Epitafium proboszcza Józefa Krzemieńskiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie aediculi z półkolistą arkadą z portretem zmarłego i tablicą z inskrypcją poniżej. Arkada zwieńczona daszkiem portalowym, na którym infuła z karbowanymi taśmami i krzyżem oraz skrzyżowanymi za nią krzyżem i pastorałem. Duchowny przedstawiony w półpostaci, w trzech czwartych, w lewo. Twarz oddana realistycznie, o prostych rysach, z oczami zwróconymi na wprost, długim nosie, wyrazistych, zaciśniętych ustach, z odsłoniętą łysiną i czarną piuską na głowie. Ubrany w komżę i fioletowy mantolet. Na tablicy u dołu częściowo wypukłorzeźbiona, a częściowo ryta inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KS(IĄDZ) JÓZEF KRZEMIEŃSKI / PRAŁAT DOM(OWY) OJCA Ś(więte)go KANONIK H(ONOROWY) WARSZAWSKI / ARCHIPREZBYTER KOŚCIOŁA N(AJŚWIĘTSZEJ) P(ANNY) MARYI / URODZONY w KRAKOWIE 1835 ZMARŁ w r(oku) 1912 / B(YŁY) PROBOSZCZ W MORAWICY. / PROSI O WESTCHNIENIE DO BOGA!"
Zdjęcie nr 2: Epitafium w kształcie aediculi z półkolistą arkadą z portretem zmarłego i tablicą z inskrypcją poniżej. Arkada zwieńczona daszkiem portalowym, na którym infuła z karbowanymi taśmami i krzyżem oraz skrzyżowanymi za nią krzyżem i pastorałem. Duchowny przedstawiony w półpostaci, w trzech czwartych, w lewo. Twarz oddana realistycznie, o prostych rysach, z oczami zwróconymi na wprost, długim nosie, wyrazistych, zaciśniętych ustach, z odsłoniętą łysiną i czarną piuską na głowie. Ubrany w komżę i fioletowy mantolet. Na tablicy u dołu częściowo wypukłorzeźbiona, a częściowo ryta inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KS(IĄDZ) JÓZEF KRZEMIEŃSKI / PRAŁAT DOM(OWY) OJCA Ś(więte)go KANONIK H(ONOROWY) WARSZAWSKI / ARCHIPREZBYTER KOŚCIOŁA N(AJŚWIĘTSZEJ) P(ANNY) MARYI / URODZONY w KRAKOWIE 1835 ZMARŁ w r(oku) 1912 / B(YŁY) PROBOSZCZ W MORAWICY. / PROSI O WESTCHNIENIE DO BOGA!"

Epitafium proboszcza Józefa Krzemieńskiego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Liszki
Miejscowość
Morawica
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Kościół
Św. Bartłomieja Apostoła
Miejsce przechowywania
ściana południowa
Identyfikator
DZIELO/24869
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
1912 rok
Technika i materiał
marmur szary, kuty; olej na blasze
Wymiary podstawowe
szerokość – 100 cm
wysokość – 208 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa 4.0

Opis

Epitafium w kształcie aediculi z półkolistą arkadą z portretem zmarłego i tablicą z inskrypcją poniżej. Arkada zwieńczona daszkiem portalowym, na którym infuła z karbowanymi taśmami i krzyżem oraz skrzyżowanymi za nią krzyżem i pastorałem. Duchowny przedstawiony w półpostaci, w trzech czwartych, w lewo. Twarz oddana realistycznie, o prostych rysach, z oczami zwróconymi na wprost, długim nosie, wyrazistych, zaciśniętych ustach, z odsłoniętą łysiną i czarną piuską na głowie. Ubrany w komżę i fioletowy mantolet. Na tablicy u dołu częściowo wypukłorzeźbiona, a częściowo ryta inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KS(IĄDZ) JÓZEF KRZEMIEŃSKI / PRAŁAT DOM(OWY) OJCA Ś(więte)go KANONIK H(ONOROWY) WARSZAWSKI / ARCHIPREZBYTER KOŚCIOŁA N(AJŚWIĘTSZEJ) P(ANNY) MARYI / URODZONY w KRAKOWIE 1835 ZMARŁ w r(oku) 1912 / B(YŁY) PROBOSZCZ W MORAWICY. / PROSI O WESTCHNIENIE DO BOGA!"

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Widoczne przemalowania i zabrudzenia portretu.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Antyambona składa się z wysokiego cokołu ujętego szerokimi, kanelowanymi spływami wolutowymi i figurą baranka, zaplecka z obrazem ukazującym chrzest Chrystusa w Jordanie, ujętego podwieszoną kotarą i baldachim z podwieszoną pod nim kotarą. Na nim cztery esowato wygięte i łączące się górą ze sobą kabłąki, zakończone personifikacją Kościoła – kobiety w tiarze papieskiej na głowie.
antyambona
Antyambona
Zdjęcie nr 1: Podstawa okrągła, dwustopniowa z prostopadłościenną górną częścią, z trzonem w typie gruszkowatym z wałkiem w górnej części, podtrzymującym czarę w formie spłaszczonej kuli z puklami. Na czarze tarcza herbowa ujęta wolutami z godłem herbu Szaszor lub Orla. Pokrywa drewniana, w kształcie smukłej półkopuły o powierzchni pokrytej srebrzonymi łuskami, obwiedzionej koroną, podzielona żebrami z żabkami i zwieńczona koroną. Nad kopułą sześcioboczna wieżyczka ujęta wolnostojącymi pinaklami. Jej ścianki zakończone trójkątnie z ornamentalnymi grzebieniami, wypełnione wnękami z postaciami aniołów. Nad wieżyczką figura św. Jana Chrzciciela, ubranego w wielbłądzią skórę i płaszcz przerzucony na prawym ramieniu. W prawej dłoni podtrzymuje baranka, w lewej trzyma osadzony na długim trzpieniu krzyż. Na wewnętrznej stronie pokrywy tabliczka z inskrypcją: „CURA ET IMPENSIS / JOSEPHI PAJĄCZEWSKI / CURATI MORAVICEAEN ET / DECANI CZERNICHOVIEN A(NNO) D(OMINI) 1904 A(D) M(AIOREM) D(EI) G(LORIAM)”.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Kosz ambony na rzucie czworoboku, o bokach lekko wypukłych, wsparty na piramidalnym cokole z szyszką ujętą liśćmi. Kosz podzielony szerokimi, kanelowanymi spływami i zwieńczony gzymsem. Na ściance frontowej płaskorzeźbiona figura Chrystusa błogosławiącego trzymany w ręku bochenek chleba. Zaplecek flankowany profilowanymi listwami z kampanulami zakończonymi ulistnionymi konsolkami, pośrodku obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym z przedstawieniem Jezusa wśród mędrców. Baldachim powielający rzut kosza, profilowany, ujęty impostami, zwieńczony czterema esowato wygiętymi i łączącymi się górą kabłąkami. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego ,a tle promieni. Na nich figura Chrystusa Zmartwychwstałego, ukazanego w całej postaci, w kontrapoście, z płaszczem na plecach osłaniającym biodro. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma chorągiew.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Fresk wkomponowany w arkadę zamkniętą półkoliście, w ścianie południowej prezbiterium, nad portalem do aneksu. Ukazuje siedzącą na tronie Matkę Boską z Dzieciątkiem na kolanach oraz klęczących i stojących przed nią od lewej proboszcza Józefa Krzemińskiego, rodzinę w stroju ludowym, Izabelę i Felicjana Szybalskich oraz chłopca z chorągwią w ręku.
polichromia ścienna
Adoracja Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Owalny obraz ukazuje anioła prowadzącego za rękę chłopca. Anioł ukazany do kolan, w trzech czwartych, z prawą ręką uniesioną w kierunku przedstawionego na niebie oka Opatrzności i z lewą trzymającą za rękę chłopca. Jego twarz jest modelowana łagodnie, szkicowo, z otwartymi oczami, prostym nosem i drobnymi ustami oraz jasnymi włosami opadającymi na kark. Jest ubrany w żółtą suknię z trójkątnym dekoltem, krótkimi rękawami i z odsłoniętą lewą nogą oraz czerwony płaszcz przerzucony przez lewe ramię i zarzucony na plecy i prawe biodro. Za plecami widoczne są rozpostarte skrzydła. Chłopiec przedstawiony został do kolan, w trzech czwartych, w jasnej sukni i szarym płaszczu, z kijem pielgrzymim w lewej ręce. Jego twarz jest okrągła, pełna, z zaczerwionymi policzkami, oczy małe, otwarte, nos krótki, usta drobne. Tło ciemne, nieokreślone.
obraz
Anioł Stróż
Zdjęcie nr 1: Obraz wkomponowany w zaplecek antyambony, w kształcie stojącego prostokąta o ściętych ćwierćkoliście górnych narożach. Ukazuje stojącego w Jordanie Jezusa, w silnym kontrapoście, z rękami złożonymi na piersi, opasanego na plecach niebieskim płaszczem i na biodrach białą tkaniną. Jego twarz jest zwrócona w dół, nos lekko zadarty, czoło wysokie, włosy opadające na plecy, wokół głowy rozświetlony nimb. Na brzegu stoi św. Jan Chrzciciel, zwrócony w trzech czwartych, w lekkim kontrapoście. Jego twarz o krótkim nosie, z zamkniętymi ustami, rozświetlonym czołem, krótką brązową brodą i krótkimi włosami, z aureolą wokół głowy. Święty polewa głowę Chrystusa wodą z muszli trzymanej w ręce. Jest ubrany w wielbłądzią skórę i czerwony płaszcz. W lewej dłoni przytrzymuje długi krzyż opatrzony banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". Za postacią Jezusa klęczy anioł w żółtej, długiej sukni, a w partii nieba ze skłębionymi i rozświetlonymi padającymi z góry promieniami widoczne putto i główki aniołków. W tle daleki krajobraz, oddany szkicowo, z łuną wschodzącego słońca.
obraz
Chrzest Chrystusa

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kościół jest położony w centrum wsi, na północ od główne drogi we wsi, na placu otoczonym kamiennym murem, nakrytym betonowym daszkiem, obsadzony ozdobnym drzewostanem. Wejście na plac kościelny prowadzi przez bramę od południa i wąską furtkę od zachodu. Kościół jest budowlą założoną na planie krzyża łacińskiego, murowaną, skierowaną na północ, trójnawową z transeptem i prezbiterium zakończonym wielobocznie. Wewnątrz dwuprzęsłowe nawy oddzielone są ostrołukowymi arkadami wspartymi na zdwojonych filarach oraz na parze kolumn pośrodku świątyni. Podpory wspierają sklepienie krzyżowo-żebrowe. Od fasady dostawiona masywna wieża na planie prostokąta, zwężająca się ku górze, nakryta namiotowym daszkiem i zwieńczona krzyżem. Wejście południowe w formie prostokątnego portalu, ujętego w dużą ostrołukową arkadę wykonaną z kamiennej okładziny. Powyżej na tle trójdzielnego okna ustawiona jest figura Chrystusa. Pomiędzy zachodnim ramieniem transeptu, a prezbiterium dostawiona zakrystia z wejściem od północy, analogicznie po drugiej stronie kościoła kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa. Nad skrzyżowaniem ramion transeptu umieszczona jest ażurowa wieżyczka na sygnaturkę. Całość opięta szkarpami. Detale dekoracyjne, takie jak narożniki, portale, gzymsy i obramowania okien wykonane z piaskowca. Do świątyni prowadzi też zachodni przedsionek.
kościół
Kościół Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, trójosiowa, jednokondygnacyjna z predellą, ze zwieńczeniem, na cokole. Cokół dekorowany płycinami z arkadami, w których znajdują się biforia. Mensa kamienna z portatylem. Antepedium z płaskorzeźbioną sceną Ostatniej Wieczerzy w niszy ujętej arkadkami. Scena flankowana dwiema płycinami z ornamentem roślinnym, ujęta kolumnami w ściętych narożach. Tabernakulum trójosiowe w formie prostopadłościennej skrzynki z tronem wystawienia, rozbudowanym architektonicznie, ustawionym na niskim cokole dekorowanym arkadowaniem. Pośrodku tron wystawienia flankowany odwróconą parą odrzwi z figurami aniołów, z monogramem IHS w polu na białym tle, zamknięty trójkątnym przyczółkiem, na szczycie kopuła wsparta na wąskich kolumienkach zwieńczona krzyżykiem. W osiach bocznych arkady z figurami klęczących aniołów, zamknięte zwieńczeniem analogicznym jak w osi środkowej. Predella w formie arkadek z płaskorzeźbionymi scenami, od lewej: Narodzenie Chrystusa, Nauczanie w świątyni, Chrystus wśród dzieci i Zmartwychwstanie. Arkady predelli dekorowane krenelażem, w przyłuczach zdobione ornamentem roślinnym. Oś środkowa nastawy ołtarzowej ujęta dwiema parami kolumn dźwigającymi fryz i gzyms, na których opiera się półokrągły łuk flankowany przez dwie nisze z płaskorzeźbami aniołów. W polu środkowym obraz Przemienienie Pańskie. Trzony kolumn zdobione festonami. Osie boczne niższe, w formie arkad opartych na kolumnach, w których znajdują się figury po lewej św. Cyryla, a po prawej św. Metodego. Arkady dźwigają gzyms, na którym stoją figury, po lewej św. Agnieszki, a po prawej św. Elżbiety Węgierskiej. Zwieńczenie w formie medalionu z płaskorzeźbą Boga Ojca wśród obłoków z gołębicą Ducha Świętego. Całość obwiedziona astwerkiem. We fryzie ornament roślinno-geometryczny. Łuk pola obrazowego dekorowany palmetami, w przyłuczach ornament roślinny. Struktura polichromowana na kolor beżowy, detale na kolor jasnoszary i zielony, ornamentyka i detale złocone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum przedstawienie Marii w całej postaci, stojącej frontalnie na sierpie księżyca, w kontrapoście, z pochyloną głową. Dłonie ma skrzyżowane i złożone na piersi. Jej twarz jest owalna, o delikatnych rysach, oczach skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach. Wokół głowy nimb z dwunastu gwiazd. Ubrana jest w długą czerwoną suknię opadającą na bose stopy, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i podwiązany z przodu postaci, na głowie ma biały welon zawinięty wokół szyi. Maria ukazana jest na tle rozświetlonego żółto-brązowego nieba. Dolna część obrazu jest błękitna, oddzielona łukiem utworzonym z gęstych obłoków. W prawym dolnym rogu obrazu sygnatura „Fl(orian) Cynk 1912”.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zwieńczonego łukiem wklęsło-wypukłym, z przedstawieniem Matki Boskiej wręczającej różaniec św. Dominikowi (Dominik Guzmán OP). Matka Boska, ukazana w całej postaci, stoi na obłokach w prawej części obrazu, ubrana w długą, białą suknię i obszerny niebieski płaszcz okrywający głowę i plecy. Lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko Jezus, w prawej trzyma różaniec. Biodra i nóżki Dzieciątka otulone są białą szatą. W lewej rączce trzyma kulę ziemską, prawa uniesiona w geście błogosławieństwa. Wśród obłoków oraz przy płaszczu Marii ukazane aniołki. U dołu, po lewej stronie obrazu ukazany w trzech czwartych, tyłem do widza klęczący św. Dominik. Głowa lekko uniesiona do góry, wzrok skierowany w stronę Matki Boskiej, ręce rozłożone, uniesione do góry. Święty ubrany w habit dominikański i narzuconą na wierzch czarną kapę. Tło przestawienia stanowi rozległy, górzysty pejzaż z płynącą pośrodku rzeką. Kolorystyka delikatna, stonowana gama barwna. W prawym dolnym narożu sygnatura: Tary Lajos / 1912 Budapest .
obraz
Matka Boska Różańcowa
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca św. Cyryla, ustawiona na niskim cokole. Figura ustawiona frontalnie, w lewej ręce trzyma księgę, w prawej krzyż. Twarz pociągła, długi i szeroki nos, oczy skierowane na wprost, okolona bujną, siwą i długą brodą. Święty jest ubrany w brązową togę filozofa z długimi rękawami i kapturem założonym na głowę, obwiedzioną na brzegach stylizowaną wicią roślinną, pod spodem ma białą, długą suknię. Księga w zielonej obwolucie, z krzyżykiem greckim na okładce. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, detale złocone i srebrzone.
rzeźba
Św. Cyryl
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna przedstawiająca św. Metodego ustawiona na niskim cokole. Figura ustawiona frontalnie, w lewej ręce trzyma ikonę, prawą unosi w geście oratorskim. Twarz pociągła, okolona krótką brodą, oczy skierowane na wprost. Włosy brązowe, sięgające do ramion, z przedziałkiem pośrodku. Święty jest ubrany w białą albę, u spodu dekorowaną malowanym ornamentem roślinnym, czerwony ornat z zieloną podszewką na brzegu, dekorowany wicią roślinną oraz omoforion. Ikona w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem półkolistym z przedstawieniem Sądu Ostatecznego. Pośrodku Michał Archanioł z mieczem i wagą w rękach, powyżej Bóg Ojciec adorowany przez Abrahama i Mojżesza, a w dolnej części piekło i zmierzające do niego dusze. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba
Św. Metody

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Epitafium proboszcza Józefa Krzemieńskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-proboszcza-jozefa-krzemienskiego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności