twarz, małe jasne oczy, długi nos i zarost zakrywający niemal całkowicie usta. Jasnobrązowe oczy ma zaczesane do tyłu, na nosie okulary. Tło obrazu ciemne, wzdłuż dolnej krawędzi napis „*1835 JÓZEF SZUJSKI +1883”.

Zarys problematyki artystycznej

Portret Józefa Szujskiego, historyka zmarłego w 1883 roku został namalowany według ryciny opublikowanej w Tygodniku Ilustrowanym z 1883 roku (nr 6), wykonanej zapewne z fotografii.

Streszczenie

Portret Józefa Szujskiego, historyka zmarłego w 1883 roku został namalowany przez Jana Bąkowskiego w 1899 roku według ryciny opublikowanej w Tygodniku Ilustrowanym z 1883 roku, wykonanej zapewne z fotografii.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kamienna płyta epitafijna w kształcie kwadratu. U góry wyryty herb Kościesza, poniżej inskrypcja: "STANISŁAW KOŚCIESZA OŻEGALSKI / WŁAŚCICIEL DÓBR ZIEMSKICH / PRZEŻYWSZY LAT 52 / OPATRZONY S.S. SAKRAMENTAMI ZASNĄŁ W PANU / D. 17/6 1899 R. W BOLECHOWICACH / Ku czci i pamięci - najdroższemu mężowi i ojcu - / żona i synowie. / Zdrowaś Marya."
płyta nagrobna
Epitafium Stanisława Ożegalskiego
Zdjęcie nr 1: Chrystus przybity do krzyża trzema gwoździami. Figura w silnym zwisie, ramiona szeroko rozłożone, kolana delikatnie ugięte, stopy w układzie prawa na lewą. Twarz podłużna, szczupła, o długim nosie, oczy i usta zamknięte; okolona krótką brodą zakończoną dwoma puklami. Włosy średniej długości, ułożone w skręcone pukle opadające na kark i ramiona. Na głowie zielona korona cierniowa. Sylwetka szczupła z wyraźnie uwypuklonym umięśnieniem i linią żeber klatki piersiowej. Perizonium w formie tkaniny ściśle owijającej biodra, zawiązanej na lewym boku ze zwisem wzdłuż lewego uda. Nad głową Chrystusa biały titulus w formie banderoli z napisem: „I(ESUS) N(AZARENUS) / R(EX) I(UDAEROUM)”. Krzyż gładki o trójlistnie zakończonych ramionach, malowany na kolor jasnobrązowy. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, perizonium białe z błękitnym cieniowaniem.
rzeźba
Krzyż procesyjny
Zdjęcie nr 1: Płyta w formie leżącego prostokąta z czterema uszakami w narożach, przytwierdzona do ściany czterema metalowymi, okrągłymi guzami. W polu złocona inskrypcja: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / O(JCIEC) KAROL MILANYAK / profesor Teologii św(iętej) przez lat 40 / długoletni Prowincyał O.O. Karmelitów / urodz(ony) 1824 we Fridmanie / umarł 2. Marca 1899 we Lwowie / Bracia Zakonni proszą o westchnienie / za duszę Jego. / R(EQUIESCAT) I(N) P(ACE)”.
płyta nagrobna
Epitafium ojca Karola Milanyaka
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej, ściany, szalowane z listwowaniem, więźba dachowa drewniana. Założona na planie kwadratu, na betonowym podmurowaniu, przesłoniętym okapowym daszkiem gontowym. Ściany zwężające się ku górze, z izbicą. Dach gontowy, czterospadowy, łamany, zakończony metalowym szpikulcem z kulą i krzyżem. Otwór drzwiowy w ścianie wschodniej o wykroju stojącego prostokąta zamknięty drzwiami jednoskrzydłowymi, nakryty trójspadowym daszkiem gontowym. Otwory głosowe w formie stojącego prostokąta, po jednym na każdej ścianie w partii izbicy.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi dwoma prostopadłościanami. Ołtarz sarkofagowy, wybrzuszony w górnej części i zwężający się ku dołowi, na cokole; mensa drewniana. Na frontowej ścianie skrzyni ołtarzowej płycina w formie odwróconego trapezu dekorowana malowaną winną latoroślą na brązowo-zielonym tle. Na ołtarzu tabernakulum w formie drewnianej skrzynki, o ściętych narożach, ustawione na profilowanym cokole, zamknięte gzymsem. Ścianki dekorowane płycinami. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, z przedstawieniem kielicha z hostią. Nastawa ujęta parą kolumn dźwigających pełne belkowanie wyłamane na ich osi, z fryzem dekorowanym rozetami i kartuszem oraz fragmenty przerwanego półkolistego przyczółka z figurami puttów. Niemal całe pole środkowe wypełnione jest wnęką w formie stojącego prostokąta, ujętego grubą ramą dekorowaną rozetami, z obrazem Najświętszego Serca Jezusa. Zwieńczenie w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach, zamknięte wolutami i muszlą. W polu obraz Zwiastowania w formie stojącego owalu, ujęty profilowaną ramą, dekorowany naokoło ornamentem roślinnym. Struktura polichromowana w kolorze brązowo-czerwonym; kolumny, profile i ornamentyka złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa niearchitektoniczna, ramowa, ustawiona na wysokim cokole. Ołtarz sarkofagowy, wybrzuszony w górnej części, zwężający się ku dołowi, na cokole; mensa drewniana. Na frontowej ścianie skrzyni ołtarzowej płycina w formie odwróconego trapezu dekorowana malowaną winną latoroślą na ciemnoczerwonym tle. Na ołtarzu ustawione tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na planie połowy ośmioboku, wydzielone kolumienkami na cokołach, dźwigającymi pełne belkowanie o fryzie dekorowanym uskrzydloną główką anielską i ornamentem roślinnym. Na ściankach płyciny w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym wypełnione rytym ornamentem roślinnym. Drzwiczki o tej samej formie z rytym przedstawieniem kielicha z hostią w glorii. Tabernakulum zwieńczone tronem wystawienia w kształcie wklęsło-wypukłego cokołu, zwężającego się ku górze. Nastawa w formie stojącego prostokąta o wciętych górnych narożach, ujęta profilowaną ramą, z uszakami w formie spływów wolutowych z wyodrębnionymi zwojami dekorowanymi ornamentem roślinnym; zwieńczona rocaille'owym kartuszem. W polu figura Chrystusa Ukrzyżowanego przybita do prostego krzyża, ukazanego na tle malowanej panoramy Jerozolimy, w której prawym dolnym roku znajduje się sygnatura „S(tanisław) Karas / 1913”.
ołtarz
Ołtarz boczny

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Tablica uzyskała kształt leżącego prostokąta. Jej pole w całości pokrywa inskrypcja: "Tu spoczywają Zwłoki / JÓZEFA GOLAWSKYEGO / Śmierć przed wczesna wydarła go matce / Zył lat 26 / Umarł 14 Maja 1836. R[OKU]. / Czytelniku racz westchnąć za Dusze jego / Do Wspólnego Ojca".
płyta nagrobna

Epitafium Józefa Golawskyego

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie stojącego prostokąta z profilowaną ramą i dwiema pseudogotyckimi arkadkami utworzonymi z maswerków. W polu inskrypcja „PAMIĘCI / JÓZEFA CZECHA / urodzonego w Krakowie r(oku) 1762. / Doktora filozofii, / Professora Matematyki wyższej / W AKADEMII KRAKOWSKIEJ, / DYREKTORA / Gimnazyum Wołyńskiego / W KRZEMIEŃCU / i tamże zmarłego dnia 6 Grudnia r(oku) 1810. / SYNOWIE / napis ten poświęcają.” W lewym dolnym narożu obramienia sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Józefa Czecha

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie stojącego prostokąta, z uszkami, fazowanymi krawędziami bocznymi, zwieńczone łukiem półkolistym, nadwieszonym. W górnej części okrągły medalion z głową zmarłego, ukazanego z profilu, zwróconego w prawo i sygnaturą „M[ichał] Korpal”. W dolnej płyta z inskrypcją „Czci i Pamięci / D(okto)ra JÓZEFA DIETLA / KAWALERA ORDERÓW FRANCISZKA JÓZEFA I ŻELAZNEJ KORONY, / KOMANDORA ORDERU GRZEGORZA VII, / PROFESORA i REKTORA UNIW(ERSYTETU) JAGIELL(OŃSKIEGO), / którego staraniem język ojczysty w wykładach przywrócony, / Dyrektora Kliniki chorób wewnętrznych, / Członka czynnego i Dyrektora Wydziału przyrodn(iczego) / Akademii Umiejętności w Krakowie, / Prezesa i Członka honorowego licznych Towarzystw lekarskich, / naukowych i humanitarnych w kraju i za granicą, / Wskrzesiciela zdrojowisk krajowych, / Autora wielu cennych dzieł lekarskich i pedagogicznych / i. t. d. i. t. d. / Posła na Sejm kraj(owy), Członka Izby Panów austr(yjackich) Rady Państwa, / pierwszego Prezydenta miasta Krakowa po objęciu samorządu, / Męża nieskazitelnego charakteru, wielkiej wiedzy i miłości / ojczyzny. / *1804. r(oku) †1878 r(oku) / WDZIĘCZNA RODZINA NAPIS TEN POŚWIĘCA.”
płyta nagrobna

Epitafium Józefa Dietla

Zdjęcie nr 1: Epitafium wsparte na dwóch kanelowanych konsolach i wysokiej profilowanej podstawie, zbudowane z toskańskich pilastrów i stojących przed nimi kolumn, dźwigających belkowanie o wyłamanym ponad nimi architrawem i fryzem oraz prostym gzymsem. Nad nim dwie stykające się woluty podtrzymują krzyż o ramionach zakończonych trójlistnie. W dolnej części tarcza o wciętych w górnej części pobocznicach z wypukłym godłem herbu Jastrzębiec. Nad tarczą korona otwarta i klejnot w postaci jastrzębia z godłem w prawym szponie. W polu środkowym inskrypcja „PAMIĘCI / JÓZEFA EMANUELA / JANKOWSKIEGO / OBOJGA PRAW / I FILOZOFII DOKTORA / PROFESORA FILOZOFII / W UNIWERSYTECIE JAGIEL(LOŃSKIM) / CZŁONKA TOWARZYSTWA / NAUKOWEGO KRAKOWSKIEGO / * W PRUSIECH W 1790. / + W KRAKOWIE 1847.”
płyta nagrobna

Epitafium Józefa Emanuela Jankowskiego

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Portret Józefa Szujskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/portret-jozefa-szujskiego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności