Wizja św. Stanisława Kostki
Zdjęcie nr 1: Obraz z przedstawieniem św. Stanisława Kostki z Matką Boską i Dzieciątkiem ujęty szeroką, złoconą ramą zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym z uskokiem. Kompozycja skośna, po prawej stronie na obłokach stoi Matka Boska zwrócona delikatnie w prawo, która trzyma przed świętym na wyciągniętych rękach Dzieciątko Jezus. Maria ma owalną twarz, wysokie czoło, przymknięte oczy, wąski nos i małe usta; jej głowę otacza wieniec z 12 gwiazd. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z liliową podszewką, który niemal całkiem zakrywa jej jasne włosy. Płaszcz jest spięty na piersi i zarzucony na ramiona oraz nogi Marii. Trzymane przez nią Dzieciątko jest przepasane białą tkaniną, a obie ręce wyciąga w stronę świętego. Ma okrągłą twarz, krótkie jasne włosy, małe oczy, prosty nos i niewielkie usta; jego głowę otaczają złote promienie. Przed nimi na lewym kolanie klęczy św. Stanisław Kostka ukazany w trzech czwartych od tyłu, zwrócony w prawo. Obie ręce wyciąga w stronę Dzieciątka. Ma młodzieńczą twarz, krótkie, ciemne włosy. Ubrany jest w czarny strój zakonny, na nogach ma czarne buty. Przed nim, na stopniu gałązka lilii leży na otwartej księdze, za nim widoczny jest fragment pulpitu. Scena ukazana we wnętrzu, wypełnionym jasnofioletowymi i fioletowo-żółtymi obłokami; widoczny u dołu obrazu fragment podłogi w kolorze jasnobrązowym.
Zdjęcie nr 2: Obraz z przedstawieniem św. Stanisława Kostki z Matką Boską i Dzieciątkiem ujęty szeroką, złoconą ramą zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym z uskokiem. Kompozycja skośna, po prawej stronie na obłokach stoi Matka Boska zwrócona delikatnie w prawo, która trzyma przed świętym na wyciągniętych rękach Dzieciątko Jezus. Maria ma owalną twarz, wysokie czoło, przymknięte oczy, wąski nos i małe usta; jej głowę otacza wieniec z 12 gwiazd. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z liliową podszewką, który niemal całkiem zakrywa jej jasne włosy. Płaszcz jest spięty na piersi i zarzucony na ramiona oraz nogi Marii. Trzymane przez nią Dzieciątko jest przepasane białą tkaniną, a obie ręce wyciąga w stronę świętego. Ma okrągłą twarz, krótkie jasne włosy, małe oczy, prosty nos i niewielkie usta; jego głowę otaczają złote promienie. Przed nimi na lewym kolanie klęczy św. Stanisław Kostka ukazany w trzech czwartych od tyłu, zwrócony w prawo. Obie ręce wyciąga w stronę Dzieciątka. Ma młodzieńczą twarz, krótkie, ciemne włosy. Ubrany jest w czarny strój zakonny, na nogach ma czarne buty. Przed nim, na stopniu gałązka lilii leży na otwartej księdze, za nim widoczny jest fragment pulpitu. Scena ukazana we wnętrzu, wypełnionym jasnofioletowymi i fioletowo-żółtymi obłokami; widoczny u dołu obrazu fragment podłogi w kolorze jasnobrązowym.
Zdjęcie nr 3: Obraz z przedstawieniem św. Stanisława Kostki z Matką Boską i Dzieciątkiem ujęty szeroką, złoconą ramą zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym z uskokiem. Kompozycja skośna, po prawej stronie na obłokach stoi Matka Boska zwrócona delikatnie w prawo, która trzyma przed świętym na wyciągniętych rękach Dzieciątko Jezus. Maria ma owalną twarz, wysokie czoło, przymknięte oczy, wąski nos i małe usta; jej głowę otacza wieniec z 12 gwiazd. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z liliową podszewką, który niemal całkiem zakrywa jej jasne włosy. Płaszcz jest spięty na piersi i zarzucony na ramiona oraz nogi Marii. Trzymane przez nią Dzieciątko jest przepasane białą tkaniną, a obie ręce wyciąga w stronę świętego. Ma okrągłą twarz, krótkie jasne włosy, małe oczy, prosty nos i niewielkie usta; jego głowę otaczają złote promienie. Przed nimi na lewym kolanie klęczy św. Stanisław Kostka ukazany w trzech czwartych od tyłu, zwrócony w prawo. Obie ręce wyciąga w stronę Dzieciątka. Ma młodzieńczą twarz, krótkie, ciemne włosy. Ubrany jest w czarny strój zakonny, na nogach ma czarne buty. Przed nim, na stopniu gałązka lilii leży na otwartej księdze, za nim widoczny jest fragment pulpitu. Scena ukazana we wnętrzu, wypełnionym jasnofioletowymi i fioletowo-żółtymi obłokami; widoczny u dołu obrazu fragment podłogi w kolorze jasnobrązowym.
Zdjęcie nr 4: Obraz z przedstawieniem św. Stanisława Kostki z Matką Boską i Dzieciątkiem ujęty szeroką, złoconą ramą zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym z uskokiem. Kompozycja skośna, po prawej stronie na obłokach stoi Matka Boska zwrócona delikatnie w prawo, która trzyma przed świętym na wyciągniętych rękach Dzieciątko Jezus. Maria ma owalną twarz, wysokie czoło, przymknięte oczy, wąski nos i małe usta; jej głowę otacza wieniec z 12 gwiazd. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z liliową podszewką, który niemal całkiem zakrywa jej jasne włosy. Płaszcz jest spięty na piersi i zarzucony na ramiona oraz nogi Marii. Trzymane przez nią Dzieciątko jest przepasane białą tkaniną, a obie ręce wyciąga w stronę świętego. Ma okrągłą twarz, krótkie jasne włosy, małe oczy, prosty nos i niewielkie usta; jego głowę otaczają złote promienie. Przed nimi na lewym kolanie klęczy św. Stanisław Kostka ukazany w trzech czwartych od tyłu, zwrócony w prawo. Obie ręce wyciąga w stronę Dzieciątka. Ma młodzieńczą twarz, krótkie, ciemne włosy. Ubrany jest w czarny strój zakonny, na nogach ma czarne buty. Przed nim, na stopniu gałązka lilii leży na otwartej księdze, za nim widoczny jest fragment pulpitu. Scena ukazana we wnętrzu, wypełnionym jasnofioletowymi i fioletowo-żółtymi obłokami; widoczny u dołu obrazu fragment podłogi w kolorze jasnobrązowym.
Zdjęcie nr 5: Obraz z przedstawieniem św. Stanisława Kostki z Matką Boską i Dzieciątkiem ujęty szeroką, złoconą ramą zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym z uskokiem. Kompozycja skośna, po prawej stronie na obłokach stoi Matka Boska zwrócona delikatnie w prawo, która trzyma przed świętym na wyciągniętych rękach Dzieciątko Jezus. Maria ma owalną twarz, wysokie czoło, przymknięte oczy, wąski nos i małe usta; jej głowę otacza wieniec z 12 gwiazd. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z liliową podszewką, który niemal całkiem zakrywa jej jasne włosy. Płaszcz jest spięty na piersi i zarzucony na ramiona oraz nogi Marii. Trzymane przez nią Dzieciątko jest przepasane białą tkaniną, a obie ręce wyciąga w stronę świętego. Ma okrągłą twarz, krótkie jasne włosy, małe oczy, prosty nos i niewielkie usta; jego głowę otaczają złote promienie. Przed nimi na lewym kolanie klęczy św. Stanisław Kostka ukazany w trzech czwartych od tyłu, zwrócony w prawo. Obie ręce wyciąga w stronę Dzieciątka. Ma młodzieńczą twarz, krótkie, ciemne włosy. Ubrany jest w czarny strój zakonny, na nogach ma czarne buty. Przed nim, na stopniu gałązka lilii leży na otwartej księdze, za nim widoczny jest fragment pulpitu. Scena ukazana we wnętrzu, wypełnionym jasnofioletowymi i fioletowo-żółtymi obłokami; widoczny u dołu obrazu fragment podłogi w kolorze jasnobrązowym.
Zdjęcie nr 6: Obraz z przedstawieniem św. Stanisława Kostki z Matką Boską i Dzieciątkiem ujęty szeroką, złoconą ramą zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym z uskokiem. Kompozycja skośna, po prawej stronie na obłokach stoi Matka Boska zwrócona delikatnie w prawo, która trzyma przed świętym na wyciągniętych rękach Dzieciątko Jezus. Maria ma owalną twarz, wysokie czoło, przymknięte oczy, wąski nos i małe usta; jej głowę otacza wieniec z 12 gwiazd. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z liliową podszewką, który niemal całkiem zakrywa jej jasne włosy. Płaszcz jest spięty na piersi i zarzucony na ramiona oraz nogi Marii. Trzymane przez nią Dzieciątko jest przepasane białą tkaniną, a obie ręce wyciąga w stronę świętego. Ma okrągłą twarz, krótkie jasne włosy, małe oczy, prosty nos i niewielkie usta; jego głowę otaczają złote promienie. Przed nimi na lewym kolanie klęczy św. Stanisław Kostka ukazany w trzech czwartych od tyłu, zwrócony w prawo. Obie ręce wyciąga w stronę Dzieciątka. Ma młodzieńczą twarz, krótkie, ciemne włosy. Ubrany jest w czarny strój zakonny, na nogach ma czarne buty. Przed nim, na stopniu gałązka lilii leży na otwartej księdze, za nim widoczny jest fragment pulpitu. Scena ukazana we wnętrzu, wypełnionym jasnofioletowymi i fioletowo-żółtymi obłokami; widoczny u dołu obrazu fragment podłogi w kolorze jasnobrązowym.
Zdjęcie nr 7: Obraz z przedstawieniem św. Stanisława Kostki z Matką Boską i Dzieciątkiem ujęty szeroką, złoconą ramą zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym z uskokiem. Kompozycja skośna, po prawej stronie na obłokach stoi Matka Boska zwrócona delikatnie w prawo, która trzyma przed świętym na wyciągniętych rękach Dzieciątko Jezus. Maria ma owalną twarz, wysokie czoło, przymknięte oczy, wąski nos i małe usta; jej głowę otacza wieniec z 12 gwiazd. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z liliową podszewką, który niemal całkiem zakrywa jej jasne włosy. Płaszcz jest spięty na piersi i zarzucony na ramiona oraz nogi Marii. Trzymane przez nią Dzieciątko jest przepasane białą tkaniną, a obie ręce wyciąga w stronę świętego. Ma okrągłą twarz, krótkie jasne włosy, małe oczy, prosty nos i niewielkie usta; jego głowę otaczają złote promienie. Przed nimi na lewym kolanie klęczy św. Stanisław Kostka ukazany w trzech czwartych od tyłu, zwrócony w prawo. Obie ręce wyciąga w stronę Dzieciątka. Ma młodzieńczą twarz, krótkie, ciemne włosy. Ubrany jest w czarny strój zakonny, na nogach ma czarne buty. Przed nim, na stopniu gałązka lilii leży na otwartej księdze, za nim widoczny jest fragment pulpitu. Scena ukazana we wnętrzu, wypełnionym jasnofioletowymi i fioletowo-żółtymi obłokami; widoczny u dołu obrazu fragment podłogi w kolorze jasnobrązowym.
Zdjęcie nr 8: Obraz z przedstawieniem św. Stanisława Kostki z Matką Boską i Dzieciątkiem ujęty szeroką, złoconą ramą zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym z uskokiem. Kompozycja skośna, po prawej stronie na obłokach stoi Matka Boska zwrócona delikatnie w prawo, która trzyma przed świętym na wyciągniętych rękach Dzieciątko Jezus. Maria ma owalną twarz, wysokie czoło, przymknięte oczy, wąski nos i małe usta; jej głowę otacza wieniec z 12 gwiazd. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z liliową podszewką, który niemal całkiem zakrywa jej jasne włosy. Płaszcz jest spięty na piersi i zarzucony na ramiona oraz nogi Marii. Trzymane przez nią Dzieciątko jest przepasane białą tkaniną, a obie ręce wyciąga w stronę świętego. Ma okrągłą twarz, krótkie jasne włosy, małe oczy, prosty nos i niewielkie usta; jego głowę otaczają złote promienie. Przed nimi na lewym kolanie klęczy św. Stanisław Kostka ukazany w trzech czwartych od tyłu, zwrócony w prawo. Obie ręce wyciąga w stronę Dzieciątka. Ma młodzieńczą twarz, krótkie, ciemne włosy. Ubrany jest w czarny strój zakonny, na nogach ma czarne buty. Przed nim, na stopniu gałązka lilii leży na otwartej księdze, za nim widoczny jest fragment pulpitu. Scena ukazana we wnętrzu, wypełnionym jasnofioletowymi i fioletowo-żółtymi obłokami; widoczny u dołu obrazu fragment podłogi w kolorze jasnobrązowym.

Wizja św. Stanisława Kostki

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Myślenice
Miejscowość
Krzyszkowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Mogilany
Parafia
Św. Anny
Tagi
malarstwo religijne Matka Boska św. Stanisław Kostka wizja mistyczna
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny prawy
Identyfikator
DZIELO/26047
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
XIX/XX wiek (przed 1923)
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz Wizji św. Stanisława Kostki został najprawdopodobniej namalowany do ołtarza, w którym się znajduje na przełomie XIX i XX wieku. Został wymieniony w inwentarzu kościoła z 1923 roku.

Opis

Obraz z przedstawieniem św. Stanisława Kostki z Matką Boską i Dzieciątkiem ujęty szeroką, złoconą ramą zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym z uskokiem. Kompozycja skośna, po prawej stronie na obłokach stoi Matka Boska zwrócona delikatnie w prawo, która trzyma przed świętym na wyciągniętych rękach Dzieciątko Jezus. Maria ma owalną twarz, wysokie czoło, przymknięte oczy, wąski nos i małe usta; jej głowę otacza wieniec z 12 gwiazd. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z liliową podszewką, który niemal całkiem zakrywa jej jasne włosy. Płaszcz jest spięty na piersi i zarzucony na ramiona oraz nogi Marii. Trzymane przez nią Dzieciątko jest przepasane białą tkaniną, a obie ręce wyciąga w stronę świętego. Ma okrągłą twarz, krótkie jasne włosy, małe oczy, prosty nos i niewielkie usta; jego głowę otaczają złote promienie. Przed nimi na lewym kolanie klęczy św. Stanisław Kostka ukazany w trzech czwartych od tyłu, zwrócony w prawo. Obie ręce wyciąga w stronę Dzieciątka. Ma młodzieńczą twarz, krótkie, ciemne włosy. Ubrany jest w czarny strój zakonny, na nogach ma czarne buty. Przed nim, na stopniu gałązka lilii leży na otwartej księdze, za nim widoczny jest fragment pulpitu. Scena ukazana we wnętrzu, wypełnionym jasnofioletowymi i fioletowo-żółtymi obłokami; widoczny u dołu obrazu fragment podłogi w kolorze jasnobrązowym.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Stanisław Kostka urodził się w 1550 roku w Rostkowie na Mazowszu. Kiedy wyjechał na studia do Wiednia zapadł na ciężką chorobę i był bliski śmierci. Obraz ukazuje moment, kiedy w trakcie jej trwania Stanisławowi ukazał się Matka Boska, która podała mu do rąk Dzieciątko i nakazała wstąpić do zakonu jezuitów. Kostka został uleczony i wbrew woli rodziców wypełnił polecenie Marii. Mimo iż wizja poprzedzała wstąpienie do zakonu, na obrazie św. Stanisław przedstawiony jest już w stroju jezuickim. Leżą przed nim księga oraz kwiat lilii, który oznacza czystość – jedną z cnót świętego. Stanisław zmarł w roku 1568 i został pochowany w kościele San Andrea al Quirinale w Rzymie.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz z przedstawieniem Wizji św. Stanisława Kostki został namalowany na przełomie XIX i XX wieku (przed 1923 rokiem). Przedstawia moment, kiedy w trakcie choroby świętemu ukazała się Maria i dała mu do rąk Dzieciątko nakazując mu wstąpić do zakonu jezuitów.

Bibliografia

Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993
Zawiski Mieczysław, "Dzieje parafii pod wezwaniem świętej Anny w Krzyszkowicach w latach 1896-1984", Kraków 1996

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Stanisław św. Kostka
Stanisław św. Kostka

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Grupa Ukrzyżowania złożona z figury Chrystusa przybitego do krzyża oraz dwóch rzeźb asystencyjnych, Matki Boskiej i św. Jana, ustawionych po jego dwóch stronach. Chrystus ukazany jako umarły, przybity do krzyża trzema gwoździami. Ciało w zwisie, o rozłożonych ramionach; głowa przechylona na prawe ramię; sylwetka lekko esowato wygięta; prawa noga ugięta w kolanie, lewa wyprostowana; stopy w układzie prawa na lewą. Twarz pociągła, szczupła, o zamkniętych oczach, uniesionych brwiach, prostym nosie i wąskich ustach; okolona krótką, kręconą brodą oraz włosami skręconymi w pukle, opadającymi na ramiona. Ciało szczupłe, o zaznaczonej w sposób uproszczony muskulaturze i żebrach klatki piersiowej; ze śladami męki, w tym dużej rany w prawym boku, z której spływają plastyczne krople krwi. Na głowie korona cierniowa. Perizonium w postaci długiej tkaniny sięgającej kolan, ciężko opadające, modelowane z przodu w trzy duże fałdy w kształcie litery V. Po dwóch stronach bioder długie zwisy tkaniny układające się kaskadowo. Odsłonięte partie ciała polichromowane naturalistycznie, perizonium srebrzone. Krzyż o prostych zakończeniach ramion z titulusem w formie banderoli z napisem „INRI”. Po lewej stronie krzyża figura Matki Boskiej ustawiona na wypukłej podstawie na planie owalu. Rzeźba ukazana frontalnie, o esowato wygiętej sylwetce, z głową przechyloną na lewe ramię, z ugiętą prawą nogą oraz uniesionymi, ugiętymi rękami na tle piersi, o splecionych dłoniach. Twarz ma pociągłą i szczupłą, o wysokim czole, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, z podkreśloną brodą. Maria ubrana w długą, przylegającą, niebieską suknię, o łamanych fałdach skumulowanych u dołu i opadających obficie na podłoże, spośród których widoczne czubki spiczastych, czarnych butów. Na głowę i ramiona ma narzucony zielony płaszcz z czerwoną podszewką i srebrną lamówką, podtrzymywany rękami z przodu postaci; tkanina ściśle przylegająca do ciała, odzwierciedlająca układ sylwetki, silnie drapowana, układająca się z przodu w fałdy w kształcie litery V i proste opadające wzdłuż nóg, wokół głowy i na prawym boku brzegi płaszcza falowane, wokół prawej ręki tkanina wywinięta. Polichromia ciała naturalistyczna. Po prawej stronie krzyża figura św. Jana Ewangelisty ustawiona na wypukłej podstawie na planie owalu. Rzeźba ukazana frontalnie, o esowato wygiętej sylwetce, z głową przechyloną na prawe ramię, podtrzymywaną prawą ręką, druga ręką opuszczona wzdłuż ciała, w dłoni trzyma księgę. Twarz ma pociągłą i szczupłą, o wysokim czole, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, z podkreśloną brodą; okoloną krótkimi włosami, kręconymi po bokach głowy, z grzywką nad czołem. Ubrany jest w długą, przylegającą, zieloną suknię o srebrnych lamówkach, obficie fałdowaną u dołu, opadającą na podłoże, z widocznymi bosymi stopami. Czerwony płaszcz o niebieskiej podszewce i szerokiej, srebrzonej lamówce zarzucony na ramiona i podtrzymywany prawą ręką z przodu postaci; obficie drapowany w fałdy o kształcie litery V z przodu, z wywiniętym brzegiem na piersi i na lewej ręce. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Grupa Ukrzyżowania
Zdjęcie nr 1: Półkolista misa o płaszczu z imitacją puklowania i brzegiem w formie profilowanego gzymsu. Ujęta uszami w kształcie wolut przytwierdzonych do ściany. Podstawę misy tworzy rzeźbiona półpostać anioła wyłaniającego się z obłoku, który dźwiga ją na plecach i ujmuje uniesionymi w górę rękami. Twarz ma pociągłą, o pełnych policzkach i wysokim czole, dużych, migdałowatych oczach, szerokim nosie i rozchylonych, wąskich ustach. Głowę okalają krótkie, silnie kręcone włosy. Anioł ubrany w złoconą tunikę z podwiniętymi rękawami. Skrzydła złocone, złożone. Pokrywa złożona z podstawy na planie ściętego koła, z wybrzuszeniem dekorowanym liśćmi, na niej cztery rocaille'owe kabłąki, dźwigające prostokątną podstawę, na której umieszczona jest niewielka grupa rzeźbiarska ze sceną Chrztu Chrystusa. Misa polichromowana na sposób imitujący marmoryzację.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Feretron składa się z pełnoplastycznej rzeźby Najświętszej Marii Panny Niepokalanej ustawionej na prostopadłościennej skrzyni, nad którą wznosi się baldachim. Skrzynia ujęta przy krawędziach profilowanymi listwami. Ma otwory na drążki. Baldachim wsparty na czterech kabłąkach utworzonych z cęg, o wklęsło-wypukłym zarysie, z krawędziami obwiedzionymi profilowanymi listwami z podwieszonym stylizowanym lambrekinem. Na baldachimie rzeźbione przedstawienie z dwoma uskrzydlonymi główkami anielskimi pośród obłoków, ujmującymi gorejące serce w glorii. Podstawa i podniebienie baldachimu polichromowane w kolorze jasnoniebieskim, pozostałe elementy srebrzone i złocone. Figura Marii ustawiona na kuli imitującej glob, ukazana frontalnie, z rękami złożonymi w geście modlitwy. Twarz ma prostokątną, o wąskich, małych oczach, prostym nosie i niewielkich ustach; okoloną długimi włosami, opadającymi na plecy. Ubrana jest w srebrzoną suknię, przepasaną w talii i złocony płaszcz zarzucony na ramiona i zawinięty z przodu postaci. Wokół jej głowy nimb z 12 gwiazdami. Polichromia ciała naturalistyczna.
feretron
Feretron z figurą Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej
Zdjęcie nr 1: Feretron z obrazem Święta Anna nauczająca Marię. Podstawa w kształcie leżącego prostopadłościanu wspartego na kulistych nóżkach, profilowana, z w otworami na drążki, złocona, z czerwoną płyciną pośrodku. Obraz otoczony złoconą, profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym nadwieszonym. Rama flankowana liśćmi akantu tworzącymi spływy wolutowe, ze zwieńczeniem utworzonym z liści akantu zwijanych w symetryczne esownice. Na uskokach ramy niewielkie wazony. W polu obraz przedstawiający Annę z Marią. W centrum kompozycji Anna siedząca na ławie, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową i rękoma skierowanymi w prawo, w stronę Marii, prawą ręką przytrzymuje otwartą księgę, opartą na kolanie, a lewą obejmuje córkę. Twarz ma podłużną, o dużych oczach, uniesionych brwiach, prostym nosie i małych ustach. Na głowie ma jasnożółty welon, jest ubrana w długą, ciemnozieloną suknię i czerwony płaszcz okrywający jej nogi. Spod szat wystaje jej prawa stopa w sandale, wsparta na stopniu. Maria stoi przy lewym boku matki, ukazana jest z profilu, z głową skierowaną w górę i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Ma pociągłą twarz o delikatnych rysach; okoloną długimi, jasnymi i falowanymi włosami. Jest ubrana w długą, różową suknię, przewiązaną w pasie wstążką, której końce skręcają się i rozwiewają do boku. Obie postacie mają wokół głów świetliste nimby.Tło sceny jednolite, jasnoniebieskie, w dolnej partii obrazu widoczna jasnobrązowa posadzka.
feretron
Feretron z obrazem Święta Anna nauczająca Marię
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczne figury klęczących aniołów usytuowane w zwieńczeniu ołtarza głównego. Postacie są zwrócone w trzech czwartych do wewnątrz, ku ołtarzowi, mają pochylone głowy. Anioł z lewej strony ołtarza składa ręce w geście modlitwy, anioł z prawej prawą rękę ma opuszczoną, a lewą uniesioną przed sobą. Ich twarze są szerokie, oczy małe, nosy i usta niewielkie; okolone brązowymi, falowanymi włosami przylegającymi do głowy i opadającymi im na karki. Mają nagie torsy, a złocone draperie opasują im biodra, uda i kolana. Ich skrzydła są złożone i złocone.
rzeźba
Dwa anioły
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z wizerunkiem „Jezu ufam Tobie”. W centrum kompozycji całopostaciowe, przedstawienie Jezusa, ukazanego frontalnie, w wykroku, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą składa na piersi, wskazując na miejsce serca, otoczone glorią promienistą, z którego wydobywają się wiązki promieni – czerwone na lewo, a białe na prawo. Na dłoniach i stopach widoczne ślady męki. Jezus ma owalną twarz z wysokim czołem, ciemnie oczy, wąski nos i małe usta. Jasnobrązowe włosy opadają mu na ramiona, ma krótkie wąsy i brodę dzielącą się w dwa pukle. Wokół głowy świetlisty nimb. Jest ubrany w białą, długą tunikę o szerokich rękawach, która jest przewiązana w pasie. Stoi na obłoku, na kamiennej posadzce. Wzdłuż dolnej krawędzi obrazu banderola z napisem: „JEZU UFAM TOBIE”. Tło obrazu jest jednolite, ciemne, a całość utrzymana w chłodnej kolorystyce.
obraz
Jezu Ufam Tobie

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Wizja św. Stanisława Kostki ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/wizja-sw-stanislawa-kostki

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności