Matka Boska, św. Józef
Zdjęcie nr 1: Obrazy ujęte dwustronną, symetrycznie ukształtowaną ramą o obrysie utworzonym z falistej, wklęsło-wypukłej linii. Rama zdobiona jest motywami liści, grzebieni ornamentu rocaille'owego, obłoków oraz uskrzydlonych główek anielskich, zwieńczona mitrą książęcą. Rama osadzona na podstawie w formie prostokątnej płyty, na której element pośredni w formie rozciągniętych poziomo symetrycznych zwojów wici i wstęgi; w tej części feretronu otwory do wsuwania drążków do noszenia. Na awersie Matka Boska ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem siedzącym na lewym ramieniu i owocem trzymanym w prawej dłoni. Ubrana jest w granatowy płaszcz z czerwoną podszewką i złotym obszyciem, spod którego widoczne są biały welon i suknia. Dzieciątko z prawą ręką wzniesioną w geście błogosławieństwa, z lewą wspartą na księdze, ubrane jest w białą, wzorzystą sukienkę. Wokół głów są nimby, a wokół głowy Marii wieniec z dwunastu gwiazd. Na neutralnym tle widoczne są księżyc i słońce, nad głowami aplikowane drewniane korony z imitacją kamieni jubilerskich. Na rewersie znajduje się wizerunek św. Józefa z Dzieciątkiem, ukazanego półpostaciowo, w trzech czwartych i zwróconego w prawo. Jego twarz o wyrazistych rysach, z długim nosem i pełnymi ustami, okolona jest jasnobrązową brodą, włosy zaczesane są do tyłu. Ubrany jest w błękitną suknię i brązowy płaszcz. Św. Józef przytrzymuje Dzieciątko siedzące na poduszce na stoliku przykrytym purpurową tkaniną. Zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową zwróconą w prawo okryte jest białą tkaniną. Św. Józef trzyma w dłoni kwiat lilii, Dzieciątko kwiat jasnoczerwonej róży. Tło jest neutralne, jasnobrązowe, w lewej górnej części obrazu znajduje się Oko Opatrzności, w prawej para uskrzydlonych główek anielskich.
Zdjęcie nr 2: Obrazy ujęte dwustronną, symetrycznie ukształtowaną ramą o obrysie utworzonym z falistej, wklęsło-wypukłej linii. Rama zdobiona jest motywami liści, grzebieni ornamentu rocaille'owego, obłoków oraz uskrzydlonych główek anielskich, zwieńczona mitrą książęcą. Rama osadzona na podstawie w formie prostokątnej płyty, na której element pośredni w formie rozciągniętych poziomo symetrycznych zwojów wici i wstęgi; w tej części feretronu otwory do wsuwania drążków do noszenia. Na awersie Matka Boska ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem siedzącym na lewym ramieniu i owocem trzymanym w prawej dłoni. Ubrana jest w granatowy płaszcz z czerwoną podszewką i złotym obszyciem, spod którego widoczne są biały welon i suknia. Dzieciątko z prawą ręką wzniesioną w geście błogosławieństwa, z lewą wspartą na księdze, ubrane jest w białą, wzorzystą sukienkę. Wokół głów są nimby, a wokół głowy Marii wieniec z dwunastu gwiazd. Na neutralnym tle widoczne są księżyc i słońce, nad głowami aplikowane drewniane korony z imitacją kamieni jubilerskich. Na rewersie znajduje się wizerunek św. Józefa z Dzieciątkiem, ukazanego półpostaciowo, w trzech czwartych i zwróconego w prawo. Jego twarz o wyrazistych rysach, z długim nosem i pełnymi ustami, okolona jest jasnobrązową brodą, włosy zaczesane są do tyłu. Ubrany jest w błękitną suknię i brązowy płaszcz. Św. Józef przytrzymuje Dzieciątko siedzące na poduszce na stoliku przykrytym purpurową tkaniną. Zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową zwróconą w prawo okryte jest białą tkaniną. Św. Józef trzyma w dłoni kwiat lilii, Dzieciątko kwiat jasnoczerwonej róży. Tło jest neutralne, jasnobrązowe, w lewej górnej części obrazu znajduje się Oko Opatrzności, w prawej para uskrzydlonych główek anielskich.
Zdjęcie nr 3: Obrazy ujęte dwustronną, symetrycznie ukształtowaną ramą o obrysie utworzonym z falistej, wklęsło-wypukłej linii. Rama zdobiona jest motywami liści, grzebieni ornamentu rocaille'owego, obłoków oraz uskrzydlonych główek anielskich, zwieńczona mitrą książęcą. Rama osadzona na podstawie w formie prostokątnej płyty, na której element pośredni w formie rozciągniętych poziomo symetrycznych zwojów wici i wstęgi; w tej części feretronu otwory do wsuwania drążków do noszenia. Na awersie Matka Boska ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem siedzącym na lewym ramieniu i owocem trzymanym w prawej dłoni. Ubrana jest w granatowy płaszcz z czerwoną podszewką i złotym obszyciem, spod którego widoczne są biały welon i suknia. Dzieciątko z prawą ręką wzniesioną w geście błogosławieństwa, z lewą wspartą na księdze, ubrane jest w białą, wzorzystą sukienkę. Wokół głów są nimby, a wokół głowy Marii wieniec z dwunastu gwiazd. Na neutralnym tle widoczne są księżyc i słońce, nad głowami aplikowane drewniane korony z imitacją kamieni jubilerskich. Na rewersie znajduje się wizerunek św. Józefa z Dzieciątkiem, ukazanego półpostaciowo, w trzech czwartych i zwróconego w prawo. Jego twarz o wyrazistych rysach, z długim nosem i pełnymi ustami, okolona jest jasnobrązową brodą, włosy zaczesane są do tyłu. Ubrany jest w błękitną suknię i brązowy płaszcz. Św. Józef przytrzymuje Dzieciątko siedzące na poduszce na stoliku przykrytym purpurową tkaniną. Zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową zwróconą w prawo okryte jest białą tkaniną. Św. Józef trzyma w dłoni kwiat lilii, Dzieciątko kwiat jasnoczerwonej róży. Tło jest neutralne, jasnobrązowe, w lewej górnej części obrazu znajduje się Oko Opatrzności, w prawej para uskrzydlonych główek anielskich.
Zdjęcie nr 4: Obrazy ujęte dwustronną, symetrycznie ukształtowaną ramą o obrysie utworzonym z falistej, wklęsło-wypukłej linii. Rama zdobiona jest motywami liści, grzebieni ornamentu rocaille'owego, obłoków oraz uskrzydlonych główek anielskich, zwieńczona mitrą książęcą. Rama osadzona na podstawie w formie prostokątnej płyty, na której element pośredni w formie rozciągniętych poziomo symetrycznych zwojów wici i wstęgi; w tej części feretronu otwory do wsuwania drążków do noszenia. Na awersie Matka Boska ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem siedzącym na lewym ramieniu i owocem trzymanym w prawej dłoni. Ubrana jest w granatowy płaszcz z czerwoną podszewką i złotym obszyciem, spod którego widoczne są biały welon i suknia. Dzieciątko z prawą ręką wzniesioną w geście błogosławieństwa, z lewą wspartą na księdze, ubrane jest w białą, wzorzystą sukienkę. Wokół głów są nimby, a wokół głowy Marii wieniec z dwunastu gwiazd. Na neutralnym tle widoczne są księżyc i słońce, nad głowami aplikowane drewniane korony z imitacją kamieni jubilerskich. Na rewersie znajduje się wizerunek św. Józefa z Dzieciątkiem, ukazanego półpostaciowo, w trzech czwartych i zwróconego w prawo. Jego twarz o wyrazistych rysach, z długim nosem i pełnymi ustami, okolona jest jasnobrązową brodą, włosy zaczesane są do tyłu. Ubrany jest w błękitną suknię i brązowy płaszcz. Św. Józef przytrzymuje Dzieciątko siedzące na poduszce na stoliku przykrytym purpurową tkaniną. Zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową zwróconą w prawo okryte jest białą tkaniną. Św. Józef trzyma w dłoni kwiat lilii, Dzieciątko kwiat jasnoczerwonej róży. Tło jest neutralne, jasnobrązowe, w lewej górnej części obrazu znajduje się Oko Opatrzności, w prawej para uskrzydlonych główek anielskich.

Matka Boska, św. Józef

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Andrychów
Miejscowość
Inwałd
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Kościół
Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Miejsce przechowywania
kaplica
Identyfikator
DZIELO/13484
Kategoria
feretron
Ilość
1
Czas powstania
czwarta ćwierć XVIII wieku
Technika i materiał
drewno
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Opis

Obrazy ujęte dwustronną, symetrycznie ukształtowaną ramą o obrysie utworzonym z falistej, wklęsło-wypukłej linii. Rama zdobiona jest motywami liści, grzebieni ornamentu rocaille'owego, obłoków oraz uskrzydlonych główek anielskich, zwieńczona mitrą książęcą. Rama osadzona na podstawie w formie prostokątnej płyty, na której element pośredni w formie rozciągniętych poziomo symetrycznych zwojów wici i wstęgi; w tej części feretronu otwory do wsuwania drążków do noszenia.

Na awersie Matka Boska ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem siedzącym na lewym ramieniu i owocem trzymanym w prawej dłoni. Ubrana jest w granatowy płaszcz z czerwoną podszewką i złotym obszyciem, spod którego widoczne są biały welon i suknia. Dzieciątko z prawą ręką wzniesioną w geście błogosławieństwa, z lewą wspartą na księdze, ubrane jest w białą, wzorzystą sukienkę. Wokół głów są nimby, a wokół głowy Marii wieniec z dwunastu gwiazd. Na neutralnym tle widoczne są księżyc i słońce, nad głowami aplikowane drewniane korony z imitacją kamieni jubilerskich.

Na rewersie znajduje się wizerunek św. Józefa z Dzieciątkiem, ukazanego półpostaciowo, w trzech czwartych i zwróconego w prawo. Jego twarz o wyrazistych rysach, z długim nosem i pełnymi ustami, okolona jest jasnobrązową brodą, włosy zaczesane są do tyłu. Ubrany jest w błękitną suknię i brązowy płaszcz. Św. Józef przytrzymuje Dzieciątko siedzące na poduszce na stoliku przykrytym purpurową tkaniną. Zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową zwróconą w prawo okryte jest białą tkaniną. Św. Józef trzyma w dłoni kwiat lilii, Dzieciątko kwiat jasnoczerwonej róży. Tło jest neutralne, jasnobrązowe, w lewej górnej części obrazu znajduje się Oko Opatrzności, w prawej para uskrzydlonych główek anielskich.

Zarys problematyki artystycznej

Feretronem określa się obustronnie malowany obraz ujęty ozdobnymi ramami bądź figurę świętej postaci osadzone na podstawie, w którą wsuwane są drążki umożliwiające noszenie podczas procesji. Tematyka przedstawień na feretronach najczęściej nawiązuje do szczególnie czczonych na danym terenie patronów.

Fantazyjną, wklęsło-wypukłą w wykroju ramę ujmującą feretron zdobi na rewersie bogata ornamentyka rokokowa z obiegającym całość motywem przypominającym koguci grzebień. Awers natomiast zdobią motywy osadzone jeszcze w tradycji barokowej: srebrzone obłoki oraz uskrzydlone główki anielskie.
Obraz na awersie feretronu zawiera przedstawienie Madonny z Dzieciątkiem w jednym z najstarszych i najpowszechniejszych typów ikonograficznych tzw. Hodegetrii. W wizerunku trzymającej na lewym ramieniu małego Jezusa Marii nie zaakcentowano bardziej wyrazistych relacji emocjonalnych z Dzieciątkiem ukazanym w podniosłej pozie podkreślonej przez gest błogosławieństwa. W prawej dłoni Maria trzyma owoc (prawdopodobnie jabłko), który zdaje się wręczać Jezusowi. Jego symbolika nawiązuje do wielowiekowej tradycji, według której Maria nazywana jest Nową Ewą. W dużej mierze odnoszą się do tego słowa św. Pawła: „I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni” (1 Kor 15,22). Maria bowiem na podobieństwo Ewy stała się kobietą, dzięki której przychodzi na świat życie. W odróżnieniu jednak od swej starotestamentalnej poprzedniczki, jej potomstwo przynosi ze sobą łaskę zmartwychwstania. Zwątpienie pierwszej Ewy wprowadziło w ludzkie życie cierpienie i śmierć. Wiara Nowej Ewy – Mari wniosła w nie nadzieję na życie wieczne. Przez pierwszą niewiastę człowiek niesie w sobie piętno grzechu pierworodnego. Druga, rodząc Chrystusa, prowadzi człowieka do wyzwolenia z niego. Owoc jabłka stanowi także symbol władzy królewskiej nad światem dodatkowo podkreślony wieńczącymi ich głowy koronami. Widoczne po obydwu stronach głowy Marii wizerunki słońca i księżyca oraz okalający ją gwieździsty wieniec w sposób symboliczny odnoszą się do biblijnego wątku Niewiasty Apokaliptycznej ukazanej jako „Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1).

Na rewersie feretronu znajduje się reprezentacyjny wizerunek św. Józefa, oblubieńca Najświętszej Marii Panny (Mt 1, 16-19; Łk 1,27) i ziemskiego opiekuna Jezusa (Łk 2, 4-6; 2, 51-52). Jest on tu ukazany jest w swej najpopularniejszej wersji – jako dojrzały, brodaty mężczyzna. Ów reprezentacyjny typ ikonograficzny przedstawień św. Józefa spopularyzował się w okresie nowożytnym, bazując na wizerunkach maryjnych, co miało podkreślić jego rolę jako pośrednika i orędownika pomiędzy wiernymi a Zbawicielem. Trzymana przez Józefa biała lilia symbolizuje zaprzeczenie biologicznego ojcostwa Jezusa, akcentując jego czystość, natomiast czerwona róża w dłoni Dzieciątka odnosi się do jego zbawczej misji odkupienia.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Stan zachowania dobry.

Literatura

- Biernacka Małgorzata, Niewiasta apokaliptyczna [w:] Ikonografia nowożytnej sztuki kościelnej w Polsce, red. Pasierb St. Janusz, Warszawa 1987, s. 28-29.

- Biernacka Małgorzata, Niepokalana jako nowa Ewa [w:] Ikonografia nowożytnej sztuki kościelnej w Polsce, red. Pasierb St. Janusz, Warszawa 1987, s. 55-58.

- Agnieszka Kuczyńska, Krzysztof Cichoń, Józef Oblubieniec. W ikonografii [w:] Encyklopedia katolicka, t. 8, Lublin 2000, kol. 153-156.

- Feretron [w:] Nadolski Bogusław, Leksykon liturgii, Poznań 2006, s. 465.

Streszczenie

Feretron zawierający jedne z najpopularniejszych wątków ikonograficznych, jak przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz wizerunek św. Józefa, obrazowy charakteryzuje się stylistyką końca XVIII wieku. Bogato zdobiona rama zawiera m.in. takie motywy ornamentalne, jak rocaille, putta, czy wici akantu.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarza stiukowa, architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna, o wklęsłym licu, ze zwieńczeniem oraz osadzona na wysokim cokole. Ołtarz drewniany, sarkofagowy z drewnianą, silnie wysuniętą mensą. Retabulum ujęte parą zdwojonych pilastrów o trzonach dekorowanych konsolkami i kampanulami na froncie, dźwigających przerwane belkowanie. W polu środkowym umieszczono obraz Świętej Rodziny ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym, nadwieszonym z uskokiem i uszakami po bokach, wklęsłego u spodu. Poniżej obrazu znajduje się płycina ujęta spływami wolutowymi, zamknięta fragmentem gzymsu w formie łuku odcinkowego. W jej polu jest kartusz o fantazyjnym wykroju. Zwieńczenie ujęto parą spływów wolutowych i zamknięto fragmentem wklęsło-wypukłego gzymsu, na którym jest płomienisty wazon. Na końcach spływów wolutowych znajduje się para siedzących putt. Pole zwieńczenia wypełniają płaskorzeźbione obłoki z uskrzydlonymi główkami anielskimi oraz ukazana na ich tle promienista gloria z parą główek anielskich pośrodku. Struktura retabulum jest marmoryzowana w kolorze szaro-brązowym i ciemnoszarym, ze złoconymi i srebrzonymi detalami.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarza stiukowa, architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna, o wklęsłym licu, ze zwieńczeniem oraz osadzona na wysokim cokole. Ołtarz drewniany, sarkofagowy z drewnianą, silnie wysuniętą mensą. Retabulum ujęte jest parą zdwojonych pilastrów o trzonach dekorowanych konsolkami i kampanulami na froncie, dźwigających przerwane belkowanie. W polu środkowym umieszczono obraz św. Mikołaja ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym, nadwieszonym z uskokiem i uszakami po bokach, wklęsłego u spodu. Poniżej obrazu znajduje się płycina ujęta spływami wolutowymi, zamknięta fragmentem gzymsu w formie łuku odcinkowego. W jej polu jest kartusz o fantazyjnym wykroju. Zwieńczenie ujęto parą spływów wolutowych i zamknięto fragmentem wklęsło-wypukłego gzymsu, na którym jest płomienisty wazon. Na końcach spływów wolutowych znajduje się para siedzących putt. Pole zwieńczenia wypełniają płaskorzeźbione obłoki z uskrzydlonymi główkami anielskimi oraz ukazana na ich tle promienista gloria z monogramem maryjnym pośrodku. Struktura retabulum jest marmoryzowana w kolorze szaro-brązowym i ciemnoszarym, ze złoconymi i srebrzonymi detalami.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta ujęta profilowaną, drewnianą ramą. W polu inskrypcja: „ZA DUSZĘ Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI) KS(IĘDZA) / ALOJZEGO OBOZY / DOBRODZIEJA KOŚCIOŁA / INWAŁDZKIEGO + 11/12 188(...)/ PROSZĘ O ZDROWAŚ MARIO”.
płyta nagrobna
Epitafium Alojzego Obozy
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca z dostępem od strony wewnętrznej klatki schodowej usytuowanej w murze kościoła. Kosz na planie kwadratu o wklęsłych bokach, wypukłym froncie i ściętych narożach, z podwieszeniem w formie stylizowanego, odwróconego stożka zakończonego wolutą. Kosz w narożach ujęty pilastrami o trzonach w formie wolut, dźwigającymi belkowanie parapetu. Ścianki dekorowane płycinami z polami o obrysie utworzonym z linii wklęsło-wypukłej wzbogaconej odcinkami prostymi; w płycinach uskrzydlone główki anielskie. W partii belkowania parapetu front ambony zdobiony muszlą, ujętą kwiatowymi girlandami, na tle pilastrów dwa putta. Zaplecek ujęty pilastrami oraz spływami wolutowymi, dźwigającymi belkowanie. W polu drzwiczki w formie stojącego prostokąta, dekorowane płyciną o wykroju ukształtowanym na bazie falistej, wklęsło-wypukłej linii. Powyżej dwie uskrzydlone główki anielskie. Baldachim płaski, na planie analogicznym do kosza ambony, opasany profilowanym gzymsem, dźwigającym przerwany, wolutowy przyczółek, flankowany przez dwa putta. Całość zwieńczona glorią promienistą z rzeźbioną gołębicą Ducha Świętego. Struktura marmoryzowana, w kolorze brązowo-szarym, ciemnoszarym i niebieskim, profile i ornamenty złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica w typie kielichowym osadzona jest na stopie na planie koła. Walcowaty, krótki trzon ujęty jest pierścieniem i zakończony wałkiem. Czarę w formie spłaszczonej od góry kuli objęto cęgą. W dolnej części dekorowana jest naprzemiennie płaskorzeźbionymi, smukłymi liśćmi i kwiatami na długich łodygach, zaś w górnej rozłożystymi liśćmi stylizowanego akantu. Pokrywa jest w formie baldachimu, z kopułką na walcowatej podstawie, dekorowanego u dołu pasem kanelur, u góry spłaszczonymi puklowaniami i zwieńczona szyszką z krzyżem. Całość jest marmoryzowana, w kolorze ciemnoszarym i szaroróżowym, detale i ornamentyka złocona.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawia Matkę Boską z Dzieciątkiem wyobrażoną w półpostaci. Sylwetka Marii nieznacznie zwrócona jest w lewo. Jej zaokrągloną twarz charakteryzują łagodne, wyraziste rysy o silnie podkreślonych liniach łuków brwiowych i prostego nosa wydobyte światłocieniem. Oczy są duże, usta drobne, a karnacja śniada. Partie szat, łącznie z maforionem zasłaniającym włosy Marii, pokryte są metalowymi, srebrzonymi sukienkami, na powierzchni których odtworzono w ogólnych zarysach przebieg fałdów; szaty zdobione są motywem stylizowanej, ukwieconej, złoconej wici roślinnej, o kameryzowanych lamówkach. Maria prawą ręką o wyprostowanych palcach wskazuje na trzymane na lewej ręce Dzieciątko, w trzech czwartych skierowane w lewo. Zwróconą niemal na wprost twarz charakteryzuje podobny jak w przypadku Marii sposób modelunku, okalają ją krótkie, brązowe włosy. Ubraną w długą tunikę sylwetkę Jezusa także osłania metalowa sukienka. Lewą ręką podtrzymuje on na kolanach księgę, prawą unosi w geście błogosławieństwa; u dołu widoczna jest nieobuta, swobodnie zwisająca stopa Dzieciątka. Postaci ukazane są na tłoczonym w gruncie, złoconym tle dekorowanym motywem roślinnym. Zwieńczone otwartymi, kameryzowanymi koronami głowy okalają nimby i wieńce z gwiazd. Wizerunek ujęty profilowaną, srebrzoną ramą zdobioną złoconymi motywami rocaille.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Matka Boska, św. Józef", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-sw-jozef

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności