Bł. Salomea
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym, z występem. Święta ukazana w całej postaci, w pozycji klęczącej, w trzech czwartych. Ubrana jest w czarny habit i białą podwikę. Jej twarz jest pełna, nos długi, usta czerwone, lekko otwarte, oczy otwarte. Prawą rękę składa na piersi, lewą opuszcza w dół. Spogląda w kierunku Matki Boskiej z Dzieciątkiem wyłaniającej się z chmur. Przed nią stolik nakryty zieloną tkaniną ze złotym obszyciem, na którym znajdują się krucyfiks, korona zamknięta, berło, jabłko i lilia. W tle kolumna na postumencie i fragment kotary.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym, z występem. Święta ukazana w całej postaci, w pozycji klęczącej, w trzech czwartych. Ubrana jest w czarny habit i białą podwikę. Jej twarz jest pełna, nos długi, usta czerwone, lekko otwarte, oczy otwarte. Prawą rękę składa na piersi, lewą opuszcza w dół. Spogląda w kierunku Matki Boskiej z Dzieciątkiem wyłaniającej się z chmur. Przed nią stolik nakryty zieloną tkaniną ze złotym obszyciem, na którym znajdują się krucyfiks, korona zamknięta, berło, jabłko i lilia. W tle kolumna na postumencie i fragment kotary.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym, z występem. Święta ukazana w całej postaci, w pozycji klęczącej, w trzech czwartych. Ubrana jest w czarny habit i białą podwikę. Jej twarz jest pełna, nos długi, usta czerwone, lekko otwarte, oczy otwarte. Prawą rękę składa na piersi, lewą opuszcza w dół. Spogląda w kierunku Matki Boskiej z Dzieciątkiem wyłaniającej się z chmur. Przed nią stolik nakryty zieloną tkaniną ze złotym obszyciem, na którym znajdują się krucyfiks, korona zamknięta, berło, jabłko i lilia. W tle kolumna na postumencie i fragment kotary.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym, z występem. Święta ukazana w całej postaci, w pozycji klęczącej, w trzech czwartych. Ubrana jest w czarny habit i białą podwikę. Jej twarz jest pełna, nos długi, usta czerwone, lekko otwarte, oczy otwarte. Prawą rękę składa na piersi, lewą opuszcza w dół. Spogląda w kierunku Matki Boskiej z Dzieciątkiem wyłaniającej się z chmur. Przed nią stolik nakryty zieloną tkaniną ze złotym obszyciem, na którym znajdują się krucyfiks, korona zamknięta, berło, jabłko i lilia. W tle kolumna na postumencie i fragment kotary.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym, z występem. Święta ukazana w całej postaci, w pozycji klęczącej, w trzech czwartych. Ubrana jest w czarny habit i białą podwikę. Jej twarz jest pełna, nos długi, usta czerwone, lekko otwarte, oczy otwarte. Prawą rękę składa na piersi, lewą opuszcza w dół. Spogląda w kierunku Matki Boskiej z Dzieciątkiem wyłaniającej się z chmur. Przed nią stolik nakryty zieloną tkaniną ze złotym obszyciem, na którym znajdują się krucyfiks, korona zamknięta, berło, jabłko i lilia. W tle kolumna na postumencie i fragment kotary.

Bł. Salomea

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny
Identyfikator
DZIELO/25084
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1846 rok
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 80 cm
wysokość – 142 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa 4.0

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, nadwieszonym, z występem. Święta ukazana w całej postaci, w pozycji klęczącej, w trzech czwartych. Ubrana jest w czarny habit i białą podwikę. Jej twarz jest pełna, nos długi, usta czerwone, lekko otwarte, oczy otwarte. Prawą rękę składa na piersi, lewą opuszcza w dół. Spogląda w kierunku Matki Boskiej z Dzieciątkiem wyłaniającej się z chmur. Przed nią stolik nakryty zieloną tkaniną ze złotym obszyciem, na którym znajdują się krucyfiks, korona zamknięta, berło, jabłko i lilia. W tle kolumna na postumencie i fragment kotary.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 4: Miasto Kraków, cz. 3: Kościoły i klasztory śródmieścia, z. 2", Warszawa 1978
Sudacka Aldona, "Kościół św. Marka w Krakowie. Wyposażenie – przemiany historyczne" , [w:] "Studia z dziejów kościoła św. Marka w Krakowie" , red.Kliś Zdzisław , Kraków 2001 , s. 189-201

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Salomea bł.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, trójnawowy, halowy, na rzucie prostokąta z wydłużonym, skierowanym na północ prezbiterium z dobudowaną po zachodniej stronie zakrystią. Prezbiterium jednoprzęsłowe, węższe od korpusu, zamknięte prosto. Nawa główna oraz boczne dwuprzęsłowe, rozdzielone masywnymi opilastrowanymi filarami; artykulacja ścian przy pomocy filarów. Sklepienie prezbiterium kolebkowe, naw żagielkowe, przedzielone gurtami. Od południa chór muzyczny mieszczący się między pierwszymi filarami i powyżej kruchty wejściowej. W prezbiterium jedno okno od wschodu, drugie w zakrystii, w nawach bocznych po dwa. Główne wejście od południa flankowane przez dwa boczne, kolejne do zakrystii i między zakrystią i prezbiterium. Niektóre okna wypełnione gomułkami, ściany i sklepienia kościoła pokrywa polichromia utworzona z dekoracji floralnych i umieszczonych w jej obrębie symboli ewangelistów, herbów i putt wykonujących prace kojarzące się z regionem (bartnicze, ślusarskie, kowalskie itd.). Fasada dwuwieżowa, trójosiowa, dwuprzęsłowa, z portalem na każdej osi. Podziały pionowe przeprowadzono za pomocą półkolumienek i lizen, poziome w formie fryzu kostkowego wyniesionego nad środkowym portalem. Drzwi osi głównej w kształcie stojącego prostokąta ujętego półkolumnami dźwigającymi archiwoltę utworzoną z trzech łuków i trójkątny przyczółek. Drzwi osi bocznych zwieńczone przyczółkami. W drugiej kondygnacji na osi okulus i półokrągła konchowa wnęka z figurą Najświętszego Serca Jezusa poniżej trójkątnego szczytu dekorowanego fryzem arkadkowym. W osiach bocznych okna w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. Wyżej dwie kondygnacje wież oddzielone gzymsem, w pierwszej umieszczono okna, w drugiej tarcze zegarów. Elewacje boczne gładkie, przeprute jedynie oknami. Nawy przykrywa dach dwuspadowy, wieże namiotowe z fartuchem zwieńczone krzyżami.
kościół
Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta stojącego z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Eleusy. W centrum ukazana Matka Boska w półpostaci, zwrócona delikatnie w lewo, z pochyloną głową w stronę Dzieciątka, które trzyma na rękach. Twarz owalna o mocno zaznaczonych rysach nosa i łuków brwiowych, wzrok skierowany na wprost. Ubrana w czerwoną suknię ze złotą lamówką, obficie drapowaną oraz granatowy maforion ze złotą lamówką zarzucony na głowę i ramiona z gwiazdą na prawym ramieniu. Dzieciątko Jezus ukazane z lewego profilu, przytula twarz do twarzy Matki Boskiej, prawą ręką ujmuje jej brodę, a lewą szyję. Ma twarz owalną o wyrazistych rysach. Ubrane jest w białą szatę z rękawami podwiniętymi do łokci. Wokół głowy Matki Boskiej duży złoto-czerwony nimb. Tło jednolite, granatowe. Kolorystyka intensywna, silny linearyzm.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego. Święty ukazany do kolan, frontalnie, podtrzymuje prawą ręką książkę, na której siedzi Dzieciątko Jezus, w lewej trzyma kwiat lilii. Spogląda na widza, ma ciemne oczy, prosty nos i małe usta oraz tonsurę. Ubrany jest w brązowy habit zakonny przewiązany w pasie sznurem, za który zatknięty jest różaniec. Dzieciątko siedzi ze skrzyżowanymi nogami, patrzy na widza, prawą rękę unosi do góry, w lewej trzyma glob ziemski z zatkniętym krzyżem. Ma okrągłą twarz, niewielkie, głęboko osadzone oczy, wąski nos i małe usta. Jest ubrane w białą, półprzezroczystą sukienkę. Wokół jego głowy świetlisty nimb, nad głową świętego gwiazdka. W tle niebieskie, skłębione obłoki.
obraz
Św. Antoni Padewski
Zdjęcie nr 1: 12 stacji drogi krzyżowej w kształcie stojącego prostokąta w drewnianych, złoconych ramach. Wielofigurowe sceny zostały ukazane w bliskim planie. W dole każdej banderola z numerem i nazwą stacji.
obraz
Stacje drogi krzyżowej

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Figura ustawiona na podstawie. Święty ukazany w całej postaci, frontalnie, w kontrapoście, w prawej ręce trzyma laskę zakończoną krzyżem, lewą unosi ze wskazującym gestem dłoni. Twarz ma szczupłą, o wąskich oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi włosami, z tonsurą na głowie. Ubrany jest w biały habit, przepasany złoconym pasem, złocony szkaplerz, pelerynkę i płaszcz z kapturem. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba

Bł. Czesław

Zdjęcie nr 1: Budynek złożony z dwóch stopionych ze sobą brył, niższej o dwuspadowym dachu nakrywającym wnętrze prezbiterium i nawy oraz ostrosłupa wieży wpisanego w fasadę. Od strony prezbiterium dostawiona nieregularna bryła, niższa od kościoła, nakryta dwuspadowym dachem, mieszcząca zakrystię i kaplice Matki Boskiej. Połać dwustadowego dachu o nieregularnym, zygzakowatym konturze krawędzi, odsłaniającej przeszklone ściany, a miejscami sięgająca ziemi. Trójkątna w przekroju fasada z wieżą wpisaną w jej prawą połowę; lewa zaś w górnej połowie wypełniona witrażem, zamkniętym u dołu balkonem, nakrywającym przedsionek z wejściem do świątyni. Zewnętrzne elewacje kościoła pokryte są okładziną z wapienia pińczowskiego Trójkątne w przekroju wnętrze podzielone na trzy nawy filarami. Prezbiterium zamknięte ścianą z wydzielonym trójkątem ołtarza głównego, złożonego z dwóch ścian pokrytych okładziną ceramiczną ustawionych pod kątem rozwartym, z otworem u szczytu na okno. Po przeciwnej stronie wnętrza wejście na wieżę i parapet chóru muzycznego. Na zakończeniu lewej nawy wejście do kaplicy Matki Boskiej, na zakończeniu prawej nawy zaaranżowana kaplica bł. Anieli Salawy. Ściany boczne całkowicie przeszklone; połowę przestrzeni fasady wypełnia witraż o polu w formie trójkąta o kącie prostym. W kaplicy Matki Boskiej otwory w formie szczelin oświetlające wnętrze umieszczone nieregularnie w polu ściany.
kościół

Sanktuarium bł. Anieli Salawy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie wydłużonego prostokąta przedstawia stojącą w całej postaci w nieznacznym kontrapoście bł. Salomeę na tle górzystego krajobrazu. Błogosławiona została ukazana frontalne ze złożonymi na piersi dłońmi do modlitwy, z lekkim przechyleniem głowy w prawą stronę. Salomea ma pociągłą twarz o rumianych policzkach, wydatny prosty nos i mięsiste wargi. Jej głowę otacza kolisty nimb. Ubrana jest w strój klaryski z zakonnym welonem na głowie i podwiką pod szyją. Na ramionach ma narzucony płaszcz spięty pod szyją, odsłaniający habit ze szkaplerzem przewiązany w talii sznurem zakończonym krzyżykiem. Przy ziemi spod habitu widoczne są czubki butów. Całą postać okrywa drewniana, płaskorzeźbiona, złocona i srebrzona sukienka wotywna, która najprawdopodobniej powtarza pierwotny układ szat bł. Salomei. W lewym rogu obrazu u stóp błogosławionej leży złocona, drewniana korona zamknięta. Salomea stoi na trawiastym gruncie. Za nią rozpościera się górzysty krajobraz utrzymany w tonacji błękitno-różowej z widocznym fragmentem jeziora okrytego mgłą. Ponad górami przedstawiono niebo z bladoniebieskimi obłokami oraz wyraźnie zaznaczoną światłością jaśniejącą ponad głową błogosławionej.
obraz

Bł. Salomea

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie zbliżonej do trapezu, o wklęsłych bokach i górnej krawędzi w formie łuku segmentowego z uskokiem. We wnętrzu ukazani w całej postaci dwa święci. Po lewej św. Jacek zwrócony frontalnie, w kontrapoście, z głową przechyloną na prawe ramię, w lewej ręce wysuniętej w bok trzyma puszkę na komunikanty w glorii, prawym ramieniem przytula figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, skierowanych w dół, prostym nosie i pełnych ustach, na głowie ma tonsurę. Ubrany jest w biały habit dominikański oraz czarny płaszcz z kapturem, podtrzymywany z przodu prawą ręką, na szyi ma zawieszoną czerwoną stułę. W prawej części obrazu bł. Czesław zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, prawą rękę kładzie na piersi, lewą wyciąga w bok. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, lekko garbatym nosie i pełnych ustach, na głowie ma tonsurę. Ubrany jest w biały habit, przepasany w talii, z różańcem przy boku oraz czarny płaszcz z kapturem. Na jego lewej nodze znajduje się ognista kula. Postacie ukazane we wnętrzu z szarymi ścianami oraz prześwitem w lewej części z widocznym w oddali pejzażem. W dolnej części obrazu napisy „S(więty) Jacek” i „S(więty) Czesław”. Obraz ujęty profilowaną ramą dekorowaną kwiatami słonecznika.
obraz

Św. Jacek i bł. Czesław

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Bł. Salomea", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/bl-salomea

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności