Epitafium Tomasza Gregorowicza

Województwo

MAŁOPOLSKIE

Powiat

wielicki

Gmina

Niepołomice

Miejscowość

Niepołomice

Metropolia

Krakowska

Diecezja

Krakowska

Dekanat

Niepołomice

Parafia

Najświętszej Panny Marii i Dziesięciu Tysięcy Męczenników

Dodaj do Udostępnij Drukuj Graf Pobierz

Tagi

epitafium

Miejsce przechowywania

Otoczenie kościoła

Identyfikator

DZIELO/04763

Kategoria

płyta nagrobna

Ilość

1

Czas powstania

około 1824 roku

Technika i materiał

wapień dębnicki, techniki kamieniarskie

Autor noty katalogowej

Paulina Kluz

Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Epitafium Tomasza Gregorowicza zostało wystawione około 1824 roku.

Opis

Płyta w formie leżącego prostokąta, zwieńczona szczytem z krzyżem na wolutowej podstawie. W polu inskrypcja „D(eo) O(ptimo) M(aximo) / Tomasz / GREGOROWICZ / Sędzia dobr kamar. Niepołomice Krzeczo[wice] / + 3 Listopada 1824 r(oku) / żył lat 39.”

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Uszkodzenia mechaniczne wzdłuż krawędzi i na powierzchni płyty; przetarcia inskrypcji.

Streszczenie

Epitafium Tomasza Gregorowicza zostało wystawione około 1824 roku.

Bibliografia

Róg Rafał, "Kościół w Niepołomicach pod wezwaniem Dziesięciu Tysięcy Męczenników – Królewska Fundacja Pokutna", Kraków-Niepołomice 1998

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna rzeźba przedstawia Chrystusa Zmartwychwstałego, stojącego w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała wspartym na lewej nodze, która depcze węża trzymającego w paszczy jabłko. Zbawiciel prawą nogę lekko ugina w kolanie opierając ją na ludzkiej czaszce. Chrystus w lewej ręce trzyma złotą laskę krzyżową z podwieszoną chorągwią, prawą zaś unosi w geście błogosławieństwa. Ma owalną twarz z prostym nosem, z uniesionymi ku górze brązowymi oczami i jasnoróżowymi ustami. Jego głowę okalają długie, brązowe włosy opadające na ramiona w lekkich lokach oraz krótka, brązowa broda. Zmartwychwstały ubrany jest w złocony płaszcz ze srebrną podszewką, odsłaniający prawe ramię, przerzucony z przodu przez lewą rękę i opadający miękkimi fałdami zakrywając prawy bok postaci. Karnacja ciała jest bladoróżowa. Na dłoniach, boku oraz stopach widoczne są czerwone rany po gwoździach i lancy.

rzeźba

Chrystus Zmartwychwstały

Zdjęcie nr 1: Dzwonnica murowana z cegły, tynkowana. Zbudowana na rzucie kwadratu, na cokole, trójkondygnacyjna, zwieńczona blaszanym hełmem z ażurową wieżyczką i iglicą. Od wschodu wejście, zamknięte łukiem półkolistym, w kamiennym, profilowanym obramieniu. Nad nim kamienna tarcza z herbem Lis. W najwyższej kondygnacji duże ostrołukowe otwory dzwonne, wyżej, pod okapem małe owalne.

dzwonnica

Dzwonnica

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.

płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Kamienna chrzcielnica osadzona na wysokim cokole na planie kwadratu, z profilowanym, wielostopniowym trzonem, dekorowanym puklowaniem, liśćmi akantu i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Czara puklowana, ozdobiona kartuszem z godłem herbowym Jastrzębiec od frontu oraz kartuszem z godłem herbowym Gryf po przeciwnej stronie, po bokach dwa bukraniony. Chrzcielnica polichromowana w kolorze czerwonym ze złoconymi detalami. Drewniana pokrywa w formie podstawy dekorowanej perełkowaniem i żłobkami, zwieńczona klasycystycznym wazonem zdobionym girlandami, zakończonym kwiatem.
Chrzcielnica umieszczona w niszy drewnianej oprawy filara arkady tęczowej. Nadbudowa jest architektoniczna, dwukondygnacyjna ze zwieńczeniem. Pierwsza kondygnacja z niszą ujętą dwustrefowym cokołem, zakończonym profilowanym gzymsem dekorowanym żłobkami, zakończonym kartuszem, flankowana kwiatowymi zwisami. Druga kondygnacja z płyciną ujętą pilastrami ozdobionymi kwiatowymi zwisami, zakończonymi gzymsem przechodzącym w woluty, na których znajdują się uskrzydlone główki anielskie. W niszy na rzeźbionym fragmencie skały, flankowanym dwoma drzewami, grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa. Nad nią na łuku gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Zwieńczenie w kształcie zbliżonym do kwadratu, ujętego spływami wolutowymi dekorowanymi akantem, zakończone gzymsem i baldachimem. W polu, na obłoku rzeźbiona półpostać Boga Ojca z nimbem trójkątnym i promienistym wokół głowy. Baldachim na planie półkola, w formie niepełnego belkowania, na nim cztery kabłąki podtrzymujące cokół, na którym znajduje się klasycystyczny wazon. Oprawa polichromowana w kolorze seledynowym, ze złoconymi profilami i ornamentyką.

chrzcielnica

Chrzcielnica w architektonicznej obudowie

Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figura Chrystusa Ukrzyżowanego umieszczona jest na belce tęczowej. Chrystus został ukazany na krzyżu w dużym zwisie na wyprężonych ramionach, tworzących kształt litery „V”. Jego korpus jest wydłużony i esowato wygięty z silnym zaznaczeniem modelunku anatomicznego. Nogi zostały lekko zgięte w kolanach i nieznacznie odchylone w bok, zaś stopy skrzyżowane i przybite jednym gwoździem do krzyża. Wyeksponowano muskulaturę kończyn, żebra i ranę w boku. Głowa Zbawiciela opada na prawe ramię. Jego twarz jest podłużna, z długim, prostym nosem, o zamkniętych oczach i otwartych ustach w grymasie bólu. Otacza ją gęsta, kręcona broda oraz długie, ciemne włosy opadające lokami na oba ramiona. Na głowie widoczna jest cierniowa korona o długich kolcach. Biodra Zbawiciela zostały przepasane długim perizonium sięgającym kolan. Jest ono na środku drapowane za pomocą misowych fałd układających się poprzecznie, zaś po bokach zostało wywinięte za pomocą dwóch festonów opadających kaskadowo wzdłuż ud. Ponad głową Chrystusa umieszczony jest złocony titulus o kształtach barokowych w formie kartusza z napisem „INRI”.Rzeźba jest polichromowana, a perizonium srebrzone z zastosowaniem laserunków.

rzeźba

Chrystus na krzyżu

Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźbione przedstawienie Chrystusa Zmartwychwstałego ukazanego w całej postaci, w trzech czwartych w prawo, w wykroku, z prawą nogą zgiętą w kolanie. W prawej, uniesionej ręce trzyma chorągiew z białym krzyżem na czerwonym tle, lewa uniesiona do góry w geście błogosławieństwa. Twarz owalna, pociągła, z migdałowatymi oczami i prostym nosem, okolona falowaną brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus przez biodra ma przewiązane krótkie, obficie fałdowane perizonium, z rozwianym na lewym boku fragmentem. Pod szyją ma zapięty płaszcz rozwiany z tyłu postaci. Ciało krępe, muskularne, z podkreślonymi mięśniami klatki piersiowej. Postać umieszczona na profilowanym postumencie z tablicą z inskrypcją „EGO SVM RESVR/RECTIO ET VITA / IOAN(NES) CAP(UT) XI”.

płaskorzeźba

Chrystus Zmartwychwstały

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie stojącego prostokąta z kutym napisem „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Agneszcze z Ludwikowskich / Szymaszkowey / Obywatelce tuteyszy świadectwo wie/cznego żalu w dowód przywiązania / wdzięczności ku swey Małżonce / pozostały Mąż Franciszek Xawery / Szymaszek z troygiem Dzieci / ten pomnik położył / Umarła w wieku lat 29. D(n)ia 21. Kwie(tnia) / 1824 R(ok)u. Czytelniku przeszliy za / nią do Boga czułe Westchnienie”.

nagrobek

Epitafium Agnieszki z Ludwikowskich Szymaszkowej

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta. Na tablicy inskrypcja „Józef Hantschel / zmarły R(oku) 1824. / prosi o Westchnienie.”

płyta nagrobna

Epitafium Józefa Hantschela

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zakończonego trójkątnie ukazuje komunię św. Stanisława Kostki. Święty jest ukazany w popiersiu, w trzech czwartych, z rękoma złożonymi do modlitwy. Jego głowa jest pochylona, twarz o młodzieńczych rysach z przymkniętymi oczami, prostym nosem, na głowie krótkie czarne włosy. Święty jest ubrany w habit jezuicki. Z lewej strony obrazu anioł ukazany do pasa, głowa z profilu, a korpus z trzech czwartych. W lewej ręce trzyma kielich, w prawej – hostię. Jego głowa jest pochylona, oczy otwarte, nos długi, włosy zaczesane do tyłu opadają na kark. Wyłaniający się z chmur anioł jest ubrany w białą tunikę przykrytą złotą tkaniną. Obraz utrzymany w stonowanej kolorystyce, z przewagą brązów i szarości, tło neutralne, w odcieniach brązu.

obraz

Komunia św. Stanisława Kostki

Zdjęcie nr 1:

obraz

Pierwszy sejm Królestwa Polskiego w 1818 r.

Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej w kształcie stojących prostokątów, umieszczonych w profilowanych ramach, zamkniętych od góry łukiem odcinkowym, zdobionym od góry stylizowaną, rzeźbioną dekorację roślinną (listki i wolutki); pośrodku zwieńczenia prosty krzyżyk. W polu zwieńczenia numery stacji zapisane złoconymi cyframi rzymskimi. Kompozycje wieloosobowe, umieszczone na tle pejzażu. Chrystus ubrany jest w niebieską suknię, przewiązaną w pasie sznurem, na głowie ma założoną koronę cierniową. Twarze i dłonie oddane sumarycznie, kolorystyka ciemna, draperia szat miękka. Rama malowana na czerwono, profilowania i ornamentyka złocone. Na odwrociu obrazów numeracja zapisana cyframi arabskimi, natomiast na odwrociu ram numeracja zapisana cyframi rzymskimi (numery nie pokrywają się). Na odwrociu pierwszej stacji napis: „Stacje konserwowane staraniem ks. proboszcza mgr Żmudki w 1969 r. przez J. Furdynę i J. Tarabułę – malarzy z Krakowa”. Na zwieńczeniu dziesiątej stacji, na odwrociu napis: „R[ok] P[ański] 1824”. Po konserwacji w 2017 roku zrekonstruowano napisy w zwieńczeniu dodając „STACYA.”.

Zdjęcia i ich opis wykonano przed konserwacją.

obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W centrum kompozycji stoi przedstawiony w całej postaci św. Walenty, który spogląda na ukazującego mu się Jezusa, lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga w geście błogosławieństwa. Ma małą, owalną twarz, z głęboko osadzonymi oczami i małymi ustami otoczonymi wąsami i krótką brodą; włosy krótkie. Jest ubrany w białą albę z pasem koronki na dole i u rękawów i czerwony, lamowany złotem ornat, spod którego wystaje fragment stuły, przez lewą rękę ma przewiązany manipularz. Przed nim, na obłokach tronuje Chrystus ubrany jedynie w czerwony płaszcz. Prawą rękę wyciąga przed siebie, w lewej trzyma widoczny jedynie we fragmencie krzyż, spogląda na świętego. Z lewej strony kompozycji w stronę Walentego zlatuje putto trzymające wieniec z liści laurowych oraz palmę męczeństwa. W łuku zamykającym od góry kompozycję widoczne są dwa kolejne aniołki. U stóp Walentego, na ziemi leży kobieta w białej sukni z owiniętą głową. Jest przykryta czerwonym płaszczem, rękę składa na piersi, ma zamknięte oczy. W tle górzysty krajobraz, powyżej granatowe niebo, rozjaśnione jedynie za postacią Chrystusa. Obraz w złoconej, profilowanej ramie.

obraz

Św. Walenty

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.

płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”

płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).

płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.

płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.

tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".

płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Epitafium Tomasza Gregorowicza", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-tomasza-gregorowicza

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności