Wskrzeszenie Piotrowina
Zdjęcie nr 1: Witraż w zachodnim przęśle nawy, w oknie południowym. Kompozycja w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, przedzielona pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. Witraż przedstawia scenę wskrzeszenia Piotrowina przez świętego Stanisława Szczepanowskiego. W prawej części św. Stanisław w stroju biskupim, w lewej powstający z grobu Piotrowin. Powyżej banderola z napisem: ŚWIĘTY STANISŁAW, ozdobiona stylizowanymi kwiatami. W górnej części dwa ustawione antytetycznie anioły trzymające na rękach mandorle z atrybutami: mieczem i palmą. W polu czteroliścia herb miasta Kraków. W dolnej części medalion z rozchylonym kwiatem o rozchylonych płatkach otoczony stylizowaną wicią roślinną z białymi kwiatami. Na drugim planie pejzaż z średniowiecznym miastem w tle. Postacie uproszczone, zgeometryzowane, modelunek linearny. Kolory kontrastowe, przewaga zieleni. W prawym dolnym narożu sygnatury: KRAKOWSKI ZAKŁAD WITRAŻY KRASIŃSKIEGO NR. 23, oraz: ROK 1977 / PROJEKTOWAŁ ART. MAL. BOLESŁAW SZPRECHT.
Zdjęcie nr 2: Witraż w zachodnim przęśle nawy, w oknie południowym. Kompozycja w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, przedzielona pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. Witraż przedstawia scenę wskrzeszenia Piotrowina przez świętego Stanisława Szczepanowskiego. W prawej części św. Stanisław w stroju biskupim, w lewej powstający z grobu Piotrowin. Powyżej banderola z napisem: ŚWIĘTY STANISŁAW, ozdobiona stylizowanymi kwiatami. W górnej części dwa ustawione antytetycznie anioły trzymające na rękach mandorle z atrybutami: mieczem i palmą. W polu czteroliścia herb miasta Kraków. W dolnej części medalion z rozchylonym kwiatem o rozchylonych płatkach otoczony stylizowaną wicią roślinną z białymi kwiatami. Na drugim planie pejzaż z średniowiecznym miastem w tle. Postacie uproszczone, zgeometryzowane, modelunek linearny. Kolory kontrastowe, przewaga zieleni. W prawym dolnym narożu sygnatury: KRAKOWSKI ZAKŁAD WITRAŻY KRASIŃSKIEGO NR. 23, oraz: ROK 1977 / PROJEKTOWAŁ ART. MAL. BOLESŁAW SZPRECHT.

Wskrzeszenie Piotrowina

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Krzeszowice
Miejscowość
Krzeszowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Parafia Św. Marcina z Tours
Miejsce przechowywania
nawa kosciola
Identyfikator
DZIELO/11510
Kategoria
witraż
Ilość
1
Czas powstania
1977 rok
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
szkło, ołów; witraż
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Sprawiony do okna neogotyckiego kościoła, poświęconego w 1874 roku, w miejsce starszego przeszklenia.

Opis

Witraż w zachodnim przęśle nawy, w oknie południowym. Kompozycja w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym, przedzielona pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. Witraż przedstawia scenę wskrzeszenia Piotrowina przez świętego Stanisława Szczepanowskiego. W prawej części św. Stanisław w stroju biskupim, w lewej powstający z grobu Piotrowin. Powyżej banderola z napisem: ŚWIĘTY STANISŁAW, ozdobiona stylizowanymi kwiatami. W górnej części dwa ustawione antytetycznie anioły trzymające na rękach mandorle z atrybutami: mieczem i palmą. W polu czteroliścia herb miasta Kraków. W dolnej części medalion z rozchylonym kwiatem o rozchylonych płatkach otoczony stylizowaną wicią roślinną z białymi kwiatami. Na drugim planie pejzaż z średniowiecznym miastem w tle. Postacie uproszczone, zgeometryzowane, modelunek linearny. Kolory kontrastowe, przewaga zieleni. W prawym dolnym narożu sygnatury: KRAKOWSKI ZAKŁAD WITRAŻY KRASIŃSKIEGO NR. 23, oraz: ROK 1977 / PROJEKTOWAŁ ART. MAL. BOLESŁAW SZPRECHT.

Zarys problematyki artystycznej

Witraż wykonany w znanej krakowskiej pracowni witrażownictwa

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Witraż z przedstawieniem sceny z żywota świętego Stanisława Szczepanowskiego Wskrzeszenie Piotrowina, wykonany w znanej krakowskiej pracowni witraży według projektu Bolesława Szprechta.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Witraż w prezbiterium w oknie południowym, kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Kompozycja podzielona w pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. W centrum przestawienie stojącej Marii w białej szacie i niebieskim płaszczu, z koroną na głowie, trzymającej na ramionach Chrystusa, który przekazuje różaniec klęczącemu po lewej stronie św. Dominikowi. Święty ubrany w biały habit oraz błękitny płaszcz. U jego stop leży księga oraz płonąca pochodnia. W tle pejzaż oraz bogata dekoracja roślinna. W górnej części, pod maswerkiem hierogram Chrystusa i splecione litery imienia Maria w obramieniach w kształcie mandorli. W polu czteroliścia przedstawienie kielicha z hostią, po bokach z kiścią winogron i kłosem pszenicy. Dolną część kompozycji wypełnia dekoracja roślinna, w którą wplecione są dwa medaliony, po lewej z sercem Chrystusa (płonące serce, ujęte cierniową koroną, zwieńczone krzyżem), po prawej serce Marii (płonące serce oplecione wieńcem z białych róż, przebite mieczem) – oba serca ujęte glorią promienistą.
witraż
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem w popiersiu Chrystusa Miłosiernego ujętego od dołu i od góry poziomymi listwami. Chrystus ukazany frontalnie, z głową lekko pochyloną i przechyloną na lewy bark. Twarz pociągła, z wydatnym nosem, wpółprzymkniętym oczami i wzrokiem skierowanym w dół; z wąsami i krótką, rozdwojoną na końcu brodą. Włosy długie, pofalowane, opadające na ramiona okryte cienką suknią z półkolistym wycięciem pod szyją. U góry na profilowanej belce inskrypcja majuskułą po polsku: O JEZU, z krót MÓJ MIŁOSIERDZIA! Na dolnej listwie inskrypcja: Fund. Parochus Jacobus M(orajka) 1933. Całość pomalowana w kolorze jasnego beżu z przetarciami warstwy malarskiej.
płaskorzeźba
Chrystus Miłosierny
Zdjęcie nr 1: Kościół z cegły i kamienia. Na rzucie krzyża łacińskiego, jednonawowy z wciągniętymi do wnętrza przyporami. Prezbiterium krótkie, zamknięte pięcioma bokami ośmioboku. Korpus jednonawowy, czteroprzęsłowy, po bokach z płytkimi wnękami-kaplicami pomiędzy przyporami, poprzedzony od zach. przedsionkiem. Do pierwszego przęsła dostawione dwie symetryczne, trójboczne kaplice, nad nimi dwie czworoboczne wieże. Zakrystia przy prezbiterium na osi kościoła. Artykulacja ścian wnętrza za pomocą filarów opiętych półkolumnami z kapitelami z motywów liści. Między filarami rozpięte ostrołukowe arkady tworzące płytkie wnęki. Pierwsze przęsło wyróżnione przy pomocy masywnych filarów, ujętych niemal pełnoplastycznymi kolumnami. Okna ostrołukowe, dwudzielne z maswerkami, wsparte na gzymsach. Sklepienia krzyżowo-żebrowe na zaostrzonych gurtach. Kaplice artykułowane analogicznie do nawy kościoła, ze sklepieniami gwiaździstymi. Przedsionek otwiera się do kościoła trzema portalami ostrołukowymi opiętymi kolumnami. W polach archiwolt płaskorzeźby: Boże Narodzenie, Ukrzyżowanie, Wniebowstąpienie (K. Ceptowski). W prezbiterium, na osi kościoła prostokątny otwór drzwiowy prowadzący do zakrystii. Chór muzyczny umieszczony nad kruchtą kościoła, na rzucie prostokąta, z kamienną balustradą maswerkową. Fasada kamienna, trójosiowa, zamknięta trójkątnie, flankowana lizenami przechodzącymi w ażurowe wieżyczki-latarnie, na rzucie kwadratu. Wieżyczki zwieńczone gzymsem i balustradą arkadową, hełmy ostrosłupowy zakończony iglicą. W dolnej części trzy filarowe arkady ostrołukowe, otwierające się do kruchty, sklepienie kruchty krzyżowo-żebrowe. Nad arkadami wejściowymi trzy tonda: litery IHS, Oko Opatrzności i splecione litery imienia Maria. Pośrodku na osi kościoła duża rozeta z maswerkiem, profilowana, otoczona pierścieniem wypełnionym stylizowanym ornamentem roślinnym. Ponad arkadami pełnoplastyczne figury czterech ewangelistów ustawionych na konsolach z rzeźbionymi atrybutami (F. Kuhn). Po bokach rozety prostokątne płyciny z traczami herbowymi Potockich i Branickich. U góry, na osi fasady figura Archanioła Michała. Elewacje na kamiennym cokole, z gzymsem kapnikowym, opięte prostokątnymi przyporami zwieńczonymi kamiennymi nakrywami. W górnej części kamienny fryz arkadkowy. Nad nim gzyms koronujący podtrzymujący ażurową, arkadową balustradę. Przy prezbiterium kaplice zamknięte trójbocznie, prezbiterium zamknięte pięciobocznie. Zakrystia na osi prezbiterium, na rzucie prostokąta, zwieńczona sygnaturką i ceglanym kominem. Po bokach prostokątne aneksy, południowy aneks - trzy okna ostrołukowe w kamiennej opasce, w środkowym przedstawienie Ukrzyżowanego Chrystusa. W północnym aneksie pojedyncze analogiczne okno. Okna ostrołukowe w profilowanych kamiennych opaskach, pomiędzy nimi a gzymsem koronującym mniejsze ostrołukowe w uskokowych arkadach. Nad kaplicami bocznymi dwie symetryczne wieże na rzucie kwadratu, w połowie wysokości kamienny gzyms z fryzem arkadkowym. Okna ostrołukowe w kamiennej opasce. Całość zwieńczona ślepym fryzem arkadkowym, wyżej gzyms dźwigający ażurową arkadkową balustradę. Hełmy ostrosłupowe, miedziane. Zakrystia na rzucie prostokąta, nakryta sklepieniem kolebkowym zaostrzonym i krzyżowym z lunetami , oddzielone gurtem. Portale od wschodu i zachodu prostokątne zamknięte łukiem ostrym. Okna ostrołukowe.
kościół
Kościół św. Marcina z Tours
Zdjęcie nr 1: W środku kompozycji Maria w jasnej sukni, z niebieskim płaszczem narzuconym na ramiona i odkrytą głową siedzi, trzymając nagie Dzieciątko na kolanach. Obok niej po lewej stronie stoi św. Józef zwrócony profilem, wsparty na lasce. Na pierwszym planie Trzej Królowie: z lewej Murzyn w turbanie odwrócony tyłem klęczy, podając szkatułkę, pośrodku, zwrócony profilem klęczy brodaty monarcha w aksamitnym złotym płaszczu i podaje Dzieciątku naczynie. Trzeci król w czapce z piórem ukazuje się w prawym dolnym narożniku, pochylony otwiera szkatułę z darami. Na drugim planie po prawej grupa dwóch giermków z naczyniem. W tle po lewej architektura ruin, po prawej daleki „romantyczny” krajobraz. Koloryt soczysty, odpowiadający w tonacji wieczornej porze sceny.
obraz
Hołd Trzech Króli
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym obniżonym nadwieszonym. Matka Boska z Dzieciątkiem ukazana pośrodku płótna, frontalnie, w pozycji stojącej, w trzech czwartych postaci, z głową lekko pochyloną na lewy bark. Lewą ręką podtrzymuje siedzące na jej przedramieniu Dzieciątko, prawą wskazuje na Syna. Głowa mała, twarz o drobnych, delikatnych rysach, cienkich brwiach, wąskim, długim nosie, i krótkiej brodzie. Ubrana w szeroką - nieproporcjonalnie do postaci - brązową suknię, układającą się w regularne pionowe fałdy, oraz ciemnozielony płaszcz okrywający również głowę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo, o małej główce okolonej krótkimi kręconymi włosami; uśmiechnięte, wznosi prawą rączkę w geście błogosławienia; ubrane w żółtą sukienkę i biały płaszcz zdobiony wielobarwnymi kwiatkami. Wokół głów Matki Boskiej i Dzieciątka koliste nimby z gwiazdkami. Tło złote, malowane w wąskie liście i kwiaty lilii. Rama obrazu ażurowa o motywie chrząstki.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Śnieżnej, ujęta w półfigurze, en face, z lekkim skrętem głowy w prawo, ku podtrzymywanemu na lewym przedramieniu – Dzieciątku. Twarz Matki Boskiej pociągła o regularnych rysach; cienkich brwiach, długim nosie, małych ustach, okolona welonem odwijającym się fałdami od twarzy, opadającym szerokim płaszczem na ramiona. Suknia marszczona w gęste, drobne, pionowe fałdy. Ręce splecione na nóżkach Dzieciątka, z palcami prawej dłoni skierowanymi w dół. Dzieciątko o główce ujętej w ¾, zwróconej ku Marii, okolonej krótkimi, kręconymi włosami. Prawa rękę wznosi w geście błogosławienia, lewa podtrzymuje księgę. Odziane w długą sukienkę, o szerokich rękawach, spod której widoczne bose stopy. Sukienki drewniane, złocone. Płaszcz M. Boskiej i sukienka Dzieciątka pokryte ornamentem o motywie roślinnym, na głowach półplastyczne korony, wokół – nimby koliste, zdobione promieniami. Tło w formie ukośnej kratownicy, wypełnionej lilijkami i geometrycznymi rozetkami. Rama ażurowa, z motywami liści akantu i spinaczami w narożach.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Świątynia trójnawowa, ośmioprzęsłowa o konstrukcji żelbetowej, tynkowana. Prezbiterium zamknięte prostą ścianą, umieszczone na kilkustopniowym podwyższeniu. Prostokątna zakrystia od strony wschodniej oraz prostokątna kaplica od strony zachodniej. Nawy, z których środkowa wyższa i szersza od bocznych wydzielone smukłymi filarami na rzucie prostokąta. Nakryte ekspresyjnym, żelbetowym stropem o rzeźbiarskiej formie. Chór muzyczny od strony południowej o konstrukcji żelbetowej z prostym parapetem zamkniętym od góry drewnianą poręczą. Fasada dwukondygnacyjna z umieszczonym w przyziemiu pięcioosiowym wejściem w formie prostokątnych otworów drzwiowych dostępnych wysokimi schodami. Otwory drzwiowe wydzielone żelbetowymi lizenami, podziały kontynuowane także w drugiej kondygnacji, gdzie w miejsce otworów drzwiowych wysokie, prostokątne okna. Elewacja zamknięta ścianą szczytową w kształcie trójkąta o nierównych bokach i zwieńczona prostym krzyżem. Od zachodu do elewacji dostawiona wieża dzwonna na rzucie trójkąta zwężającego się ku górze i nakryta strzelistym, ostrosłupowym hełmem zwieńczonym krzyżem. Elewacje boczne ośmioosiowe, artykułowane lizenami. W czterech pierwszych osiach od południa i na szerokości prezbiterium po dwa wysokie i prostokątne okna, w pozostałych pojedyncze okna i trójkątne szczyty. Od wschodu dach kryty blachą, dwuspadowy o nierównych połaciach; nad nawą boczną od strony wschodniej jednopołaciowy. Niewielka wieżyczka na sygnaturkę na kalenicy dachu od strony północnej.
kościół
Kościół Redemptor hominis

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja wielopostaciowa, w centrum stojący św. Stanisław w stroju biskupim w otoczeniu duchownych. Święty jest ukazany w trzech czwartych, zwrócony w prawą stronę, z prawą ręką uniesioną ku górze, zgiętą w łokciu, w lewej trzyma pastorał. Twarz okrągła o szerokim nosie, pełnych ustach, z wzrokiem skierowanym ku górze. Święty jest ubrany w białą albę zdobioną parurą. Na ramiona ma narzuconą złotą kapę o czerwonym podbiciu, z lewej strony podtrzymywaną przez diakona, który w lewej ręce dzierży krucyfiks osadzony na wysokim drzewcu. Spod kapy widoczna stuła i pektorał zawieszony na błękitnej wstędze. Na głowie złota infuła. Przed świętym, w lewym dolnym rogu obrazu Piotrowin wychodzący z grobu, obrócony prawym profilem, owinięty białym płótnem. Ręce złożone w geście modlitwy. Twarz pociągła z dużymi oczami, długim nosem, okolona zarostem, skierowana w górę ku świętemu. W tle postacie diakonów i świeckich. Tonacja w ciepłych odcieniach z przewagą złoceń i czerwieni. Tło ciemne w odcieniach brązów i granatów.
obraz

Wskrzeszenie Piotrowina

Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt leżącego prostokąta. We wnętrzu pomieszczenia o szarych ścianach ukazano scenę wskrzeszenia Piotrowina przez św. Stanisława ze Szczepanowa. Z lewej strony pomieszczenie otwiera się na rozpościerający się w głębi schematyczny pejzaż z motywem nachodzących na siebie wzgórz. Pośrodku przedstawiono w dwóch trzecich św. Stanisława, zwróconego w trzech czwartych w prawo. Święty w geście błogosławieństwa unosi prawą rękę nad wychylającym się w półpostaci z grobu Piotrowinem. W lewej ręce trzyma złoty pastorał zakończony wolutową krzywaśnią z motywem skręcającej się ulistnionej gałęzi. Jego twarz ma beżowo-szarawą karnację. Charakteryzują ją okrągłe i pełne policzki, wydatny nos, ciemnoczerwone usta i półprzymknięte powiekami oczy. Głowę biskupa okala świetlisty nimb. Święty jest ubrany w strój pontyfikalny – fioletowo-szarą sutannę, białą komżę, na której widać czarny mucet i złocistoczerwoną stułę. Na ramionach ma założoną czerwoną kapę podbitą zgniłozieloną tkaniną i lamowaną złotym obszyciem, a na głowie czerwonozłocistą infułę. Poniżej, z prawej strony św. Stanisława ukazany został do pasa, ze złożonymi w geście modlitwy dłońmi Piotrowin, wychylający się z prostokątnego grobu. Jego twarz ma szarobrunatną karnację. Na kościstej twarzy widać szeroko otwarte oczy i wydatny nos oraz usta okolone ciemnobrązowym zarostem. Piotrowin jest nagi, z założonym na głowę całunem spływającym na ramiona i plecy. Stanisławowi towarzyszą trzy postacie stojące po jego lewej stronie. Pierwszą jest duchowny zwrócony w trzech czwartych w prawo z lekko ugiętą w łokciu lewą ręką. Prawą trzyma na wysokości piersi. Ma owalną twarz z wydatnym czołem, szerokim nosem, ciemnymi oczami, wąskimi ustami, okoloną jasnobrązowymi włosami skręcającymi się w pukle. Ubrany jest w strój kanonicki – czarno-szarą sutannę, mucet i piuskę na głowie oraz białą komżę. Obok, z lewej strony ukazani zostali dwaj mężczyźni, z których pierwszy ujęty w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo z lewą ręką przyciśniętą do piersi, ma na sobie szlachecki kontusz. Jego twarz jest owalna i ma zniekształcone rysy. Dominuje duże czoło i szeroki nos oraz czarne oczy i wydatne usta. Ma krótkie ciemnobrązowe włosy zaczesane w grzywkę. Stojący obok drugi mężczyzna widoczny jest tylko częściowo. Ukazany został z profilu z głową zwróconą w prawo. Ma zakrzywiony nos, ciemne oczy i duże, czerwone usta. Widoczny tylko fragmentarycznie strój jest koloru jasnobrązowego. W lewym, górnym rogu obrazu znajdują się złote promienie wyłaniające się z chmur, padające na postać św. Stanisława.
obraz

Św. Stanisław wskrzeszający Piotrowina

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem nadwieszonym ze sceną wskrzeszenie Łazarza przez Chrystusa. Po prawej stronie od osi pionowej ukazany został Chrystus w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, spoglądający ku niebu, z wyprostowanymi rękami i splecionymi dłońmi. Ma owalną twarz o małych, ciemnych oczach, wąskich brwiach i nosie oraz niewielkich, różowych ustach; jasne wąsy i dzielącą się w dwa pukle brodę. Jasne włosy z przedziałkiem na środku opadają mu lokami na ramiona; wokół głowy ma promienisty nimb. Jest ubrany w granatową suknię przewiązaną powyżej pasa i narzucony na nią czerwony płaszcz, obie szaty są lamowane złotem; stopy bose. Przy prawej nodze Chrystusa stoi otwarta trumna, w której leżą zwłoki mężczyzny o poszarzałej twarzy i bujnym zaroście, ubranego w białą suknię w kapturem. Ręce ma złożone na brzuchu, rękawy związane wstązkami. Za trumną widoczny opadający z lewej strony na prawą ciemnobrązowy pagórek. Na dalszym planie, po lewej stronie Zbawiciela znajduje się świątynia na rzucie koła, z kopułą z latarnią, prowadzącymi do niej schodami oraz dołączoną z lewej strony arkadą i kolumną podpierającą mur na którym rosną krzaki. Po jego prawej stronie zalesione wzgórza. Powyżej błękitne, miejscami rozbielone niebo.
obraz

Wskrzeszenie Łazarza

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego owalu, ujęty w profilowaną złoconą i srebrzoną ramę. W centrum kompozycji ukazana postać św. Stanisława, zwróconego w trzech czwartych w prawo, pochylającego się nad grobem, z którego wyciąga za rękę Piotrowina. Twarz świętego szczupła, o wyraźnych rysach, długim, prostym nosie, okolona zarostem; włosy krótkie, ciemne. Święty jest ubrany w strój biskupi, składający się z alby i złotej stuły przepasanych w talii sznurem oraz złotej kapy, podbitej czerwienią. Na głowie postaci biała infuła. W lewej ręce świętego złoty pastorał o dekoracyjnej krzywaśni. Piotrowin ukazany w półpostaci, zwrócony profilem w stronę świętego, wspierając się na prawej ręce wychodzi z grobu. Postać naga, z przerzuconym przez głowę i opadającym przez plecy na uda białym całunem. Za świętym widoczna para postaci ubranych w komże, trzymających krzyże procesyjne; po prawej stronie obrazu również dwie postacie w strojach szlacheckich. Postać młodego mężczyzny na drugim planie zasłania nos białą tkaniną. W tle widoczna architektura w formie kolumn na cokołach oraz obłoki. Kolorystyka zgaszona, pastelowa, z wyodrębnionymi kolorystycznie postaciami.
obraz

Wskrzeszenie Piotrowina

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Wskrzeszenie Piotrowina", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/wskrzeszenie-piotrowina-2

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności