Trójca Święta, Matka Boska Nieustającej Pomocy
Zdjęcie nr 1: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 2: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 3: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 4: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 5: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 6: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 7: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 8: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 9: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 10: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.
Zdjęcie nr 11: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba. Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie. Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.

Trójca Święta, Matka Boska Nieustającej Pomocy

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Raciechowice
Miejscowość
Gruszów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Rozesłania Świętych Apostołów
Identyfikator
DZIELO/13923
Kategoria
feretron
Ilość
1
Czas powstania
między końcem XIX a początkiem XX wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
drewno; techniki stolarskie, polichromowanie, złocenie; olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Opis

Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej, profilowanej, zwężającej się ku górze podstawie z parą otworów na drążki, ujęty jest profilowaną ramą zwieńczoną motywem półkolistej, promienistej glorii. Pola obrazowe mają kształt stojących prostokątów. Na awersie znajduje się wielofiguralna kompozycja przedstawiająca Trójcę Świętą pośród obłoków. Po prawej stronie Bóg Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Postać charakteryzuje fizjonomia mężczyzny w podeszłym wieku, z krótkimi siwymi włosami i długim zarostem. Ubrany jest w podwójną suknię białą spodnią i jasnofioletową wierzchnią ze złoconym galonem, biały paliusz oraz spiętą pod szyją złoconą kapę z białym podszyciem. W prawej ręce trzyma złotą kulę zwieńczoną krzyżem, w lewej berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb. Naprzeciw Boga Ojca siedzi zwrócony Syn Boży. Pochyloną lekko głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Ubrany jest w niebieską suknię i spięty pod szyją czerwony płaszcz z białym podszyciem, osłaniający nogi. Lewą, wysuniętą przed siebie rękę unosi w geście błogosławieństwa, prawą podtrzymuje krzyż. Na dłoniach widoczne są ślady po gwoździach. Głowę okala nimb krzyżowy. Bóg Ojciec i Jezus wzrok kierują ku znajdującemu się pod ich stopami ciemnoniebieskiemu globowi ziemskiemu otoczonemu sylwetkami trzech unoszących się aniołów ubranych w biało-zielone, błękitno-pomarańczowe i różowo-czerwone szaty. U góry, pośrodku kompozycji znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Postaci ukazane są tle biało-żółtych obłoków oraz widocznego w dolnej partii ciemnoniebieskiego nieba.

Na rewersie znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana jest w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz niebieski płaszcz nałożony na głowę, spod którego widać białą chustę. Dzieciątko Jezus zwrócone jest profilem w prawo, z głową odwróconą w lewo. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, prostymi nosami oraz drobnymi, plastycznie opracowanymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy, lekko zaokrąglony kształt, wzrok skierowany jest w prawo, nieco ku górze. Ubrane w długą, zieloną sukienkę i czerwony płaszcz Dzieciątko ujmuje oburącz dłoń Marii. Z jego widocznej spod szat stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch aniołów znajdujących się po bokach głowy Marii. Anioł po lewej stronie, ubrany w czerwoną suknię i zielony płaszcz, trzyma włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie na ocet. Anioł po prawej, w czerwonej szacie, trzyma krzyż. Głowy Marii i Jezusa wieńczą korony w typie otwartym, a okalają dekoracyjne nimby. W górnej partii obrazu napisy czerwoną farbą - po lewej stronie „MP”, po prawej „ΘΥ”, po prawej stronie, obok głowy Dzieciątka „IC-XC”, nad aniołem po lewej stronie „ΟΡМ”, nad aniołem po prawej stronie „ΡГ”. Jednolite tło jest utrzymane w kolorze złotym. Fałdowania szat podkreślają złote linie.

Struktura obramienia feretronu jest malowana w odcieniu bieli i złocona.

Zarys problematyki artystycznej

W sztukach plastycznych występuje kilka wariantów ukazywania Trójcy Świętej, zarówno w postaci sylwetek ludzkich, jak i symboli graficznych związanych z liczbą 3. Jest nimi zatem trójkąt równoramienny, czy potrojone motywy, jak płatki koniczyny, zające, nakładające się na siebie koła. Zaskakującym wątkiem w plastycznych wyobrażeniach Trójcy Świętej są hybrydyczne twory, jak „tricephalus” czyli głowa o trzech obliczach lub trzy głowy osadzone na jednym korpusie. Tego typu przedstawienia zostały zakazane w 1628 roku. Najczęściej stosowanym w wyobrażeniach plastycznych sposobem ukazywania Trójcy Świętej były wizerunki figuralne. Jednym z najstarszych przedstawień trzech, niemal identycznych postaci ludzkich interpretowanych jako Trójca Święta jest fragment dekoracji sarkofagu z IV wieku w Muzeum Laterańskim. Motyw ten ewoluował w wersji wizerunków trzech mężczyzn - młodzieńca, dojrzałego mężczyzny oraz starca. Najpopularniejszą wersją jest natomiast przedstawienie Boga Ojca jako starca, zmartwychwstałego Chrystusa i towarzyszącej im gołębicy Ducha Świętego. Jednak i w tym typie wykształciło się kilka wersji ikonograficznych, np. średniowieczny temat Paternitas ukazujący tronującego Boga Ojca z Synem Bożym w typie Emanuela. Jest on bliższy sztuce Kościoła wschodniego, na zachodzie natomiast w XII wieku wykształcił się tzw. Tron łaski, gdzie Bóg Ojciec trzyma ukrzyżowanego Chrystusa. Wariantem tego przedstawienia jest występujący od XIV wieku motyw Pietas Domini z Bogiem Ojcem podtrzymującym zdjęte z krzyża ciało Syna Bożego.

Wizerunki Matki Boskiej Nieustającej Pomocy wywodzą się z wczesnochrześcijańskiej tradycji zwania Marii wspomożycielką wiernych. Teologia tego przedstawienia ikonograficznego wyraża zatem prawdę o macierzyńskiej opiece Matki Boskiej nad wiernymi i jej wstawiennictwu u Jezusa. Tytuł owego wizerunku wykształcił się najprawdopodobniej w XVI wieku w chwili, gdy pojawił się on na terenie Włoch. Wraz z nim w krajach zachodniej Europy szerzył się kult propagowany głównie przez redemptorystów oraz rozwijało się nabożeństwo „Nieustannej Nowenny”. Geneza teologiczna tytułu Matki Boskiej Nieustającej Pomocy wiązana jest m.in. z tzw. testamentem z Krzyża, według którego umierający Jezus oddał pod opiekę swej matki apostoła Jana (J 19, 25-27) oraz aspektem wstawiennictwa za swymi duchowymi dziećmi (J 2, 3). Kult Matki Boskiej Nieustającej Pomocy został spopularyzowany w drugiej połowie XIX wieku dzięki działalności misyjnej redemptorystów, po uroczystej koronacji ikony uznawanej za piętnastowieczną, w kościele św. Alfonsa Liguori w Rzymie 23 czerwca 1867. Wizerunek ów stanowił pierwowzór dla późniejszych przedstawień Madonny w tym typie. Ukazana na obrazie Maria prezentuje wariant ikonograficzny Hodegetrii (z gr. wskazująca drogę) – wskazującej dłonią na podtrzymywane lewą ręką Dzieciątko. Znamiennym dla obrazu jest sposób przedstawienia Jezusa spoglądającego w kierunku krzyża trzymanego przez widocznego po prawej stronie kompozycji anioła rozpoznanego jako Archanioł Gabriel. Analogicznie po drugiej stronie znajduje się sylwetka archanioła Michała z włócznią, trzciną z gąbką i naczyniem z octem. Gest uchwycenia oburącz dłoni Marii, poza Dzieciątka oraz zsuwający się ze stopy sandał stanowią wyraz lęku przed zapowiedzianą męką.

Feretronem określa się obustronnie malowany obraz ujęty ozdobnymi ramami bądź figurę świętej postaci osadzone na podstawie, w którą wsuwane są drążki umożliwiające noszenie podczas procesji. Tematyka przedstawień na feretronach najczęściej nawiązuje do szczególnie czczonych na danym terenie patronów. Stosunkowo skromna, pozbawiona nadmiernej dekoracji struktura obramienia feretronu odwołuje się do form klasycystycznych, jakie przejawiają się prostym profilowaniem ramy oraz zwieńczeniem przybierającym kształt półkoliście zakomponowanej, harmonijnej promienistej glorii.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Stan zachowania dobry, ubytki w warstwie malarskiej, drobne pofałdowania płótna.

Streszczenie

Jeden ze znajdujących się w kościele parafialnym w Gruszowie feretronów charakteryzuje prosta struktura obramienia nawiązująca do form klasycystycznych. Dobór wizerunków Trójcy Świętej oraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy stanowi częste zjawisko u schyłku XIX i na początku XX wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, stojąca, z dostępem z prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z podestem i balustradą. Kosz wsparty jest na ośmiobocznej, uskokowo profilowanej stopie, a następnie na o ośmiobocznym trzonie dekorowanym płycinami w kształcie pionowych prostokątów. Kosz jest także na rzucie ośmioboku, z wydatną listwą cokołową u nasady, posiadającą formę masywnego wałka i profilowanym gzymsem w partii zwieńczenia. Ścianki kosza wypełnione są płycinami w kształcie pionowych prostokątów zamkniętych półkolistymi łukami nadwieszonymi, z malowanymi przedstawieniami, od lewej: św. Jana Ewangelisty, Jezusa Dobrego Pasterza, św. Łukasza Ewangelisty oraz św. Mateusza Ewangelisty. Wszystkie osoby przedstawione są w półpostaci, ewangeliści ukazani jako piszący w księgach, z atrybutami w narożach obrazów: św. Jan z orłem, św. Łukasz z wołem oraz św. Mateusz z aniołem. Baldachim powtarza rzut kosza ambony, o krawędzi zdobionej lambrekinem; wyżej jest zredukowane belkowanie. Balustrada schodów jest z jedną, sylwetowo wyciętą, dwulalkową tralką z płaskim nodusem. Struktura malowana jest w kolorze jasnobeżowym, detale w kolorze czerwonym, profilowania złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Wolnostojąca chrzcielnica w typie kielichowym osadzona jest na okrągłej, profilowanej, wklęsło-wypukłej stopie. Toczony trzon w dolnej partii zdobi gruszkowy nodus przechodzący w ujęty dwoma pierścieniami (talerzykami) wałek. Czara jest cylindryczna, dołem puklowana, o profilowanym wylewie. Struktura czaszy chrzcielnicy jest profilowana, wklęsło-wypukła i zwieńczona złoconym krzyżem o trójlistnych zakończeniach ramion. Całość utrzymana jest w kolorze bieli, część detali jest złocona.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta, ujęty prostą, ciemnobrązową ramą zawiera przedstawienie rozmowy Jezusa z Samarytanką przy studni. Główne postaci ukazane są pośrodku kompozycji. Po lewej stronie studni siedzi, zwrócony na wprost Jezus. Skierowaną profilem w prawo głowę charakteryzują długie, wspierające się na barkach, brązowe włosy i długi zarost oraz delikatne rysy pociągłej twarzy. Jezus ubrany jest w białą suknię z długimi rękawami oraz przerzucony przez lewe ramię, osłaniający biodra i nogi niebieski płaszcz z czerwoną podszewką. Łokieć lewej ręki wspiera na cembrowinie studni, prawą unosi na wysokości klatki piersiowej. Gest dłoni sugeruje moment rozmowy ze stojącą po drugiej stronie studni, w lekkim wykroku młodą kobietą zwróconą profilem w lewo, o nieco pochylonej sylwetce. Pociągłą twarz charakteryzują delikatne rysy o klasycznym profilu, z długim, prostym nosem. Widoczne spod kremowej chusty rudawe włosy są upięte z tyłu głowy. Kobieta ubrana jest w długą, kremową suknię z długimi, drapowanymi rękawami oraz wydatnym dekoltem, pod biustem spiętą szeroką, czerwoną szarfą. Dodatkowo przez prawe ramię przerzucony jest osłaniający biodra i nogi jasnobrązowy płaszcz. Lewą, opuszczoną wzdłuż ciała ręką podtrzymuje połę płaszcza, prawą trzyma uchwyt stojącego na studni naczynia. Postaci ukazane są na tle rozłożystego drzewa. W głębi rozciąga się pagórkowy krajobraz z krętą rzeką i pojedynczymi drzewami. Po lewej stronie znajduje się zabudowa niewielkiego miasta. W przestrzeni pejzażu widoczne są pojedyncze sylwetki postaci. Kolorystyka obrazu jest nasycona, plama barwna miękko, malarsko opracowana.
obraz
Chrystus i Samarytanka
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty profilowaną, częściowo złoconą, polichromowaną na czarno ramą, zawiera wizerunek Jezusa Ukrzyżowanego w otoczeniu arma Christi. Sylwetkę Jezusa w typie „Cristo morto” charakteryzuje sumarycznie opracowana muskulatura ciała. Głowa wsparta jest na prawym barku. Szeroką twarz charakteryzują wyraziste rysy z długim, prostym nosem i wydatnie zaznaczonymi oczami. Ramiona są w łagodnym zwisie, tors z wyrazistą linią żeber. Biodra przesłania krótkie, związane na lewym boku, białe perizonium. Nogi przebite są jednym gwoździem. Po lewej stronie kompozycji, powyżej poziomego ramienia krzyża jest usytuowany na obłokach kielich. Poniżej znajduje się drabina, włócznia ze skrzyżowanymi płonącymi pochodniami, obok trzcina z zatkniętymi gąbkami. W dole kompozycji, na kamiennej płycie znajduje się dzban, trzy kości do gry, młotek, sakiewka z napisem „30” i wysypującymi się monetami oraz bicz. Prawą stronę kompozycji, powyżej ramienia krzyża zajmuje przedstawienie chusty św. Weroniki na obłokach. Niżej znajduje się dużych rozmiarów kamienny słup w formie tralki opleciony sznurem, którym przytwierdzony jest miecz o głowni zakrzywionej na wzór szabli, pośrodku której jest odcięte ucho. Na słupie stoi zwrócony kogut. Obok znajduje się gorejące serce. U dołu, na kamiennej płycie leżą obcęgi, trzy gwoździe, łańcuch i rękawica. Tło kompozycji jest ciemnoniebieskie.
obraz
Chrystus Ukrzyżowaniu w otoczeniu arma Christii
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty jest profilowaną i dekorowaną złoconym ornamentem ramą. Po środku kompozycji, na jednolitym ciemnym tle ukazany jest ukrzyżowany Jezus w otoczeniu arma Christi. Sylwetkę Jezusa charakteryzuje sumaryczny modelunek. Głowa wsparta jest na prawym barku, ramiona w łagodnym zwisie w kształcie litery "U". Biodra osłonięte są krótkim białym perizonium związanym na prawym boku. Krzyż osadzony jest na czerwonej skale. Po lewej stronie kompozycji znajduje się pionowo ustawiona włócznia ze skrzyżowanymi maczugą i wiązką rózg, niżej jest miecz o zakrzywionej na wzór szabli głowni. W dolnej części kompozycji znajduje się ustawiona ukośnie drabina oraz sakiewka z napisem „30” i wysypującymi się monetami, obcęgi, trzy kości do gry, dzban i młotek. Po prawej stronie analogicznie do włóczni jest usytuowana długa trzcina z gąbką i ze skrzyżowanymi na niej maczugą i płonącą pochodnią, niżej jest bicz. W prawym dolnym rogu znajduje się kamienny słup w formie tralki z przymocowanymi kajdanami; na nim stoi kogut. Tło kompozycji jest jednolite, czarne.
obraz
Chrystus Ukrzyżowany (kopia Chrystusa Kobylańskiego?)
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty jest profilowaną, złoconą i polichromowaną w odcieniu ciemnej czerwieni ramą, zawiera wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus ukazany jest na wprost, w półpostaci. Zwróconą w trzech czwartych w lewo, przechyloną w bok głowę charakteryzuje owalna twarz o sumarycznie opracowanych rysach, wyraziście zaznaczonych oczach, zwłaszcza dolnych powiekach, szerokich łukach brwiowych, długim prostym nosie, wyraźnym wykroju ciemnych ust. Dodatkowo cechują ją światłocieniowo zaznaczone policzki oraz krótki, dwudzielny, ciemnobrązowy zarost. Długie, skręcone w rurkowe pukle włosy wspierają się na barkach. Częściowo odsłonięty tors Jezusa charakteryzuje sumaryczny modelunek muskulatury oraz zarysu żeber. Na ramiona nałożony jest związany na klatce piersiowej niebieskim troczkiem i przewieszony przez przedramiona czerwony płaszcz. Skrzyżowane w nadgarstkach ręce związane są sznurem. W prawej dłoni Jezus trzyma pojedynczą trzcinę. Głowę wieńczy korona cierniowa i okala promienisty nimb. Na twarzy, szyi, torsie i rękach widoczne są drobne stróżki krwi. Tło przedstawienia jest jednolite, utrzymane w odcieniu ciemnej zieleni. Obraz charakteryzuje intensywna, nasycona kolorystyka. U dołu napis „ECCE HOMO”.
obraz
Chrystus Ecce Homo

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, profilowanej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna, profilowana, złocona rama z rzeźbionym, ażurowym motywem ulistnionej wici, zwieńczona okrągłym medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na twarzy, szyi i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione i złocone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafiru. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Pod szyją są trzy sznury korali i krzyż. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach, wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie, zdobioną aplikacjami w formie rozetek. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają nimby z wpisanymi w nie promieniami oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło jest srebrzone.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny, z prostopadłościenną podstawą z otworami na drążki. Na podstawie obrazy z przedstawieniem Chrystusa Błogosławiącego oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem otoczone drewnianą, profilowaną ramą zdobioną po bokach spłaszczonymi wolutami i zwieńczoną medalionem z monogramami „IHS” po jednej i „MARYA” po drugiej stronie, nad którym znajduje się zamknięta korona. Medalion ujmują c-kształtne elementy, a przestrzeń pod nimi wypełniają rozwinięte kwiaty. Na awersie Chrystus w półpostaci, który lewą rękę przyciska do piersi, a prawą unosi w geście błogosławieństwa. Na owalną twarz, duże ciemne oczy, wąski nos, niewielkie usta, wąsy oraz dzielącą się w dwa pukle brodę. Długie falowane włosy opadają mu na barki. Jest ubrany w żółtą suknię, przez prawy bark ma przerzucony czerwony płaszcz z zielonym podbiciem, wywinięty, łamiący się w obszerne fałdy. Wokół głowy postaci świetlisty nimb; tło stanowią niebieskie, skłębione obłoki. Na rewersie Matka Boska z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, w półpostaci, frontalnie, z głową delikatnie przechyloną w prawo, lewą ręką przytrzymując Jezusa. Ma owalną twarz o delikatnych rysach, półprzymknięte oczy, wąski nos i szerokie usta, na głowie dekorowany pasem haftu, biały welon. Ubrana jest w czerwoną suknię z wąskimi rękawami i niebieski, podbity złotem płaszcz wywijający się przy prawej ręce. Dzieciątko siedzi, zwrócone w trzech czwartych w lewo, prawą ręką błogosławi, lewą dotyka dłoni Marii. Ma owalną, pulchną twarz o niebieskich oczach, małym nosie i ustach oraz jasne, falowane włosy. Jest ubrane w sukienkę białą górą, beżową dołem i przewiązaną fioletową szarfą w pasie; stopy bose. Postacie zostały ukazane na tle kamiennej balustrady, ponad którą widać rozłożyste drzewo i fragment ogrodu z kwitnący krzakiem róż po prawej stronie.
feretron

Chrystus Błogosławiący, Matka Boska z Dzieciątkiem

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz

Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, uskokowej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna rama z rzeźbionym motywem wici winnej latorośli, zwieńczona owalnym medalionem okolonym liśćmi laurowymi z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona. Na twarzy, szyi i torsie widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w prawej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie kartuszy z dwoma główkami anielskimi. Niemal całą sylwetkę Jezusa okala promienisty nimb. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie, ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają aureole, promieniste nimby oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Aplikacje na powierzchni ubiorów oraz dekoracja koron i aureoli naśladuje efekt kameryzacji perłami, koralami, turkusami i bursztynem.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Trójca Święta, Matka Boska Nieustającej Pomocy", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/trojca-swieta-matka-boska-nieustajacej-pomocy

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności