Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny

Dzieje zabytku

Dzieje obrazu nie są znane. Prawdopodobnie został umieszczony w zwieńczeniu wtórnie, bowiem w tym miejscu odnotowano w inwentarzu z 1822 roku wizerunek z przedstawieniem Trójcy Świętej. Sam obraz jest mniejszy od pola w zwieńczeniu, co świadczy o jego wtórnym umieszczeniu.

Opis

Obraz umieszczony w zwieńczeniu ołtarza głównego, w owalnej profilowanej, złoconej i malowanej ramie, ujętej ornamentem małżowinowym. W polu obrazu o kształcie owalu scena Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Dominantę kompozycji wpisanej w trójkąt stanowi ukazana frontalnie postać Marii unoszona ku niebu przez dwa nagie, antytetycznie przedstawione anioły. Pod stopami Marii i aniołów kłębią się ciemne obłoki, na ich tle, na osi kompozycji, widnieje przedstawienie cherubina. Głowa Marii nieznacznie uniesiona. Jej twarz jest okrągła, oczy duże, wzrok wzniesiony ku górze, wyraz twarzy pogodny, z delikatnym uśmiechem. Na głowie Maria ma chustę w kolorze jasnej ochry, spływającą wąską fałdą wokół szyi i przez pierś na lewe ramię, zaś wokół niej nimb składający się z promienistej glorii i złotego otoku. Ręce Marii są rozłożone, dłonie ukazane wewnętrzną stroną. Prawa ręka wyprostowana, skierowana w dół, lewa, zgięta w łokciu, skierowana ku górze. Spod sukni Marii wystaje prawa stopa z zaznaczonym konturem sandała. Madonna jest ubrana w wysoko przepasaną czerwoną suknię, z podwiniętymi szerokimi rękawami, spod których wystają wąskie długie rękawy spodniej szaty w kolorze jasnej ochry oraz ciemnoniebieski, szeroki płaszcz okrywający jej kolana. Fałdy płaszcza zaznaczone łamiącymi się liniami.
Obejmujące kolana Marii i zwrócone ku niej anioły są nagie, przepasane jedynie szarfami: anioł z ciemnoniebieskim skrzydłem, po prawej stronie Matki Boskiej – szarfą czerwoną, przełożoną przez lewe ramię do prawego boku i związaną wydatnym węzłem, anioł z ciemnozielonym skrzydłem, po lewej stronie Marii – szarfą w kolorze jasnej ochry, przewiązaną w pasie, w węzłem na plecach.
Tło monochromatyczne, w odcieniach jasnego brązu i ochry. Kontury postaci podkreślone ciemnym brązem i czernią. Karnacje twarzy naturalne, modelowane światłocieniowo, policzki podkreślone różem. Włosy Marii i aniołów w kolorze jasnego brązu. Skrzydła aniołów i cherubina modelowane bielą. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Dominantę kolorystyczną stanowi czerwień i ciemny błękit szat Najświętszej Marii Panny.

Zarys problematyki artystycznej

Kompozycja obrazu wywodzi się ze sztuki włoskiej doby baroku. W ten sam sposób Marię siedzącą na chmurach z rozłożonymi rękami i w otoczeniu aniołów malował Guido Reni. Jego obraz był wielokrotnie powielany w grafice, m.in. przez Giovanniego Antonia Lorenziniego na przełomie XVII i XVIII wieku. Pierwowzorem mógł być też obraz Carla Maratty, także spopularyzowany w grafice. Z rycin tych korzystał w Polsce Szymon Czechowicz (obraz Wniebowzięcie NMP w kościele w Obrze). Obraz w Rudawie jest dziełem mniej uzdolnionego malarza, być może Michała Stachowicza, który był autorem obrazu z przedstawieniem Rodziny Marii w tym samym ołtarzu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Literatura

Rudnica Ewa, Inwentarz kościoła parafialnego p.w. Wszystkich Świętych w Rudawie, praca licencjacka napisana w Instytucie Historii Sztuki i Kultury Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie pod kierunkiem dr. Józefa Skrabskiego, Kraków 2011.

Streszczenie

Obraz wtórnie został wkomponowany w zwieńczenie ołtarza. Ukazuje Wniebowzięcie Matki Boskiej i nawiązuje do dzieł włoskich malarzy – Guida Reniego lub Carla Maratty – rozpowszechnionych w grafice.

Bibliografia