Chrystus Zmartychwstały

Dzieje zabytku

Obecnie istniejący kościół pw. śś. Piotra i Pawła w Leńczach wzniesiono w latach 1931–1938 według projektu architekta Zygmunta Gawlika na miejscu wcześniejszej, drewnianej świątyni (rozebranej w 1934 roku). Z wyposażenia starego kościoła zachowały się barokowe figury przedstawiające patronów świątyni św. Piotra i Pawła, chrzcielnica, trzy krucyfiksy, dwie kropielnice oraz dzwon z 1534 roku. Omawianą figurę przedstawiającą Chrystusa Zmartwychwstałego wykonał krakowski rzeźbiarz Wojciech Maciejowski najpewniej w latach 30. lub na początku at 40. XX wieku.

Opis

Pełnoplastyczna figura Chrystusa Zmartwychwstałego ustawiona na prostopadłościennym postumencie o ściętych narożach. Chrystus ukazany w pozycji stojącej, w wykroku, z prawą nogą wysuniętą do przodu. Na stopie widoczna rana po gwoździach. Prawa ręka postaci uniesiona, lewa trzymająca drzewiec Chorągwi Zmartwychwstania zwieńczony krzyżem. Głowa Chrystusa lekko uniesiona, zwrócona w prawą stronę. Twarz pociągła o wyrazistych, ostrych rysach, okolona długimi, falowanymi, rozwianymi włosami i krótką, rozwidloną brodą. Chrystus ubrany w obszerny, czerwony płaszcz o głęboko rzeźbionych fałdach, z rozwianą połą przy prawym ramieniu. Figura polichromowana, drzewiec chorągwi złocony.

Zarys problematyki artystycznej

Autorem dzieła jest niewątpliwie Wojciech Maciejowski, działający od 1923 roku w Krakowie rzeźbiarz. Prowadził on własny warsztat rzeźbiarski zlokalizowany przy ul. Mazowieckiej w Krakowie. Przez pewien czas posiadał również dodatkową pracownię przy krakowskim konwencie Kanoników Regularnych Najświętszego Zbawiciela Laterańskiego, dla których wykonywał liczne zlecenia w krakowskim kościele Bożego Ciała, m.in. antepedium ołtarza głównego w latach trzydziestych XX wieku i figury aniołów na ołtarzu Matki Boskiej Łaskawej (1942). W swojej twórczości rzeźbiarz chętnie nawiązywał do elementów stylowych zaczerpniętych z wcześniejszych epok, szczególnie baroku, wykorzystując jednocześnie doświadczenia Art déco i modernizmu. Charakterystyczne dla jego twórczości są wysmukłe proporcje rzeźbionych postaci oraz ostro cięte fałdy szat. Ukazywane przez Maciejowskiego figury zazwyczaj wyróżniają się regularnymi rysami twarzy o wydatnych nosach i brodach oraz ciężkich powiekach. Ich głowy okalają pukle wijących się, stylizowanych włosów, które zdaniem Katarzyny Brzeziny i Adama Organistego, stały się znakiem rozpoznawczym artysty. Wszystkie wymienione wyżej cechy z łatwością można odnaleźć w omawianej rzeźbie. Figura Zmartwychwstałego przedstawia powstałego z grobu, triumfującego Chrystusa. Tradycyjnie przesłonięty jest czerwonym płaszczem, który wskazuje na jego męczeństwo, chorągiew zaś jest symbolem zwycięstwa nad śmiercią. Figura używana jest w procesji rezurekcyjnej, a następnie stawia się ją na ołtarzu po lewej stronie, gdzie znajduje się do czasu obchodów święta Wniebowstąpienia Pańskiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Rzeźba przedstawiająca Chrystusa Zmartwychwstałego została wykonana w latach 30. lub na początku lat 40. XX wieku przez krakowskiego rzeźbiarza Wojciecha Maciejowskiego. Figura przedstawia powstałego z grobu, triumfującego Chrystusa. Tradycyjnie przesłonięty jest czerwonym płaszczem, który wskazuje na jego męczeństwo, chorągiew zaś jest symbolem zwycięstwa nad śmiercią. Figura używana jest w procesji rezurekcyjnej, a następnie stawia się ją na ołtarzu po lewej stronie, gdzie znajduje się do czasu obchodów święta Wniebowstąpienia Pańskiego.

Bibliografia