Dzieje zabytku nie są znane.
Drewniany konfesjonał ustawiony na jednostopniowym podwyższeniu na rzucie zbliżonym do prostokąta. Na profilowanym cokole drzwiczki wypukłe, wypełnione prostokątną płyciną, flankowane podobnymi, ale węższymi polami. Boki konfesjonału gładkie, przeprute otworami, z dostawionymi klęcznikami i zamknięte z obu stron wąskimi ściankami z płycinami, zakończonymi od góry skośnie. Baldachim z trójkątnym frontonem posadowiony na pilastrach korynckich dźwigających belkowanie dekorowane na środku leżącym rombem. Otwór zamknięty łukiem ostrym z trójliśćmi w przyłuczach, flankowany uszakami utworzonymi z liści i wolut odchodzących od centralnie ulokowanej rozety. Fronton wypukły, z umieszczonymi na środku skrzyżowanymi kluczami Piotrowymi, z rozetą na środku, od dołu dekorowany lambrekinem. Zaplecek dekorowany płycinami w kształcie leżących prostokątów. Struktura bejcowana na ciemnobrązowo.
Konfesjonał (od „confessione” – spowiedź) jest obowiązkowym elementem wyposażenia kościoła. Umożliwia spowiedź, która polega na bezpośrednim wyznaniu grzechów kapłanowi. Został wprowadzony w drugiej połowie XVI wieku, po soborze trydenckim (1545-1563). Konfesjonał to wykonane z drewna krzesło obudowane ze wszystkich stron, z przodu często jedynie do połowy wysokości. Do ścian bocznych przylegają klęczniki dla wiernych, którzy spowiadają się przez otwory osłonięte kratą. Konfesjonały ustawia się w nawie kościoła lub w kaplicy tak, by nie zasłaniały widoku na pozostałe wyposażenie kościoła, nigdy w prezbiterium, ani w osobnym budynku. Jako część wyposażenia wnętrza, konfesjonał jest często stylowo dopasowany do ołtarzy, ambony lub elementów wystroju. Konstruowany i dekorowany jest zgodnie z obowiązującą modą. Mucharski konfesjonał powstał w drugiej połowie XIX wieku i jest przykładem dzieła eklektycznego. Do jego dekoracji wykorzystano kształty i ornamenty wywodzące się z różnych epok historycznych, łącząc je w nową całość. Ostry łuk zamykający wejście z przyłuczami wypełnionymi trójliśćmi został zainspirowany gotykiem, wypukłości struktury, lambrekin i uszaki odwołują się do sztuki nowożytnej.
Dobry.
Konfesjonał został wykonany z drewna, powstał w drugiej połowie XIX wieku i reprezentuje styl eklektyczny ujawniający się w kształtach i dekoracjach zaczerpniętych z różnych epok historycznych.
Agata Felczyńska, "Konfesjonał", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/konfesjonal-1