Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, z drewnianą mensą, z antepedium ujętym po bokach parą konsoli w formie wolut. Pole antepedium w postaci prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem gorejącego serca pośrodku, ujętego promienistą glorią. Na mensie tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki o wypukłej, przedniej ściance ujętej dwoma parami osadzonych na niewielkich cokołach kolumienek wspierających niepełne, wyłamujące się ponad nimi belkowanie. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, zdobione motywem płaskorzeźbionego kielicha eucharystycznego. Struktura zdobiona motywami rozet i wici roślinnej. Retabulum osadzone na niewysokim, zryzalitowanym po bokach cokole. Część środkową nastawy ujmuje para ustawionych skośnie filarów wspierających wyłamujące się ponad nimi belkowanie. Zamknięte półkoliście zwieńczenie ujmuje para spływów wolutowych oraz flankuje przerwany, wolutowy przyczółek. Pola wolutowych konsoli zdobi para liści akantu, cokół retabulum para stylizowanych słoneczników i S-kształtnych wici. Zewnętrzne pola trzonów filarów zdobią w górnych partiach ukwiecone gałązki, wewnętrzne motyw podwieszeń skomponowanych z zamkniętej korony, krzyżujących się rogów obfitości i krzyża z kotwicą, oraz kokard, u dołu para gałązek. Boki pola środkowego z motywem wici winnego grona, u góry w narożach para ulistnionych rozet. Fryz zdobiony rozetami, pośrodku kartusz w monogramem imienia Jezus ujętym parą gałązek laurowych. Retabulum flankowane parą ażurowych uszaków rocaille’owych. W dolnej partii zwieńczenia uskrzydlona główka anielska, szczyt w formie konchy ujętej po bokach parą rocaille’i. Na przerwanym przyczółku para figur aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęte profilowaną, złoconą ramą, w środku wizerunek Najświętszego Serca Jezusa. Po bokach, na tle filarów para figur, po lewej św. Szczepan, po prawej św. Wawrzyniec. W zwieńczeniu obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach, podstawie i dolnych narożach, zamknięty półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Katarzyny Aleksandryjskiej.
Struktura w kolorze kremowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone.
Bardzo dobry.
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. I, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 266.
Paulina Chełmecka, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-166