Obraz Modlitwy Chrystusa w Ogrójcu powstał prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku. Został wtórnie wprawiony w pole zwieńczenia ołtarza bocznego.
Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym. W centrum kompozycji przedstawienie klęczącego Chrystusa zwróconego profilem w prawo, z opuszczoną głową oraz splecionymi dłońmi położonymi na kolanach. Twarz ma szczupłą, pociągłą, z dużym, prostym nosem, okrągłymi oczami skierowanymi w dół oraz pełnymi ustami, okoloną jasną, krótką brodą oraz jasnobrązowymi, falowanymi włosami opadającymi na plecy. Chrystus ubrany jest w jasnoczerwoną, długą tunikę oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i plecy. Na stopach ma sandały. Przed postacią na obłoku unosi się uskrzydlona główka anielska z pateną i hostią na głowie. Za Chrystusem palma. Postać ukazana na tle pejzażu. Obraz ujęty profilowaną i złoconą ramą.
Modlitwa w Ogrójcu jest jednym z tematów pasyjnych. Została opisana w Ewangeliach Mateusza, Marka i Łukasza (Mt 26, 36-46; Mk 14, 32-42; Łk 22, 39-46). Po zakończeniu wieczerzy Chrystus razem z uczniami udał się na Górę Oliwną. Następnie zabierając Piotra, Jakuba i Jana odszedł do ogrodu (Getsemani) i oddalił się na modlitwę. Gdy Jezus powrócił do uczniów, zastał ich śpiącymi i powiedział – „Śpijcie więc i odpoczywajcie; oto nadeszła chwila i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników”. Modlitwa w Ogrójcu jako samodzielny temat pasyjny pojawiła się w XVI wieku. Wówczas ukazywana była w trzech planach, ze śpiącymi uczniami, modlącym się Chrystusem i nadchodzącym Judaszem z żołnierzami. W XVII wieku scenę zaczęto ukazywać w nocy, jako nokturn. W późniejszych przedstawieniach skupiono się na samej modlitwie Chrystusa, wyłączając ze sceny pozostałe postacie. Ten ostatni etap rozwoju przedstawienia miał za zadanie podkreślić osamotnienie Jezusa podczas modlitwy w Ogrójcu, będącą zapowiedzią jego opuszczenia podczas męki.
Krakelury, silne zabrudzenia warstwy malarskiej, płótno przedziurawione w dwóch miejscach.
Obraz Modlitwy Chrystusa w Ogrójcu powstał prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku. Został wtórnie wprawiony w pole zwieńczenia ołtarza bocznego. Modlitwa w Ogrójcu jest jednym z tematów pasyjnych. Została opisana w Ewangeliach Mateusza, Marka i Łukasza (Mt 26, 36-46; Mk 14, 32-42; Łk 22, 39-46).
Paulina Kluz, "Modlitwa Chrystusa w Ogrójcu", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/modlitwa-chrystusa-w-ogrojcu-1