Dzieje zabytku nie są znane.
Przedstawienie stanowi jedynie portret świętego, który ma głowę przechyloną na prawo i wzrok skierowany do góry. Bobola ma prostokątną twarz, uniesione brwi, wąski nos i ledwie zaznaczone, zamknięte usta; twarz okala siwa broda, krótkie włosy są zaczesane na boki i do tyłu. Pod szyją widać kawałek czarnej, rozciętej sutanny nałożonej na białą koszulę. Tło jest jednolite, brązowe, jaśniejące wokół głowy świętego otoczonej nimbem. Okrągły obraz ujęto ramką utworzoną z liści laurowych umieszczoną w rozbudowanym obramowaniu w kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta o zaoblonych dołem krawędziach. Wypełniają je wychodzące od centralnie umieszczonej palmety sploty płaskorzeźbionej, złotej wici roślinnej z rozwiniętymi kwiatami umieszczone na bordowym tle; górna krawędź dekorowana koronką.
Święty Andrzej Bobola urodził się w 1591 i zmarł w 1657 roku. Pochodził ze szlacheckiej rodziny, w wieku 20 lat wstąpił do zakonu jezuitów w Wilnie. Był utalentowanym kaznodzieją, nazywano go apostołem Pińszczyzny. Poniósł śmierć męczeńską z rąk Kozaków na rynku Janowa. Kult Boboli rozwijał się w Polsce, Niemczech oraz Austrii od początku XVIII wieku. W ikonografii najpierw przedstawiano go w otoczeniu lub na tle scen męczeństwa, z szablami wbitymi w kark i lewą rękę. Od XIX wieku postać występuje bez towarzyszących mu wcześniej scen. Rysy twarzy, także na świątnickim wizerunku, odwzorowane bywają najczęściej ze sztychu Girolama Rossiego. Obraz wykazuje cechy malarstwa XIX wieku, autor realistycznie ukazał odkryte partie ciała, bardziej ogólnie potraktował szaty i zastosował ponadczasowe, gładkie tło.
Kształt obramowania obrazu wskazuje, że mógł zostać wykonany jako zwieńczenie ołtarza lub stanowił przedstawienie feretronu.
Dobry, widoczne jedynie nieznaczne załamania płótna oraz niewielkie odpryski warstwy malarskiej i polichromii.
Obraz z przedstawieniem św. Andrzeja Boboli został namalowany w XIX wieku. Powtórzono w nim rysy twarzy świętego ukazane na sztychu Girolama Rossiego. Kształt obramowania obrazu wskazuje, że mógł zostać wykonany jako zwieńczenie ołtarza lub stanowił przedstawienie feretronu.
Agata Felczyńska, "Św. Andrzej Bobola", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-andrzej-bobola-2