Wizja św. Jacka
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono klęczącego przed stołem św. Dominika ujętego w trzech czwartych w lewo. Dominikanin z mocnym pochyleniem postaci do tyłu i z rozłożonymi rękami na wysokości bioder wpatruje się w ukazująca mu się na obłokach Madonnę z Dzieciątkiem. Jest to młody mężczyzna o owalnej twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosem i pełnymi ustami. Głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą odsłaniające jego lewe ucho. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny, zakonny płaszcz narzucony na ramionach. Dominik klęczy przy stole nakrytym czerwoną tkaniną opadającą aż do posadzki, obszytą złocistą frędzlą. Na niej z przodu w złotym kartuszu pod koroną rangową umieszczono herb Odrowąż. Na stole leży lilia przyłożona otwartą księgą. Powyżej stołu na szarociemnych obłokach ukazano na jasnym tle otwartego Nieba siedzącą Madonnę z Dzieciątkiem. Maria została ujęta w trzech czwartych w prawo, podtrzymując przed sobą na kolanach Dzieciątko. Jest to młoda dziewczyna o owalnej twarzy z jasną karnacją i rumianych policzkach, wydatnym nosie i ustach oraz ze spojrzeniem skierowanym na małego Jezusa. Jej głowę spowija chusta zasłaniająca włosy. Maria ubrana jest w bladoróżową suknię oraz bladoniebieski płaszcz zarzucony na ramiona i przykrywający jej kolana. Nagie Dzieciątko z biodrami okrytymi fragmentem pieluszki siedzi na chuście leżącej na kolanach matki, opierając się o jej pierś. Jego ciało jest korpulentne. Prawa ręka luźno zwisa wzdłuż tułowia, lewą zaś zgiętą w łokciu ma przyłożoną do piersi. Z prawej strony Madonny z za obłoku wychyla się w półpostaci anioł z rozpostartymi skrzydłami ujęty w trzech czwartych w prawo. Jest to jasnowłosy młodzieniec oparty prawą ręką o obłok z twarzą o jasnej karnacji zwróconą w stronę Madonny. Ponad nim widać na innym obłoku parę uskrzydlonych główek anielskich. W głębi kompozycji przedstawiono fragment tralkowej balustrady oraz widoczny za nią krajobraz.
Zdjęcie nr 2: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono klęczącego przed stołem św. Dominika ujętego w trzech czwartych w lewo. Dominikanin z mocnym pochyleniem postaci do tyłu i z rozłożonymi rękami na wysokości bioder wpatruje się w ukazująca mu się na obłokach Madonnę z Dzieciątkiem. Jest to młody mężczyzna o owalnej twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosem i pełnymi ustami. Głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą odsłaniające jego lewe ucho. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny, zakonny płaszcz narzucony na ramionach. Dominik klęczy przy stole nakrytym czerwoną tkaniną opadającą aż do posadzki, obszytą złocistą frędzlą. Na niej z przodu w złotym kartuszu pod koroną rangową umieszczono herb Odrowąż. Na stole leży lilia przyłożona otwartą księgą. Powyżej stołu na szarociemnych obłokach ukazano na jasnym tle otwartego Nieba siedzącą Madonnę z Dzieciątkiem. Maria została ujęta w trzech czwartych w prawo, podtrzymując przed sobą na kolanach Dzieciątko. Jest to młoda dziewczyna o owalnej twarzy z jasną karnacją i rumianych policzkach, wydatnym nosie i ustach oraz ze spojrzeniem skierowanym na małego Jezusa. Jej głowę spowija chusta zasłaniająca włosy. Maria ubrana jest w bladoróżową suknię oraz bladoniebieski płaszcz zarzucony na ramiona i przykrywający jej kolana. Nagie Dzieciątko z biodrami okrytymi fragmentem pieluszki siedzi na chuście leżącej na kolanach matki, opierając się o jej pierś. Jego ciało jest korpulentne. Prawa ręka luźno zwisa wzdłuż tułowia, lewą zaś zgiętą w łokciu ma przyłożoną do piersi. Z prawej strony Madonny z za obłoku wychyla się w półpostaci anioł z rozpostartymi skrzydłami ujęty w trzech czwartych w prawo. Jest to jasnowłosy młodzieniec oparty prawą ręką o obłok z twarzą o jasnej karnacji zwróconą w stronę Madonny. Ponad nim widać na innym obłoku parę uskrzydlonych główek anielskich. W głębi kompozycji przedstawiono fragment tralkowej balustrady oraz widoczny za nią krajobraz.
Zdjęcie nr 3: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono klęczącego przed stołem św. Dominika ujętego w trzech czwartych w lewo. Dominikanin z mocnym pochyleniem postaci do tyłu i z rozłożonymi rękami na wysokości bioder wpatruje się w ukazująca mu się na obłokach Madonnę z Dzieciątkiem. Jest to młody mężczyzna o owalnej twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosem i pełnymi ustami. Głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą odsłaniające jego lewe ucho. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny, zakonny płaszcz narzucony na ramionach. Dominik klęczy przy stole nakrytym czerwoną tkaniną opadającą aż do posadzki, obszytą złocistą frędzlą. Na niej z przodu w złotym kartuszu pod koroną rangową umieszczono herb Odrowąż. Na stole leży lilia przyłożona otwartą księgą. Powyżej stołu na szarociemnych obłokach ukazano na jasnym tle otwartego Nieba siedzącą Madonnę z Dzieciątkiem. Maria została ujęta w trzech czwartych w prawo, podtrzymując przed sobą na kolanach Dzieciątko. Jest to młoda dziewczyna o owalnej twarzy z jasną karnacją i rumianych policzkach, wydatnym nosie i ustach oraz ze spojrzeniem skierowanym na małego Jezusa. Jej głowę spowija chusta zasłaniająca włosy. Maria ubrana jest w bladoróżową suknię oraz bladoniebieski płaszcz zarzucony na ramiona i przykrywający jej kolana. Nagie Dzieciątko z biodrami okrytymi fragmentem pieluszki siedzi na chuście leżącej na kolanach matki, opierając się o jej pierś. Jego ciało jest korpulentne. Prawa ręka luźno zwisa wzdłuż tułowia, lewą zaś zgiętą w łokciu ma przyłożoną do piersi. Z prawej strony Madonny z za obłoku wychyla się w półpostaci anioł z rozpostartymi skrzydłami ujęty w trzech czwartych w prawo. Jest to jasnowłosy młodzieniec oparty prawą ręką o obłok z twarzą o jasnej karnacji zwróconą w stronę Madonny. Ponad nim widać na innym obłoku parę uskrzydlonych główek anielskich. W głębi kompozycji przedstawiono fragment tralkowej balustrady oraz widoczny za nią krajobraz.
Zdjęcie nr 4: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono klęczącego przed stołem św. Dominika ujętego w trzech czwartych w lewo. Dominikanin z mocnym pochyleniem postaci do tyłu i z rozłożonymi rękami na wysokości bioder wpatruje się w ukazująca mu się na obłokach Madonnę z Dzieciątkiem. Jest to młody mężczyzna o owalnej twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosem i pełnymi ustami. Głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą odsłaniające jego lewe ucho. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny, zakonny płaszcz narzucony na ramionach. Dominik klęczy przy stole nakrytym czerwoną tkaniną opadającą aż do posadzki, obszytą złocistą frędzlą. Na niej z przodu w złotym kartuszu pod koroną rangową umieszczono herb Odrowąż. Na stole leży lilia przyłożona otwartą księgą. Powyżej stołu na szarociemnych obłokach ukazano na jasnym tle otwartego Nieba siedzącą Madonnę z Dzieciątkiem. Maria została ujęta w trzech czwartych w prawo, podtrzymując przed sobą na kolanach Dzieciątko. Jest to młoda dziewczyna o owalnej twarzy z jasną karnacją i rumianych policzkach, wydatnym nosie i ustach oraz ze spojrzeniem skierowanym na małego Jezusa. Jej głowę spowija chusta zasłaniająca włosy. Maria ubrana jest w bladoróżową suknię oraz bladoniebieski płaszcz zarzucony na ramiona i przykrywający jej kolana. Nagie Dzieciątko z biodrami okrytymi fragmentem pieluszki siedzi na chuście leżącej na kolanach matki, opierając się o jej pierś. Jego ciało jest korpulentne. Prawa ręka luźno zwisa wzdłuż tułowia, lewą zaś zgiętą w łokciu ma przyłożoną do piersi. Z prawej strony Madonny z za obłoku wychyla się w półpostaci anioł z rozpostartymi skrzydłami ujęty w trzech czwartych w prawo. Jest to jasnowłosy młodzieniec oparty prawą ręką o obłok z twarzą o jasnej karnacji zwróconą w stronę Madonny. Ponad nim widać na innym obłoku parę uskrzydlonych główek anielskich. W głębi kompozycji przedstawiono fragment tralkowej balustrady oraz widoczny za nią krajobraz.
Zdjęcie nr 5: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono klęczącego przed stołem św. Dominika ujętego w trzech czwartych w lewo. Dominikanin z mocnym pochyleniem postaci do tyłu i z rozłożonymi rękami na wysokości bioder wpatruje się w ukazująca mu się na obłokach Madonnę z Dzieciątkiem. Jest to młody mężczyzna o owalnej twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosem i pełnymi ustami. Głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą odsłaniające jego lewe ucho. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny, zakonny płaszcz narzucony na ramionach. Dominik klęczy przy stole nakrytym czerwoną tkaniną opadającą aż do posadzki, obszytą złocistą frędzlą. Na niej z przodu w złotym kartuszu pod koroną rangową umieszczono herb Odrowąż. Na stole leży lilia przyłożona otwartą księgą. Powyżej stołu na szarociemnych obłokach ukazano na jasnym tle otwartego Nieba siedzącą Madonnę z Dzieciątkiem. Maria została ujęta w trzech czwartych w prawo, podtrzymując przed sobą na kolanach Dzieciątko. Jest to młoda dziewczyna o owalnej twarzy z jasną karnacją i rumianych policzkach, wydatnym nosie i ustach oraz ze spojrzeniem skierowanym na małego Jezusa. Jej głowę spowija chusta zasłaniająca włosy. Maria ubrana jest w bladoróżową suknię oraz bladoniebieski płaszcz zarzucony na ramiona i przykrywający jej kolana. Nagie Dzieciątko z biodrami okrytymi fragmentem pieluszki siedzi na chuście leżącej na kolanach matki, opierając się o jej pierś. Jego ciało jest korpulentne. Prawa ręka luźno zwisa wzdłuż tułowia, lewą zaś zgiętą w łokciu ma przyłożoną do piersi. Z prawej strony Madonny z za obłoku wychyla się w półpostaci anioł z rozpostartymi skrzydłami ujęty w trzech czwartych w prawo. Jest to jasnowłosy młodzieniec oparty prawą ręką o obłok z twarzą o jasnej karnacji zwróconą w stronę Madonny. Ponad nim widać na innym obłoku parę uskrzydlonych główek anielskich. W głębi kompozycji przedstawiono fragment tralkowej balustrady oraz widoczny za nią krajobraz.
Zdjęcie nr 6: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono klęczącego przed stołem św. Dominika ujętego w trzech czwartych w lewo. Dominikanin z mocnym pochyleniem postaci do tyłu i z rozłożonymi rękami na wysokości bioder wpatruje się w ukazująca mu się na obłokach Madonnę z Dzieciątkiem. Jest to młody mężczyzna o owalnej twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosem i pełnymi ustami. Głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą odsłaniające jego lewe ucho. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny, zakonny płaszcz narzucony na ramionach. Dominik klęczy przy stole nakrytym czerwoną tkaniną opadającą aż do posadzki, obszytą złocistą frędzlą. Na niej z przodu w złotym kartuszu pod koroną rangową umieszczono herb Odrowąż. Na stole leży lilia przyłożona otwartą księgą. Powyżej stołu na szarociemnych obłokach ukazano na jasnym tle otwartego Nieba siedzącą Madonnę z Dzieciątkiem. Maria została ujęta w trzech czwartych w prawo, podtrzymując przed sobą na kolanach Dzieciątko. Jest to młoda dziewczyna o owalnej twarzy z jasną karnacją i rumianych policzkach, wydatnym nosie i ustach oraz ze spojrzeniem skierowanym na małego Jezusa. Jej głowę spowija chusta zasłaniająca włosy. Maria ubrana jest w bladoróżową suknię oraz bladoniebieski płaszcz zarzucony na ramiona i przykrywający jej kolana. Nagie Dzieciątko z biodrami okrytymi fragmentem pieluszki siedzi na chuście leżącej na kolanach matki, opierając się o jej pierś. Jego ciało jest korpulentne. Prawa ręka luźno zwisa wzdłuż tułowia, lewą zaś zgiętą w łokciu ma przyłożoną do piersi. Z prawej strony Madonny z za obłoku wychyla się w półpostaci anioł z rozpostartymi skrzydłami ujęty w trzech czwartych w prawo. Jest to jasnowłosy młodzieniec oparty prawą ręką o obłok z twarzą o jasnej karnacji zwróconą w stronę Madonny. Ponad nim widać na innym obłoku parę uskrzydlonych główek anielskich. W głębi kompozycji przedstawiono fragment tralkowej balustrady oraz widoczny za nią krajobraz.

Wizja św. Jacka

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Oświęcim
Miejscowość
Oświęcim
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Kościół
Wniebowzięcia NMP
Miejsce przechowywania
plebania
Identyfikator
DZIELO/24387
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XVIII wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
olej na desce
Wymiary podstawowe
szerokość – 126 cm
wysokość – 170 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 150 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz z przedstawieniem wizji św. Jacka najprawdopodobniej stanowił wyposażenie oświęcimskiego klasztoru dominikańskiego skasowanego przez władze austriackie pod koniec XVIII wieku. Być może wtedy obraz przeniesiono na plebanię w Oświęcimiu.

Opis

Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono klęczącego przed stołem św. Dominika ujętego w trzech czwartych w lewo. Dominikanin z mocnym pochyleniem postaci do tyłu i z rozłożonymi rękami na wysokości bioder wpatruje się w ukazująca mu się na obłokach Madonnę z Dzieciątkiem. Jest to młody mężczyzna o owalnej twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosem i pełnymi ustami. Głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą odsłaniające jego lewe ucho. Ubrany jest w biały habit dominikański ze szkaplerzem oraz czarny, zakonny płaszcz narzucony na ramionach. Dominik klęczy przy stole nakrytym czerwoną tkaniną opadającą aż do posadzki, obszytą złocistą frędzlą. Na niej z przodu w złotym kartuszu pod koroną rangową umieszczono herb Odrowąż. Na stole leży lilia przyłożona otwartą księgą. Powyżej stołu na szarociemnych obłokach ukazano na jasnym tle otwartego Nieba siedzącą Madonnę z Dzieciątkiem. Maria została ujęta w trzech czwartych w prawo, podtrzymując przed sobą na kolanach Dzieciątko. Jest to młoda dziewczyna o owalnej twarzy z jasną karnacją i rumianych policzkach, wydatnym nosie i ustach oraz ze spojrzeniem skierowanym na małego Jezusa. Jej głowę spowija chusta zasłaniająca włosy. Maria ubrana jest w bladoróżową suknię oraz bladoniebieski płaszcz zarzucony na ramiona i przykrywający jej kolana. Nagie Dzieciątko z biodrami okrytymi fragmentem pieluszki siedzi na chuście leżącej na kolanach matki, opierając się o jej pierś. Jego ciało jest korpulentne. Prawa ręka luźno zwisa wzdłuż tułowia, lewą zaś zgiętą w łokciu ma przyłożoną do piersi. Z prawej strony Madonny z za obłoku wychyla się w półpostaci anioł z rozpostartymi skrzydłami ujęty w trzech czwartych w prawo. Jest to jasnowłosy młodzieniec oparty prawą ręką o obłok z twarzą o jasnej karnacji zwróconą w stronę Madonny. Ponad nim widać na innym obłoku parę uskrzydlonych główek anielskich. W głębi kompozycji przedstawiono fragment tralkowej balustrady oraz widoczny za nią krajobraz.

Zarys problematyki artystycznej

Kompozycja oświęcimskiego obrazu została oparta o centralne przedstawienie popularnego miedziorytu rzymskiego z przedstawieniem św. Jacka otoczonego scenami ze swojej legendy opublikowanego w 1601 roku przez Jacopo Lauro. Tę samą kompozycję powtórzył miedzioryt z oficyny Petera Overadta z Koloni w 1605 roku. W obu przypadkach święty klęczy przed zjawiającą się mu Madonną z Dzieciątkiem. Obok niego widać leżącą lilię przyłożoną otwartą księgą, co stanowi częsty atrybut św. Jacka, a w miedziorycie rzymskim dodatkowo zaznaczono obecność herbu Odrowąż.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Widoczne są pęknięcia drewnianego podobrazia, ubytki warstwy malarskiej i zabrudzenia lica obrazu.

Literatura

R. Knapiński, A. Witkowska, Polskie niebo. Ikonografia hagiograficzna u progu XVII wieku, Pelplin 2007, s. 176-181, il. 65, s. 230-233, il. 79.

Streszczenie

Obraz z przedstawieniem wizji św. Jacka z drugiej połowy XVIII wieku najprawdopodobniej stanowił wyposażenie oświęcimskiego klasztoru dominikańskiego skasowanego przez władze austriackie pod koniec XVIII wieku. Być może wtedy obraz przeniesiono na plebanię w Oświęcimiu.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Jacek św. Odrowąż
Jacek św. Odrowąż

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Przyścienna, wisząca z dostępem w formie jednobiegowych schodów od strony prezbiterium, ambona składa się z kosza, zaplecka i baldachimu. Kosz został wykonany na planie półkola ustawionego na niskim cokole z podwieszeniem w formie zbliżonej do stożka, ujętego wolutami i zakończonego wałkiem z szyszką. Jego boki podzielono pilastrami na nierówne pola, w których znajdują się płyciny z rozetami w zewnętrznych polach oraz w środkowym płaskorzeźbione przedstawienie Chrystusa siewcy na tle krajobrazu siewcy. Kosz zwieńczony został parapetem w formie gzymsu. Zaplecek ambony uzyskał formę stojącego prostokąta, ujętego lizenami ozdobionymi dekoracją geometryczną i roślinną. W polu umieszczono płaskorzeźbioną gołębicę Ducha Świętego w glorii promienistej. Baldachim wykonano na planie półkola w formie belkowania z podwieszonym lambrekinem i fryzem dekorowanym diagonalną kratownicą. Górę baldachimu opięto belkowaniem wyłamanym na dwóch osiach skrajnych. Baldachim wieńczy postument z leżącą na nim zamkniętą księgą z barankiem apokaliptycznym, stojącymi za nim dwiema tablicami Dekalogu oraz widniejącym nad nimi krzyżem w promienistej glorii. Architektura ambony została polichromowana na biało ze złoconymi profilami i ornamentyką oraz srebrzonymi detalami.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba anioła jest ścięta i drążona z tyłu. Ustawiono ją na prostokątnej niskiej podstawie. Anioł ukazany został frontalnie w kontrapoście. Lewą rękę kładzie na piersi, a prawą wyciąga w bok. Ma owalną twarz o szeroko otwartych oczach, małym nosie, pełnych ustach, okoloną krótkimi, silnie kręconymi włosami. Ubrany jest w tunikę odsłaniającą prawe ramię, z rękawem na lewym ramieniu, przewiązaną w talii, odsłaniającą prawe kolano oraz płaszcz przerzucony przez lewe ramię, otaczający postać, podtrzymany z przodu na tasiemce. Bo bokach widoczne są złożone skrzydła. Rzeźba jest naturalistycznie polichromowana, a szaty i skrzydła zostały wyzłocone.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pierwszego z aniołów jest ścięta i drążona z tyłu. Postać została ustawiona frontalnie, w kontrapoście na obłoku. Głowa anioła jest skierowana w górę i obrócona w prawo. Lewą rękę ma uniesioną i odsuniętą od ciała, prawą natomiast unosi w górę. Jego twarz jest owalna, ma pełne usta, mały nos, i oczy skierowane w górę. Głowę otaczają krótkie i silnie kręcone włosy. Anioł ubrany jest w tunikę z jednym rękawem na lewej ręce, odsłaniającą ramiona oraz prawą rękę i lewe kolano. Fragment przerzuconego płaszcza widoczny jest w partii bioder. Jego skrzydła są rozłożone. Ciało zostało polichromowane w kolorze naturalnym, natomiast tunikę, płaszcz i skrzydła pozłocono. Także rzeźba drugiego anioła jest ścięta i drążona z tyłu. Ustawiony na prostokątnej, niskiej podstawie anioł w kontrapoście został ujęty frontalnie. Lewą rękę kładzie na piersi, prawą ma wyciąga w bok. Jego twarz jest owalna, o szeroko otwartych oczach, małym nosie, pełnych ustach, okolona krótkimi, silnie kręconymi włosami. Ubrany jest w tunikę odsłaniającą prawe ramię, z rękawem na lewym ramieniu, przewiązaną w talii, odsłaniającą prawe kolano oraz płaszcz przerzucony przez lewe ramię, otaczający postać, podtrzymany z przodu na tasiemce. Po bokach widoczne są złożone skrzydła. Figura polichromowana jest w partiach ciała naturalistycznie, natomiast szaty i skrzydła zostały wyzłocone.
rzeźba
Anioły
Zdjęcie nr 1: Figura anioła jest ścięta i drążona z tyłu. Ustawiono ją na rzeźbionym obłoku. Anioł ujęty został frontalnie w kontrapoście, z głową zwróconą w lewo. Prawą rękę ma złożoną na piersi, a uniesioną lewą zwróconą w bok. Ma owalną twarz okoloną krótkimi, kręconymi włosami, okrągłe, niebieskie oczy, pełne usta, mały nos. Anioł ubrany jest w tunikę z szerokimi rękawami, odsłaniającą ramiona i prawe kolano. Na prawej nodze widoczny jest fragment zawiniętego płaszcza. Skrzydła anioła są złożone. Ciało zostało polichromowane naturalnie, natomiast suknia, płaszcz i skrzydła wyzłocono, a obłok posrebrzono.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Marmurowa chrzcielnica uzyskała kształt kielicha. Na sześciennym cokole ustawiono czworoboczny postument, z którego wyrasta gruszkowa tralka podtrzymująca, spłaszczoną, sferyczną czarę dekorowaną imitacją płaskiego puklowania z wywiniętym brzegiem. Blaszana pokrywa uzyskała formę trybowanej półkuli, zakończonej aplikowaną kulą z krzyżem z gołębicą Ducha Świętego. Na pokrywie znajduje się trybowana inskrypcja: „A[NNO] D[OMINI] / 1613 /10.SA/LA MIEY/SKY".
chrzcielnica
chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Płytowe epitafium ścienne składa się z trzech zasadniczych części - konsoli, płyty właściwej i zwieńczenia. Całość wspiera się na prostopadłościennej konsoli mającej formę leżącego, wydłużonego prostokąta. Na niej ustawiono czworoboczną płytę z inskrypcją wspartą na dwóch trapezoidalnych nóżkach, z dłuższym bokiem u góry. Płytę przy krawędziach ozdobiono ornamentem roślinnym tworzącym dekoracyjną bordiurę. Pole w całości wypełnia napis: "Magdalenie z Ostrzeszewiczów / WRONOWSKIEY / Zmarłey dnia 8[ósme]go Maia 1823 / w Roku życia 76 / przywiązane Dzieci / nayukochańszey Matce swoiey / Pomnik ten niewygasłego żalu kładą / Przechodzących / prosząc o westchnienie do Boga za Jey / Duszę". Na płycie wsparto na okrągłych podporach, pierwotnie zdobionych aplikacjami z brązu, zwieńczenie w formie płaskiego obelisku o ściętym wierzchołku. Jego pole zdobi profilowane obramienie oraz ryta arkatura. Na szczycie znajduje się półwypukła waza. Pomiędzy podporami obelisku umieszczono wykonane z brązu litery: "D[eo] O[pitmo] M[aximo]".
płyta nagrobna
-

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Wizja św. Jacka", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/wizja-sw-jacka

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności