Unia Lubelska

Województwo

MAŁOPOLSKIE

Powiat

Kraków

Gmina

Kraków

Miejscowość

Kraków

Dodaj do Udostępnij Drukuj Graf Pobierz

Miejsce przechowywania

Pałac biskupi

Identyfikator

DZIELO/18543

Kategoria

obraz

Ilość

1

Czas powstania

ok. 1820

Autor

Michał Stachowicz

Technika i materiał

olej na płótnie

Wymiary podstawowe

szerokość – 111 cm
wysokość – 134 cm

Wymiary szczegółowe

Wysokość bez ramy – 119 cm
Szerokość bez ramy – 95 cm

Wszystkie prawa zastrzeżone

Dzieje zabytku

z dawnego wyposażenia gabinetu historycznego

Zarys problematyki artystycznej

z dawnego wyposażenia gabinetu historycznego
wg obrazu malowanego 1781-1786 przez Marcelego Bacciarellego do Sali rycerskiej zamku królewskiego w Warszawie

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Spękania, zabrudzenia i zarysowania powierzchni malarskiej. Na ramie zabrudzenia, przetarcia i ubytki złocenia.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: "Michael Stachowicz invenit: delineav: Cracovia. 1821."
"Bitwa Powstańców Krak: pod Racławicami. Ru. 1794"

rysunek

Bitwa pod Racławicami

Zdjęcie nr 1: U spodu: "Franciscus Smuglewicz inv. et del. ", "C. F. Stoelzer sc. Dresdae 1791" I "Boleslaus II. dictum Audax in Alba Regina Hungariae Belam Principem diademate exornat".
Na grafike nałożona kartka z napisem: "Franciscus Smuglewicz invenit et deline Varsovia", "Bolesław Śmiały Bele na tronie Węgierskim w Białogrodzie osadza. R. 1065."

grafika

Bolesław Śmiały koronuje Belę na króla węgierskiego

Zdjęcie nr 1: U dołu grafiki: "Boleslaus Chrobry Urbem Kijoviam capit vibrato in Portam auream acinace ac Russiam Vectigalem faci".
Na grafikę nałożona kartka z napisem: "Franciscus Smuglewicz inve. et del. Varsovia" i "Bolesław Chrobry Kijowa dobywa i Ruś przyłącza. R. 1018."
Sygnatura ryciny nieczytelna.
Dodatkowo na odwrociu informacja "Jest też Żychowicza: / 1. Bolesław Chrobry oznacza granice / 2. Mieczysław II karze zbuntowanych Pomorzan".

grafika

Bolesław Chrobry u bram Kijowa

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym. Kompozycja wielofiguralna, dwustrefowa. W górnej części namalowany obraz Misericordia Domini unoszony przez dwa putta, na tle zachmurzonego, miejscami rozświetlonego nieba. W dolnej części obrazu ukazane dwie grupy świętych adorujących wizerunek, zwróconych do wewnątrz kompozycji. W górnym rzędzie, od lewej ukazani bł. Michał Giedroyć w białym habicie, trzymający krzyż, bł. Izajasz Boner w czarnym habicie z lewą dłonią złożoną na piersi, św. Szymon z Lipnicy w brązowym habicie z rękoma złożonymi w geście modlitwy, św. Stanisław Kazimierczyk ubrany w białą albę i czarny mucet, w dłoni trzymający brewiarz, św. Jadwiga Andegaweńska w stroju królewskim, z berłem w dłoni, bł. Bronisława w białym habicie i czarnym welonie, z uniesionymi rękami, św. Jadwiga Śląska w stroju królewskim, z modelem świątyni i berłem oraz św. Kinga w brązowym habicie i czarnym welonie, lewą rękę podtrzymuje księgę i koronę otwartą. W dolnym rzędzie od lewej bł. Świętosław zwany Milczącym, w komży i stule, całujący krucyfiks, św. Jan Kanty w todze profesorskiej, z lewą ręką złożoną na piersi, bł. Wincenty Kadłubek w białym habicie o szerokich rękawach z uniesionymi rękami oraz św. Stanisław Kostka w czarnej sutannie ze skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gałązkę lilii.

obraz

Adoracja obrazu Misericordia Domini przez polskich świętych

Zdjęcie nr 1: Na dole obrazu napis: "Stanisław August - ostatni z Dynastyi i elekcyi: Król Pols: W. X: Lit: / Od Pawła I Cesarza wszech Rossyi / pogrzebem w Peterzburgu pożałowany. / dnia 22. Lutego R. 1798"

obraz

Fuit Ilium et ingens gloria Teucrorum. Portret Stanisława Augusta, uchwalenie Konstytucji 3 maja, rzeź Pragi, katafalk Stanisława Augusta w Pałacu Marmurowym w Petersburgu

Zdjęcie nr 1: W lewym dolnym rogu sygnatura "Michał Stachowicz malował w Krakowie 1819."

obraz

Kazimierz Wielki nadający statuty wiślickie (Kazimierz Wielki słuchający próśb chłopów)

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO

Autor dzieła

Michał Stachowicz

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.

ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.

rzeźba

Anioł

Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.

rzeźba

Anioł

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.

obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.

obraz

Adorujące anioły

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką.

Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci.

Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię.

Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci.

Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu.

Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa.

Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.

ambona

Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: U dołu rysunku napis: "Poselstwo do Zygmunta III. z zaproszeniem Władysława na tron moskiewski. R. 1610."

rysunek

Poselstwo do króla Zygmunta III z zaproszeniem Władysława na tron moskiewski w 1610 r.

Zdjęcie nr 1:

rysunek

Stefan Batory nadaje pokój posłom cara Iwana w 1581 r.

Zdjęcie nr 1: Napis w lewym dolnym rogu „Franciscus Smuglewicz invent et delin Varsovia”.
W prawym dolnym rogu „Hieri Carattori sculp. Romae”.
Na dole napis „Mieczysław I. bałwochwalstwo w Polscze obala. R. 965.”

grafika

Obalenie bałwochwalstwa w Polsce

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie leżącego prostokąta obwiedziona ramką z kwadratami w narożach. Na środku, poniżej krzyża łacińskiego złocona, majuskułowa inskrypcja „TU SPOCZYWAJĄ ZWŁOKI / AGNIESZKI z JURYCINSKICH / BIEŃKOWSKIEJ / ZMARŁEJ 2 LISTOPADA 1820 R(OKU) / W 24 ROKU ŻYCIA / POKÓJ JEJ DUSZY”.

płyta nagrobna

Epitafium Agnieszki z Jurycińskich Bieńkowskiej

Zdjęcie nr 1:

obraz

Przysięga Kościuszki na Rynku w Krakowie

Zdjęcie nr 1:

obraz

Portret bpa Jana Grotowica

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty prostą, drewnianą ramą dekorowaną polichromią imitująca marmur. Scena udzielenia komunii św. Stanisławowi Kostce umieszczona została na tle pejzażu z widocznymi na dalszym planie zabudowaniami kościoła Opieki Matki Boskiej w Kamieniu. Na pierwszym planie ukazano z prawego profilu klęczącego św. Stanisława Kostkę, który został przedstawiony jako młody, jasnowłosy mężczyzna o chłopięcych rysach twarzy ubrany w czarne, jezuickie szaty. Głowa świętego otoczona jest świetlistym nimbem i uniesiona ku górze, usta lekko otwarte. Ręce złożone są w geście modlitwy. U stóp świętego, pośród trawy spoczywa kostur pielgrzymi. Świętemu komunii udziela ubrany w jasnozieloną szatę anioł ukazujący się pośród obłoków z prawej strony obrazu. Postać w lewym ręku trzyma złoty kielich z hostią, prawą ręką podaje jedną z hostii św. Stanisławowi. Anioł został przedstawiony jako młoda postać o delikatnych rysach twarzy i długich, lekko falowanych, jasnych włosach. Na drugim planie, za świętym, znajduje się dziewięciu klęczących ministrantów ubranych w stroje krakowskie. Kolorystyka obrazu jest jasna i utrzymana w pastelowych barwach.

Cudowna komunia św. Stanisława Kostki

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W jego prawej części znajduje się postać klęczącego św. Stanisława Kostki, zwrócona w trzech czwartych w lewo, ze złożonymi do modlitwy dłońmi i pochyloną głową ukazaną z profilu. Jego twarz jest okrągła, o dużych, zamkniętych oczach, garbatym nosie i pełnych ustach, okolona krótkimi, jasnobrązowymi włosami, nad głową ma nimb. Ubrany jest w czarną sutannę, przepasaną w talii. W lewej części obrazu znajduje się, ukazany wyżej niż święty, klęczący na obłoku anioł, przedstawiony z profilu, z pochyloną głową, w lewej ręce trzyma kielich, prawą daje komunię świętemu. Ubrany jest w żółtą szatę, skrzydła ma złożone na plecach. Tło w postaci brązowo-różowego nieba i obłoków. Kolorystyka ciepła, brunatna, widoczne laserunki. Na obłoku, na którym klęczy anioł, znajduje się sygnatura „Wojciech Eljasz 1878”. Obraz w profilowanej, złoconej ramie.

Komunia anielska św. Stanisława Kostki

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. W centrum przedstawiona grupa klęczących postaci, anioła i św. Stanisława Kostki oraz aniołka. Święty ukazany w prawej części obrazu, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z rękami skrzyżowanymi na piersi, przyjmuje Komunię Świętą od anioła. Twarz ma młodzieńczą, o dużych, ciemnych oczach, skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną krótkimi, ciemnymi włosami. Ubrany jest czarną sutannę z białym kołnierzykiem. Przed nim, w lewej części obrazu, na obłoku unosi się anioł, zwrócony profilem w lewo, w wyciągniętych ku świętemu dłoniach trzyma hostię i patenę. Anioł o młodzieńczej twarzy, dużych, ciemnych oczach, skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okolonej długimi, jasnymi włosami opadającymi na plecy. Ubrany jest w obszerną, białą tunikę przepasaną w talii. Jego skrzydła w kolorze różowo-brązowym są złożone na plecach. Poniżej anioła, w lewej części obrazu aniołek ukazany jako dziecko, klęczy na prawe kolano, zwrócony jest w trzech czwartych w prawo. W lewej, ugiętej ręce trzyma długą, zapaloną święcę opartą o ziemię, w prawej opuszczonej dzwonek. Aniołek o pełnej twarzy, dużych, ciemnych oczach, skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach; okolonej krótkimi, ciemnymi włosami, z grzywką. Ubrany jest w jasnoróżową, luźną tunikę, odsłaniającą prawe ramię oraz jasnoczerwony płaszcz przewiązany przez lewe ramię i wokół postaci. Skrzydła ma niewielkie, niebieskie, złożone na plecach. W dolnej części obrazu ukazana podłoga z kamiennych płyt. Przed świętym leży książka, laska i różaniec. Postacie ukazane na tle biało-szarych obłoków, rozjaśnionych na żółto w środkowej części obrazu, z trzema uskrzydlonymi główkami anielskimi w górnej partii. W prawym dolnym rogu sygnatura „B(olesław) Rutkowski / r(oku) p(ańskiego) 1914”.

Komunia anielska św. Stanisława Kostki

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zakończonego trójkątnie ukazuje komunię św. Stanisława Kostki. Święty jest ukazany w popiersiu, w trzech czwartych, z rękoma złożonymi do modlitwy. Jego głowa jest pochylona, twarz o młodzieńczych rysach z przymkniętymi oczami, prostym nosem, na głowie krótkie czarne włosy. Święty jest ubrany w habit jezuicki. Z lewej strony obrazu anioł ukazany do pasa, głowa z profilu, a korpus z trzech czwartych. W lewej ręce trzyma kielich, w prawej – hostię. Jego głowa jest pochylona, oczy otwarte, nos długi, włosy zaczesane do tyłu opadają na kark. Wyłaniający się z chmur anioł jest ubrany w białą tunikę przykrytą złotą tkaniną. Obraz utrzymany w stonowanej kolorystyce, z przewagą brązów i szarości, tło neutralne, w odcieniach brązu.

Komunia św. Stanisława Kostki

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem koszowym, nadwieszonym przedstawia scenę anielskiej komunii św. Stanisława Kostki. Na pierwszym planie klęczy św. Stanisław Kostka, ukazany w trzech czwartych, zwrócony w prawo, lekko pochylony, z odchyloną głową i wzrokiem skierowanym ku górze. Jego młodzieńcza twarzy jest zaokrąglona, opracowana mocnym modelunkiem światłocieniowym, włosy krótkie, ciemnobrązowe, usta lekko rozwarte. Święty jest ubrany w sutannę jezuicką, prawą rękę ma złożoną na piersi, a lewą lekko uniesioną ku górze. Anioł w lewej części kompozycji podający świętemu komunię jest przedstawiony z profilu, klęczący na chmurach, na prawym kolanie. Jego twarz o lekko rozwartych ustach, z krótkimi, kręconymi, brązowymi włosami. W lewej ręce trzyma złocisty kielich, prawą podaje hostię. Jest ubrany w jasnoczerwoną tunikę, odsłaniającą prawą rękę i tors ze skrzydłami oraz niebieski płaszcz zarzucony na prawe udo i lewy bok. Na drugim planie przedstawiony drugi anioł trzymający patenę pod twarzą świętego, w ujęciu frontalnym, w pozycji klęczącej. Ubrany jest w jasnozieloną tunikę z widocznym prawym bokiem i ręką; lewą rękę odchyla w tył, w kierunku kobiecej postaci, zapewne personifikacji Wiary, siedzącej na chmurach z otwartą księgą wspartą na kolanie, z ręką uniesioną w górze, z wyprostowanymi trzema palcami. Jej twarz jest pociągła, modelowana szkicowo, z długim nosem i wąskimi ustami oraz jasnobrązowymi włosami opadającymi na tył szyi. Obok niej zlatuje nagie putto przepasane na biodrach niebieską szarfą trzymające lewą ręką nad głową świętego wieniec z białych róż i wiązkę lilii w prawej dłoni. Jego twarz jest szeroka, policzki pełne, malowane szkicowo, włosy krótkie, jasne i lekko kręcone. Tło nieokreślone, jasnobrązowe, ze szkicowo malowanymi kłębami chmur.

Komunia św. Stanisława Kostki

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Unia Lubelska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/unia-lubelska

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności