Omawiany kościół został wybudowany w latach 1977-1986. W latach sześćdziesiątych XX wieku łapanowscy parafianie przestali się mieścić w niewielkim, drewnianym kościele pw. św. Bartłomieja z XVI wieku w związku z czym ówczesny proboszcz Marcin Kuliga rozpoczął staranie o budowę nowej świątyni. Decyzję o powstaniu drugiego kościoła przyspieszyło zamknięcie przez władze drewnianej świątyni ze względu na zły stan techniczny. Zgodę na budowę uzyskano 6 lipca 1978, natomiast 15 maja 1980 kardynał Franciszek Macharski poświęcił kamień węgielny. 7 grudnia 1986 budowa została ukończona, a kościół poświęcił biskup Jan Pietraszko. Wreszcie 6 maja 2001 nową świątynię, która otrzymała wezwanie Redemptor hominis konsekrował kardynał Franciszek Macharski.
Świątynia trójnawowa, ośmioprzęsłowa o konstrukcji żelbetowej, tynkowana. Prezbiterium zamknięte prostą ścianą, umieszczone na kilkustopniowym podwyższeniu. Prostokątna zakrystia od strony wschodniej oraz prostokątna kaplica od strony zachodniej. Nawy, z których środkowa wyższa i szersza od bocznych wydzielone smukłymi filarami na rzucie prostokąta. Nakryte ekspresyjnym, żelbetowym stropem o rzeźbiarskiej formie. Chór muzyczny od strony południowej o konstrukcji żelbetowej z prostym parapetem zamkniętym od góry drewnianą poręczą. Fasada dwukondygnacyjna z umieszczonym w przyziemiu pięcioosiowym wejściem w formie prostokątnych otworów drzwiowych dostępnych wysokimi schodami. Otwory drzwiowe wydzielone żelbetowymi lizenami, podziały kontynuowane także w drugiej kondygnacji, gdzie w miejsce otworów drzwiowych wysokie, prostokątne okna. Elewacja zamknięta ścianą szczytową w kształcie trójkąta o nierównych bokach i zwieńczona prostym krzyżem. Od zachodu do elewacji dostawiona wieża dzwonna na rzucie trójkąta zwężającego się ku górze i nakryta strzelistym, ostrosłupowym hełmem zwieńczonym krzyżem. Elewacje boczne ośmioosiowe, artykułowane lizenami. W czterech pierwszych osiach od południa i na szerokości prezbiterium po dwa wysokie i prostokątne okna, w pozostałych pojedyncze okna i trójkątne szczyty. Od wschodu dach kryty blachą, dwuspadowy o nierównych połaciach; nad nawą boczną od strony wschodniej jednopołaciowy. Niewielka wieżyczka na sygnaturkę na kalenicy dachu od strony północnej.
Omawiany kościół jest przykładem współczesnej architektury sakralnej o ekspresyjnych, strzelistych formach. W drugiej połowie XX wieku świątynie o podobnych, nawiązujących pośrednio do architektury gotyckiej formach projektował krakowski architekt Antoni Mazur (strzeliste dachy, artykulacja ścian smukłymi, rytmicznie rozmieszczenie smukłych okien, dostawiona do bryły kościoła strzelista wieża).
Dobry.
Kościół został wybudowany w latach 1977-1986. Zgodę na budowę uzyskano 6 lipca 1978, natomiast 15 maja 1980 kardynał Franciszek Macharski poświęcił kamień węgielny. 7 grudnia 1986 budowa została ukończona, a kościół poświęcił biskup Jan Pietraszko. Wreszcie 6 maja 2001 nową świątynię, która otrzymała wezwanie Redemptor hominis, konsekrował kardynał Franciszek Macharski. Omawiany kościół jest przykładem współczesnej architektury sakralnej o ekspresyjnych, strzelistych formach nawiązujących pośrednio do architektury gotyckiej.
Justyna Kuska, "Kościół Redemptor hominis", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/kosciol-redemptor-hominis