Epitafium Maurycego Potockiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie kamiennej tablicy, w kształcie stojącego prostokąta, flankowanej po bokach zdwojonymi pilastrami o jońskich kapitelach, posadowionymi na szerokim, profilowanym gzymsie z podwieszonymi ulistnionymi wolutami, dźwigającymi przełamane belkowanie, z wydatnym gzymsem, zwieńczone przyczółkiem w kształcie łuku odcinkowego. Na przyczółku cokolik ujęty wolutkami i krzyż o rozszerzających się ramionach, zaś w polu kartusz z godłem herbu Pilawa. Pośrodku epitafium okrągły medalion z popiersiem zmarłego, ukazanym z prawego profilu, w marynarce z muszką. Jego twarz jest pełna, nos krótki, wydatny, włosy kręcone, a twarz zdobią długie, sumiaste wąsy. W fryzie belkowania inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO)”, a poniżej medalionu jej kontynuacja „MAURYCY / HR(ABIA) POTOCKI / OFICER WOJSK POLSKICH / OZDOBIONY KRZYŻEM VIRTUTI MILITARI / UR(ODZONY) 13 STYCZNIA 1812 UM(ARŁY) 13 STYCZNIA 1879. / WIERNY SERCEM I CZYNEM / BOGU, OJCZYŹNIE, RODZINIE / BLIŹNICH KOCHAŁ – BYŁ KOCHANY / W CHWALE WIEKUISTEJ NAGRÓDŹ MU PANIE!” Na popiersiu sygnatura „MODELOWAŁA NATALIA POTOCKA”. Druga sygnatura na cokole, w prawym, dolnym rogu „E(DWARD) STEHLIK W KRAKOWIE”.
Zdjęcie nr 2: Epitafium w formie kamiennej tablicy, w kształcie stojącego prostokąta, flankowanej po bokach zdwojonymi pilastrami o jońskich kapitelach, posadowionymi na szerokim, profilowanym gzymsie z podwieszonymi ulistnionymi wolutami, dźwigającymi przełamane belkowanie, z wydatnym gzymsem, zwieńczone przyczółkiem w kształcie łuku odcinkowego. Na przyczółku cokolik ujęty wolutkami i krzyż o rozszerzających się ramionach, zaś w polu kartusz z godłem herbu Pilawa. Pośrodku epitafium okrągły medalion z popiersiem zmarłego, ukazanym z prawego profilu, w marynarce z muszką. Jego twarz jest pełna, nos krótki, wydatny, włosy kręcone, a twarz zdobią długie, sumiaste wąsy. W fryzie belkowania inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO)”, a poniżej medalionu jej kontynuacja „MAURYCY / HR(ABIA) POTOCKI / OFICER WOJSK POLSKICH / OZDOBIONY KRZYŻEM VIRTUTI MILITARI / UR(ODZONY) 13 STYCZNIA 1812 UM(ARŁY) 13 STYCZNIA 1879. / WIERNY SERCEM I CZYNEM / BOGU, OJCZYŹNIE, RODZINIE / BLIŹNICH KOCHAŁ – BYŁ KOCHANY / W CHWALE WIEKUISTEJ NAGRÓDŹ MU PANIE!” Na popiersiu sygnatura „MODELOWAŁA NATALIA POTOCKA”. Druga sygnatura na cokole, w prawym, dolnym rogu „E(DWARD) STEHLIK W KRAKOWIE”.
Zdjęcie nr 3: Epitafium w formie kamiennej tablicy, w kształcie stojącego prostokąta, flankowanej po bokach zdwojonymi pilastrami o jońskich kapitelach, posadowionymi na szerokim, profilowanym gzymsie z podwieszonymi ulistnionymi wolutami, dźwigającymi przełamane belkowanie, z wydatnym gzymsem, zwieńczone przyczółkiem w kształcie łuku odcinkowego. Na przyczółku cokolik ujęty wolutkami i krzyż o rozszerzających się ramionach, zaś w polu kartusz z godłem herbu Pilawa. Pośrodku epitafium okrągły medalion z popiersiem zmarłego, ukazanym z prawego profilu, w marynarce z muszką. Jego twarz jest pełna, nos krótki, wydatny, włosy kręcone, a twarz zdobią długie, sumiaste wąsy. W fryzie belkowania inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO)”, a poniżej medalionu jej kontynuacja „MAURYCY / HR(ABIA) POTOCKI / OFICER WOJSK POLSKICH / OZDOBIONY KRZYŻEM VIRTUTI MILITARI / UR(ODZONY) 13 STYCZNIA 1812 UM(ARŁY) 13 STYCZNIA 1879. / WIERNY SERCEM I CZYNEM / BOGU, OJCZYŹNIE, RODZINIE / BLIŹNICH KOCHAŁ – BYŁ KOCHANY / W CHWALE WIEKUISTEJ NAGRÓDŹ MU PANIE!” Na popiersiu sygnatura „MODELOWAŁA NATALIA POTOCKA”. Druga sygnatura na cokole, w prawym, dolnym rogu „E(DWARD) STEHLIK W KRAKOWIE”.

Epitafium Maurycego Potockiego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Zator
Miejscowość
Zator
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Zator
Parafia
Św. Wojciecha i św. Jerzego
Tagi
Potocka Natalia Potocki Maurycy Stehlik Edward
Miejsce przechowywania
południowa ściana prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/09799
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
po 1879 roku
Autor
Edward Stehlik
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
marmur dębnicki, piaskowiec, marmur paczółtowicki, brąz
Wymiary podstawowe
szerokość – 126 cm
wysokość – 250 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Domena Publiczna

Opis

Epitafium w formie kamiennej tablicy, w kształcie stojącego prostokąta, flankowanej po bokach zdwojonymi pilastrami o jońskich kapitelach, posadowionymi na szerokim, profilowanym gzymsie z podwieszonymi ulistnionymi wolutami, dźwigającymi przełamane belkowanie, z wydatnym gzymsem, zwieńczone przyczółkiem w kształcie łuku odcinkowego. Na przyczółku cokolik ujęty wolutkami i krzyż o rozszerzających się ramionach, zaś w polu kartusz z godłem herbu Pilawa. Pośrodku epitafium okrągły medalion z popiersiem zmarłego, ukazanym z prawego profilu, w marynarce z muszką. Jego twarz jest pełna, nos krótki, wydatny, włosy kręcone, a twarz zdobią długie, sumiaste wąsy. W fryzie belkowania inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO)”, a poniżej medalionu jej kontynuacja „MAURYCY / HR(ABIA) POTOCKI / OFICER WOJSK POLSKICH / OZDOBIONY KRZYŻEM VIRTUTI MILITARI / UR(ODZONY) 13 STYCZNIA 1812 UM(ARŁY) 13 STYCZNIA 1879. / WIERNY SERCEM I CZYNEM / BOGU, OJCZYŹNIE, RODZINIE / BLIŹNICH KOCHAŁ – BYŁ KOCHANY / W CHWALE WIEKUISTEJ NAGRÓDŹ MU PANIE!” Na popiersiu sygnatura „MODELOWAŁA NATALIA POTOCKA”. Druga sygnatura na cokole, w prawym, dolnym rogu „E(DWARD) STEHLIK W KRAKOWIE”.

Zarys problematyki artystycznej

Epitafium autorstwa Edwarda Stehlika, jednego z najwybitniejszych krakowskich kamieniarzy XIX wieku, nawiązuje wyraźnie do polskich dzieł renesansowych poprzez aediculową formę, inkrustację wapienia czerwonym marmurem oraz popiersiowy portret zmarłego. Tego rodzaju epitafia tworzyli w Małopolsce Gian Maria Mosca, zwany Padovano lub Hieronim Canavesi. Wśród wielu małopolskich zabytków tego rodzaju z XIX wieku, jak epitafium Alfreda Obalińskiego w kościele św. Anny w Krakowie (1900) lub Feliksa Boczkowskiego w kościele św. Klemensa w Wieliczce (1855), dzieło Stehlika wyróżniają elegancja, prostota oraz neorenesansowa kolorystyka. Jest to z pewnością jedno z najciekawszych dzieł kamieniarza. Wydaje się, że epitafium Potockiego jest zmodyfikowaną wersją epitafium zmarłego w 1875 roku rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego Józefa Kremera w kościele św. Anny w Krakowie, być może autorstwa Stehlika (brak sygnatury).
Autorem formy dla portretu była Natalia Potocka, córka zmarłego. Tego rodzaju umiejętności w zakresie rzeźby, rysunku czy malarstwa wśród panien z wyższych sfer nie było rzadkością, wręcz swoistą modą. Potocka, jak dumnie brzmi sygnatura, wręcz wymodelowała, zapewne gipsowy model popiersia, który odlano w jednym z krakowskich warsztatów rzeźbiarskich.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Epitafium Maurycego Potockiego, właściciela Zatora, wykonał Edward Stehlik, jeden z najwybitniejszych krakowskich kamieniarzy XIX wieku. Odlane z brązu popiersie modelowała córka zmarłego, Natalia Potocka. Eleganckie w swojej formie dzieło nawiązuje do renesansowych epitafiów o formie aediculi, z charakterystycznym użyciem różnych gatunków kamienia i marmuru.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna
Epitafium Adama Wiśniewskiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium złożone z prostokątnej podstawy z wykrojoną od dołu wnęką wypełnioną muszlą i tablicy w kształcie stojącego prostokąta zakończonego uszakami i łukiem, półkolistym nadwieszonym z okrągłym polem na portret, łuk zakończony krzyżem. W polu Inskrypcja „Pamięci / Alojzego Rafała Estreichera / ur(odzonego) w Krakowie 1785 r(oku) / Fil(ozofii) i Med(ycyny) D(okto)ra Professora zwyczajnego / przez lat 36 w Uniwersytecie Jagiellonskim, / Zoologii Botaniki Mineralogii, / Dyrektora Ogrodu Botanicznego, / wielu Towarzystw uczonych Członka, / który zaufaniem Kollegów powołany / sprawował godność Rektora Uniwersytetu, / Senatora Rzeczy Pospolitej Krakowskiej / i kilkakrotnie Dziekana Wydziału, / a jako Professór wysłużony / umarł w Krakowie w d(niu) 1. Sierpnia 1852 r(oku)”. Na podstawie kuta sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna
Epitafium Alojzego Rafała Estreichera
Zdjęcie nr 1: Epitafium o formie leżącego prostokąta z uszakami. Pole z inskrypcją gładkie, prostokątne, z ćwierćkoliście ściętymi rogami, obwiedzione pasem z surowego, nie polerowanego marmuru. W polu inskrypcja „Nieodżałowanej pamięci / EDWARDA STEHLIKA / artysty rzeźbiarza i obywatela m(iasta) Krakowa / ur(odzonego) 1835. zm(arłego) 1888. / HELENY CÓRKI i EDWARDA SYNA / żona i matka kładzie ukochanym tę pamiątkę / prosząc o Zdrowaś Marya / za ich duszę.”
płyta nagrobna
Epitafium Edwarda Stehlika i jego dzieci Heleny i Edwarda
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta, z szeroką ramą z uszakami, z dolną krawędzią wykrojoną faliście i górną, trójkątną zwieńczoną krzyżem. W polu inskrypcja „FELIX † 1845 I NAPOLEON † 1850 / TOMASZA WYSOCKIEGO / zasłużonego Profesora i Prorektora / w Liceum S(więtej) Anny zm(arłego) r(oku) 1833 Synowie, / którym umrzeć na rodzinnej ziemi / BÓG nie dozwolił / proszą wraz z Ojcem swoim / o modlitwę”. W prawym dolnym rogu sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna
Epitafium Feliksa, Napoleona i Tomasza Wysockich
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie stojącego prostokąta z profilowaną ramą i dwiema pseudogotyckimi arkadkami utworzonymi z maswerków. W polu inskrypcja „PAMIĘCI / JÓZEFA CZECHA / urodzonego w Krakowie r(oku) 1762. / Doktora filozofii, / Professora Matematyki wyższej / W AKADEMII KRAKOWSKIEJ, / DYREKTORA / Gimnazyum Wołyńskiego / W KRZEMIEŃCU / i tamże zmarłego dnia 6 Grudnia r(oku) 1810. / SYNOWIE / napis ten poświęcają.” W lewym dolnym narożu obramienia sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna
Epitafium Józefa Czecha
Zdjęcie nr 1: Epitafium osadzone na profilowanym cokole, zwężającym się ku dołowi, z dwiema przylegającymi do siebie, ulistnionymi wolutami, zostało wykonane w typie łuku triumfalnego, ujętego pilastrami i stojącymi przed nimi kolumnami jońskimi, dźwigającymi belkowanie wyłamujące się ponad nimi i przyczółek w formie łuku odcinkowego. W przyczółku owalny kartusz z herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego, nad przyczółkiem krzyż. W polu środkowym wnęka prostokątna zamknięta półkoliście z malowanym portretem zmarłego. Mężczyzna ukazany w popiersiu, w trzech czwartych, z głową zwróconą niemal frontalnie. Ubrany w rektorską togę z gronostajowym kołnierzem, z łańcuchem uniwersyteckim. Twarz o wyraźnych rysach, szeroka, z dużym nosem, wąskimi ustami, w okularach, z wysoką łysiną i siwymi bokobrodami. Pod portretem tablica z inskrypcją „JÓZEF KREMER / DOKTOR PRAWA I FILOZOFII / REKTOR I PROFESOR UNIWERS(YTETU) JAGIELL(OŃSKIEGO) / CZŁONEK AKADEMII UMIEJĘTNOŚCI / ŻOŁNIERZ Z R(OKU) 1831. / UR(ODZONY) 22 LUTEGO 1805 R(OKU). ZM(ARŁ) 2 CZERWCA 1875 / SŁUŻYŁ OJCZYŹNIE ORĘŻEM, NAUKĄ I PIÓREM. / WIECZNE ODPOCZYWANIE RACZ MU DAĆ PANIE”.
płyta nagrobna
Epitafium Józefa Kremera

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Edward Stehlik
SDM_COVER_PHOTO
Maurycy Potocki

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Epitafium złożone z dwóch płyt w kształcie leżącego prostokąta: u dołu płyta z inskrypcją, w obramieniu z ornamentem kartuszowo-zawijanym; ponad nią płaskorzeźbiona płyta z figuralnym przedstawieniem, flankowana dwiema groteskowymi hermami kobiet z biodrami okrytymi liśćmi akantu, stojące na grubych, lwich łapach, trzymające kiście winogron. W polu górnej płyty klęcząca postać zmarłego, ukazana z profilu, ze złożonymi w geście modlitwy rękoma, adorującego krucyfiks. W dłoniach trzyma różaniec. Twarz okala długa, spiczasta broda, wąsy oraz krótkie włosy odsłaniające prawe ucho. Przedstawiony jest w zbroi, krótkiej pelerynie przerzuconej na plecy. Ciało Chrystusa w lekkim zwisie, pochylone jest w kierunku prawego ramienia. Ponad sceną schematycznie opracowane obłoki o kształcie małżowin. Inskrypcja na dolnej płycie majuskułą po łacinie: D.O.M. / ANDREAE BRONOWSKY DE BRONOW EX DISTRICTV PLOCENSI / INSIGNI FAMILIA INPRIMIS QVE PARENTIBVS NOBILISS/IMIS PROCREATO PRVDENTIA ANIMI MAGNITVDINE / PIETATE ACCAE TERIS VIRTVTIBVS DOMIINE X TERISQVE / NATIONIBVS CLARISSIMO HAEREDES BENEFACTORI / SVO MAERENTES POSVERVNT OBIT A GENSANNVM / LVI DIE XXIX APRILIS ANNO MDCXII. Poniżej epitafium znajduje się tabliczka z informacją: „EPITAFIUM JĘDZRZEJA BRONOWSKIEGO PRZENIESIONO DO WNĘTRZA KOŚCIOŁA W 1996 R. STARANIEM PROBOSZCZA KS. CZESŁAWA PUTO I KONSERWATORA MGR DANUTY MAJEWSKIEJ ORAZ POŚWIĘCONO PONOWNIE Z UDZIAŁEM CZŁONKÓW STOWARZYSZENIA BRONOWSKICH H. KORAB.
płyta nagrobna
Epitafium Andrzeja Bronowskiego z Bronowa
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta. Bez Pozbawione dekoracji i oprawy. W polu inskrypcja po polsku, kuta minuskułą i majuskułą: APOLONIA / X. PONIATOWSKA / Zmarła w Wiedniu dnia 21 Listopada 1813 r. / tu pochowana. / proszę o zdrowaś Marya za jej Duszę.
płyta nagrobna
Epitafium Apolonii Poniatowskiej
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta z profilowanym obramieniem z uszakami w narożach. Górna krawędź obramienia zwieńczona na osi kartuszem ujętym dwiema wolutami, wypełniony wypukłą tarczą herbem Łabędź. W polu symetryczna inskrypcja: D.O.M. / SISTE VIATOR / TVVUM EST HVMANVM ENIM EST / GENEROSA ANNA DE KREMPSKO GENEROSI STEPHANI DE CERIENKOW IANUSZOWSKI DVCATVVM ZATOR / ET OSWIECIMEN VICEPALATINI CONIVNX / QVIDQVID MARTALITATIS HABVIT HIC DEPOSVIT / ANIMAM VERO PIETATE ET ALIIS VIRTVTIBVS / ORNATAM IMORTALITATI TRADIDIT OCTAVO IDVS / MAL ANNO MDCXL AETATIS SVAE XXX / CHARISSIMAE CONIVGI MAESTISSIMUS CONSORS / POSVIT / ABI MEMOR LETHI ET BENE PRECARE. Tablica epitafijna, herb wykonana w marmurze kieleckim, obramowanie z piaskowca.
płyta nagrobna
Epitafium Anny Januszowskiej
Zdjęcie nr 1: Epitafium w północnej części nawy bocznej, z czarnego marmuru, w kształcie kwadratowej płyty z inskrypcją kutą majuskułą, po łacinie: D.O.M. / MARIA de REGAZZI, GHERRI / HIC QVIESCIT / OBIIT DIE 1ma MARTIJ / A.D. 1772do. Nad inskrypcją znajduje się płytko wyryty niewielki krzyż, a poniżej symbol vanitas - trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna
Epitafium Marii de Regazzi Ghierri
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica gotycka w kształcie kielicha. Posiada kolistą stopę, która przechodzi w stożkowato zwężającą się tuleję z wydatnym wałkiem w połowie wysokości. Czara dołem lekko zaokrąglona, rozchylająca się ku górze. Płaszcz dekorowany u dołu i poniżej górnej krawędzi wąskimi pasami z minuskułowymi napisami, przedzielone motywem lilii: MARIA ROSA ROT HIS UNS, ANNO DOMINI 1462. Pomiędzy nimi rozmieszczone są na obwodzie cztery plakietki przedstawiające trójpostaciową Grupę Ukrzyżowania oraz frontalny wizerunek księcia zatorskiego Wacława w całej postaci. W prawej ręce trzyma włócznię, lewą dłoń opiera na tarczy z orłem. Twarz okala broda zakończona w szpic oraz długie i sfalowane włosy. Głowę wieńczy niewysoka książęca mitra. Ubrany jest w długi płaszcz narzucony na późnogotycka zbroję. Drewniana pokrywa chrzcielnicy została dodana wtórnie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz o kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Pośrodku, wśród obłoków przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, w półpostaci, zwrócona lekko w lewo, z dłońmi skrzyżowanymi w okolicach kolan Chrystusa. Po bokach adorujący dwaj aniołowie Poniżej w narożach kompozycji klęczą po stronie lewej św. Jerzy, po prawej św. Wojciech. Ponad Marią Oko Opatrzności. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię ze złotą lamówką, na która narzucony ma błękitny płaszcz z kwiatami o żółtych środkach. Głowę wieńczy dekoracyjna korona, podobnie jak Jezusa. Chrystus ukazany jest en trois quarts, w swobodnej pozycji, lewą ręką podtrzymuje księgę włożoną pod pachę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Ubrany jest w długą sukienkę z długimi rękawami, przewiązaną paskiem, odsłaniającą stopy. Św. Jerzy, w zbroi i czerwonym płaszczu narzuconym na ramiona, prawą rękę przyłożył do klatki piersiowej, lewą unosi w okolicy tułowia. Na głowie ma hełm z pióropuszem, spod którego widać długie, kręcone włosy opadające na kark. Przy lewym jego boku widoczna jest głowa zabitego smoka. Św. Wojciech, w stroju pontyfikalnym, z paliuszem na ramionach, prawą rękę położył na klatce piersiowej, lewą podtrzymuje połę kapy liturgicznej. Wokół głów świętych koliste nimby.
obraz
Adoracja Matki Boskiej Śnieżnej przez świętych Wojciecha i Jerzego

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Marmurowa tablica w kształcie leżącego prostokąta, ujęta kamienną, architektoniczną obudową w formie aediculi. Tablica u dołu zamknięta profilowanym gzymsem, z wspornikiem pośrodku, na którym znajduje się tarcza z godłem herbowym Ślepowron. Pole tarczy szrafowane poziomo i pomalowane na błękitny kolor, zaś elementy godła złocone (krzyże i pierścień). Tarcza nakryta hełmem prętowym z utrąconym klejnotem. Tablica flankowana korynckimi kolumienkami dźwigającymi belkowanie z gzymsem wyłamanym pośrodku półkoliście, zwieńczonym krzyżem. W podłuczu dwa medaliony z płaskorzeźbionymi wizerunkami zmarłych, dekorowane ornamentem roślinnym. W polu płyty inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PAMIĘCI / SZYMONA I ADAMA / SKORUPKA / PADLEWSKICH / PATRONÓW TEGO KOŚCIOŁA / + 1841 – +1879 / wdzięczny wnuk zarazem syn / Józef”.
płyta nagrobna
Epitafium Szymona i Adama Skorupka Padlewskich
Zdjęcie nr 1: Nagrobek w formie obelisku ustawionego na trzystrefowym, wysokim cokole, dekorowanym w górnej części festonami i wstążkami. Na frontowej ścianie środkowej części tablica w kształcie stojącego prostokąta z inskrypcją poniżej krzyża łacińskiego „Ottolina z Cenowskich / BUJALSKA / zmarła w Radziszowie / d(nia) 9 Lipca 1879 r(oku) / Pokój Jej duszy.”
nagrobek
Nagrobek Ottoliny Bujalskiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z przedstawieniem Chrystusa w całej postaci na tle zachmurzonego, żółto-brązowego nieba. Chrystus stoi na obłoku, ukazany jest frontalnie, z rękoma uniesionymi i rozłożonymi na boki. Twarz ma owalną, o dużych, okrągłych oczach, prostym nosie i pełnych, małych ustach, okoloną jasną, krótką brodą skręconą w dwa pukle oraz długimi, jasnobrązowymi włosami opadającymi na ramiona. Chrystus ubrany jest w różową tunikę o szerokich rękawach, przepasaną w talii oraz niebieski płaszcz zapięty klamrą pod szyją, zarzucony na ramiona i podwieszony z przodu na pasie. Na stopach ma sandały. Wokół głowy nimb. Obraz ujęty profilowaną, złoconą ramą dekorowaną perełkowaniem. Pod lewą stopą Chrystusa, na obłoku sygnatura „Wojciech Eljasz / 1879”.
obraz
Najświętsze Serce Jezusa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”
płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Epitafium Maurycego Potockiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-maurycego-potockiego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności