Matki Boskiej Szkaplerznej
Zdjęcie nr 1: Jednokondygnacyjny, jednoosiowy ołtarz przyścienny ze zwieńczeniem uzyskał strukturę architektoniczną. Stipes ołtarzowy wykonano w formie wklęsło-wypukłego sarkofagu, zwężającego się ku dołowi, ujętego akantowymi wolutami. Na jego licu w centrum umieszczono płaskorzeźbiony medalion z monogramem maryjnym, ujęty symetryczną dekoracją roślinną, utworzoną z wici akantu oraz kwiatów. Retabulum zostało ustawione na wysokim, dwudzielnym cokole. Cokół zwieńczony profilowanym gzymsem udekorowano płycinami, które w wyższej kondygnacji wypełnione zostały dekoracją akantową. Nastawa po bokach ujęta została zdwojonymi kolumnami, umieszczonymi na prostopadłościennych postumentach z symetryczną dekoracją utworzoną z akantu i kwiatów. Kapitele kolumn są kompozytowe, zaś trzony do jednej trzeciej wysokości zdobione zostały kanelurami. Kolumny podtrzymują odcinki pełnego belkowania, na których umieszczone są odcinki przerwanego przyczółka z umieszczonymi na nich figurami aniołów. Zwieńczenie ma formę zbliżoną do prostokąta zamkniętego od góry antytetycznie ustawionymi wolutami. Pomiędzy nimi na osi umieszczono na tle glorii promienistej złocony krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. W polu ołtarza usytuowano płycinę zamkniętą łukiem nadwieszonym z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej z Dzieciątkiem. Ponad obrazem znalazły się dwie rzeźbione figury aniołów podtrzymujących koronę oraz złoconą banderole z napisem: "ZDROWAŚ MARIO". W zwieńczeniu umieszczono obraz św. Floriana w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, ściętych narożach i zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym. Struktura ołtarza została polichromowana w odcieniach brązu i czerni, natomiast ornamentykę i detale architektoniczne wyzłocono.
Zdjęcie nr 2: Jednokondygnacyjny, jednoosiowy ołtarz przyścienny ze zwieńczeniem uzyskał strukturę architektoniczną. Stipes ołtarzowy wykonano w formie wklęsło-wypukłego sarkofagu, zwężającego się ku dołowi, ujętego akantowymi wolutami. Na jego licu w centrum umieszczono płaskorzeźbiony medalion z monogramem maryjnym, ujęty symetryczną dekoracją roślinną, utworzoną z wici akantu oraz kwiatów. Retabulum zostało ustawione na wysokim, dwudzielnym cokole. Cokół zwieńczony profilowanym gzymsem udekorowano płycinami, które w wyższej kondygnacji wypełnione zostały dekoracją akantową. Nastawa po bokach ujęta została zdwojonymi kolumnami, umieszczonymi na prostopadłościennych postumentach z symetryczną dekoracją utworzoną z akantu i kwiatów. Kapitele kolumn są kompozytowe, zaś trzony do jednej trzeciej wysokości zdobione zostały kanelurami. Kolumny podtrzymują odcinki pełnego belkowania, na których umieszczone są odcinki przerwanego przyczółka z umieszczonymi na nich figurami aniołów. Zwieńczenie ma formę zbliżoną do prostokąta zamkniętego od góry antytetycznie ustawionymi wolutami. Pomiędzy nimi na osi umieszczono na tle glorii promienistej złocony krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. W polu ołtarza usytuowano płycinę zamkniętą łukiem nadwieszonym z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej z Dzieciątkiem. Ponad obrazem znalazły się dwie rzeźbione figury aniołów podtrzymujących koronę oraz złoconą banderole z napisem: "ZDROWAŚ MARIO". W zwieńczeniu umieszczono obraz św. Floriana w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, ściętych narożach i zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym. Struktura ołtarza została polichromowana w odcieniach brązu i czerni, natomiast ornamentykę i detale architektoniczne wyzłocono.
Zdjęcie nr 3: Jednokondygnacyjny, jednoosiowy ołtarz przyścienny ze zwieńczeniem uzyskał strukturę architektoniczną. Stipes ołtarzowy wykonano w formie wklęsło-wypukłego sarkofagu, zwężającego się ku dołowi, ujętego akantowymi wolutami. Na jego licu w centrum umieszczono płaskorzeźbiony medalion z monogramem maryjnym, ujęty symetryczną dekoracją roślinną, utworzoną z wici akantu oraz kwiatów. Retabulum zostało ustawione na wysokim, dwudzielnym cokole. Cokół zwieńczony profilowanym gzymsem udekorowano płycinami, które w wyższej kondygnacji wypełnione zostały dekoracją akantową. Nastawa po bokach ujęta została zdwojonymi kolumnami, umieszczonymi na prostopadłościennych postumentach z symetryczną dekoracją utworzoną z akantu i kwiatów. Kapitele kolumn są kompozytowe, zaś trzony do jednej trzeciej wysokości zdobione zostały kanelurami. Kolumny podtrzymują odcinki pełnego belkowania, na których umieszczone są odcinki przerwanego przyczółka z umieszczonymi na nich figurami aniołów. Zwieńczenie ma formę zbliżoną do prostokąta zamkniętego od góry antytetycznie ustawionymi wolutami. Pomiędzy nimi na osi umieszczono na tle glorii promienistej złocony krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. W polu ołtarza usytuowano płycinę zamkniętą łukiem nadwieszonym z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej z Dzieciątkiem. Ponad obrazem znalazły się dwie rzeźbione figury aniołów podtrzymujących koronę oraz złoconą banderole z napisem: "ZDROWAŚ MARIO". W zwieńczeniu umieszczono obraz św. Floriana w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, ściętych narożach i zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym. Struktura ołtarza została polichromowana w odcieniach brązu i czerni, natomiast ornamentykę i detale architektoniczne wyzłocono.
Zdjęcie nr 4: Jednokondygnacyjny, jednoosiowy ołtarz przyścienny ze zwieńczeniem uzyskał strukturę architektoniczną. Stipes ołtarzowy wykonano w formie wklęsło-wypukłego sarkofagu, zwężającego się ku dołowi, ujętego akantowymi wolutami. Na jego licu w centrum umieszczono płaskorzeźbiony medalion z monogramem maryjnym, ujęty symetryczną dekoracją roślinną, utworzoną z wici akantu oraz kwiatów. Retabulum zostało ustawione na wysokim, dwudzielnym cokole. Cokół zwieńczony profilowanym gzymsem udekorowano płycinami, które w wyższej kondygnacji wypełnione zostały dekoracją akantową. Nastawa po bokach ujęta została zdwojonymi kolumnami, umieszczonymi na prostopadłościennych postumentach z symetryczną dekoracją utworzoną z akantu i kwiatów. Kapitele kolumn są kompozytowe, zaś trzony do jednej trzeciej wysokości zdobione zostały kanelurami. Kolumny podtrzymują odcinki pełnego belkowania, na których umieszczone są odcinki przerwanego przyczółka z umieszczonymi na nich figurami aniołów. Zwieńczenie ma formę zbliżoną do prostokąta zamkniętego od góry antytetycznie ustawionymi wolutami. Pomiędzy nimi na osi umieszczono na tle glorii promienistej złocony krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. W polu ołtarza usytuowano płycinę zamkniętą łukiem nadwieszonym z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej z Dzieciątkiem. Ponad obrazem znalazły się dwie rzeźbione figury aniołów podtrzymujących koronę oraz złoconą banderole z napisem: "ZDROWAŚ MARIO". W zwieńczeniu umieszczono obraz św. Floriana w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, ściętych narożach i zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym. Struktura ołtarza została polichromowana w odcieniach brązu i czerni, natomiast ornamentykę i detale architektoniczne wyzłocono.
Zdjęcie nr 5: Jednokondygnacyjny, jednoosiowy ołtarz przyścienny ze zwieńczeniem uzyskał strukturę architektoniczną. Stipes ołtarzowy wykonano w formie wklęsło-wypukłego sarkofagu, zwężającego się ku dołowi, ujętego akantowymi wolutami. Na jego licu w centrum umieszczono płaskorzeźbiony medalion z monogramem maryjnym, ujęty symetryczną dekoracją roślinną, utworzoną z wici akantu oraz kwiatów. Retabulum zostało ustawione na wysokim, dwudzielnym cokole. Cokół zwieńczony profilowanym gzymsem udekorowano płycinami, które w wyższej kondygnacji wypełnione zostały dekoracją akantową. Nastawa po bokach ujęta została zdwojonymi kolumnami, umieszczonymi na prostopadłościennych postumentach z symetryczną dekoracją utworzoną z akantu i kwiatów. Kapitele kolumn są kompozytowe, zaś trzony do jednej trzeciej wysokości zdobione zostały kanelurami. Kolumny podtrzymują odcinki pełnego belkowania, na których umieszczone są odcinki przerwanego przyczółka z umieszczonymi na nich figurami aniołów. Zwieńczenie ma formę zbliżoną do prostokąta zamkniętego od góry antytetycznie ustawionymi wolutami. Pomiędzy nimi na osi umieszczono na tle glorii promienistej złocony krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. W polu ołtarza usytuowano płycinę zamkniętą łukiem nadwieszonym z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej z Dzieciątkiem. Ponad obrazem znalazły się dwie rzeźbione figury aniołów podtrzymujących koronę oraz złoconą banderole z napisem: "ZDROWAŚ MARIO". W zwieńczeniu umieszczono obraz św. Floriana w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, ściętych narożach i zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym. Struktura ołtarza została polichromowana w odcieniach brązu i czerni, natomiast ornamentykę i detale architektoniczne wyzłocono.
Zdjęcie nr 6: Jednokondygnacyjny, jednoosiowy ołtarz przyścienny ze zwieńczeniem uzyskał strukturę architektoniczną. Stipes ołtarzowy wykonano w formie wklęsło-wypukłego sarkofagu, zwężającego się ku dołowi, ujętego akantowymi wolutami. Na jego licu w centrum umieszczono płaskorzeźbiony medalion z monogramem maryjnym, ujęty symetryczną dekoracją roślinną, utworzoną z wici akantu oraz kwiatów. Retabulum zostało ustawione na wysokim, dwudzielnym cokole. Cokół zwieńczony profilowanym gzymsem udekorowano płycinami, które w wyższej kondygnacji wypełnione zostały dekoracją akantową. Nastawa po bokach ujęta została zdwojonymi kolumnami, umieszczonymi na prostopadłościennych postumentach z symetryczną dekoracją utworzoną z akantu i kwiatów. Kapitele kolumn są kompozytowe, zaś trzony do jednej trzeciej wysokości zdobione zostały kanelurami. Kolumny podtrzymują odcinki pełnego belkowania, na których umieszczone są odcinki przerwanego przyczółka z umieszczonymi na nich figurami aniołów. Zwieńczenie ma formę zbliżoną do prostokąta zamkniętego od góry antytetycznie ustawionymi wolutami. Pomiędzy nimi na osi umieszczono na tle glorii promienistej złocony krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. W polu ołtarza usytuowano płycinę zamkniętą łukiem nadwieszonym z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej z Dzieciątkiem. Ponad obrazem znalazły się dwie rzeźbione figury aniołów podtrzymujących koronę oraz złoconą banderole z napisem: "ZDROWAŚ MARIO". W zwieńczeniu umieszczono obraz św. Floriana w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, ściętych narożach i zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym. Struktura ołtarza została polichromowana w odcieniach brązu i czerni, natomiast ornamentykę i detale architektoniczne wyzłocono.

Matki Boskiej Szkaplerznej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Oświęcim
Miejscowość
Oświęcim
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Kościół
Wniebowzięcia NMP
Miejsce przechowywania
nawa boczna południowa
Identyfikator
DZIELO/24635
Kategoria
ołtarz
Dookreślenie zabytku
ołtarza boczny prawy
Ilość
1
Czas powstania
po 1863 roku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
drewno rzeźbione, polichromowane, złocone, techniki stolarskie i snycerskie
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Ołtarz boczny Matki Boskiej Szkaplerznej zapewne powstał po pożarze kościoła w 1863 roku, kiedy to gruntownie zmodernizowano wnętrze świątyni.

Opis

Jednokondygnacyjny, jednoosiowy ołtarz przyścienny ze zwieńczeniem uzyskał strukturę architektoniczną. Stipes ołtarzowy wykonano w formie wklęsło-wypukłego sarkofagu, zwężającego się ku dołowi, ujętego akantowymi wolutami. Na jego licu w centrum umieszczono płaskorzeźbiony medalion z monogramem maryjnym, ujęty symetryczną dekoracją roślinną, utworzoną z wici akantu oraz kwiatów. Retabulum zostało ustawione na wysokim, dwudzielnym cokole. Cokół zwieńczony profilowanym gzymsem udekorowano płycinami, które w wyższej kondygnacji wypełnione zostały dekoracją akantową. Nastawa po bokach ujęta została zdwojonymi kolumnami, umieszczonymi na prostopadłościennych postumentach z symetryczną dekoracją utworzoną z akantu i kwiatów. Kapitele kolumn są kompozytowe, zaś trzony do jednej trzeciej wysokości zdobione zostały kanelurami. Kolumny podtrzymują odcinki pełnego belkowania, na których umieszczone są odcinki przerwanego przyczółka z umieszczonymi na nich figurami aniołów. Zwieńczenie ma formę zbliżoną do prostokąta zamkniętego od góry antytetycznie ustawionymi wolutami. Pomiędzy nimi na osi umieszczono na tle glorii promienistej złocony krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. W polu ołtarza usytuowano płycinę zamkniętą łukiem nadwieszonym z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej z Dzieciątkiem. Ponad obrazem znalazły się dwie rzeźbione figury aniołów podtrzymujących koronę oraz złoconą banderole z napisem: "ZDROWAŚ MARIO". W zwieńczeniu umieszczono obraz św. Floriana w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, ściętych narożach i zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym. Struktura ołtarza została polichromowana w odcieniach brązu i czerni, natomiast ornamentykę i detale architektoniczne wyzłocono.

Zarys problematyki artystycznej

Oświęcimska nastawa ołtarza bocznego wpisuje się w liczną grupę dziewiętnastowiecznych nastaw wykonanych w duchu historycyzmu, inspirowanych nastawami późnobarokowymi. Jako przykład można tu przywołać ołtarz w nawie krakowskiego kościoła reformatów z lat 1745-1747 autorstwa M. Dobkowskiego i M. Miśkiewicza, czy też wcześniejszy ołtarz boczny św. Walentego z około 1730 roku w kolegiacie św. Floriana w Krakowie.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Widoczne są zabrudzenia, ubytki polichromii, przetarcia złoceń oraz uszkodzenia spowodowane przez drewnojady.

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 4. Miasto Kraków, cz. 3. Kościoły i klasztory śródmieścia 2, red. A. Bochnak, J. Samek, Warszawa 1978, s.4, il. 211;
T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 273-275, il. 159 b;
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 4. Miasto Kraków, cz. 8. Kleparz. Kościoły i klasztory, red. I. Rejduch-Samkowa, J. Samek, Warszawa 2000, s. 11, il. 73.

Streszczenie

Ołtarz boczny Matki Boskiej Szkaplerznej zapewne powstał po pożarze kościoła w 1863 roku, kiedy to gruntownie zmodernizowano wnętrze świątyni. Nastawę wykonano w duchu historycyzmu.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Przyścienna, wisząca z dostępem w formie jednobiegowych schodów od strony prezbiterium, ambona składa się z kosza, zaplecka i baldachimu. Kosz został wykonany na planie półkola ustawionego na niskim cokole z podwieszeniem w formie zbliżonej do stożka, ujętego wolutami i zakończonego wałkiem z szyszką. Jego boki podzielono pilastrami na nierówne pola, w których znajdują się płyciny z rozetami w zewnętrznych polach oraz w środkowym płaskorzeźbione przedstawienie Chrystusa siewcy na tle krajobrazu siewcy. Kosz zwieńczony został parapetem w formie gzymsu. Zaplecek ambony uzyskał formę stojącego prostokąta, ujętego lizenami ozdobionymi dekoracją geometryczną i roślinną. W polu umieszczono płaskorzeźbioną gołębicę Ducha Świętego w glorii promienistej. Baldachim wykonano na planie półkola w formie belkowania z podwieszonym lambrekinem i fryzem dekorowanym diagonalną kratownicą. Górę baldachimu opięto belkowaniem wyłamanym na dwóch osiach skrajnych. Baldachim wieńczy postument z leżącą na nim zamkniętą księgą z barankiem apokaliptycznym, stojącymi za nim dwiema tablicami Dekalogu oraz widniejącym nad nimi krzyżem w promienistej glorii. Architektura ambony została polichromowana na biało ze złoconymi profilami i ornamentyką oraz srebrzonymi detalami.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba anioła jest ścięta i drążona z tyłu. Ustawiono ją na prostokątnej niskiej podstawie. Anioł ukazany został frontalnie w kontrapoście. Lewą rękę kładzie na piersi, a prawą wyciąga w bok. Ma owalną twarz o szeroko otwartych oczach, małym nosie, pełnych ustach, okoloną krótkimi, silnie kręconymi włosami. Ubrany jest w tunikę odsłaniającą prawe ramię, z rękawem na lewym ramieniu, przewiązaną w talii, odsłaniającą prawe kolano oraz płaszcz przerzucony przez lewe ramię, otaczający postać, podtrzymany z przodu na tasiemce. Bo bokach widoczne są złożone skrzydła. Rzeźba jest naturalistycznie polichromowana, a szaty i skrzydła zostały wyzłocone.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pierwszego z aniołów jest ścięta i drążona z tyłu. Postać została ustawiona frontalnie, w kontrapoście na obłoku. Głowa anioła jest skierowana w górę i obrócona w prawo. Lewą rękę ma uniesioną i odsuniętą od ciała, prawą natomiast unosi w górę. Jego twarz jest owalna, ma pełne usta, mały nos, i oczy skierowane w górę. Głowę otaczają krótkie i silnie kręcone włosy. Anioł ubrany jest w tunikę z jednym rękawem na lewej ręce, odsłaniającą ramiona oraz prawą rękę i lewe kolano. Fragment przerzuconego płaszcza widoczny jest w partii bioder. Jego skrzydła są rozłożone. Ciało zostało polichromowane w kolorze naturalnym, natomiast tunikę, płaszcz i skrzydła pozłocono. Także rzeźba drugiego anioła jest ścięta i drążona z tyłu. Ustawiony na prostokątnej, niskiej podstawie anioł w kontrapoście został ujęty frontalnie. Lewą rękę kładzie na piersi, prawą ma wyciąga w bok. Jego twarz jest owalna, o szeroko otwartych oczach, małym nosie, pełnych ustach, okolona krótkimi, silnie kręconymi włosami. Ubrany jest w tunikę odsłaniającą prawe ramię, z rękawem na lewym ramieniu, przewiązaną w talii, odsłaniającą prawe kolano oraz płaszcz przerzucony przez lewe ramię, otaczający postać, podtrzymany z przodu na tasiemce. Po bokach widoczne są złożone skrzydła. Figura polichromowana jest w partiach ciała naturalistycznie, natomiast szaty i skrzydła zostały wyzłocone.
rzeźba
Anioły
Zdjęcie nr 1: Figura anioła jest ścięta i drążona z tyłu. Ustawiono ją na rzeźbionym obłoku. Anioł ujęty został frontalnie w kontrapoście, z głową zwróconą w lewo. Prawą rękę ma złożoną na piersi, a uniesioną lewą zwróconą w bok. Ma owalną twarz okoloną krótkimi, kręconymi włosami, okrągłe, niebieskie oczy, pełne usta, mały nos. Anioł ubrany jest w tunikę z szerokimi rękawami, odsłaniającą ramiona i prawe kolano. Na prawej nodze widoczny jest fragment zawiniętego płaszcza. Skrzydła anioła są złożone. Ciało zostało polichromowane naturalnie, natomiast suknia, płaszcz i skrzydła wyzłocono, a obłok posrebrzono.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Marmurowa chrzcielnica uzyskała kształt kielicha. Na sześciennym cokole ustawiono czworoboczny postument, z którego wyrasta gruszkowa tralka podtrzymująca, spłaszczoną, sferyczną czarę dekorowaną imitacją płaskiego puklowania z wywiniętym brzegiem. Blaszana pokrywa uzyskała formę trybowanej półkuli, zakończonej aplikowaną kulą z krzyżem z gołębicą Ducha Świętego. Na pokrywie znajduje się trybowana inskrypcja: „A[NNO] D[OMINI] / 1613 /10.SA/LA MIEY/SKY".
chrzcielnica
chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Płytowe epitafium ścienne składa się z trzech zasadniczych części - konsoli, płyty właściwej i zwieńczenia. Całość wspiera się na prostopadłościennej konsoli mającej formę leżącego, wydłużonego prostokąta. Na niej ustawiono czworoboczną płytę z inskrypcją wspartą na dwóch trapezoidalnych nóżkach, z dłuższym bokiem u góry. Płytę przy krawędziach ozdobiono ornamentem roślinnym tworzącym dekoracyjną bordiurę. Pole w całości wypełnia napis: "Magdalenie z Ostrzeszewiczów / WRONOWSKIEY / Zmarłey dnia 8[ósme]go Maia 1823 / w Roku życia 76 / przywiązane Dzieci / nayukochańszey Matce swoiey / Pomnik ten niewygasłego żalu kładą / Przechodzących / prosząc o westchnienie do Boga za Jey / Duszę". Na płycie wsparto na okrągłych podporach, pierwotnie zdobionych aplikacjami z brązu, zwieńczenie w formie płaskiego obelisku o ściętym wierzchołku. Jego pole zdobi profilowane obramienie oraz ryta arkatura. Na szczycie znajduje się półwypukła waza. Pomiędzy podporami obelisku umieszczono wykonane z brązu litery: "D[eo] O[pitmo] M[aximo]".
płyta nagrobna
-

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Feretron z figurą Matki Boskiej Niepokalanej

Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego między polichromowanymi na ścianie kościoła postaciami św. Jana Ewangelisty z lewej i Marii z prawej strony. Chrystus ukazany w lekkim zwisie, z wyprężonym ciałem, przybity do krzyża trzema gwoździami. Głowa opada mu na prawe ramię, oczy ma zamknięte, nos wąski, usta niewielki. Włosy opadają mu na plecy, ma krótkie wąsy i brodę. Jest przepasany złotym perizonium. Nad głową ma titulus z napisem „INRI” pod stopami z napisem „Pamiątka ze starego kościoła”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna. Po lewej stronie krzyża młodzieńcze przedstawienie Jana Ewangelisty w żółtej tunice i błękitnym płaszczu. Jest zwrócony w trzech czwartych w lewo, głowę kieruje w stronę Chrystusa, ręce ma złożone do modlitwy. Ma owalną twarz, ciemne oczy, wąski nos i mięsiste usta, ciemnoblond włosy opadają my na kark. Matka Boska stoi po prawej stronie, zwrócona w stronę krzyża, ze spuszczoną głową; załamuje ręce. Ma smutną w wyrazie twarz, zamknięte oczy, duży nos i szerokie usta. Jest ubrana w różową suknię i błękitny płaszcz, na głowę ma zarzuconą białą chustę. Wokół głów postaci jasne nimby, ich ciała otoczone kreskowaniem, pod stopami zaznaczona linia ziemi.
rzeźba

Chrystus Ukrzyżowany i polichromie Matki Boskiej i św. Jana Ewangelisty

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu malowany na płótnie naklejonym na deskę. W centrum Matka Boska z Dzieciątkiem na kolanach. Maria w pozycji siedzącej, ukazana całopostaciowo, lewą ręką ugiętą w łokciu podtrzymuje Dzieciątko w okolicy klatki piersiowej. Głowa pochylona nieco w lewą stronę. Twarz o rysach młodej kobiety, oczy brązowe, nos długi, usta wąskie. Karnacja jasna, z rumieńcami na policzkach; włosy jasne, przykryte maforionem. Maria jest ubrana w suknię z długimi rękawami w kolorze jasnoróżowym, na którą zarzucony jest obfity, błękitny płaszcz okrywający ramiona. Spod szat widoczna lewa, bosa stopa. Nad głową malowany nimb, powyżej powtórzony w trybowanej blasze; złocony. Dzieciątko jest nagie, leży na kolanach Matki z głową pochyloną lekko do przodu. Ręce ma ugięte, rozchylone w geście błogosławieństwa. Włosy ma krótkie, gęste, jasnobrązowe, twarz okrągłą z krótkim nosem, wąskimi ustami i półprzymkniętymi powiekami. Z prawej strony, w dole kompozycji, na pierwszym planie, ukazana klęcząca kobieta. W obu wyciągniętych przed siebie rękach trzyma tacę, na której leżą jasnoróżowe róże. Na głowie ma dekoracyjnie upięty kok, w który wpleciony jest pas materiału. Ubrana jest w ciemnoczerwoną suknię z krótkimi rękawami i szerokim dekoltem. Tło kompozycji jednolite, ciemne. Na górną część obrazu nałożony okład ze srebrnej blachy repusowanej w motywy wici roślinno-kwiatowej. Wewnętrzna krawędź okładu obwiedziona pozłoconym pasem blachy, z repusowanym ornamentem roślinnym. Na krawędzi punca kontrybucyjna „CE”.
obraz

Adoracja Matki Boskiej

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Zdjęcie nr 1: Obraz o kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Pośrodku, wśród obłoków przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, w półpostaci, zwrócona lekko w lewo, z dłońmi skrzyżowanymi w okolicach kolan Chrystusa. Po bokach adorujący dwaj aniołowie Poniżej w narożach kompozycji klęczą po stronie lewej św. Jerzy, po prawej św. Wojciech. Ponad Marią Oko Opatrzności. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię ze złotą lamówką, na która narzucony ma błękitny płaszcz z kwiatami o żółtych środkach. Głowę wieńczy dekoracyjna korona, podobnie jak Jezusa. Chrystus ukazany jest en trois quarts, w swobodnej pozycji, lewą ręką podtrzymuje księgę włożoną pod pachę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Ubrany jest w długą sukienkę z długimi rękawami, przewiązaną paskiem, odsłaniającą stopy. Św. Jerzy, w zbroi i czerwonym płaszczu narzuconym na ramiona, prawą rękę przyłożył do klatki piersiowej, lewą unosi w okolicy tułowia. Na głowie ma hełm z pióropuszem, spod którego widać długie, kręcone włosy opadające na kark. Przy lewym jego boku widoczna jest głowa zabitego smoka. Św. Wojciech, w stroju pontyfikalnym, z paliuszem na ramionach, prawą rękę położył na klatce piersiowej, lewą podtrzymuje połę kapy liturgicznej. Wokół głów świętych koliste nimby.
obraz

Adoracja Matki Boskiej Śnieżnej przez świętych Wojciecha i Jerzego

Zdjęcie nr 1: Feretron na profilowanej, prostopadłościennej podstawie z przedstawieniem Maki Boskiej Niepokalanej. Rzeźba pełna została ustawiona na cokole imitującym połowę globu. Maria została ukazana całopostaciowo, frontalnie, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach i szeroko otwartych, ciemnych oczach; długie, ciemne włosy, opadają jej na plecy. Maria jest ubrana w złotą suknię, o wąskich rękawach i narzucony na ramiona niebieski płaszcz ze srebrną lamówką; na głowie ma koronę, wokół głowy nimb złożony z sześciu gwiazd przytrzymywanych drucikiem. Figura została ujęta rzeźbionymi wolutami dekorowanymi liśćmi, podtrzymującymi baldachim z lambrekinem zwieńczony monogramem „MARYA” w otoczeniu glorii. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała; podstawa zielono-czerwona, woluty czerwone, baldachim szary, profile i ornamenty złocone i srebrzone.
feretron

Feretron z figurą Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Matki Boskiej Szkaplerznej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matki-boskiej-szkaplerznej

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności