Ołtarz boczny lewy Michała Archanioła
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.

Ołtarz boczny lewy Michała Archanioła

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Sucha Beskidzka
Miejscowość
Sucha Beskidzka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Sucha Beskidzka
Parafia
Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Miejsce przechowywania
nawa główna
Identyfikator
DZIELO/08367
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
koniec XVIII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie, snycerskie i rzeźbiarskie, polichromia, złocenie, srebrzenie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz ustawiono w miejscu dawnego ołtarza Bractwa Różańcowego, który w 1705 roku został poświęcony przez biskupa Kazimierza Łubieńskiego pod podwójnym wezwaniem Najświętszej Marii Panny i św. Hieronima. W 1948 roku Jerzy Szablowski opisał go jako ołtarz z czterema kolumnami. Obraz Matki Boskiej z drewnianymi sukienkami, który stanowił pierwotnie jego główne przedstawienie oraz rzeźby św. Łukasza i św. Jana Ewangelisty, które znajdowały się w tym ołtarzu, zostały przeniesione do nowego kościoła. Pełna konserwacja dzieła została wykonana po 2008 roku. Utrzymano jego kolorystykę, usunięto natomiast pasyjkę, która stała na gzymsie predelli. Obraz św. Michała Archanioła odnowiono i przeniesiono na ekspozycję do zamku, wrócił do ołtarza po 2008 roku.

Opis

Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Mensa drewniana, sarkofagowa. W polu antepedium stylizowane elementy rocaille’owe ujęte ornamentem roślinnym. Kondygnacja nastawy flankowana pilastrami oraz stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Cokoły kolumn profilowane, ustawione skośnie względem lica. Podpory dźwigają pełne belkowanie o wklęsłej linii, wyłamane na ich osiach, połączone nad polem środkowym gzymsem wygiętym w łuk oraz fragmenty przerwanego przyczółka z klęczącą parą adorujących aniołów. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta z dolną krawędzią wyniesioną w łuk i zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. Na cokołach, obok kolumn, po lewej stronie wazon z kwiatami, po prawej święta niewiasta (św. Anna?). Kondygnacja ujęta ażurowymi uszami utworzonymi z rocaille’ów, kratki regencyjnej oraz rozwiniętych kwiatów. Zwieńczenie w formie zbliżonej do stojącego prostokąta o wklęsłych bokach zwężających się ku górze z uszakami, zamknięte falistym gzymsem. W polu obraz z przedstawieniem św. Hieronima w profilowanej ramie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach i dolnych narożach rozszerzającego się ku dołowi, zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokami. Cokoły nastawy dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie oraz w formie leżących prostokątów. Trzony pilastrów zdobione płycinami; wewnętrzna para wypełniona rocaille’em. Pole główne, zwieńczenie oraz uszaki dekorowane elementami rocaille’owymi. Zwieńczenie ujęte roślinnymi festonami. Struktura polichromowana na biało; cokoły, ołtarz i predella marmoryzowane w kolorze beżowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.

Zarys problematyki artystycznej

Projektując ołtarz odwołano się do typu struktury wykształconej i z powodzeniem stosowanej w epoce nowożytnej, konstruując nastawę jednokondygnacyjną, z większym obrazem w polu środkowym i rozbudowanym zwieńczeniem mieszczącym mniejszy. Dynamiczna struktura, którą tworzą zwielokrotnione, skośnie ustawione podpory, silnie wyłamane belkowanie czy też kształt zwieńczenia, dowodzi, że jest to dzieło osiemnastowieczne. Wykorzystanie do dekoracji motywów kratki regencyjnej oraz rocaille’ów, z których utworzono m.in. uszaki, wypełnienia pól i plakiety dekoracyjne, czynią omawiany zabytek przykładem stylu rokokowego. Ołtarz boczny lewy Michała Archanioła powtarza strukturę ołtarza głównego, dlatego można przypuszczać, że obydwa powstały w podobnym czasie. Łączy je sposób aranżacji przypór i zwieńczenia oraz takie detale jak kształt płycin na cokołach kolumn.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Pełna konserwacja ołtarza została wykonana po 2008 roku.

Streszczenie

Ołtarz boczny lewy kościoła w Suchej Beskidzkiej został wykonany w końcu XVIII wieku i powtarza strukturę ołtarza głównego. W polu głównym nastawy znajduje się wizerunek Michała Archanioła, a forma i wykorzystane dekoracje pozwalają określić styl zabytku jako rokokowy.

Bibliografia

Woźniak Barbara, Wysmołek Grzegorz , "Sucha Beskidzka. Portret miasta", Sucha Beskidzka 2017
Woźniak Barbara, "Sucha Beskidzka. Historia i współczesność", Sucha Beskidzka 2010
Harasimczyk Jerzy Henryk , "Zespół klasztorno-kościelny Sucha Beskidzka", Krosno 2002
Harasimczyk Jerzy Henryk , "Sucha Beskidzka i okolice", Sucha Beskidzka 2004
Woźniak Barbara, Leśniakiewicz Marcin, "Parafia w Suchej Beskidzkiej", Wadowice 2008

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Prostokątna płyta w kształcie leżącego prostokąta, z czarnego marmuru, opatrzona majuskułowym napisem w języku polskim (litery pozłocone): Ś. P. / D. O. M. / KS. KAN. WŁADYSŁAW SERAFIN / PROBOSZCZ PARAFII SUCHEJ BESKIDZKIEJ / OD 1953 DO 1971 R. / TROSKLIWY GOSPODARZ I DOBRODZIEJ / KOŚCIOŁA / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI / WDZIĘCZNI PARAFIANIE. Płyta umieszczona w ramie z piaskowca, profilowanej, prostokątnej, z uszakami w narożach.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Władysława Serafina
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, sięgająca ziemi, dostępna od strony prezbiterium. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach; na cokole w formie wałka. U spodu podwieszony sześcian zwężający się ku dołowi ze ściętymi narożami dekorowanymi płaskorzeźbionymi kampanulami; ścianki zdobione wstęgą w otoczeniu liści i kwiatów. Szyszka w kształcie profilowanego cokołu. Ścianki kosza wklęsłe, zwężające się ku górze; w narożach ujęte spływami wolutowymi; dekorowane płycinami o fantazyjnym zarysie zbliżonym do leżącego prostokąta z wklęsłymi narożami, zwieńczonymi wolutami z palmetą. W polach płaskorzeźbiona dekoracja roślinna w postaci liści, palm i kwiatów. Narożne woluty dekorowane kampanulami oraz liśćmi. Kosz zamknięty parapetem w formie niepełnego belkowania, wyłamanego w narożach. Od frontu pulpit oparty na wolucie i półkuli, dekorowanej liśćmi i kwiatami. Baldachim na planie kwadratu o ściętych narożach, którego podstawę stanowi niepełne belkowanie, wyłamane w narożach. Zwieńczenie utworzone z czterech kabłąków w formie wolut dekorowanych liściastymi festonami i wazonami; podtrzymujących cokół z rzeźbionym płomieniem. U spodu baldachimu w płycinie o formie kwadratu o wklęsłych narożach rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze jasnoszarym, wałek i fryz z imitacją marmoryzacji z beżowymi żyłkami; płyciny i naroża niebieskie; ornamentyka, profilowania i kabłąki złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta w ciemnoszarej, szerokiej, gładkiej, rozglifionej ramie. W polu, w jasnym kamieniu wykuto i zaciemniono inskrypcję „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ANNA Z HOŁYŃSKICH / ALEKSANDROWA / BRANICKA / *1824 +1907 / RODZINA PROSI O ANIOŁ PAŃSKI / ZA SPOKÓJ JEJ DUSZY”.
płyta nagrobna
Epitafium Anny z Hołyńskich Aleksandrowej Branickiej
Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie kwadratu wykonana z czarnego marmuru ze złoconym napisem poniżej herbów Starykoń i Grzymała „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Józefa z Hrabiów Potulickich / HRABINA WIELOPOLSKA / Urodzona d(nia) 23. Marca 1787 r(oku) umarła d(nia) 16 / Marca 1848 r(oku) opatrzona s(więty)mi Sakramentami, / Mąż i Córka Jej kładąc ten pomnik w dowód / żalu oraz wdzięczności ich za ciągłe Jej po/święcenie się dla nich, i za wzór Cnót Chrześci/ańskich im zostawiony / proszą o westchnienie za Jej duszę”.
płyta nagrobna
Epitafium Józefy z Potulickich Wielopolskiej
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna wykonana z czarnego marmuru w kształcie leżącego prostokąta, z umieszczonym poniżej niewielkiego krzyża łacińskiego złoconym napisem „+ D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KSIĄDZ FRANCISZEK X(AWERY) CIESIELSKI / kanonik dziekan i proboszcz / w Suchy / * 1806. + 27/2 1873 r(oku)”, obwiedzionym cienką, złotą ramką.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Franciszka Ciesielskiego
Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica w kształcie leżącego prostokąta w szerokiej, profilowanej ramie z uszakami. Na niej, poniżej niewielkiego krzyża łacińskiego majuskułowy, złocony napis „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KS(IĄDZ) MICHAŁ KOŁODZIEJ / DOKTÓR FILOZOFJI I PRAWA / BYŁY KANONIK KAPITUŁY KRAKOWSKIEJ / SZAMBELAN JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI / DZIEKAN SUSKI I PROBOSZCZ W SUCHEJ / ZMARŁ 25 XI 1928 W 58 ROKU ŻYCIA / A 28 KAPŁAŃSTWA. / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI”.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Michała Kołodzieja

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Epitafium uzyskało kształt stojącego prostokąta, zwieńczoną łukiem półkolistym, nadwieszonym z uskokiem. Na bocznych krawędziach płyciny widoczne są wcięcia. W jej polu obwiedzionym ornamentem liniowym ze stylizowaną gałązka palmową na osi ryty tekst: "D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / Wielce / Czcigodnemu Pasterzowi / Ks[iędzu][ MICHAŁOWI LIPCE / Proboszczowi w Wieprzu / * 1800 r[oku] + 25 Paźdz[iernika] 1873 r[oku] / który radą i chojnym datkiem / dał początek budowie / tej świątyni. / Wdzięczni parafianie". W czterech narożach umieszczono ozdobne gwoździe ze żłobionym motywem sześcioramiennej gwiazdy wokół.
płyta nagrobna

epitafium ks. Michała Lipki

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: prostokątna płyta z czarnego marmuru. pole inskrypcyjne ujęte obramieniem w formie złoconej lamówki i podzielone symetrycznie na dwie części. Po prawej heraldycznej inskrypcja: „D.O.M/X(dz)u Kletowi Barańskiemu / BŁOG(OSŁAWIONYCH) MECZEN(NIKÓW) OD POKUTY KANONIK(OWI) / PROBOSZCZOWI KOŚCIOŁA S(WIĘTE)GO MARKA / XIĘŻY EMERYTOW SENIOROWI / W R(OK)U ŻYCIA 65. A KAPŁAŃSTWA 41. / DNIA 19. STYCZNIA ROKU 1815. DO WIECZNOŚCI PRZENIESIONEMU / POBOŻNEMU I PRZYKŁADNEMU / MĘŻOWI W UPOMIN WZAIEMNEY PRZYIAZNI NA ZIEMI /X. Walenty Janikowski / DOMU XIĘŻY EMERYTOW PROBOSZCZ / NA SPOLNYM GROBOWCU TE PAMIĄTKĘ OBOK POŁOŻYŁ / IM” Po lewej heraldycznej: „D.O.M. /X. Michał Ostałowski / BŁOGOSŁAWIONYCH / MĘCZENNIKÓW OD POKUTY / KANONIK KOŚCIOŁA SWIĘT(EGO) / MARKA ZAKRYSTYAN / W R(OK)U ZYCIA 87. KAPŁAŃSTWA 62. / DNIA 17 WRZEŚNIA R(OK)U 1831. / DO WIECZNOŚCI PRZENIESIONY I W TYM KOŚCIELE POCHOWANY / POBOŻNY ORAZ PRZYKŁADNY/MĄŻ / PROŚ ZA NIM CZYTELNIKU / BOGA O MIŁOSIERDZIE/ABYŚ GO I TY DOSTĄPIŁ.”
płyta nagrobna

epitafium księży: Kleta Barańskiego i Michała Ostałowskiego,

Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica w kształcie leżącego prostokąta w szerokiej, profilowanej ramie z uszakami. Na niej, poniżej niewielkiego krzyża łacińskiego majuskułowy, złocony napis „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / KS(IĄDZ) MICHAŁ KOŁODZIEJ / DOKTÓR FILOZOFJI I PRAWA / BYŁY KANONIK KAPITUŁY KRAKOWSKIEJ / SZAMBELAN JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI / DZIEKAN SUSKI I PROBOSZCZ W SUCHEJ / ZMARŁ 25 XI 1928 W 58 ROKU ŻYCIA / A 28 KAPŁAŃSTWA. / CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI”.
płyta nagrobna

Epitafium księdza Michała Kołodzieja

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Ołtarz boczny lewy Michała Archanioła", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-lewy-michala-archaniola

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności