Matka Boska od odkupienia niewolników
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 7: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 8: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 9: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 10: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.
Zdjęcie nr 11: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.

Matka Boska od odkupienia niewolników

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Kęty
Miejscowość
Kęty
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Małgorzaty i św. Katarzyny
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny Matki Boskiej od odkupienia niewolników
Identyfikator
DZIELO/13987
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
XVIII wiek
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 195 cm
Szerokość bez ramy – 116 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego uskokowym, półkolistym łukiem nadwieszonym, o wklęsłych narożach dolnych, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Matkę Boską w typie Mater Misericordiae. Stojąca pośrodku Maria, z przechyloną w lewo głową z koroną i okoloną nimbem, o długich, brązowych, falowanych włosach opadających na ramiona i plecy, szeroko rozkłada na boki wyprostowane ręce. Ubrana jest w ciemnoróżową suknię przewiązaną złotym paskiem, biały szkaplerz z tarczą herbową na piersi. Poły obszernego, spiętego pod szyją zaponą w kształcie uskrzydlonej główki anielskiej, niebieskiego płaszcza obszytego dołem złoconą frędzlą podtrzymują oburącz unoszący się po bokach dwaj aniołowie. Ubrani są w czerwone suknie o kwadratowych dekoltach obszytych złoconym galonem. Pod płaszczem, po obydwu stornach Marii stłoczone są sylwetki klęczących postaci. Po lewej przeważają przedstawiciele duchowieństwa, głównie biskupi w infułach na głowach. Na piersiach dwóch z nich oraz dominikanina przedstawiono tarcze herbowe z identycznym godłem, jak na szkaplerzu Marii. Na pierwszym planie znajduje się klęcząca na bordowej poduszce sylwetka papieża w tiarze i wzorzystej kapie. Po prawej stronie kompozycji ukazani są reprezentanci świeckiej części społeczeństwa. Na pierwszym planie, na bordowej poduszce klęczy cesarz. Ma na sobie zbroję płytową, na ramiona narzucony płaszcz ze złoconymi orłami a na głowie zamkniętą koronę. W tle, tuż za nim widoczna jest para królewska, obok klęczący dominikanin, na piersiach postaci znajdują się podobne do wspomnianych tarcze herbowe. W głębi tłum mieszczan. U stóp Marii leżą kajdany. W górnej partii przedstawienia, pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich wyłania się sylwetka Boga Ojca ubranego w fioletową suknię i zielony płaszcz. Prawą ręką błogosławiącego, w lewej dzierżącego kulę globu ziemskiego i berło. Głowę ujmuje trójkątny nimb.

Zarys problematyki artystycznej

Najdawniejszym sposobem zobrazowania idei opieki jest motyw ptaka osłaniającego skrzydłami pisklęta. Gest okrywania już od czasów przedchrześcijańskich kojarzony jest z zapewnieniem bezpieczeństwa i opieką przede wszystkim boską. Okrywający potrzebujących płaszcz stanowił zarówno symbol władzy i jej mocy obronnej, jak i wyróżnienia, rodzaju nobilitacji. W chrześcijaństwie ten gest stał się atrybutem Matki Boskiej podkreślającym jej główne posłannictwo, jakimi jest matczyna miłość i pośrednictwo. Kult i przedstawienia plastyczne Matki Boskiej w płaszczu opiekuńczym rozwijały się początkowo jako zjawisko o charakterze ludowym, niezależne od nauk teologicznych, w których określenie Mater Misericordiae – Opiekunki i Matki Miłosierdzia, ukształtowało się dopiero w XIV wieku. Ikonografia wspomnianych wizerunków kształtowała się dwutorowo – w kręgach monastycznych oraz w powszechnym typie opiekunki wszystkich ludzi – Mater Omnium.
Przedstawienia związane z kręgami monastycznymi były efektem rywalizacji zakonów cystersów, dominikanów, karmelitów, kartuzów, norbertanów i jezuitów o szczególną protekcję Matki Boskiej. Przedstawienia inspirowane były głównie wizjami mistyków zakonnych. Ukazująca się Matka Boska swym płaszczem miała osłaniać członków poszczególnych wspólnot zakonnych. W ikonografii posoborowej wątek opiekuńczego płaszcza Marii łączono z kultem różańca czy szkaplerza, czego przykład stanowi obraz w kościele w Kętach.
Warto podkreślić, że malowidło to stanowi kompilację dwóch motywów. Poza wspomnianym pojawia się tu także typ Mater Omnium, gdzie pod płaszczem maryjnym znajdują schronienie przedstawiciele wszystkich stanów – zarówno duchowni, jak i świeccy, kobiety i mężczyźni. Często obszerne poły płaszcza podtrzymywane są przez aniołów lub świętych.
Kult Mater Misericordiae szczególnie przybierał na sile w okresach wojen lub klęsk. Wówczas płaszcz Marii stawał się rodzajem tarczy obronnej. Na terenach Rzeczypospolitej przedstawienia tego typu występują stosunkowo rzadko. Najczęściej związane były z konkretnymi klasztorami. Interesującym przykładem jest wizerunek Matki Boskiej Trybunalskiej w kościele Dominikanów w Lublinie (1. poł. XVII w.), gdzie pod płaszczem Marii obok zakonników widoczne są także sylwetki papieży, kardynałów i biskupów. Są to jednak zapewne duchowni wywodzący się z tego zakonu lub jego dobroczyńcy. Kęcki wizerunek Matki Boskiej w płaszczu opiekuńczym wzbogacony jest motywem kajdan leżących u stóp Marii, co zapewne wpłynęło na wykształcenie się innej wersji tytułu malowidła – Matka Boska od odkupienia niewolników. Znajdujący się na obrazie reprezentanci zakonu dominikańskiego prawdopodobnie wiążą się z pierwotnym przeznaczeniem obrazu, dla którego kęcka świątynia jest być może wtórnym miejscem przechowywania.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Stan zachowania jest dobry.

Streszczenie

Jednym z najbardziej interesujących tematów ikonograficznych, jakie pojawiają się w kościele parafialnym w Kętach jest osiemnastowieczny wizerunek Matki Boskiej od odkupienia niewolników. Malowidło prezentuje typ przedstawienia określanego mianem Mater Misericordiae, związanego z motywem opiekuńczego płaszcza Marii.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona zawieszona jest na ścianie, z wejściem w zaplecku. Kosz ambony, na rzucie owalu, artykułują cztery pilastry osadzone na obiegającym jego podstawę cokole, wspierające wyłamujący się ponad nimi gzyms wieńczący. Podwieszenie kosza jest w formie czterech wolutowych kabłąków spiętych spłaszczonym pierścieniem. Zaplecek jest w formie prostokątnej płyciny ujętej parą pilastrów wspierających wyłamujące się ponad nimi belkowanie z wydatnym gzymsem. Zwieńczenie ma formę półkolistego przyczółka. Pola kosza ambony wypełniają płaskorzeźbione przedstawienia trzech świętych Janów. W środkowym znajduje się św. Jan Kanty siedzący przy pulpicie z otwartą księgą, poniżej znajduje się kartusz herbowy, o krawędziach zdobionych ornamentyką akantową, z napisem: „Et lex / clementia / in linqua / eius”, natomiast w medalionie powyżej jest zamknięta księga z siedmioma pieczęciami. Po lewej znajduje się św. Jan Ewangelista, poniżej na kartuszu napis: „Quia verum est testimo/nium eius”, w medalionie zaś klatka. Po prawej jest przedstawienie św. Jana Chrzciciela z kartuszem z napisem: „Et enim / manus Domini / errat /cum / suo” oraz medalionem ze znakiem ręki trzymającej trąbę. Pilastry zdobią motywy kampanulli oraz uskrzydlonych główek anielskich, z których niektóre są na tle konch. Tuż pod gzymsem wieńczącym podwieszona jest girlanda kwiatowa. Belkowanie zaplecka ambony wsparte jest dodatkowo na wolutowych wspornikach, trzony pilastrów zdobią kampanulle. Po środku płyciny zaplecka, nad wejściem znajduje się ujęty akantem kartusz herbowy z napisem: „Docebit vos omnia”. Zwieńczenie ambony zdobią figurki dwóch par aniołków, z czego jedna usytuowana jest na krawędziach przyczółka, druga wypełnia pole tympanonu. Ukazane naprzeciw siebie w pozycjach półleżących, o przeplatających się nogach obuczącz podtrzymują otwartą księgę z napisem: „EVANGELIUM IESU CHRISTI”. Szczyt zwieńczenia jest w formie promienistej glorii z gołębicą Ducha Świętego po środku. Struktura ambony jest pomalowana na biało, podobnie, jak odsłonięte partie ciał aniołków. Detal architektoniczny, ornamnetyka, szaty i skrzydła są złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca z dostępem od strony wewnętrznej klatki schodowej usytuowanej w murze kościoła. Kosz jest na planie ośmioboku z cokołem i podwieszeniem w formie stylizowanego, odwróconego stożka zakończonego szyszką. Po lewej stronie przylega do niego ganek na rzucie czworoboku. Naroża kosza i ganku ujęte są kolumienkami, których trzony w dolnej partii zdobią liście akantu i rozetki, wyżej obiega je para pierścieni, pomiędzy którymi naprzemiennie są kaboszony i rozetki, natomiast górna część jest kanelurowana. Na kompozytowych kapitelach wsparte jest belkowanie parapetu. Zaplecek ambony ujmuje para osadzonych na cokołach kolumienek w dolnej partii zdobionych motywem floralnym, w górnej kanelurowaniem, wpierających wyłamujące się ponad nimi, przerwane belkowanie. Baldachim jest na rzucie ośmioboku. Jego krawędź obiega wyłamujące się na narożach belkowanie. Zwieńczenie ma formę osadzonego na niewysokim cokole stożka o lekko wklęsłych ściankach, nakrytego wklęsło-wypukłym hełmem na rzucie ośmioboku, na którym osadzony jest złocony krzyż o trójlistnych zakończeniach ramion oraz z kręgiem obłoków i wiązkami promieni na ich przecięciu. Płyciny podwieszenia kosza zdobią liście akantu. Na cokole kosza i ganku są girlandy z kwiatami róż, natomiast na fryzie akantowa wić. Ścianki ganku artykułują prostokątne płyciny natomiast kosza – w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Ujęte są profilowaną, złoconą ramą i wypełnione dekoracyjnym motywem wazonu z kompozycją liści akantu o symetrycznym układzie. W polu zaplecka znajduje się płycina w kształcie stojącego prostokąta zamknięta półkolistym łukiem nadwieszonym z górnymi narożnikami zaakcentowanymi przez wklęsłe łuki odcinkowe. Ujęta jest profilowaną, złoconą ramą. Wypełnia ją motyw dekoracyjny złożony z ukazanych na tle krzyżującego się kwiatu lilii i gałązki palmowej, skrzyżowanych kotwicy i krzyża, z sercem gorejącym pośrodku, dodatkowo u dołu kompozycji jest para kwiatów róży, a u góry wstążka. W podniebiu baldachimu znajduje się gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii. Dolną krawędź baldachimu obiega motyw lambrekinu, belkowanie zdobi ornament kostkowy i wole oczy. Dekorację cokołu zwieńczenia stanowią motywy akantowe, artykułujące naroża akantowe woluty oraz wazony. Natomiast górną część zwieńczenia i hełm zdobią akantowe liście. Struktura ambony utrzymana jest w bieli, czerwieni, błękicie i jasnym różu, detal architektoniczny i ornamentyka są złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem od strony zaplecka. Kosz jest na planie ściętego sześcioboku ze ściankami wydzielonymi półfilarami o kapitelach korynckich. Pola ścianek wypełniają płyciny w kształcie stojącego prostokąta o narożach w formie uszaków, ujęte profilowanym obramieniem. Dół kosza obiega belkowanie z wybrzuszonym architrawem, szerokim fryzem i delikatnym gzymsem. Podwieszenie kosza zakończone jest motywem złoconej szyszki. Parapet ambony jest w formie belkowania ze znacznie wysuniętym gzymsem. W dolnej części zaplecka znajdują się prowadzące na ambonę drzwi. Powyżej jest płycina w kształcie leżącego prostokąta z płaskorzeźbioną, złoconą parą tablic Mojżeszowych, ujętych srebrzonymi obłokami. Baldachim na rzucie sześcioboku tworzy sześć wklęsłych płycin, dołem obiega je belkowanie z wydatnym gzymsem. Powyżej gzymsu znajduje się niewysoki cokół wyłamujący się na narożach, na których ustawione są płonące wazony. Baldachim wieńczy krzyż. Płyciny kosza ambony zdobią motywy stylizowanej ornamentyki roślinnej, w podniebiu znajduje się sylwetka gołębicy Ducha Świętego ujętej promienistą glorią. Struktura ambony utrzymana jest w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka są złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona nadwieszona, umieszczona jest na filarze, z wejściem od prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą w formie wydzielonych kolumienkami, ażurowych płycin zdobionych w narożu ornamentyką roślinną. Wsparty na ośmiobocznym filarze kosz jest na rzucie ośmioboku. Wydzielone kolumienkami ścianki wypełniają prostokątne płyciny zamknięte łukiem w kształcie rybiego pęcherza, z rzeźbionymi figurami czterech ewangelistów stojących na niewielkich konsolkach. Profilowany parapet ambony zdobi motyw rozetek. Na zaplecku ambony zawieszony jest zegar w drewnianej obudowie. Baldachim na rzucie ośmioboku o krawędziach ujętych fryzem arkadkowym oraz niewielkimi sterczynkami. Zwieńczenie w formie ażurowego pinakla z figurą Jezusa wewnątrz. Struktura ambony pokryta jest ciemnobrązową bejcą, zaś figura utrzymana w odcieniu naturalnego drewna.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Para całopostaciowych, pełnoplastycznych figur przedstawia stojące na niewielkich postumentach anioły zwrócone w trzech czwartych ku wnętrzu zwieńczenia retabulum. Pociągłe twarze o prostokątnym obrysie charakteryzują sumarycznie opracowane rysy z szeroko rozstawionymi, niewielkimi oczami, zarumienione policzki, czubki niewielkich nosów oraz podbródki. Długie, skręcone włosy opadają na plecy. Nagie sylwetki postaci częściowo okrywają złocone, mocno drapowane szaty; anioł po lewej stronie ma osłonięte lewe ramię, a anioł po prawej odkryte ramiona i tors. Na plecach znajdują się duże złocone i srebrzone opuszczone skrzydła. Anioł po lewej stronie retabulum lewą rękę wyciąga nieco do przodu, prawą opuszcza w dół, drugi, po prawej, obydwie ręce wyciąga przed siebie.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Para pełnoplastycznych, całopostaciowych figur przedstawia anioły przyklękające na przerwanym, wolutowym przyczółku zwieńczenia ołtarza. Ich zwrócone niemal w trzech czwartych, młodzieńcze sylwetki są lekko pochylone ku sobie. Owalne, szerokie twarze aniołów charakteryzują pełne, wyraziste, niemal identyczne rysy z dużymi oczami, długimi, prostymi nosami i lekko zarumienionymi policzkami. Ich falowane, brązowe, częściowo przesłaniające uszy włosy łagodnie opadają na plecy. Sylwetki aniołów, charakteryzujące się stosunkowo naturalistycznie opracowaną muskulaturą, okryte są rozwianymi, złoconymi szatami od pasa do kolan u anioła po prawej stronie i częściowo w partii bioder u anioła po lewej. Na plecach mają duże, złocone skrzydła. Anioł po lewej prawą rękę wspiera na piersiach, lewą wyciąga przed siebie, drugi obydwie składa na klatce piersiowej.
rzeźba
Anioł

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: "Michael Stachowicz invenit: delineav: Cracovia. 1821." "Bitwa Powstańców Krak: pod Racławicami. Ru. 1794"
rysunek

Bitwa pod Racławicami

Zdjęcie nr 1: Rzeźba i nagrobek przyścienne. Nagrobek prostopadłościenny na cokole. Na nagrobku zamieszczona inskrypcja na marmurowej, wprawionej tablicy o wymiarach 70x 58 cm: „D.O.M./ Ku pobożnemu wspomnieniu/ Józefa Piątkowskiego zmarłego 1829 r: w wieku lat 70./ Magdaleny Piątkowskiej zmarłej 1855 r: w wieku lat 89./ Kaspra Piątkowskiego zmarłego 1847 r: w wieku lat 52./ Antoniego Piątkowskiego zmarłego 1847 r: w wieku lat 47./ Maryanny z Piątkowskich Łozińskiej/ zmarłej w 1849 r: w wieku lat 50./ Wiktoryj Nowakowskiej w Zakonie Franciszki zmarłej w 1854 r: w wieku lat 19/X: Piątkowski Serafin/ ten pomnik postawił”. Rzeźba ustawiona na nagrobku, przedstawia Michała Archanioła stojącego na smoku. Budowa ciała muskularna.Anioł w dynamicznej pozie, kontrapoście.Ciężar ciała oparty na prawej nodze. Tors i głowa silnie przechylone w lewą stronę. Ręce uniesione do wysokości ramion, ugięte w łokciach, przedramiona skierowane w dół. U ramion duże, dynamicznie ukształtowane skrzydła. Włosy kręcone, długością sięgające ramion, twarz o młodzieńczych rysach.W prawej dłoni trzyma miecz, skierowany ukośnie w dół, w stronę głowy smoka. Ubrany w zbroję łuskową, w dolnej partii zakończoną fartuchem złożonym zpasów, hełm z obfitym pióropuszem oraz sandały sięgające połowy łydki. Postać odziana jest w dekoracyjnie kształtowany płaszcz. Smok leżący na grzbiecie, pod stopami Archanioła, ma głowę i łapy wyciągnięte ku górze. Na grzbiecie łuska oraz skrzydła.
rzeźba

Archanioł Michał- włączona w nagrobek rodziny Piątkowskich

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji, na tle stajenki ukazana Święta Rodzina. Z lewej strony znajduje się przedstawiona z profilu, w pozycji klęczącej Maria pochylająca się nad leżącym w żłóbku Dzieciątkiem Jezus. Ukazana jest jako młoda kobieta, ubrana w niebiesko-białe szaty z białą chustą na głowie. W dłoniach podtrzymuje fragment tkaniny, którą otula Jezusa. Dzieciątko zostało przedstawione frontalnie, w pozycji siedzącej w drewnianym żłóbku o skrzyżowanych nogach. Obie rączki Jezusa ugięte w łokciach i uniesione na wysokość twarzy. Bose stopy wyciągnięte do przodu. Wokół głów Marii i Dzieciątka znajdują się świetliste nimby. Z prawej strony kompozycji przedstawiono św. Józefa ukazanego w pozycji stojącej, z ciałem skierowanym w trzech czwartych w prawo. Święty pochyla się nieco do przodu w kierunku żłóbka. Ma twarz dojrzałego mężczyzny, z krótką, brązową brodą. W ręku trzyma fragment futrzanego okrycia. Ubrany jest w biało-niebieskie, długie szaty oraz białą chustę. Stopy postaci są bose. Wokół głowy świętego znajduje się świetlisty nimb. Na drugim planie, z prawej strony przedstawiono zwierzęta: wołu oraz osła i drewnianą stajenkę, a w tle rozgwieżdżone, granatowe niebo z widoczną gwiazdą betlejemską. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie ukazane są owce i barany. W prawym dolnym rogu witraża umieszczona jest sygnatura „Adam Bunsch / 1960”.
witraż

Boże Narodzenie

Zdjęcie nr 1: Malowidło w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym, obwiedzione niebiesko-czerwono-złotą bordiurą ze stylizowanych motywów roślinnych, przedstawia scenę Bożego Narodzenia. W środku kompozycji została ukazana Święta Rodzina. Klęczącą po lewej stronie Marię przedstawiono z profilu. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i półdługie ciemne włosy nakryte białą chustą. Odziana jest w jasną szatę spodnią i długi niebieski płaszcz. W dłoniach trzyma Dzieciątko Jezus, przedstawione frontalnie w białej pieluszce na biodrach, z jasnymi kręconymi włosami i uniesionymi w górę rękami, nad głową promienie świetlistej glorii. Po prawej stronie kompozycji klęczy Józef, ukazany z profilu, o szczupłej twarzy okolonej zarostem, długim, prostym nosie, długich siwych włosach. Odziany w szarą tunikę i zielony płaszcz spięty pod szyją. Józef rozkłada ręce w geście adoracji. Po lewej stronie za Matką Boską znajduje się dwóch klęczących pasterzy oraz jeden stojący z dzieckiem na rękach. Pasterze mają długie włosy, odzienia skórzane oraz tuniki, a przez ramię przewieszone bukłaki i sakwy. U stóp pasterza na pierwszym planie znajduje się owca, laska pasterska oraz kapelusz. Pomiędzy Józefem a Marią żłóbek z sianem i białą chustą, a przed żłóbkiem owca. Po prawej stronie za Józefem przedstawiono wołu i osła zwróconych w stronę Dzieciątka. Nad Świętą Rodziną znajdują się dwie uskrzydlone główki anielskie, a pomiędzy nimi gwiazda, której światło tworzy glorię otaczającą Marię, Józefa i Jezusa. W tle ściana z prześwitem okiennym, fragment drewnianego stropu oraz nocny pejzaż po prawej stronie.
polichromia ścienna

Boże Narodzenie

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Matka Boska od odkupienia niewolników", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-od-odkupienia-niewolnikow

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności