Obraz Św. Dominik otrzymujący różaniec z rąk Matki Boskiej z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz ujęty w ośmioboczną, szeroką, srebrno-złotą, ornamentalną ramę. Scena przekazania różańca św. Dominikowi przez Matkę Boską z Dzieciątkiem na tle lekko górzystego krajobrazu i zachmurzonego nieba. Święty klęczy pośrodku kompozycji, w białym habicie dominikańskim i czarnej kapie. Ręce rozłożone, lewa wyciągnięta w stronę Madonny. Głowa zwrócona w lewo. Obok niego łaciaty pies z pochodnią w pysku i niebieski glob ziemski (atrybuty świętego). Matka Boska, w czerwonej sukni i niebieskim płaszczu, siedzi w chmurach po prawej stronie kompozycji. Lekko pochylona do przodu, z prawą ręką wyciągniętą w stronę Dominika, w której trzyma różaniec. Nagie Dzieciątko, przepasane białą tkaniną, podtrzymuje lewą ręką.
Zdjęcie nr 2: Obraz ujęty w ośmioboczną, szeroką, srebrno-złotą, ornamentalną ramę. Scena przekazania różańca św. Dominikowi przez Matkę Boską z Dzieciątkiem na tle lekko górzystego krajobrazu i zachmurzonego nieba. Święty klęczy pośrodku kompozycji, w białym habicie dominikańskim i czarnej kapie. Ręce rozłożone, lewa wyciągnięta w stronę Madonny. Głowa zwrócona w lewo. Obok niego łaciaty pies z pochodnią w pysku i niebieski glob ziemski (atrybuty świętego). Matka Boska, w czerwonej sukni i niebieskim płaszczu, siedzi w chmurach po prawej stronie kompozycji. Lekko pochylona do przodu, z prawą ręką wyciągniętą w stronę Dominika, w której trzyma różaniec. Nagie Dzieciątko, przepasane białą tkaniną, podtrzymuje lewą ręką.
Zdjęcie nr 3: Obraz ujęty w ośmioboczną, szeroką, srebrno-złotą, ornamentalną ramę. Scena przekazania różańca św. Dominikowi przez Matkę Boską z Dzieciątkiem na tle lekko górzystego krajobrazu i zachmurzonego nieba. Święty klęczy pośrodku kompozycji, w białym habicie dominikańskim i czarnej kapie. Ręce rozłożone, lewa wyciągnięta w stronę Madonny. Głowa zwrócona w lewo. Obok niego łaciaty pies z pochodnią w pysku i niebieski glob ziemski (atrybuty świętego). Matka Boska, w czerwonej sukni i niebieskim płaszczu, siedzi w chmurach po prawej stronie kompozycji. Lekko pochylona do przodu, z prawą ręką wyciągniętą w stronę Dominika, w której trzyma różaniec. Nagie Dzieciątko, przepasane białą tkaniną, podtrzymuje lewą ręką.
Zdjęcie nr 4: Obraz ujęty w ośmioboczną, szeroką, srebrno-złotą, ornamentalną ramę. Scena przekazania różańca św. Dominikowi przez Matkę Boską z Dzieciątkiem na tle lekko górzystego krajobrazu i zachmurzonego nieba. Święty klęczy pośrodku kompozycji, w białym habicie dominikańskim i czarnej kapie. Ręce rozłożone, lewa wyciągnięta w stronę Madonny. Głowa zwrócona w lewo. Obok niego łaciaty pies z pochodnią w pysku i niebieski glob ziemski (atrybuty świętego). Matka Boska, w czerwonej sukni i niebieskim płaszczu, siedzi w chmurach po prawej stronie kompozycji. Lekko pochylona do przodu, z prawą ręką wyciągniętą w stronę Dominika, w której trzyma różaniec. Nagie Dzieciątko, przepasane białą tkaniną, podtrzymuje lewą ręką.
Zdjęcie nr 5: Obraz ujęty w ośmioboczną, szeroką, srebrno-złotą, ornamentalną ramę. Scena przekazania różańca św. Dominikowi przez Matkę Boską z Dzieciątkiem na tle lekko górzystego krajobrazu i zachmurzonego nieba. Święty klęczy pośrodku kompozycji, w białym habicie dominikańskim i czarnej kapie. Ręce rozłożone, lewa wyciągnięta w stronę Madonny. Głowa zwrócona w lewo. Obok niego łaciaty pies z pochodnią w pysku i niebieski glob ziemski (atrybuty świętego). Matka Boska, w czerwonej sukni i niebieskim płaszczu, siedzi w chmurach po prawej stronie kompozycji. Lekko pochylona do przodu, z prawą ręką wyciągniętą w stronę Dominika, w której trzyma różaniec. Nagie Dzieciątko, przepasane białą tkaniną, podtrzymuje lewą ręką.

Obraz Św. Dominik otrzymujący różaniec z rąk Matki Boskiej z Dzieciątkiem

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków-Nowa Huta
Miejscowość
Kraków-Nowa Huta (dawniej: Ruszcza)
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wawrzeńczyce
Parafia
Św. Grzegorza Wielkiego
Miejsce przechowywania
Kościół, ołtarz boczny Matki Boskiej Różańcowej
Identyfikator
DZIELO/06296
Kategoria
obraz
Czas powstania
Przed 1728 rokiem
Technika i materiał
technika olejna na płótnie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz sprawiony do zwieńczenia ołtarza Matki Boskiej Różańcowej

Opis

Obraz ujęty w ośmioboczną, szeroką, srebrno-złotą, ornamentalną ramę. Scena przekazania różańca św. Dominikowi przez Matkę Boską z Dzieciątkiem na tle lekko górzystego krajobrazu i zachmurzonego nieba. Święty klęczy pośrodku kompozycji, w białym habicie dominikańskim i czarnej kapie. Ręce rozłożone, lewa wyciągnięta w stronę Madonny. Głowa zwrócona w lewo. Obok niego łaciaty pies z pochodnią w pysku i niebieski glob ziemski (atrybuty świętego). Matka Boska, w czerwonej sukni i niebieskim płaszczu, siedzi w chmurach po prawej stronie kompozycji. Lekko pochylona do przodu, z prawą ręką wyciągniętą w stronę Dominika, w której trzyma różaniec. Nagie Dzieciątko, przepasane białą tkaniną, podtrzymuje lewą ręką.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz jest dziełem nieokreślonego malarza małopolskiego; kompozycja oparta zapewne na wzorze graficznym.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry; obraz odnawiany i konserwowany wraz z nastawą ołtarza

Streszczenie

Scena wizji św. Dominika, któremu objawiła się Matka Boska z Dzieciątkiem, wręczając mu różaniec. Świętemu towarzyszą jego atrybuty zaczerpnięte ze snu matki przyszłego założyciela zakonu kaznodziejskiego. Przed porodem śniła, że urodzi psa z płonącą pochodnią w pysku, który podpali cały świat. Obraz jest wyrazem propagowania modlitwy różańcowej.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Dominik św. Guzman
Dominik św. Guzman

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Chrystus wiszący na ramionach łagodnym łukiem rozpostartych na krzyżu, o smukłej sylwecie, z nogami skrzyżowanymi, lekko ugiętymi w kolanach. Ciało zmarłego Chrystusa ukazane jest realistycznie, z głową silnie przechyloną na prawe ramie, zamkniętymi oczami, długim nosem i otwartymi ustami. Twarz okala krótka, spiczasta broda i wąsy, włosy opadają na kark i klatkę piersiową, na głowie korona cierniowa w kształcie skręconego sznura z kolcami. Klatka piersiowa o owalnym obrysie, z zaznaczonymi żebrami. Stosunkowo długie perizonium, zdobione srebrzeniem na pulmencie, układa się z przodu łukowatymi fałdami i spływa z bioder dekoracyjnie traktowanymi zwisami. Na ciele widoczna rana od włóczni, z niej i z ran na rękach i nogach widoczne spływające strużki krwi.
rzeźba
Krucyfiks na belce tęczowej
Zdjęcie nr 1: Na miejscu kościoła romańskiego, orientowany, dwunawowy, halowy; nawa południowa na rzucie prostokąta, na osi prezbiterium, dwuprzęsłowa, sklepiona kolebkowo z lunetami, na gurtach; nawa północna węższa od południowej, dwuprzęsłowa, sklepiona krzyżowo-żebrowo z kolistymi płaskorzeźbionymi zwornikami, jeden z literami ihs, drugi z literą s pod koroną. Prezbiterium prostokątne, dwuprzęsłowe, sklepione krzyżowo-żebrowo, z kolistymi zwornikami i profilowanymi wspornikami; przy nim od północy dawna zakrystia na rzucie prostokąta, sklepiona kolebkowo, otwarta do nawy wtórną arkadą, od wschodu nowa zakrystia na rzucie ośmioboku. Od zachodu przylega do nawy kwadratowa, czterokondygnacyjna wieża, z wieżyczką schodową w narożu północno-wschodnim, kruchtą w przyziemiu i chórem muzycznym na piętrze. Przy niej od północy drewniana piętrowa przybudówka mieszcząca w przyziemiu komorę bracką, na piętrze miech i kanał organowy. Przy nawie południowej od południa kwadratowa kruchta. Arkada tęczy zamknięta łukiem półkolistym, arkady do nawy północnej łukiem lekko zaostrzonym. Mury opięte przyporami, elewacje na cokole, z wzorami z zendrówki. Okna pierwotnie ostrołukowe, obustronnie rozglifione (niektóre zbarokizowane). Portale: zachodni, do kruchty pod wieżą, oraz do kruchty południowej, kamienne, prostokątne. Dachy dwuspadowe, pokryte blachą miedzianą. Zakrystia od wschodu przy prezbiterium wzniesiona na miejscu drewnianej kaplicy Ogrojcowej z XVIII wieku.
kościół
Kościół parafialny pw. św. Grzegorza
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica stoi na okrągłym postumencie i wyżej ośmiobocznej podstawie. Składa się z trzonu w typie gruszkowym i czary półkulistej, puklowanej, z profilowanym brzegiem. Na czarze wypukłorzeźbiony kartusz z tarczą z herbem Ogończyk i syglami Z[YGMUNT] O[GOŃCZYK] P[ROBOSZCZ] R[USIECKI]. Pokrywa drewniana, utworzona z sześciu faliście kształtowanych spływów wolutowych ozdobionych liśćmi, podtrzymujących koronę zamkniętą z sześcioma kabłąkami zwieńczonymi kulą z krzyżem. Obręcz korony z imitacją kamieni szlachetnych, zdobiona w górnej części perełkowaniem. U nasady kabłąków znajdują się rozłożyste kwiaty, od wewnątrz kabłąki pomalowane czerwoną farbą imitującą tkaninę.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Na tle ciemnych chmur rozświetlonych na brzegach krzyż z rozpiętym na nim martwym Chrystusem. Ciało w głębokim zwisie, esowato wygięte, z głową pochyloną na prawy bark, wokół bioder szare perizonium przewiązane sznurem, odsłaniające prawe biodro. Pod krzyżem czaszka. Tonacja ciemna, z odcieniami zieleni na ciele. Ponad głową Chrystusa titulus z literami: I N / R I.
obraz
Chrystus na krzyżu
Zdjęcie nr 1: Obraz o kształcie stojącego prostokąta, ukazujący apoteozę św. Grzegorza Wielkiego. Kompozycja wielofigurowa, dwustrefowa. W dolnej strefie św. Grzegorz i aniołowie, w górnej gołębica Ducha Świętego i aniołowie na tle rozświetlonego otwartego nieba. Pośrodku św. Grzegorz, ukazany w trzech czwartych, klęczy na czerwonej poduszce ze złotymi chwostami. Po jego lewej stronie, na pierwszym planie, stoi anioł wymownym gestem w lewej ręki wskazuje na modlącego się papieża. Po jego prawej stronie, nieco w głębi, klęczący anioł z dłońmi splecionymi na wysokości piersi. Święty papież pochylony w lewą stronę, ręce wzniesione w geście oranta. Twarz pociągła, włosy ciemne, krótkie, odsłaniające uszy. Czoło wysokie, nos długi i prosty. Święty odziany w albę i purpurowy mucet ze złotą bordiurą. Anioł po lewej ukazany w dynamicznej pozie, w trzech czwartych. Lewa noga wyprostowana, prawa ugięta i uniesiona. Lewą ręką wskazuje na św. Grzegorza, prawa dłoń położona na piersi. Twarz okrągła, włosy krótkie, kręcone. Anioł odziany jest w krótką, błękitną tunikę, z krótkimi, szerokimi rękawami i brązowy płaszcz zarzucony na biodra. Anioł po lewej ukazany w pozycji klęczącej, w trzech czwartych, głowa odchylona. Ręce złożone na piersiach. Twarz pociągła, włosy krótkie, kręcone. Anioł odziany w beżową tunikę, opinająca ciało. W głębi po lewej widoczny fragment mensy ołtarza, na której tiara papieska. W górnej strefie grupa sześciu aniołów, siedzących na obłokach, w dynamicznych pozach, odzianych w rozwiane szaty. Dolna strefa ciemna, górna jasna, rozświetlona, chmury ciemne. W dolnej części obrazu nierozpoznany, częściowo zatarty herb lub gmerk z inicjałami wokół.
obraz
Obraz Apoteoza św. Grzegorza Wielkiego
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem półpełnym, ujęty w profilowaną, złoconą ramą zdobioną kimationem. Tło niebiesko-szare, ze złotą, regencyjną kratą dekorowaną srebrnymi rozetami na przecięciach listew. Matka Boska ukazana w półpostaci, z głową zwróconą en trois quarts w lewo, prawą ręką uniesioną na wysokość piersi, podtrzymuje złote, tralkowate berło, lewą unosi Dzieciątko. Twarz owalna o beżowobrązowej karnacji, z prostym nosem, jasnoczerwonymi, uśmięchniętymi ustami, brązowymi oczami i regularnymi łukami brwiowymi. Głowa ujęta promienistą glorią. Chrystus siedzący na ramieniu matki, lewą ręką podtrzymuje zamkniętą księgę, prawą unosi na wysokość piersi w geście błogosławieństwa. Twarz, okrągła, o brązowobeżowej karnacji, z prostym nosem, lekko uśmiechniętymi ustami, brązowymi oczami, okolona krótkimi, prostymi włosami. Twarze i dłonie obu postaci odsłonięte, reszta przesłonięta srebrną sukienką z ornamentem roślinnym. Na głowie Matki Boskiej i Dzieciątka złocone, zamknięte, kameryzowane korony, zwieńczone krzyżami na kulach.
obraz
Obraz Matka Boska Różańcowa w sukience

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Obraz Św. Dominik otrzymujący różaniec z rąk Matki Boskiej z Dzieciątkiem", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/obraz-sw-dominik-otrzymujacy-rozaniec-z-rak-matki-boskiej-z-dzieciatkiem

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności