Obraz św. Antoniego Padewskiego pochodzi z wyposażenia poprzedniego kościoła w Zawoi (Skawicy). Dzieło powstało najpewniej w drugiej połowie XVIII wieku. Zostało przeniesione do nowo wybudowanego kościoła w 1888 roku razem z ołtarzem, w którego zwieńczeniu się znajduje. Obraz został wymieniony w tym retabulum w inwentarzu z 1919 roku sporządzonym przez księdza Adama Górkiewicza. W latach 1921-1926 odnowiono wszystkie obrazy w kościele.
Obraz w formie stojącego owalu. W centrum św. Antoni ukazany do wysokości kolan, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w prawo. Obiema rękami podtrzymuje tulące się do niego Dzieciątko siedzące na białej pieluszce oraz gałązkę lilii. Twarz ma okrągłą, o dużych oczach, prostym nosie i małych ustach. Ma krótkie włosy z tonsurą na głowie. Ubrany jest w brązowy habit z kapturem, przewiązany w pasie sznurem. Dzieciątko zwrócone w prawo, w pozycji siedzącej, przyciska policzek do twarzy świętego, obejmuje go lewą ręką. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi brązowymi włosami. Ukazane jest nagie. Święty stoi przed stołem nakrytym jasnobrązową tkaniną, na którym leży otwarta księga z napisem „si / que/ris / mi/ra/cula”. Postacie ukazane na brązowym tle, rozświetlonym wokół ich głów.
Święty Antoni w młodym wieku wstąpił do zakonu kanoników regularnych, dopiero później do franciszkanów, gdzie przyjął imię Antoni. Prowadził przede wszystkim działalność kaznodziejską, jak również był wykładowcą na uniwersytecie w Bolonii. Pozostawił po sobie liczne teksty kazań. Święty Antoni otrzymał tytuł doktora Kościoła. W ikonografii przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z tonsurą na głowie. Często trzyma bądź adoruje Dzieciątko, gdyż według legendy świętemu ukazał się Jezus. Jego atrybutem jest również lilia. Napis „Si quaeris miracula”, który znajduje się w otwartej księdze, to tytułowy wers responsorium ku czci św. Antoniego, którego autorem był św. Bonawentura.
Ubytki malatury wzdłuż krawędzi płótna.
Obraz św. Antoniego Padewskiego pochodzi z wyposażenia poprzedniego kościoła w Zawoi (Skawicy). Dzieło powstało najpewniej w drugiej połowie XVIII wieku. Zostało przeniesione do nowo wybudowanego kościoła w 1888 roku razem z ołtarzem, w którego zwieńczeniu się znajduje. Święty Antoni w ikonografii przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z tonsurą na głowie. Często trzyma bądź adoruje Dzieciątko, gdyż według legendy świętemu ukazał się Jezus. Jego atrybutem jest również lilia.
Paulina Kluz, "Św. Antoni Padewski", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-antoni-padewski-21