Św. Grzegorz

Dzieje zabytku

Obraz był konserwowany po 2008 roku.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach, zamknięty łukiem nadwieszonym, w profilowanej, złoconej i srebrzonej ramie. W centrum kompozycji stoi św. Grzegorz, ukazany do bioder, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z prawą ręką uniesioną w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma krzyż potrójny pontyfikalny. Ma owalną twarz z wyraźnymi bruzdami zmarszczek. Przylegające nakrycie, które ma na głowie nosi nazwę camerino (camauro), na obrazie widać, że jest ubrany w rokietę, na którą ma założony mucet – sięgającą łokci pelerynę i złotą stułę. Na drugim planie, na stole po lewej stronie stoi niebiesko-złota tiara papieska. Tło obrazu ciemnobrunatne, rozjaśnione subtelnie za głową postaci.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz zwieńczenia ołtarza przytęczowego prawego koresponduje z umieszczonym w tym samym miejscu obrazem w przeciwległej nastawie. W literaturze i dokumentacji konserwatorskiej postać na omawiany dziele określana jest jako św. Hieronim a odpowiadająca mu jako św. Grzegorz. Trudno się jednak z tym zgodzić, skoro atrybuty i strój osoby uwidocznionej odnoszą się jednoznacznie do godności papieża. Z nich dwóch, to św. Grzegorz I Wielki był papieżem (od 590 roku), założycielem wielu klasztorów, propagatorem duchowości św. Benedykta, reformatorem liturgii i śpiewu kościelnego. Obaj wymienieni święci są zaliczani do czterech wielkich doktorów Kościoła zachodniego. Na płótnach zostali ujęci w podobny sposób – centralnie, w półpostaci, w stroju reprezentacyjnym, wyróżnieni światłem z jednolitego, ciemnego tła. Takie detale jak sposób malowania dłoni czy fałdów szat pozwalają przypuszczać, że autorem obu wizerunków był ten sam artysta.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Obraz był konserwowany po 2008 roku.

Streszczenie

Obraz, choć w źródłach opisywany jako wizerunek św. Hieronima, jest najpewniej jednak przedstawieniem św. Grzegorza. Powstał w drugiej połowie XVIII wieku i koresponduje z przedstawieniem z przeciwległego ołtarza.

Bibliografia