Edward Stehlik

Biogram

Edward Stehlik urodził się w 1825 roku. pochodził z niemieckiej rodziny osiadłej w Krakowie w XVIII. Uczył się w Szkole Wydziałowej przy ulicy Gołębiej, w szkole przy kościele św. Barbary i Szkole Technicznej, gdzie jego nauczycielem rzeźby był Karol Ceptowski. Zgodnie z wielowiekową tradycją nauczania w cechu odbył wędrówkę czeladniczą do Wiednia i Monachium oraz do Drezna, gdzie pracował dłużej. W połowie XIX wieku rozpoczął samodzielną praktykę warsztatową, a pożar miasta w 1851 roku przyniósł szereg zleceń: odnowienie nagrobków w kościele Franciszkanów, odnowienie pomników nagrobnych w kościele Dominikanów (odrestaurował blisko 32 pomniki), rekonstrukcję filarów i ościeży okien w kościele Augustianów św. Katarzyny (w tym słynny nagrobek Wawrzyńca Spytkę Jordana). Konserwował figury 12 apostołów przed fasadą kościoła św. Piotra i św. Pawła. Najważniejsze jego prace to: epitafium Józefa Lasockiego w kościele Mariackim (1180), obramienie nagrobka Czosnowskich (1894-1896, z płaskorzeźbą Oskara Sosnowskiego), obramienie tablicy wmurowanej z okazji 200. rocznicy odsieczy wiedeńskiej w kościele Mariackim w Krakowie (1883, projekt Karola Zaręby), epitafium Feliksa, Napoleona i Tomasza Wysockich w kościele św. Anny, w tamtejszym kościele uniwersyteckim sygnowane przez niego epitafia profesorów Uniwersytetu: Józefa Czecha (zm. 1810), Sebastiana Girtlera (zm. 1833), Alojzego Rafała Estreichera (zm. 1852) oraz epitafium Juliusza Słowackiego (zm. 1849), z fundacji matki, z medalionem rzeźbionym przez Władysława Oleszczyńskiego, pomnik Feliksa Straszewskiego na plantach krakowskich (1875), sarkofag króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego w katedrze na Wawelu (1858). Niewiele jest znanych dzieł rzeźbiarskich Stehlika, wyjątkiem może być figura Jana Kantego na rynku w Kętach (obecnie cokół rekonstruowany). Stehlik współpracował z warsztatami kamieniarskim w Dębniku, skąd czerpał wciąż popularny w XIX wieku marmur. Na terenie Krakowa należałoby wymienić szereg innych dzieł, jak pomnik Floriana Straszewskiego na krakowskich plantach (1875) czy ołtarz w kaplicy Bramy Floriańskiej (1885). Autor biogramu Stehlika w „Polskim słowniku biograficznym” Rafał Róg wymienił większość znanych dzieł tego niewątpliwie wybitnego kamieniarza i artysty krakowskiego. Edward Stehlik zmarł w 1888 roku.