Według ustnych przekazów krucyfiks pochodził z kościoła św. Krzyża w Zatorze. Do 1967 roku znajdował się na zewnętrznej ścianie budynku, kiedy to został zdjęty przez księdza J. Morona i umieszczony na strychu plebanii. Później był przechowywany w pomieszczeniu nad zakrystią.
Rzeźba pełnoplastyczna, polichromowana. Chrystus w niezbyt głębokim zwisie o sztywnych, mocno napiętych, rozpostartych ramionach i delikatnie zwiniętych palcach. Nogi wyprostowane, skierowane do wewnątrz, dosyć duże stopy nałożone prawa na lewą i przybite jednym gwoździem. Na biodrach krótkie perizonium, z przewagą fałd pionowych, opada na prawym boku kaskadą, z kolei drugi koniec wywinięty na perizonium i spływa na lewe udo. Głowa lekko pochylona w kierunku prawego ramienia, oczy zamknięte, brwi opadające w kierunku skroni, nos prosty, długi, twarz pociągła o wyraźnych kościach policzkowych, usta wąskie, lekko uchylone, okolone przez schematycznie opracowaną w symetryczne rowki brodę. Na głowie korona cierniowa w formie dwóch wałków z licznymi kolcami, spod której opada na prawe ramię cienkie pasmo schematycznie rytych włosów. Z miejsc po przebiciu gwoździami, z rany zadanej w boku oraz spod korony cierniowej spływa krew. Karnacja Chrystusa dosyć jasna, z odcieniem szarości. Krzyż, zarost, włosy, korona cierniowa w kolorze ciemnobrązowym, perizonium białe. W górnej części pionowej belki krzyża zawieszona w pionie tabliczka, dosyć długa, o zwiniętych do wewnątrz końcach, z trójkątnymi wycięciami na środku brzegów, z napisem „I.N.R.I”.
Dobry.
Józef Skrabski, "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-67