Modlitwa w Ogrojcu
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Modlitwę w Ogrójcu ujęty w szeroką, drewnianą, pomalowaną na czarno ramę ze złotą obwódką od wewnątrz. Chrystus ukazany jest w pozycji klęczącej, zwrócony w swoją prawą stronę ze splecionymi dłońmi, opartymi o głaz. Twarz ujęta z lewego profilu z dużymi oczami i długim nosem, okolona ciemną brodą, pasma włosów spływające na lewe ramię i plecy. Głowę otacza świetlisty nimb. Chrystus ubrany jest w białą suknię i ciemnoniebieski płaszcz, przewieszony przez prawe ramię i miękko spływający na ziemię z lewej strony. W tle po prawej stronie obrazu syntetycznie ujęte postaci trzech śpiących apostołów. W lewym dolnym narożu kompozycję dopełnia roślina o grubych i mięsistych liściach. Górzysta sceneria, w tle zabudowania miasta, niebo granatowe, księżyc w prawym górnym rogu przesłaniają chmury. Kolorystyka ciemna z przewagą odcieni błękitu i zieleni. W prawym dolnym narożu sygnatura „Sañka 1932”.

Modlitwa w Ogrojcu

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Kocmyrzów-Luborzyca
Miejscowość
Czulice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wawrzeńczyce
Parafia
Św. Mikołaja
Tagi
malarstwo XX wieku Modlitwa w Ogrójcu
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/01115
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1932 rok
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 89 cm
wysokość – 124 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Domena Publiczna

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Modlitwę w Ogrójcu ujęty w szeroką, drewnianą, pomalowaną na czarno ramę ze złotą obwódką od wewnątrz. Chrystus ukazany jest w pozycji klęczącej, zwrócony w swoją prawą stronę ze splecionymi dłońmi, opartymi o głaz. Twarz ujęta z lewego profilu z dużymi oczami i długim nosem, okolona ciemną brodą, pasma włosów spływające na lewe ramię i plecy. Głowę otacza świetlisty nimb. Chrystus ubrany jest w białą suknię i ciemnoniebieski płaszcz, przewieszony przez prawe ramię i miękko spływający na ziemię z lewej strony. W tle po prawej stronie obrazu syntetycznie ujęte postaci trzech śpiących apostołów. W lewym dolnym narożu kompozycję dopełnia roślina o grubych i mięsistych liściach. Górzysta sceneria, w tle zabudowania miasta, niebo granatowe, księżyc w prawym górnym rogu przesłaniają chmury. Kolorystyka ciemna z przewagą odcieni błękitu i zieleni. W prawym dolnym narożu sygnatura „Sañka 1932”.

Streszczenie

Obraz „Modlitwa w Ogrójcu” w kościele w Czulicach został namalowany w 1932 roku. Przedstawia Chrystusa podczas modlitwy w ogrodzie Getsemani na Górze Oliwnej.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona drewniana przy północnej ścianie prezbiterium; z koszem na rzucie czworoboku ze ściętymi narożami. Część dolna w formie odwróconego, ściętego ostrosłupa z podwieszonym owocem winnego grona, w kształcie kulistym, otoczonym liśćmi akantu. Na podwieszeniu, w narożach dużych rozmiarów woluty. Kosz wydzielony profilowanym cokołem u dołu. W narożach pilastry o trzonach wypełnionych podwieszonymi kampanulami; w dolnej części przechodzą w woluty. Kapitele zredukowane do małej wolutki. W polach ścian bocznych złocone, prostokątne płyciny wypełnione dekoracją rocaille'ową oraz akantem. Na licu większy kartusz utworzony z akantu i rocaille'a. Kosz wieńczy wydatny, silnie profilowany gzyms. Zaplecek prostokątny, ujęty uszakami z akantu, zakończony wolutami. Flankowany pilastrami pozbawionymi kapiteli, trzony wypełnione podwieszonymi kampanulami. Drzwi prostokątne zamknięte łukiem kotarowym ściętym, w centrum złocone oko Opatrzności na tle srebrzonych obłoków i złotej glorii promienistej. Nad drzwiami, na osi, złocona muszla palmetowa. Baldachim na rzucie analogicznym jak kosz, w podniebieniu srebrzona gołębica Ducha Świętego na tle glorii promienistej. Wokół podwieszony lambrekin o srebrzonych chwostach. Brzegi profilowane, na osi środkowej złocony kartusz rocaille'owy. Zwieńczenie w formie ściętego ostrosłupa z wolutami na narożach. Na szczycie pełnoplastyczna rzeźba anioła dmącego w trąbę, który w lewej dłoni trzyma z księgą z tekstem „RZEKŁ / BÓG / DO PANA / MEGO / SIĄDŹ / PO PRAWICY / MOJEJ”. Ambona utrzymana w kolorystyce jasnego beżu, złocenia w partiach ornamentu i załamaniach profili detalu architektonicznego.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przedstawiająca anioła stojącego na obłoku z lewą nogą ugiętą w kolanie, który dmie w trąbę, a w lewej dłoni trzyma otwartą księgę z napisem „RZEKŁ / BÓG / DO PANA / MEGO / SIĄDŹ / PO PRAWICY / MOJEJ”. Twarz podłużna, okolona długimi, kręconymi włosami z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem. Anioł owinięty jest bogato drapowaną tkaniną, tworzącą ostro załamujące się fałdy. Karnacja biała; szaty, skrzydła, trąbka i elementy księgi złocone.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica osadzona na wysokim, prostopadłościennym cokole, z trzonem w typie gruszkowym oraz czarą z puklami i profilowanym brzegiem. Pokrywa w kształcie ażurowej świątynki, na rzucie czworoboku, ujętej spływami wolutowymi, nakryta czworoboczną kopułką z krzyżem; wewnątrz św. Jana Chrzciciel chrzczący Jezusa w Jordanie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego pełnoplastyczna, wolnostojąca, ustawiona na niskim cokole. Chrystus ukazany w całej postaci, ustawiony frontalnie, w delikatnym kontrapoście, ma prawą nogę ugiętą w kolanie i wspartą na czaszce z wężem. Ręce ma ugięte w łokciach i wyciągnięte przed siebie, w lewej trzyma chorągiew o długim drzewcu, a prawą unosi w geście błogosławieństwa. Jego twarz jest pociągła, o wysokim czole, długim i wąskim nosie, dużych oczach i rozchylonych ustach, okolona średniej długości, ciemną brodą i długimi, falowanymi włosami, które opadają na plecy i lewe ramię. Wokół głowy ma złoty nimb krzyżowy utworzony z wiązek promieni o nierównej długości. Chrystus ubrany jest w białe perizonium oraz czerwony płaszcz odsłaniający tors, otaczający figurę i przerzucony przez lewe ramię. Na dłoniach, stopach i boku zaznaczone są ślady męki. Polichromia ciała jest naturalistyczna, nimb pozłacany, drzewce chorągwi srebrzone.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z fantazyjnym zwieńczeniem. W centrum kompozycji ukazany w półpostaci nagi mężczyzna, ustawiony frontalnie, wśród płomieni, z głową odchyloną w swoją prawą stronę i delikatnie uniesioną do góry, ze skutymi kajdanami rękami, zwróconymi w lewą stronę. W górnej części obrazu oko Opatrzności. Tło ciemne. Wzdłuż dolnej krawędzi, na białym tle napis: „ZMIŁUJCIE SIĘ NADEMNĄ ABY / WŻDY WY PRZYJACIELE MOI…”.
obraz
Cierpiąca dusza czyśćcowa
Zdjęcie nr 1: Usytuowany w nawie głównej, przy ścianie zachodniej pod chórem muzycznym. Konfesjonał o podstawie na planie zakończonym z jednej strony (od ściany) linią prostą, a z drugiej łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem. Drzwi zamykające wejście do siedziska księdza wypukłe, ujęte kanelowanymi lizenami, na profilowanej bazie. Pośrodku drzwi profilowana rama w kształcie stojącego prostokąta. Boczne, występujące ku górze ścianki ograniczające siedzisko zwieńczone fantazyjnymi łukami wklęsło-wypukłymi zakończonymi ślimacznicami. Ściana zaplecka zwieńczona dwiema stykającymi się wolutami. Boczne partie konfesjonału, po bokach siedziska księdza, ograniczone są od strony muru kościoła pionowymi ściankami i zakończonymi wolutami. U dołu tych partii konfesjonału stopnie-klęczniki. W ściankach flankujących z boków siedzisko księdza prześwity z grubą kratą, w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem nadwieszonym, ujęte w profilowaną ramę.
konfesjonał
Dwa konfesjonały

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, w antepedium prostokątna płycina ujęta parą kolumienek wspartych na cokołach, ozdobiona aplikowanym krzyżem i dwiema ukośnie spiętymi gałązkami z liśćmi i kwiatami. Retabulum ustawione na wysokim, dwustrefowym cokole, zamkniętym wyłamanym i profilowanym gzymsem. Nastawa ołtarzowa ujęta parą filarów i kolumn ustawionych na tle pilastrów. Trzony kolumn do jednej trzeciej wysokości spiralnie skręcone, powyżej gładkie z grawerowaną wicią winorośli; trzony pilastrów wypełnione prostokątnymi płycinami ze stylizowaną wicią roślinną; kapitele podpór korynckie. Podpory wspierają wyłamane belkowanie, przerwane nad częścią środkową, zamknięte wydatnym, profilowanym gzymsem. W polu środkowym nastawy zamknięta trójbocznie wnęka ze zdwojoną ramą w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami z rzeźbą Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz obrazami „Św. Józef” oraz „Św. Agnieszka” na zasuwie. Na osi filarów, w partii belkowania ustawione są pod kątem imposty, podtrzymywane przez płaskie i stylizowane muszle; pośrodku gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, a poniżej dwie płaskorzeźbione figury aniołów. Zwieńczenie w kształcie stojącego prostokąta, ujęte parą ukośnie dostawionych filarów, wspierających wyłamane belkowanie. W polu środkowym owalny obraz „Nauczanie Marii”. Na szczycie zwieńczenia figura św. Michała Archanioła. Dekoracja ornamentalna: przednie ścianki cokołów dekorowane rozetami, po bokach cokołów owalne kartusze ujęte stylizowanymi liśćmi akantu; fryz dekorowany rozetami kwiatowymi; po bokach zwieńczenia uszaki formowane z ażurowej wici roślinnej. Całość struktury ołtarza pokryta marmoryzacją zielono-niebieską; w dolnej części cokołu, w płycinach i w partiach belkowania w kolorze czerwono-pomarańczowym. Detale oraz profilowania pozłacane i posrebrzane.
ołtarz
Ołtarz boczny przytęczowy południowy
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta stojącego zamkniętego łukiem nadwieszonym z przedstawieniem św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Święta ukazana jest w półpostaci, delikatnie zwrócona w swoją lewą stronę, z krucyfiksem oplecionym różowymi, czerwonymi i żółtymi różami w dłoniach. Twarz owalna, usta wąskie, oczy migdałowe, długi nos. Ubrana jest w habit karmelitański z narzuconym na plecy, spiętym pod szyją białym płaszczem. Na krzyż z prawej strony obrazu pada smuga światła. Wokół głowy świętej znajduje się złoty i okrągły nimb. Tło szare. Rama drewniana, profilowana i złocona.
obraz
Św. Teresa z Lisieux

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Maria Działo, "Modlitwa w Ogrojcu", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/modlitwa-w-ogrojcu

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności