Figura adorującego anioła z drugiej połowy XVIII wieku przynależy do struktury ołtarza głównego w Oświęcimiu, który po pożarze kościoła w 1867 roku przerobiono w 1865, a następnie w latach 1892-1893. Po modernizacji cztery przedstawienia aniołów ustawiono w dolnej kondygnacji.
Figura anioła jest ścięta i drążona z tyłu. Ustawiono ją na rzeźbionym obłoku. Anioł ujęty został frontalnie w kontrapoście, z głową zwróconą w lewo. Prawą rękę ma złożoną na piersi, a uniesioną lewą zwróconą w bok. Ma owalną twarz okoloną krótkimi, kręconymi włosami, okrągłe, niebieskie oczy, pełne usta, mały nos. Anioł ubrany jest w tunikę z szerokimi rękawami, odsłaniającą ramiona i prawe kolano. Na prawej nodze widoczny jest fragment zawiniętego płaszcza. Skrzydła anioła są złożone. Ciało zostało polichromowane naturalnie, natomiast suknia, płaszcz i skrzydła wyzłocono, a obłok posrebrzono.
Oświęcimska rzeźba adorującego anioła wyrasta z tradycji rokokowych realizacji kształtowanych "manierą Fontany". Stąd też figura posiada teatralne upozowanie, "grając" powierzoną sobie rolę, aczkolwiek przez to nie jest zdeformowana lub manieryczna. Tendencję tę można było zauważyć np. w twórczości Francesca Placidiego (np. wystrój rzeźbiarski w Morawicy) lub też u Piotra Korneckiego (np. rzeźby u cystersów w Jędrzejowie lub w farze w Bochni), a także w manierze działającego w Krakowie i w okolicy Johanna Georga Lehnera (ok. 1703-1776) i jego uczniów czy też Piotra Rojowskiego pracującego przy wystroju kaplicy św. Jana Kantego w Kętach.
Dobry. Ostatnią konserwację przeprowadzono na przełomie XX i XXI wieku.
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 25;
T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 401-402;
A. Dettloff, Rzeźba krakowska drugiej połowy XVIII w. Twórcy, nurty i tendencje, Kraków 2013, s. 69-82, 151-154.
Figura adorującego anioła z drugiej połowy XVIII wieku przynależy do struktury ołtarza głównego w Oświęcimiu, który po pożarze kościoła w 1863 roku przerobiono w 1867, a następnie w latach 1892-1893. Po modernizacji cztery przedstawienia aniołów ustawiono w dolnej kondygnacji.
ks. Szymon Tracz, "Anioł", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/aniol-38