Ołtarz boczny św. Franciszka z Asyżu
Zdjęcie nr 1: Ołtarz drewniany, architektoniczny, z wydzieloną częścią cokołową, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem, tumbowa. Antependium zdobione złoconym obramieniem w polu którego rzeźbiony krzyżyk grecki ujęty rombem. Na mensie tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki na niskim cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte dwoma ustawionymi ukośnie pilastrami, zwieńczone profilowanym gzymsem. Trzony pilastrów zdobione karbowaną wstęgą z podwieszonymi kampanulami. Na ściance frontowej drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamknięte łukiem nadwieszonym, ujęte profilowaną ramą. W polu płaskorzeźbiony kielich z hostią wśród promieni nierównej długości. W przyłuczach ścianki frontowej dekoracja złożona z gałązek i kiści winogron, pośrodku uskrzydlona główka anielska. Nastawa ujęta dwiema parami pilastrów i jedną parą stojących przed nimi kolumn podtrzymujących przerwane nad polem środkowym belkowanie, gzyms i przerywany przyczółek; na belkowaniu para puttów i wazonów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem stygmatyzacji św. Franciszka ujęty w profilowanej ramie. Zwieńczenie w formie aedikuli, ujętej spływami wolutowymi, zamkniętej profilowanym gzymsem w kształcie łuku odcinkowego nadwieszonego. Gzyms od dołu zdobiony kimationem. Na szczycie ustawiona promienista gloria z literami IHS z krzyżykiem pośrodku litery H, po bokach dwa wazoniki. W polu zwieńczenia, w owalnej ramie obraz z przedstawieniem św. Kazimierza. Pilastry zdobione kanelowaniem, kolumny o gładkich trzonach; kapitele podpór kompozytowe. Fryz zdobiony, nad zewnętrzną parą pilastrów sześciopłatkowymi kwiatami, a nad kolumnami niewielkimi główkami aniołków ze złożonymi skrzydłami, na obłoku. Nad polem środkowym feston utworzony z ciągu kampanul z siedmiopłatkowym kwiatkiem pośrodku. Putta ukazane frontalnie, w pozycji siedzącej. Aniołek po lewej stronie z rękoma uniesionymi do góry, aniołek po prawej z prawą ręką ułożoną wzdłuż ciała, z lewą skierowaną w lewo; w pasie przewiązane złoconą chustą. Struktura marmoryzowana w kolorze błękitnym, pokryta laserunkiem, ornamentyka i detale złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz drewniany, architektoniczny, z wydzieloną częścią cokołową, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem, tumbowa. Antependium zdobione złoconym obramieniem w polu którego rzeźbiony krzyżyk grecki ujęty rombem. Na mensie tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki na niskim cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte dwoma ustawionymi ukośnie pilastrami, zwieńczone profilowanym gzymsem. Trzony pilastrów zdobione karbowaną wstęgą z podwieszonymi kampanulami. Na ściance frontowej drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamknięte łukiem nadwieszonym, ujęte profilowaną ramą. W polu płaskorzeźbiony kielich z hostią wśród promieni nierównej długości. W przyłuczach ścianki frontowej dekoracja złożona z gałązek i kiści winogron, pośrodku uskrzydlona główka anielska. Nastawa ujęta dwiema parami pilastrów i jedną parą stojących przed nimi kolumn podtrzymujących przerwane nad polem środkowym belkowanie, gzyms i przerywany przyczółek; na belkowaniu para puttów i wazonów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem stygmatyzacji św. Franciszka ujęty w profilowanej ramie. Zwieńczenie w formie aedikuli, ujętej spływami wolutowymi, zamkniętej profilowanym gzymsem w kształcie łuku odcinkowego nadwieszonego. Gzyms od dołu zdobiony kimationem. Na szczycie ustawiona promienista gloria z literami IHS z krzyżykiem pośrodku litery H, po bokach dwa wazoniki. W polu zwieńczenia, w owalnej ramie obraz z przedstawieniem św. Kazimierza. Pilastry zdobione kanelowaniem, kolumny o gładkich trzonach; kapitele podpór kompozytowe. Fryz zdobiony, nad zewnętrzną parą pilastrów sześciopłatkowymi kwiatami, a nad kolumnami niewielkimi główkami aniołków ze złożonymi skrzydłami, na obłoku. Nad polem środkowym feston utworzony z ciągu kampanul z siedmiopłatkowym kwiatkiem pośrodku. Putta ukazane frontalnie, w pozycji siedzącej. Aniołek po lewej stronie z rękoma uniesionymi do góry, aniołek po prawej z prawą ręką ułożoną wzdłuż ciała, z lewą skierowaną w lewo; w pasie przewiązane złoconą chustą. Struktura marmoryzowana w kolorze błękitnym, pokryta laserunkiem, ornamentyka i detale złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz drewniany, architektoniczny, z wydzieloną częścią cokołową, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem, tumbowa. Antependium zdobione złoconym obramieniem w polu którego rzeźbiony krzyżyk grecki ujęty rombem. Na mensie tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki na niskim cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte dwoma ustawionymi ukośnie pilastrami, zwieńczone profilowanym gzymsem. Trzony pilastrów zdobione karbowaną wstęgą z podwieszonymi kampanulami. Na ściance frontowej drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamknięte łukiem nadwieszonym, ujęte profilowaną ramą. W polu płaskorzeźbiony kielich z hostią wśród promieni nierównej długości. W przyłuczach ścianki frontowej dekoracja złożona z gałązek i kiści winogron, pośrodku uskrzydlona główka anielska. Nastawa ujęta dwiema parami pilastrów i jedną parą stojących przed nimi kolumn podtrzymujących przerwane nad polem środkowym belkowanie, gzyms i przerywany przyczółek; na belkowaniu para puttów i wazonów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem stygmatyzacji św. Franciszka ujęty w profilowanej ramie. Zwieńczenie w formie aedikuli, ujętej spływami wolutowymi, zamkniętej profilowanym gzymsem w kształcie łuku odcinkowego nadwieszonego. Gzyms od dołu zdobiony kimationem. Na szczycie ustawiona promienista gloria z literami IHS z krzyżykiem pośrodku litery H, po bokach dwa wazoniki. W polu zwieńczenia, w owalnej ramie obraz z przedstawieniem św. Kazimierza. Pilastry zdobione kanelowaniem, kolumny o gładkich trzonach; kapitele podpór kompozytowe. Fryz zdobiony, nad zewnętrzną parą pilastrów sześciopłatkowymi kwiatami, a nad kolumnami niewielkimi główkami aniołków ze złożonymi skrzydłami, na obłoku. Nad polem środkowym feston utworzony z ciągu kampanul z siedmiopłatkowym kwiatkiem pośrodku. Putta ukazane frontalnie, w pozycji siedzącej. Aniołek po lewej stronie z rękoma uniesionymi do góry, aniołek po prawej z prawą ręką ułożoną wzdłuż ciała, z lewą skierowaną w lewo; w pasie przewiązane złoconą chustą. Struktura marmoryzowana w kolorze błękitnym, pokryta laserunkiem, ornamentyka i detale złocone i srebrzone.

Ołtarz boczny św. Franciszka z Asyżu

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Dobczyce
Miejscowość
Dobczyce
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych
Miejsce przechowywania
nawa główna, strona północna
Identyfikator
DZIELO/10957
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
XVIII/XIX wiek
Technika i materiał
drewno; techniki stolarskie, rzeźbienie, marmoryzacja, laserunek, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Ołtarz ufundowany do starszego kościoła wznoszącego się na tym samym miejscu co obecny, wzniesiony w latach 1828-1834 roku.

Opis

Ołtarz drewniany, architektoniczny, z wydzieloną częścią cokołową, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem, tumbowa. Antependium zdobione złoconym obramieniem w polu którego rzeźbiony krzyżyk grecki ujęty rombem. Na mensie tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki na niskim cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte dwoma ustawionymi ukośnie pilastrami, zwieńczone profilowanym gzymsem. Trzony pilastrów zdobione karbowaną wstęgą z podwieszonymi kampanulami. Na ściance frontowej drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamknięte łukiem nadwieszonym, ujęte profilowaną ramą. W polu płaskorzeźbiony kielich z hostią wśród promieni nierównej długości. W przyłuczach ścianki frontowej dekoracja złożona z gałązek i kiści winogron, pośrodku uskrzydlona główka anielska.
Nastawa ujęta dwiema parami pilastrów i jedną parą stojących przed nimi kolumn podtrzymujących przerwane nad polem środkowym belkowanie, gzyms i przerywany przyczółek; na belkowaniu para puttów i wazonów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem stygmatyzacji św. Franciszka ujęty w profilowanej ramie. Zwieńczenie w formie aedikuli, ujętej spływami wolutowymi, zamkniętej profilowanym gzymsem w kształcie łuku odcinkowego nadwieszonego. Gzyms od dołu zdobiony kimationem. Na szczycie ustawiona promienista gloria z literami IHS z krzyżykiem pośrodku litery H, po bokach dwa wazoniki. W polu zwieńczenia, w owalnej ramie obraz z przedstawieniem św. Kazimierza. Pilastry zdobione kanelowaniem, kolumny o gładkich trzonach; kapitele podpór kompozytowe. Fryz zdobiony, nad zewnętrzną parą pilastrów sześciopłatkowymi kwiatami, a nad kolumnami niewielkimi główkami aniołków ze złożonymi skrzydłami, na obłoku. Nad polem środkowym feston utworzony z ciągu kampanul z siedmiopłatkowym kwiatkiem pośrodku. Putta ukazane frontalnie, w pozycji siedzącej. Aniołek po lewej stronie z rękoma uniesionymi do góry, aniołek po prawej z prawą ręką ułożoną wzdłuż ciała, z lewą skierowaną w lewo; w pasie przewiązane złoconą chustą. Struktura marmoryzowana w kolorze błękitnym, pokryta laserunkiem, ornamentyka i detale złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Późnobarokowy ołtarz, dzieło nieokreślonego warsztatu małopolskiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz drewniany, rzeźbiony, polichromowany, złocony, srebrzony, laserowany; architektoniczny, z wydzieloną częścią cokołową, jednoosiowy, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem, tumbowa. Nastawa ujęta dwiema parami pilastrów i jedną parą stojących przed nimi kolumn podtrzymujących przerwane nad polem środkowym belkowanie, gzyms i przerywany przyczółek. W polu środkowym obraz z przedstawieniem stygmatyzacji św. Franciszka ujęty w profilowanej ramie. W zwieńczeniu w owalnej ramie obraz z przedstawieniem św. Kazimierza; po bokach w osiach kolumn para puttów i wazonów. Na szczycie umieszczona promienista gloria z literami IHS z krzyżykiem pośrodku litery H, po bokach dwa wazony. Dzieło warsztatu małopolskiego z przełomu XVIII i XIX wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z dostępem z prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie ściętego koła, z półkolistym podwieszeniem zakończonym szyszką. Ścianka kosza i balustrada schodów zdobione płycinami w ramach. Parapet w formie gzymsu, od dołu zdobiony pasem z dekoracją roślinną. W polu zaplecka obraz z przedstawieniem Jezusa Dobrego Pasterza, ujęty ramą o dekoracji geometrycznej. Baldachim na planie ściętego koła, podtrzymywany przez dwa wsporniki, o kanelowanej krawędzi, zakończone wolutami. Brzeg baldachimu w formie gzymsu dekorowanego pasem ornamentu roślinnego. Na nim rzeźbiona skała, na której znajdują się tablice prawa. Na podniebieniu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura malowana w kolorze seledynowym, płyciny kremowym, detale ciemnozielonym, profile złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, ustawiona na niskim filarze, dostępna od prawej strony schodami umieszczonymi przy filarze międzynawowym. Filar czworoboczny, na profilowanym cokole, naroża opięte filarkami o czworobocznych trzonach, zamknięty prostym gzymsem. Na ściankach płytkie płyciny w kształcie prostokąta o wklęsłych narożach, w złoconych obramieniach. Gzyms zdobiony rzędem niskich ostrosłupów ozdobionych rzeźbionym i złoconym greckim krzyżykiem. Filar wspiera kosz na rzucie siedmioboku, opięty na narożach kolumienkami wspierającymi belkowanie i gzyms. Ścianki kosza zdobione prostokątnymi niszami zamkniętymi łukiem półkolistym nadwieszonym. Nad niszami fryz zdobiony analogicznie jak w podstawie ambony ostrosłupami z krzyżykami greckimi, poniżej fryz z motywów rybiej łuski. We niszach, na wysokich postumentach ustawione rzeźby od lewej: kielich, św. Jan, św. Łukasz, św. Marek i św. Mateusz. Kolumny o gładkich, złoconych trzonach i kapitelach kompozytowych. Parapet w formie prostego gzymsu. Zaplecek wysoki, z płyciną zamkniętą łukiem półkolistym nadwieszonym. W polu płaskorzeźbione tablice Dekalogu umieszczone na obłokach, otoczone sześcioma wiązkami promieni o nierównej długości. Belkowanie zdobione analogicznie jak na koszu. Baldachim na rzucie ośmioboku, w formie ostrosłupa, z wydzielonym cokołem, podzielony na dwie strefy, zwieńczony umieszczonym na niskim cokole krzyżem łacińskim z odchodzącymi ze skrzyżowania ramion grubymi promieniami. Cokół baldachimu ozdobiony nad narożnikami małymi wazonikami na wysokich postumentach oraz podwieszonym lambrekinem z liści akantu. Na podniebieniu rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego otoczona wiązkami promieni nierównej długości. Ewangeliści w niszach ukazani w pozycji stojącej, ubrani w długie i złocone szaty. Twarze szerokie, z małymi i wąskimi ustami, włosy średniej długości, ciemnobrązowe. Wokół głów złote i koliste nimby. Św. Jan zwrócony en trois quarts w lewo, z otwartą księgą Pisma Świętego w lewej dłoni, w której napis: A SŁOWO BYŁO U BOGA / I BOGIEM BYŁO SŁOWO. Św. Łukasz ukazany en face, z głową zwróconą w lewo. Św. Marek ukazany en face, z głową zwróconą w prawo. Po jego prawej stronie kolumna. Św. Mateusz ukazany frontalnie z otwartą księgą w dłoni, w tle, po jego prawej stronie drzewo. Z prawej strony jednobiegowe schody z balustradą zakończoną słupkiem w formie filaru, z arkadami zamkniętymi łukiem półkolistym. Struktura malowana w kolorze jasnobrązowym, profile i ornamenty złocone oraz srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica kielichowa, ustawiona na dużej podstawie na rzucie ściętego koła oraz na prostopadłościennym cokole na rzucie kwadratu. Trzon wklęsło-wypukły z uskokiem u spodu; nodus gruszkowaty, dekorowany czterema lwimi głowami trzymającymi w paszczach festony z podwieszonej tkaniny. Czara w formie bardzo spłaszczonej półkuli z wywiniętą i profilowaną krawędzią; dekorowana uskrzydlonymi główkami anielskimi na przemian z kokardami z podwieszonymi festonami z tkaniny. Pokrywa w formie baldachimu na rzucie sześcioboku, wypiętrzona, zwieńczona krzyżem.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie prostokąta stojącego, ujęte prostokątną profilowaną ramą. Pole w ramie podzielone poziomo na dwie części; w górnym płaskorzeźbiona figura nagiego dziecka leżącego frontalnie, z głową wspartą na prawej ręce, opartej łokciem na czaszce. Prawa rączka ułożona wzdłuż ciała. Prawa noga zgięta w kolanie, lewa wyprostowana, ułożona na prawej. Główka dziecka o okrągłym kształcie, wąskich ustach i okrągłych przymkniętych oczach. Ciało z zaznaczoną muskulaturą, brzuch wydatny. Dziecko ułożone na tkaninie, która przewija się pomiędzy nóżkami. Pod płaskorzeźbą, w dolnej części epitafium inskrypcja łacińska, majuskułą: ILLV[S]TRIS AC MAGNICVS D(OMINVS) D(OMINVS) SEBASTIANVS / LVBOMIIRSKI HAERES IN WISNICZ CASTELLANVS / MALOGOSCE(NSIS) SA(N)DECEN[SIS] SCEPVSIEN[SIS DOBCICIEN[SIS] / CAPITANE(VS) ZVPARI(VS)Q[VE] CRACO(VIENSIS) SEBASTIANO / SEMESTRI FILLIOLO SVO CHARISIMO SIBI IMMA/TVRA MORTE SVPERTO. QVA(N)DO ILLI MAIORA P[RO]PAE/STARE NO(N) LICVIT PARVA(M) HA(E)C TABELLA(M) AMORIS / PATERNI MONVMENTVM. AD POST ERITATE(M) O(MN)IS/ PATRIMONII LOCO EXTARE VOLVIT QVI / OBDORMIVIT ANNO SALVTIS M.DXC IV MEN/SIS [R] EBRVA [RI]I DIE XV REQVIESCAT I(N) D(OMI)NO.
płyta nagrobna
Epitafium Sebastiana Lubomirskiego
Zdjęcie nr 1: Trójnawowa, czteroprzęsłowa bazylika filarowa, z jednoprzęsłowym, zakończonym wielobocznie prezbiterium, przy którym od południa prostokątna zakrystia; od zachodu na osi wieża na rzucie kwadratu, z kruchtą w przyziemiu, częściowo wtopiona w korpus nawowy. Arkady międzynawowe i tęcza zamknięte półkoliście. Sklepienia kolebkowe z lunetami. Okna prostokątne zamknięte półkoliście, w nawie głównej, ponad arkadami międzynawowymi, okulusy. Fasada pięcioosiowa, pośrodku z ryzalitem wieży występującej przed lico elewacji nawy głównej i naw bocznych, w których zamknięte półkoliście otwory wejściowe. Wieża czterokondygnacyjna, nakryta ostrosłupowym, wysokim hełmem. Zakończenie prezbiterium opięte przyporami. Dachy dwuspadowe na nawą główną i prezbiterium, pulpitowe nad nawami bocznymi.
kościół
Kościół parafialny pw. Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych
Zdjęcie nr 1: Orientowany, jednonawowy, ścienno- filarowy, z jednoprzęsłowym trójbocznie zamkniętym prezbiterium, po którego bokach zakrystia i kruchta. Od zachodu czworoboczna wieża wtopiona w korpus. Sklepienia kolebkowe, w korpusie na gurtach. Elewacje na cokole, potynkowane. Fasada trójosiowa, pośrodku z płytkim ryzalitem, w którym prostokątny portal, nad nim półkoliste okno, wyżej elewacja wieży ujęta półszczytami.
kościół
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela, obecnie filialny

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Ołtarz boczny św. Franciszka z Asyżu", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-sw-franciszka-z-asyzu

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności