Koronacja NMP
Zdjęcie nr 1: Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Przedstawia koronację Matki Boskiej przez Trójcę Świętą. Maria ukazana en face jest w pozycji klęczącej na globie ziemskim, ma ręce złożone na piersi. Delikatna, dziewczęca twarz zwrócona jest w lewo. Długie, brązowe, falowane włosy opadają jej na plecy. Złocisty nimb o grzebykowanej fakturze otacza jej głowę. Maryja odziana jest w różową, długą suknię, spod której wystaje biała szata w partiach kołnierza i rękawów. Na lewe ramię ma narzucony błękitny płaszcz, ze złotą lamówką i ochrowym podbiciem, który miękko otula jej ciało.Pod jej stopami błękitny glob ziemski opasany wężem trzymającym czerwone jabłko w paszczy. Po jej lewej stronie zasiada na obłokach zmartwychwstały Chrystus. Ma długie, brązowe, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Wokół głowy widoczny jest złocisty, grzebykowany nimb. W uniesionej ponad głową Maryi lewej ręce trzyma za obręcz razem z siedzącym po przeciwległej stronie Bogiem Ojcem zamkniętą koronę. Prawą ręką podtrzymuje drewniany krzyż wsparty o ramię. Odziany jest w czerwoną szatę, ze złotą lamówką, narzuconą na prawe ramię i luźno fałdującą się na jego kolanach, odsłaniającą nagi tors. Po lewej stronie Marii także na obłokach zasiada Bóg Ojciec. Został przedstawiony jako starszy mężczyzna z opadającymi na ramiona siwymi włosami oraz długą siwą brodą. Lewą ręką trzyma złotą koronę typu zamkniętego, wyścielaną czerwonym aksamitem, kameryzowaną malowanymi szlachetnymi kamieniami i perłami, zwieńczoną krzyżem równoramiennym. W prawej zaś dzierży złote berło, podtrzymując równocześnie spoczywający na jego kolanach niebieski glob. Bóg Ojciec odziany jest w ciemno zieloną tunikę, na nią narzucony jest opalizujący płaszcz, ze złotą lamówką i ochrową podszewką. Za jego głową widoczny jest złoty, grzebykowany trójkąt równoramienny. Ponad koroną trzymaną przez Chrystusa i Boga Ojca unosi się biała gołębica Ducha Świętego, z szeroko rozpostartymi skrzydłami. Na tle obłoków w dolnych rogach obrazu znajdują się anielskie główki, ukazane profilowo, o ciemnych włosach, niebieskich skrzydłach. W tle przedstawienia widoczne są żółte, skłębione chmury.
Zdjęcie nr 2: Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Przedstawia koronację Matki Boskiej przez Trójcę Świętą. Maria ukazana en face jest w pozycji klęczącej na globie ziemskim, ma ręce złożone na piersi. Delikatna, dziewczęca twarz zwrócona jest w lewo. Długie, brązowe, falowane włosy opadają jej na plecy. Złocisty nimb o grzebykowanej fakturze otacza jej głowę. Maryja odziana jest w różową, długą suknię, spod której wystaje biała szata w partiach kołnierza i rękawów. Na lewe ramię ma narzucony błękitny płaszcz, ze złotą lamówką i ochrowym podbiciem, który miękko otula jej ciało.Pod jej stopami błękitny glob ziemski opasany wężem trzymającym czerwone jabłko w paszczy. Po jej lewej stronie zasiada na obłokach zmartwychwstały Chrystus. Ma długie, brązowe, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Wokół głowy widoczny jest złocisty, grzebykowany nimb. W uniesionej ponad głową Maryi lewej ręce trzyma za obręcz razem z siedzącym po przeciwległej stronie Bogiem Ojcem zamkniętą koronę. Prawą ręką podtrzymuje drewniany krzyż wsparty o ramię. Odziany jest w czerwoną szatę, ze złotą lamówką, narzuconą na prawe ramię i luźno fałdującą się na jego kolanach, odsłaniającą nagi tors. Po lewej stronie Marii także na obłokach zasiada Bóg Ojciec. Został przedstawiony jako starszy mężczyzna z opadającymi na ramiona siwymi włosami oraz długą siwą brodą. Lewą ręką trzyma złotą koronę typu zamkniętego, wyścielaną czerwonym aksamitem, kameryzowaną malowanymi szlachetnymi kamieniami i perłami, zwieńczoną krzyżem równoramiennym. W prawej zaś dzierży złote berło, podtrzymując równocześnie spoczywający na jego kolanach niebieski glob. Bóg Ojciec odziany jest w ciemno zieloną tunikę, na nią narzucony jest opalizujący płaszcz, ze złotą lamówką i ochrową podszewką. Za jego głową widoczny jest złoty, grzebykowany trójkąt równoramienny. Ponad koroną trzymaną przez Chrystusa i Boga Ojca unosi się biała gołębica Ducha Świętego, z szeroko rozpostartymi skrzydłami. Na tle obłoków w dolnych rogach obrazu znajdują się anielskie główki, ukazane profilowo, o ciemnych włosach, niebieskich skrzydłach. W tle przedstawienia widoczne są żółte, skłębione chmury.
Zdjęcie nr 3: Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Przedstawia koronację Matki Boskiej przez Trójcę Świętą. Maria ukazana en face jest w pozycji klęczącej na globie ziemskim, ma ręce złożone na piersi. Delikatna, dziewczęca twarz zwrócona jest w lewo. Długie, brązowe, falowane włosy opadają jej na plecy. Złocisty nimb o grzebykowanej fakturze otacza jej głowę. Maryja odziana jest w różową, długą suknię, spod której wystaje biała szata w partiach kołnierza i rękawów. Na lewe ramię ma narzucony błękitny płaszcz, ze złotą lamówką i ochrowym podbiciem, który miękko otula jej ciało.Pod jej stopami błękitny glob ziemski opasany wężem trzymającym czerwone jabłko w paszczy. Po jej lewej stronie zasiada na obłokach zmartwychwstały Chrystus. Ma długie, brązowe, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Wokół głowy widoczny jest złocisty, grzebykowany nimb. W uniesionej ponad głową Maryi lewej ręce trzyma za obręcz razem z siedzącym po przeciwległej stronie Bogiem Ojcem zamkniętą koronę. Prawą ręką podtrzymuje drewniany krzyż wsparty o ramię. Odziany jest w czerwoną szatę, ze złotą lamówką, narzuconą na prawe ramię i luźno fałdującą się na jego kolanach, odsłaniającą nagi tors. Po lewej stronie Marii także na obłokach zasiada Bóg Ojciec. Został przedstawiony jako starszy mężczyzna z opadającymi na ramiona siwymi włosami oraz długą siwą brodą. Lewą ręką trzyma złotą koronę typu zamkniętego, wyścielaną czerwonym aksamitem, kameryzowaną malowanymi szlachetnymi kamieniami i perłami, zwieńczoną krzyżem równoramiennym. W prawej zaś dzierży złote berło, podtrzymując równocześnie spoczywający na jego kolanach niebieski glob. Bóg Ojciec odziany jest w ciemno zieloną tunikę, na nią narzucony jest opalizujący płaszcz, ze złotą lamówką i ochrową podszewką. Za jego głową widoczny jest złoty, grzebykowany trójkąt równoramienny. Ponad koroną trzymaną przez Chrystusa i Boga Ojca unosi się biała gołębica Ducha Świętego, z szeroko rozpostartymi skrzydłami. Na tle obłoków w dolnych rogach obrazu znajdują się anielskie główki, ukazane profilowo, o ciemnych włosach, niebieskich skrzydłach. W tle przedstawienia widoczne są żółte, skłębione chmury.
Zdjęcie nr 4: Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Przedstawia koronację Matki Boskiej przez Trójcę Świętą. Maria ukazana en face jest w pozycji klęczącej na globie ziemskim, ma ręce złożone na piersi. Delikatna, dziewczęca twarz zwrócona jest w lewo. Długie, brązowe, falowane włosy opadają jej na plecy. Złocisty nimb o grzebykowanej fakturze otacza jej głowę. Maryja odziana jest w różową, długą suknię, spod której wystaje biała szata w partiach kołnierza i rękawów. Na lewe ramię ma narzucony błękitny płaszcz, ze złotą lamówką i ochrowym podbiciem, który miękko otula jej ciało.Pod jej stopami błękitny glob ziemski opasany wężem trzymającym czerwone jabłko w paszczy. Po jej lewej stronie zasiada na obłokach zmartwychwstały Chrystus. Ma długie, brązowe, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Wokół głowy widoczny jest złocisty, grzebykowany nimb. W uniesionej ponad głową Maryi lewej ręce trzyma za obręcz razem z siedzącym po przeciwległej stronie Bogiem Ojcem zamkniętą koronę. Prawą ręką podtrzymuje drewniany krzyż wsparty o ramię. Odziany jest w czerwoną szatę, ze złotą lamówką, narzuconą na prawe ramię i luźno fałdującą się na jego kolanach, odsłaniającą nagi tors. Po lewej stronie Marii także na obłokach zasiada Bóg Ojciec. Został przedstawiony jako starszy mężczyzna z opadającymi na ramiona siwymi włosami oraz długą siwą brodą. Lewą ręką trzyma złotą koronę typu zamkniętego, wyścielaną czerwonym aksamitem, kameryzowaną malowanymi szlachetnymi kamieniami i perłami, zwieńczoną krzyżem równoramiennym. W prawej zaś dzierży złote berło, podtrzymując równocześnie spoczywający na jego kolanach niebieski glob. Bóg Ojciec odziany jest w ciemno zieloną tunikę, na nią narzucony jest opalizujący płaszcz, ze złotą lamówką i ochrową podszewką. Za jego głową widoczny jest złoty, grzebykowany trójkąt równoramienny. Ponad koroną trzymaną przez Chrystusa i Boga Ojca unosi się biała gołębica Ducha Świętego, z szeroko rozpostartymi skrzydłami. Na tle obłoków w dolnych rogach obrazu znajdują się anielskie główki, ukazane profilowo, o ciemnych włosach, niebieskich skrzydłach. W tle przedstawienia widoczne są żółte, skłębione chmury.
Zdjęcie nr 5: Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Przedstawia koronację Matki Boskiej przez Trójcę Świętą. Maria ukazana en face jest w pozycji klęczącej na globie ziemskim, ma ręce złożone na piersi. Delikatna, dziewczęca twarz zwrócona jest w lewo. Długie, brązowe, falowane włosy opadają jej na plecy. Złocisty nimb o grzebykowanej fakturze otacza jej głowę. Maryja odziana jest w różową, długą suknię, spod której wystaje biała szata w partiach kołnierza i rękawów. Na lewe ramię ma narzucony błękitny płaszcz, ze złotą lamówką i ochrowym podbiciem, który miękko otula jej ciało.Pod jej stopami błękitny glob ziemski opasany wężem trzymającym czerwone jabłko w paszczy. Po jej lewej stronie zasiada na obłokach zmartwychwstały Chrystus. Ma długie, brązowe, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Wokół głowy widoczny jest złocisty, grzebykowany nimb. W uniesionej ponad głową Maryi lewej ręce trzyma za obręcz razem z siedzącym po przeciwległej stronie Bogiem Ojcem zamkniętą koronę. Prawą ręką podtrzymuje drewniany krzyż wsparty o ramię. Odziany jest w czerwoną szatę, ze złotą lamówką, narzuconą na prawe ramię i luźno fałdującą się na jego kolanach, odsłaniającą nagi tors. Po lewej stronie Marii także na obłokach zasiada Bóg Ojciec. Został przedstawiony jako starszy mężczyzna z opadającymi na ramiona siwymi włosami oraz długą siwą brodą. Lewą ręką trzyma złotą koronę typu zamkniętego, wyścielaną czerwonym aksamitem, kameryzowaną malowanymi szlachetnymi kamieniami i perłami, zwieńczoną krzyżem równoramiennym. W prawej zaś dzierży złote berło, podtrzymując równocześnie spoczywający na jego kolanach niebieski glob. Bóg Ojciec odziany jest w ciemno zieloną tunikę, na nią narzucony jest opalizujący płaszcz, ze złotą lamówką i ochrową podszewką. Za jego głową widoczny jest złoty, grzebykowany trójkąt równoramienny. Ponad koroną trzymaną przez Chrystusa i Boga Ojca unosi się biała gołębica Ducha Świętego, z szeroko rozpostartymi skrzydłami. Na tle obłoków w dolnych rogach obrazu znajdują się anielskie główki, ukazane profilowo, o ciemnych włosach, niebieskich skrzydłach. W tle przedstawienia widoczne są żółte, skłębione chmury.

Koronacja NMP

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Osiek
Miejscowość
Osiek
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Dekanat
Osiek
Parafia
Św. Andrzeja Apostoła
Miejsce przechowywania
Zakrystia
Identyfikator
DZIELO/13311
Kategoria
obraz
Ilość
1
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
Olej na płótnie, profilowana, złocona rama, dekorowana przy krawędziach motywem kimationu.
Wymiary podstawowe
szerokość – 77 cm
wysokość – 94 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 71 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Opis

Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Przedstawia koronację Matki Boskiej przez Trójcę Świętą. Maria ukazana en face jest w pozycji klęczącej na globie ziemskim, ma ręce złożone na piersi. Delikatna, dziewczęca twarz zwrócona jest w lewo. Długie, brązowe, falowane włosy opadają jej na plecy. Złocisty nimb o grzebykowanej fakturze otacza jej głowę. Maryja odziana jest w różową, długą suknię, spod której wystaje biała szata w partiach kołnierza i rękawów. Na lewe ramię ma narzucony błękitny płaszcz, ze złotą lamówką i ochrowym podbiciem, który miękko otula jej ciało.Pod jej stopami błękitny glob ziemski opasany wężem trzymającym czerwone jabłko w paszczy. Po jej lewej stronie zasiada na obłokach zmartwychwstały Chrystus. Ma długie, brązowe, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Wokół głowy widoczny jest złocisty, grzebykowany nimb. W uniesionej ponad głową Maryi lewej ręce trzyma za obręcz razem z siedzącym po przeciwległej stronie Bogiem Ojcem zamkniętą koronę. Prawą ręką podtrzymuje drewniany krzyż wsparty o ramię. Odziany jest w czerwoną szatę, ze złotą lamówką, narzuconą na prawe ramię i luźno fałdującą się na jego kolanach, odsłaniającą nagi tors. Po lewej stronie Marii także na obłokach zasiada Bóg Ojciec. Został przedstawiony jako starszy mężczyzna z opadającymi na ramiona siwymi włosami oraz długą siwą brodą. Lewą ręką trzyma złotą koronę typu zamkniętego, wyścielaną czerwonym aksamitem, kameryzowaną malowanymi szlachetnymi kamieniami i perłami, zwieńczoną krzyżem równoramiennym. W prawej zaś dzierży złote berło, podtrzymując równocześnie spoczywający na jego kolanach niebieski glob. Bóg Ojciec odziany jest w ciemno zieloną tunikę, na nią narzucony jest opalizujący płaszcz, ze złotą lamówką i ochrową podszewką. Za jego głową widoczny jest złoty, grzebykowany trójkąt równoramienny. Ponad koroną trzymaną przez Chrystusa i Boga Ojca unosi się biała gołębica Ducha Świętego, z szeroko rozpostartymi skrzydłami. Na tle obłoków w dolnych rogach obrazu znajdują się anielskie główki, ukazane profilowo, o ciemnych włosach, niebieskich skrzydłach. W tle przedstawienia widoczne są żółte, skłębione chmury.

Zarys problematyki artystycznej

Zaprezentowane przedstawienie Koronacji NMP o ludowym charakterze reprezentuje typowe rozwiązanie ikonograficzne popularne w Małopolsce od średniowiecza, by wspomnieć kwaterę ze sceną Koronacji Marii z krakowskiego Ołtarza Dominikańskiego z ok. 1465 r. Mistrza Ołtarza Dominikańskiego. Na kanwie tego rozwiązania w następnych epokach w sztuce polskiej stworzono liczne kompozycję, m.in. Koronacja Marii autorstwa Hermana Hana w wersji oliwskiej (Oliwa, katedra, przed 1623) i pelplińskiej (Pelplin, katedra, nastawa ołtarza głównego, ok. 1624) oraz dziele Bartłomieja Srobla z 1643 (Radzyn Chełmiński, kościół parafialny św. Anny), czy też grupa rzeźbiarska Koronacja Marii Adama Karingera i zespołu wg projektu przypisywanego Carlo Antonio Bai w ołtarzu głównym bazyliki jasnogórskiej z lat 1725-1728. W następnych epokach za sprawą sztychów i grafik, np. Koronacja Marii Albrechta Dürera (Holzschnitt, 1510), kompozycja ta stała się szczególnie popularne w sztuce ludowej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry – złuszczenia i spękania złoceń na ramie

Literatura

M. Walicki, W. Tomkiewicz, A. Ryszkiewicz, Malarstwo Polskie. Manieryzm-barok, Warszawa 1971, s. 327-329, il. 42-43, s. 357, il. 113;
Lexikon der christlichen Ikonographie, Bd. 2, Allgemeine Ikonographie F-K, Hrsg. E. Kirschbaum, Rom-Freiburg-Basel-Vien 1994
Malarstwo gotyckie w Polsce, t. 2, Katalog zabytków, red. A.S. Labuda, K., Secomska, Warszawa 2004, s. 206-207;
Z. Rozanow,E. Smulikowska, Zabytki Jasnej Góry. Architektura.Rzeźba.Malarstwo, Katowice 2009, s. 264, il. 118-119;

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona uzyskała kształt łodzi zawieszonej na północnej ścianie prezbiterium przy łuku tęczowym. Wejście na ambonę prowadzi z zakrystii. Jej kosz uzyskał owalną formę rozszerzającą się ku górze. W dolnej partii do jednej trzeciej wysokości widoczne są rzeźbione przedstawienia wody ze stworami morskimi (delfiny i ślimaki). Natomiast powyżej kosz dekorowany jest od frontu trzema rokokowymi kartuszami oraz fragmentem wzorzystej tkaniny, flankowanymi kilkoma parami falistych pasów zdobionych rozetami. Zaplecek ambony uzyskał kształt rzeźbionej, opadającej tkaniny podwiązanej po bokach w kolorze opalizującej zieleni, lamowanej złotymi frędzlami. Ponad amboną zawieszono baldachim na planie prostokąta, z profilowanymi bokami, z ciągiem ażurowych arkadek u dołu. Przy dolnej krawędzi zdobi go lambrekin ze złotymi chwostami. Na baldachimie leży postać wspierająca głowę na prawej ręce. Lewą rękę ma uniesioną do góry. Postać o krótkich włosach otaczających twarz o jasnej karnacji z drobnymi rysami, ubrana jest w srebrzystą tunikę przewiązaną w pasie i odsłaniającą lewą nogę na wysokości kolana. Ponad baldachimem wznosi się maszt z żaglem, którego liny opasane są dwiema złotymi koronami o floralnych sterczynach. Maszt flankują dwie rozwiane tkaniny w kolorze opalizującej zieleni, lamowane złotymi frędzlami, wiszące na złotych drążkach o puklowanych zakończeniach. Wieńczy go promienista gloria z gołębicą Ducha Świętego w otoczeniu obłoków. Obok kosza ambony do ściany przytwierdzono złocony, wolutowy wspornik z proporcem zwieńczonym krzyżem.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Epitafium uzyskało formę jednokondygnacyjnej, trójosiowej struktury architektonicznej z podstawą i zwieńczeniem, flankowanej po bokach fantazyjnymi uszakami. Część środkową tworzą trzy aedicule rozdzielone dwiema złoconymi kolumnami o korynckich kapitelach i trzonach dekorowanych festonami, a w dolnych partiach pierścieniami. Kolumny podtrzymują pełne belkowanie przechodzące przez całą szerokości kondygnacji, wyłamane nad osiami bocznymi. Same zaś stoją na cokole, który stanowi równocześnie wyłamany gzyms dla podstawy. Pole osi środkowej otrzymało kształt aediculi w formie stojącego prostokąta ze schodkowym zamknięciem u góry, wypełnionym ażurowym, złoconym maswerkiem. Jej wnętrze wypełnia płaskorzeźbione słońce pośród chmur na malowanym tle nieba. Poniżej ukazano panoramę Jerozolimy. Przed aediculą ustawiono na postumencie drewniany krzyż. Na osiach bocznych znalazły się nisze zwieńczone złotymi muszlami oraz złoconą, rytą ornamentyką z motywem czteroliścia. Pierwotnie znajdowały się tu rzeźby Mojżesza i Jana Chrzciciela. Całość po bokach flankują fantazyjne uszaki utworzone ornamentu rollwerkowego oraz z widocznych z profilu półpostaci maurów podtrzymujących belkowanie. Pole uszaków wypełniają pionowo ułożone owalne kartusze o czerwonych polach, stanowiące tło dla dwóch par tarczy herbowych z klejnotami. Z lewej umieszczono herb Dołęga, a z prawej herb Jastrzębiec (bez klejnotu). Po zewnętrznych stronach na belkowaniu ustawiono dwa półsiedzące uskrzydlone anioły (zachował się tylko anioł z prawej strony). Jednocześnie postacie aniołów flankują zwieńczenie epitafium, które tworzy aedicula wypełniona złotą muszlą oraz rytym złoconym ornamentem z motywem czteroliścia. Flankują ją dwa pilastry podtrzymujące wyłamane belkowanie na ich osi. W aediculi ustawiono pełnoplastyczną rzeźbę stojącej kobiety. Została ona ukazana w wydatnym kontrapoście z tułowiem skręconym w lewo, z głową ujętą w trzech czwartych w prawo. Kobieta w podniesionej prawej ręce trzyma srebrny kielich, natomiast w opuszczonej i wspartej o wysuniętą tanecznie lewą nogę otwartą księgę. Postać ma owalną twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach z prostym nosem i wydatnymi ustami. Jej głowę otaczają falujące, brązowe włosy opadające na plecy i odsłaniające uszy. Ubrana jest w złoconą, mocno drapowaną suknię, która odsłania wysuniętą nogę. Po bokach pilastrów widoczne są dwa uszaki. Na szczycie zwieńczenia dwa pulchne putta prezentują chustę Weroniki, która została równocześnie przytwierdzona do wysokiego impostu wspierającego ażurowy, złocony kwiaton. Na chuście wyobrażono płaskorzeźbioną głowę Chrystusa w cierniowej koronie. Zbawiciel ma owalną twarz z szeroko otwartymi oczami, wydatnym nosem i półotwartymi ustami. Otaczają ją kręcone brązowe włosy oraz podobna, krótka broda. Podstawę epitafium tworzy wykrojona po bokach struktura, w której centrum umieszczono fantazyjnie wyciętą drewnianą, czarną tablicę ze złotym łacińskim napisem "O HOMO FVI QVOD ES SVM QVOD ERIS / NVNC DE(M)VM VIVERE CO(E)PI, MORI DESII, VITA MIHI / PRIOR MORTE(M), MORS PRIA(M) VITA(M) SECV(N)DA(M), QVAE NU(N) QVA(M) / EST I(N)TERI TVRA DEDIT, MO(R)TALITATES MEOR, HO(C) MIHI / EST ET VXORI MO(S) VENTV(S) POSVI, VIPOST QV(E)ALETHIVERA DVCEDI / NELVSOS, ET CARNIS EXVVIIS SO(L)VTOS ABHOC PELAG SECVRA / GLAVSTRA SVB IRE IVABIT, HIC MORTALE DIMIDIVM N(OST)RI, IMMORTA/LE(M) EXPECT ET IM(M)ORTALITATEM, E QVOS VITA CONIVCTOS TENVIT / MORS IDIVISOS CVSTODIRET, SI PIVS ES, PIAS PRECES ADDE, ET / HIC HV(M)O SVB HVMO QVIETA[M], ANIMAE IN COELESTI PATRIA / LETAM QVIETEM APPRECARE "NICOLAVS CORNITIVS DE / MAGNA POREMBA ET BEATA DE MIROW CONSOR/TES SE(M)PER VAIESL[?]" / A(NNO) D(OMINI) 1611 P(ATRONVS) P(OSVIT)". Tablicę umieszczono w kartuszu rollwerkowym pomiędzy dwiema konsolami zdobionymi pierwotnie uskrzydlonymi główkami aniołków, podtrzymującymi belkowanie z krzyżem. Poniżej tablicy zastosowano odwrócony łuk odcinkowy z podwieszonym kartuszem rollwerkowym zawieszonym na festonach. W jego wnętrzu przedstawiono tabliczkę z napisem „VITA FUGIT VT HORA”, a po niżej trupią czaszkę ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna
Epitafium Mikołaja i Beaty z Mirowa Porębskich
Zdjęcie nr 1: Malowany na czarno katafalk z listwami dekorowanymi białą farbą składa się z kilku części. Jego podstawę tworzą dwa zmniejszające się stopnie na rzucie wydłużonego prostokąta o półkoliście zamkniętych, nadwieszonych krótszych bokach. Dłuższe boki dolnego stopnia i krótsze boki górnego stopnia zdobi malowane na biało wyobrażenie stylizowanej trupiej czaszki. Na górnym stopniu ustawiono ławę malowaną na czarno, wspartą na wyciętych falisto w desce czterech nogach z białym blatem na rzucie wydłużonego prostokąta o półokrągłych krótszych bokach. Na blacie znajdują się dwie półokrągłe czarne podstawy pod trumnę, dekorowane od przodu malowaną na biało stylizowaną trupią czaszką i skrzyżowanymi piszczelami.
katafalk
Katafalk
Zdjęcie nr 1: Konny karawan uzyskał formę czterokołowego wozu na resorach z baldachimem wspartym na czterech filarach (w osiach skrajnych) i dwóch kolumnach o skręconych trzonach (w osiach środkowych). Na filarach umieszczono płaskorzeźbione i srebrzone półpostacie lamentujących aniołów, wsparte na wolutowych konsolach dekorowanych palmetami i akantem. Długowłose anioły ukazane zostały w wąskich tunikach przewiązanych w pasie. W lewej ręce trzymają wieńce, prawą ręką ugiętą w łokciu dotykają twarzy w geście rozpaczy. Baldachim przyjął kształt czterospadowego dachu zwieńczonego krzyżem. Spływy dachu ozdobiono postrzępionymi, srebrzonymi liśćmi palmowymi. Jego boki dekoruje płaskorzeźbiona, ażurowa i złocona stylizowana wić akantowa, złączona w dolnej części z arkaturą. Na dłuższych bokach baldachimu ornament rozdziela z jednej strony srebrzona i płaskorzeźbiona głowa Chrystusa w koronie cierniowej w typie Veraikon, z drugiej główki anielskiej oraz zachowana częściowo głowa Matki Boskiej Bolesnej. Dodatkowo płaskorzeźbiony ornament roślinno-kwiatowy zdobi dolne, dłuższe boki karawanu. Z przodu karawanu usytuowano siedzisko w formie płaskorzeźbionego fotela o wolutowo skręconych podłokietnikach. Zaplecek zwieńczony został płaskorzeźbionym ornamentem akantowym, a boki fotela udekorowano płaskorzeźbionymi liśćmi dębu. Odwrocie zaplecek ozdobiono płaskorzeźbionymi liśćmi akantu, wieńcem z liści dębowych oraz dwoma skrzyżowanymi liśćmi palmowymi. Przed fotelem znajduje się klapa na oparcie nóg dla woźnicy. Pod nią usytuowano drewniane elementy pozwalające zaprzęgnąć konia. Drewniane i okute koła z przodu są mniejsze od kół z tyłu.
inne dzieła sztuki
Karawan
Zdjęcie nr 1: Przyścienną, wiszącą ambonę usytuowano przy łuku tęczowym na zachodniej ścianie prezbiterium. Ambona składa się z baldachimu, zredukowanego zaplecka, kosza oraz prowadzących do niej przyściennych schodów. Wykonana jest z drewna dębowego, bejcowanego i lakierowanego. Partie ornamentalne zostały wyzłocone lub też polichromowane na czerwono i niebiesko. Kosz uzyskał kształt ośmioboczny. Wieńczy go parapet w formie profilowanego gzymsu koronującego. Kolejne pięć boków kosza flankują spiralne kolumienki o liściastych kapitelach ustawionych na wysokich cokolikach, podtrzymujących imposty z pinaklami. Pole każdego boku ozdobiono maswerkowym baldachimem zwieńczonym wygiętą do przodu sterczyną zakończoną kwiatonem. Baldachimy wspierają smukłe kolumienki o liściastych kapitelach ustawione na wysokich cokolikach. Cokoliki kolumienek narożnych i tych podtrzymujących baldachimy wspierają się na łamanym cokole obiegającym cały kosz. Cokół dekorowany od spodu arkaturą złoconą i polichromowaną na czerwono i niebiesko oddziela górną część ambony od jej spodu. Spód ambony utworzono z spływów koncentrujących się na środku na ośmiobocznej, profilowanej opasce dekorowanej od góry stylizowanym motywem lilii heraldycznej, a od dołu stylizowanymi, złoconymi liśćmi winnej latorośli otaczającej dużą kiść winnego grona. Pod baldachimami na czterech bokach umieszczono wykonane w głębokim reliefie przedstawienia stojących ewangelistów. Piąty bok ambony, przylegający do schodów, zdobi zredukowany baldachim pod którym umieszczono złocony i srebrzony kwiat słonecznika. Każdy z ewangelistów stoi na niewielkim postumencie, ustawionym na głównym cokole. Na każdym postumencie widnieję imię przedstawionego ewangelisty. Na południowym boku kosza umieszczono św. Jan. Ukazany został frontalnie z głową ujętą w trzech czwartych w lewo. Ma on długie, falowane, brązowe włosy spływające na ramiona, głowę pochyloną w prawo, wzrok skierowany ku górze. W lewej ręce trzyma księgę, a w prawej, przyciśniętej do piersi pióro. Ubrany jest w długą zieloną tunikę, nakrytą czerwonym płaszczem. Po lewej stronie, u jego stóp widnieje czarny orzeł. Na kolejnym boku znajduje się św. Marek. Wyobrażono go frontalnie z prawą ręką w geście błogosławieństwa, natomiast w lewej trzyma rotulus. Ma on krótkie, brązowe włosy oraz brodę. Ubrany jest w niebieską tunikę odsłaniającą fragmenty bosych stóp i żółty płaszcz. Po lewej stronie przy jego nogach znajduje się lew. Na następnym boku ukazano frontalnie stojącego św. Mateusza. Ewangelista w lewej ręce przyciśniętej do piersi trzyma rotulus, a prawą opuszczoną wzdłóż tułowia wyciąga do przodu. Ma długie, brązowe, falowane włosy spływające na kark oraz brodę. Ubrany jest w blado różową tunikę i żółty płaszcz. Przy jego lewej stopie znajduje się uskrzydlona anielska główka. Dalej znajduje się także przedstawiony frontalnie św. Łukasz. Równocześnie prawą i lewą ręką podtrzymuje zamknietą księgę. Ma on łysiejące czoło i głowę otoczoną siwiejącymi włosami i brodą. Ewangelista ma na sobie brązową tunikę u spodu odsłaniającą fragmenty bosych stóp oraz bladoniebieski płaszcz przerzucony przez prawe ramię. U jego stóp, po lewej stronie, znajduje się wół. Na ambonę prowadzą ulokowane przy ścianie schody o dziesięciu stopniach. Ich balustradę artykułują kolumienki o liściastych kapitelach flankujące ażurowe, ostrołukowe arkady wypełnione u góry złoconym maswerkiem. Zaplecek ambony został zredukowany do szerokiej listwy dekorowanej stylizowaną ostrołukową arkadką. W jej górnej części wyobrażono dwie tablice Dekalogu z numerami przykazań: na jednej: I, II, III, IV, V; na drugiej: VI, VII, VIII, IX, X. Ponad amboną zawieszono wieloboczny baldachim zwieńczony ażurową wiązką spiętych razem pierścieniem zdobionych czołgankami prętów, tworzących dekoracyjny kwiaton wygięty do przodu. Boki baldachimu ozdobiono wycinanymi w desce maswerkami flankowanymi pinaklami, zwieńczonymi powyginanymi sterczynami. Niebieskie podniebie baldachimu zdobi srebrzone wyobrażenie gołębicy Ducha Świętego na tle złocistych promieni.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Na czarnym tle ukazana została stojąca postać ubiczowanego Jezusa w ujęciu do pasa. Chrystus ma długie, czarne, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Głowę ze złotą koroną cierniową nieznacznie przechyla w lewo. Wokół niej znajduje się srebrzysta gloria promienista, składająca się z namalowanych naprzemiennie cienkich oraz grubszych srebrnych promieni, zakończonych w jaskółczy ogon. Zbawiciel ubrany jest w luźno spływający po ramionach złoty płaszcz przewieszony przez lewę ramię, odsłaniający umięśnioną klatkę piersiową. Jego wyciągnięte do przodu związane złotym sznurem ręce są skrzyżowane na wysokości pasa. W lewej ręce trzyma czterolistną trzcinę zakończoną pałką.
obraz
Ecce Homo

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Feretron procesyjny dwustronny, na drewnianej, prostopadłościennej podstawie dekorowanej z jednej strony laskowaniem, z otworami na drążki. Obrazy w kształcie stojącego prostokąta, ujęte po bokach czarnymi listwami pokrytymi białą dekoracją maswerkową. Zwieńczenie ażurowe w formie łuku w „ośli grzbiet”, flankowane trójkątnymi szczytami, które są ażurowe i wypełnione laskowaniem. Na obrazie z przedstawieniem Koronacji Marii pośrodku kompozycji ukazana Madonna klęczącą na półksiężycu zwróconym do dołu; po bokach Chrystus i Bóg Ojciec trzymający koronę nad jej głową, powyżej gołębica Ducha Świętego. Maria ukazana frontalnie, klęczy na lewym kolanie, ręce składa na piersi, głowę skręca delikatnie na prawo. Twarz owalna o delikatnych, dziewczęcych rysach okolona długimi, falowanymi, brązowymi włosami opadającymi na plecy. Ubrana w różową suknię opadającą fałdami na półksiężyc, lamowaną pod szyją złotą taśmą oraz niebieski płaszcz, który przerzucony przez lewe ramię rozwiewa się za jej plecami. Po lewej stronie Chrystus ukazany z profilu, w dynamicznym wykroku, prawą ręką podtrzymuje koronę, lewą krzyż. Twarz okalają ciemne, opadające na plecy, falowane włosy i krótka broda. Okryty dwoma bogato fałdującymi się, rozwianymi płaszczami: czerwony otula nogi i plecy, rozwiewając się za plecami, granatowy przerzucony jest przez lewą rękę, rozwiewa się w dolnej partii, tworząc tło dla nóg. Po prawej stronie Bóg Ojciec siedzący frontalnie ponad globem ziemskim pochyla się w stronę Marii. W prawej ręce trzyma koronę, lewą przytrzymuje oparte na kolanie berło. Twarz okalają siwe, falowane włosy i długa broda. Postać ubrana w jasnobrązową suknię z szerokimi rękawami oraz zielony, lamowany płaszcz. Tło kompozycji wypełniają jasnobrązowe obłoki rozświetlone w przestrzeni między czterema postaciami. Na drugim obrazie apostołowie św. Piotr i św. Paweł ukazani frontalnie, całopostaciowo, z głowami zwróconymi do siebie. Po prawej stronie św. Piotr, który w prawej ręce złożonej na piersi trzyma klucze, lewą, opuszczoną podtrzymuje zamkniętą księgę. Twarz o wyrazistych rysach, wysokim czole, ściągniętych brwiach i wydatnych kościach policzkowych okalają pukle siwych włosów i krótka broda. Święty ubrany w długą, żółtą tunikę i ciemnoniebieski płaszcz okrywający biodra i lewe ramię. Po lewej stronie św. Paweł, który prawą ręką przytrzymuje oparty ostrzem o ziemię miecz, lewą księgę. Twarz o podobnych wyrazistych rysach okalają długa ciemna broda i grube, falowane włosy. Święty ubrany w czerwoną tunikę i granatowy płaszcz okrywający ramiona i biodra, opadający z tyłu do ziemi. Fałdy szat obydwu postaci obfite, miękkie. Spod szat wystają bose stopy. Wokół głów świetliste nimby. Tło kompozycji jednolite, jasnobrązowe. Ramy obrazów zdobione ornamentem geometrycznym imitującym rauty i kaboszony.
feretron

Koronacja Marii, św. Piotr i św. Paweł

Zdjęcie nr 1: Drewniany, polichromowany na niebiesko strop, na planie ośmioboku, ujęty profilowaną ramą. W jego centrum grupa Koronacji Marii w glorii promienistej. W środku grupy figura Matki Boskiej na tle opaski dekorowanej kwiatami. Maria ukazana frontalnie, w kontrapoście, z rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma pociągłą, szczupłą, o młodzieńczych rysach, okoloną długimi włosami, upiętymi z tyłu głowy. Ubrana jest w srebrzoną suknię oraz złocony płaszcz narzucony na ramiona i zawinięty na lewej nodze, na głowie ma koronę zamkniętą. Marię flankują dwie banderole z napisem: „FIAT”. Po jej prawej znacznie większa figura Chrystusa, ukazanego frontalnie, w pozycji siedzącej, z głową skierowaną do wewnątrz; jego lewa ręka spoczywa na piersi, prawa jest ugięta i uniesiona w geście wskazującym. Twarz ma pociągłą, szczupłą, okoloną brodą skręconą w dwa pukle, oraz kręconymi włosami. Chrystus przewiązany jest w partii bioder złoconym płaszczem otaczającym postać i odsłaniającym lewą nogę. Jego ciało w odsłoniętych partiach, ma delikatnie zarysowaną muskulaturę, z zaznaczonymi śladami męki. Po lewej stronie Marii znacznie większa figura Boga Ojca, ukazanego frontalnie, w pozycji siedzącej. Lewą ręką przytrzymuje jabłko królewskie, w dłoni dzierży berło, prawą wyciąga w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o starczych rysach, okoloną długą, kręconą brodą opadającą na pierś oraz krótkimi włosami. Ubrany jest w obficie drapowaną srebrzoną tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz z dekoracyjną, kameryzowaną lamówką, zapięty na piersi i opadający na boki, z zawiniętym fragmentem tkaniny na lewej nodze. Nad postaciami nadlatująca gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej z banderolą z napisem: „FIAT”. Grupa na tle trzystrefowej glorii promienistej dekorowanej gwiazdami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Glorię z grupą Koronacji otacza dwunastu aniołów, ułożonych naprzemiennie w cztery pary muzykujących postaci (ze skrzypcami, wiolonczelą, gitarą, trąbką, harfą) z czterema aniołami podtrzymującymi tace z symbolicznymi przedmiotami (różaniec, wieniec laurowy, chleb (?), dyscyplina). Strop dekorowany jest w całości gwiazdami i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Figury w partiach ciała polichromowane są naturalistycznie, ich szaty są złocone, srebrzone i laserowane; atrybuty są srebrzone.
rzeźba

Drewniany strop z dekoracja rzeźbiarską grupy Koronacja Marii i muzykujących aniołów

Zdjęcie nr 1: Obraz o nieregularnym kształcie zbliżonym do równoramiennego trójkąta o silnie zaokrąglonych wierzchołkach i wklęsłej podstawie, ujący złoconą i srebrzoną akantową ramą zwieńczoną koroną w typie otwartym. Ramę dekorują dodatkowo srebrzone winne grona. W centrum kompozycji, na tle obłoków ukazana klęcząca Maria z pochyloną głową i rękami skrzyżowanymi na piersi. Przedstawiona frontalnie jako młoda, długowłosa kobieta z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Twarz owalna, policzki delikatnie zaróżowione, wzrok skierowany w dół. Maria ubrana jest w jasnoróżową suknię z długimi rękawami oraz granatowy płaszcz luźno udrapowany wokół ramion postaci. Wokół głowy widoczny świetlisty nimb. Ponad głową, ukazani po bokach Marii Chrystus (z lewej) i Bóg Ojciec (z prawej) podtrzymują dużą, złotą koronę w typie otwartym. Nieco wyżej ukazana gołębica Ducha Świętego. Chrystus siedzący na obłoku przedstawiony frontalnie z twarzą skierowaną do Marii. Prawą rękę wspiera na niebieskim globie, lewą wyciąga, podtrzymując koronę nad głową swojej matki. Zbawiciel został przedstawiony jako młody mężczyzna o długich, brązowych włosach i takim samym zaroście. Jego tors z widocznymi śladami męki jest nagi, na ramiona i plecy na luźno narzucony czerwony płaszcz. Wokół jego głowy znajduje się świetlisty nimb. Przedstawiony z prawej strony obrazu Bóg Ojciec również siedzi w obłokach, zwracając się w kierunku Marii. Lewą rękę wspiera na niebieskim globie, trzymając w niej również złote berło. Prawą wyciągniętą w bok podtrzymuje koronę ponad głową Marii. Bóg Ojciec został przedstawiony jako starzec z siwymi włosami oraz długą siwą brodą ubrany w jasnoniebieską szatę z długimi rękawami oraz żółty płaszcz. W tle obrazu widoczne obłoki rozświetlone ciepłym, brązowo-żółtym światłem. Kolorystyka obrazu ciepła, intensywna.
obraz

Koronacja Marii

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający koronację Najświętszej Marii Panny. Pośrodku klęcząca Maria, z rękami skrzyżowanymi na piersiach, z głową zwróconą w lewo. Ma szeroką twarz, z małymi ustami, długim nosem i wzrokiem skierowanym ku górze. Jej długie, ciemnobrązowe włosy spływają na plecy. Ubrana jest w długą i złotą suknię z długimi rękawami oraz niebieski płaszcz z jedną połą rozwianą nad prawym ramieniem. Po prawej stronie obrazu znajduje się siedzący Bóg Ojciec, prawą ręką trzymający koronę nad głową Marii, z lewą ręką wspartą na niebieskim globie ziemskim. Twarz o rysach starszego mężczyzny, okolona długą i siwą brodą oraz krótkimi i siwymi włosami. Ubrany jest w niebieską, długą suknię oraz czerwony płaszcz z szarą podszewką. Po lewej stronie jest ukazany Chrystus w pozycji siedzącej, lewą ręką podtrzymujący koronę nad głową Marii, a w prawej dzierżący długie berło i jabłko królewskie. Twarz podłużna, okolona krótką i brązową brodą oraz długimi włosami, spływającymi na plecy. Ubrany jest w czerwony płaszcz, odsłaniający nagi tors. Bóg Ojciec i Chrystus mają wokół głów złote, koliste nimby. W dolnej części kompozycji, po prawej stronie na tle bujnych chmur znajdują się uskrzydlone główki aniołków; w górnej części obrazu gołębica Ducha Świętego z rozpostartymi szeroko skrzydłami, od której odchodzą promienie światła, a wokół niej biała, owalna aureola na tle złotego nieba. Rama drewniana, złocona. Na odwrociu napis „RENOVATUM ANNO 1990 / STARANIEM KS(IĘDZA) PRAŁATA / BRONISŁAWA FIDELUSA / KANCLERZA KURII / RODEM Z ZEMBRZYC”.
obraz

Koronacja Marii

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu przedstawiający koronację Najświętszej Marii Panny. Pośrodku klęcząca Maria, delikatnie zwrócona w lewo, z rękami skrzyżowanymi na piersiach, z głową zwróconą w prawo. Ma szeroką twarz z wysokim czołem, z małymi ustami, długim nosem i delikatnie przymkniętymi oczami oraz silnie zarumienione policzki. Ubrana jest w długą i różową suknię z długimi rękawami, niebieski płaszcz z jasnobłękitną podszewką oraz jasnobrązowy welon, spod którego widać ciemnobrązowe włosy. Po prawej stronie obrazu znajduje się siedzący Bóg Ojciec, prawą ręką trzymający koronę nad głową Marii, z lewą ręką wspartą na niebieskim globie ziemskim. Twarz o rysach starszego mężczyzny, okolona długą i siwą brodą oraz długimi i siwymi włosami. Ubrany jest w niebieską długą suknię z długimi rękawami oraz złoty płaszcz z zieloną podszewką spięty na piersiach, na brzegach zdobiony perełkowaniem. Po lewej stronie Chrystus ukazany w pozycji siedzącej, zwrócony w lewo, prawą ręką podtrzymujący koronę nad głową Marii, w lewej dzierżący długie berło. Twarz widoczna z prawego profilu, okolona krótką i brązową brodą oraz długimi, falującymi włosami, spływającymi na plecy. Ubrany jest w niebieską szatę, odsłaniającą nagi tors oraz czerwony płaszcz. Wszystkie postacie mają wokół głów białe i koliste nimby. W dolnej części kompozycji na tle bujnych chmur znajdują się uskrzydlone główki aniołków; w górnej części obrazu gołębica Ducha Świętego z rozpostartymi szeroko skrzydłami, od której odchodzą promienie światła, a wokół niej biała, owalna aureola na tle żółtego nieba.
obraz

Koronacja Matki Boskiej

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta, ujęty grubą, profilowaną ramą, dekorowaną rzeźbionymi, ażurowymi liśćmi akantu. W centrum obrazu klęcząca na obłokach i uskrzydlonej główce anielskiej Matka Boska, zwrócona frontalnie, z uniesionymi rękami rozłożonymi na boki. Twarz okrągła o niewielkich oczach, nosie i pełnych ustach. Ubrana w jasnoróżową, silnie drapowaną suknię, przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz narzucony na głowę i opadający na ramiona i plecy. Nad jej głową podtrzymują koronę Jezus i Bóg Ojciec, powyżej zaś gołębica Ducha Świętego w glorii. Po prawej stronie Chrystus Zmartwychwstały, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z ugiętą prawą nogą, lewą ręką podtrzymuje koronę, w prawej trzyma berło. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Twarz pociągła o silnie podkreślonych rysach, okolona zarostem i półdługimi włosami opadającymi na plecy. Ubrany w czerwony płaszcz, odsłaniający jego tors, zapięty pod szyją, opadający na plecy i przesłaniający partie nóg. Po lewej stronie obrazu Bóg Ojciec stojący na obłoku, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z ugiętą prawą nogą, w lewej ręce trzyma jabłko królewskie, prawa podtrzymuje koronę. Twarz pociągła, okolona długą białą brodą oraz krótkimi włosami. Ubrany w białą szatę, dalmatykę, na głowie ma tiarę, na plecy zarzucony żółty płaszcz. Postacie ukazane na tle ciepłego, żółto-brązowego nieba, wokół głów mają nimby.
obraz

Koronacja Matki Boskiej

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Koronacja NMP", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/koronacja-nmp

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności